Therion - Τὸ θηρίο

Πέρασμα σὲ μεγέθη σκοτεινὰ καὶ ἀποτρόπαια. Ἀπὸ τὸ metal στὸ νέο-σατανισμὸ 

THERION. ΤΟ ΘΗΡΙΟ

Εἰδικοῦ Συνεργάτου τῆς ΠΕΓ

«Τὸ πιὸ ἐνθουσιῶδες καὶ ἔνθερμο κοινὸ ἦταν στὴ Λατινικὴ Ἀμερικὴ καὶ τὸ Μεξικό. Μᾶς ἀντιμετώπιζαν σὰν rockstars! Μᾶς τραβοῦσαν τὰ ροῦχα καὶ διάφορα ἄλλα τρελά! Πολὺ θερμόαιμοι!» Ἐδῶ φαίνεται εὐκρινέστατα τὸ τί μπορεῖ νὰ προκαλέσει σὲ ὁρισμένους ὀπαδοὺς ἡ φύση καὶ ἡ λειτουργία τῆς μυητικῆς αὐτῆς μουσικῆς τῶν Therion, στὶς εὔπλαστες καὶ ὑπὸ διαμόρφωση ψυχὲς τῶν νέων. Οἱ ὀπαδοὶ τοὺς μετέχουν σὲ μία ἀκραιφνῶς θρησκευτικῆς τάξεως εἰσαγωγικὴ λατρευτικὴ ἐμπειρία ποὺ τοὺς σημαδεύει μελωδικὰ καὶ καρδιακὰ μέσα ἀπὸ τὴν καθυποβλητικὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ προσφέρει ἡ ἄρτια τεχνικῶς σκηνικὴ παρουσία τοῦ ἐν λόγω σχήματος. Ἐπίσης δὲν πρέπεινὰ ἀγνοηθεῖ ἡ προσπάθεια μίας...

στρατευμένης καὶ ὕπουλης καθοδήγησης ἀπὸ καλὰ ἐκπαιδευμένους μάγους, ποὺ ἀπώτερο σκοπὸ καὶ στόχο ἔχουν νὰ δημιουργήσουν τὶς κατάλληλες προϋποθέσεις γιὰ μία ἐνδεχόμενη μελλοντικὴ σοβαρὴ ἐνασχόληση τῶν ἔφηβων καὶ τῶν νέων μὲ τὸν ἀποκρουστικὸ κόσμο τῆς Σκοτεινῆς Μαγείας[3], τοῦ νέο-σατανισμοῦ καὶ τῶν σκοτεινῶν ἀπόκρυφων παραδόσεων τῆς ἑωσφορικῆς τελετουργικῆς μαγείας.

Περιοδικὸ ποὺ προωθεῖ τὴν ἐγχώρια ἀλλὰ καὶ διεθνῆ σκοτεινὴ gothic σκηνὴ ἐπισημαίνει: «Τὸ τελευταῖο album τῶν Therion (Gothic Kabbalah) εἶναι ἄκρως ἐμποτισμένο μὲ τὶς ἀπόψεις καὶ τὶς φιλοσοφικὲς ἀνησυχίες τοῦ τάγματος... τὰ συναισθήματα ποὺ ἀναδύονται ἀπὸ τοὺς στίχους θυμίζουν στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ συγκροτήματος τὴν ἄμεση σχέση του μὲ τὸ τάγμα τοῦ «Dragon Rouge» καὶ τὰ πιστεύω τοῦ»[4].

Ψυχὴ τοῦ συγκροτήματος τῶν Therion εἶναι ὁ Christopher Johnson ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ ἀρχηγὸς τῆς σουηδικῆς metal μπάντας[5], κιθαρίστας καὶ κάποιο διάστημα καὶ τραγουδιστῆς. (Ἐπίσης εἶναι καὶ τὸ μόνο σταθερὸ μέλος τῶν Therion.) Ο Christopher Johnson (C. J.) εἶναι ὁ σὺν ἱδρυτὴς «ἑνὸς τάγματος μαγικῆς μύησης ποὺ ἱδρύθηκε τὸ 1989 ἀπὸ ἑφτὰ νεαροὺς μάγους, μὲ τὸν Thomas Karlsson σὰν κύριο πρόσωπο καὶ ὀνομάζεται «Ordo Draconis et Atri Adamantis» (ἢ ἀλλιῶς «Dragon Rouge» δηλαδὴ «Τὸ Τάγμα τοῦ Κόκκινου Δράκου»). Τὸ «Τάγμα τοῦ Κόκκινου Δράκου» εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ λίγα μαγικὰ τάγματα ποὺ ἑστιάζονται στὴν σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς μαγείας καὶ τῆς ἀριστερῆς ἀτραποῦ. Ἔχει παραρτήματα καὶ τελετουργικὲς ὁμάδες σὲ διάφορες χῶρες)».[6] Ἀρχηγὸς αὐτῆς τῆς ὀργάνωσης εἶναι ὁ Thomas Karlsson[7], «ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ βασικὸς συντάκτης τῶν στίχων τῶν Therion (σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν C. J. ποῦ ἀναλαμβάνει ὡς προτεραιότητα τὴν ἐνασχόληση μὲ τὴ μουσικὴ σύνθεση τῶν κομματιῶν). Ο Thomas εἶναι, κατὰ κάποιο τρόπο, τὸ κρυφὸ μέλος τῆς μπάντας»[8]. «Τὸ τάγμα αὐτὸ εἶναι ἕνα μυητικὸ τάγμα ποὺ ἑστιάζει στὸ μονοπάτι τῆς ἀριστερῆς ἀτραποῦ καὶ στὴν πραγματικὴ ἐνασχόληση μὲ τὴ σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς Μαγικῆς Τέχνης (Σκοτεινὴ Μαγεία)»[9]

Οἱ σκοτεινὲς θρησκευτικὲς ἀποκρυφιστικὲς ἀπόψεις τοῦ C. J. σὲ κάθε εὐκαιρία ψάχνουν νὰ βροῦν διέξοδο ἀπὸ τὸν στενὸ ἐσωτερικὸ κλειστὸ κύκλο τοῦ μαύρου σατανικοῦ τάγματος, καὶ μία κάποια ἀποδοχὴ καὶ ἀναγνώριση ἀπὸ ἕνα εὐρύτερο κοινὸ καὶ πιὸ συγκεκριμένα ἀπὸ τοὺς metal ὀπαδοὺς τοῦ group. Γι' αὐτὸ δὲν εἶναι καὶ καθόλου τυχαῖο ὅτι ὁ C. J., ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πληθώρα ἀκραίων σκοτεινῶν ἀποκρυφιστικῶν στοιχείων ποὺ «κοσμεῖ» καὶ πλαισιώνει τὰ μουσικὰ album τῶν Therion, δηλώνει ἀπερίφραστα ὅτι ἂν εἶχε περισσότερα χρήματα θὰ ξεπέρναγε τὴ φρίκη τῆς σκηνικῆς παρουσίας ποὺ προξενεῖ ἡ ἐμφάνιση τοῦ Eddie[10] καὶ θὰ παρουσίαζε στὴ μουσικὴ σκηνὴ τέτοιο θέαμα δαιμονικῆς ἔμπνευσης ποὺ θὰ ἰσοπέδωνε καὶ θὰ ξεπερνοῦσε ὁποιοδήποτε show (σκηνικὴ παρουσία) εἶχε γίνει μέχρι τότε ἀπὸ κάποιο ἄλλο heavy metal group. Τί ὅμως θὰ παρουσίαζε; «Θὰ εἶχα δράκους νὰ ξεπετάγονται ἀπὸ παντοῦ, δαίμονες, μάγους, πυραμίδες, φωτιές... θὰ ἰσοπέδωνα ὁποιοδήποτε show θὰ εἶχε γίνει μέχρι τότε!»[11]. Καὶ ὅλα αὐτὰ προσφέρονται μὲ τὸ πρόσχημα καὶ τὸ προσωπεῖο τῆς πολιτισμικῆς ἔκφρασης τῆς παγκόσμιας γλώσσας τῆς μουσικῆς. Ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπὸς εἶναι νὰ σημαδευτοῦν καὶ νὰ στιγματιστοῦν καίρια καὶ ἀποτελεσματικὰ οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας καὶ σὺν τῷ χρόνω νὰ ἐπακολουθήσει μία μετάλλαξη τῶν φερέλπιδων νέων μας σὲ ἀνελεύθερες, ἐξαρτημένες καὶ ὑποδουλωμένες ὑπάρξεις. Μία ἀπὸ τὶς μαγικὲς τελετουργικὲς πρακτικές του «Τάγματος τοῦ Κόκκινου Δράκου» εἶναι «νὰ "σπαστεῖ" (δήλ. νὰ κατακερματιστεῖ) τὸ φράγμα τῆς καθημερινῆς μας ἀντίληψης καὶ συνειδήσεως»[12] .

Οἱ στίχοι τῶν Therion καὶ τοῦ Dragon Rouge ἀναφέρονται: «στοὺς Μάγια, τὸν Ρασπούτιν, τὸν μυστικιστὴ Swedenborg, τὴν αἰγυπτιακὴ μυθολογία», στὴ Λεμουρία[13], στὴ σκανδιναβικὴ μυθολογία (ὀντινισμό), στὶς νεράιδες, στὸν πολυθεϊσμό, στὸν νεοπαγανισμό, στὴ ρουνικὴ μαγεία[14], στὴν ἑβραϊκὴ σκοτεινὴ μαγεία (gothic, καμπαλά), σὲ μυητικὲς τελετουργίες, στὸ διαλογισμὸ[15], στὴ yoga, στὶς πολεμικὲς τέχνες, σὲ θεωρίες περὶ Κούφιας Γὴς[16], σὲ ἀραβικοὺς μύθους περὶ ἀντίχριστου,[17]στὴν ἑλληνικὴ εἰδωλολατρία (μὲ ἀναφορὰ στὴ μανιακὴ διονυσιακὴ λατρεία)[18], στὴν τάντρα, στὴν ἀλχημεία, καὶ σὲ ἄλλα ἀποκρυφιστικὰ σκοτεινὰ συστήματα.

Ἕνα ρεῦμα τοῦ ἀποκρυφισμοῦ ποὺ ἀσκεῖ ἰδιαίτερη ἕλξη καὶ ἔχει βασικὴ προτεραιότητα στὶς διδαχὲς τοῦ τάγματος, ἀλλὰ καὶ στὸ συγκρότημα, εἶναι «τὸ μυητικὸ σύστημα ποὺ βασίζεται στὴ σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς καμπαλιστικῆς παράδοσης, τὴν κλιφοθικὴ πλευρὰ»[19]. Ἡ κλιφοθικὴ καμπαλιστικὴ παράδοση εἶναι τὸ σύστημα ποὺ ἀνέδειξε καὶ προώθησε καὶ μὲ τὸ ὁποῖο ἀσχολήθηκε ὁ αὐτοχαρακτηριζόμενος ὡς «ὁ πιὸ διεστραμμένος ἄνθρωπος τοῦ κόσμου»[20], ποὺ αὐτοονομάστηκε «τὸ μεγάλο Θηρίο 666» καὶ ποὺ θεωρεῖται ὁ μεγαλύτερος σατανιστὴς τοῦ 20ου αἰώνα, ὁ Aleister Crowley.[21].

«Τὸ Dragon Rouge κάνει σήμερα αὐτὸ ποὺ ἔκαναν στὴν ἐποχὴ τοὺς ὁ Aleister Crowley καὶ ἄλλοι περιβόητοι ἀποκρυφιστὲς» μᾶς καταθέτει ὁ Christopher Johnson, ποὺ εἶναι κι ὁ ἀρχηγὸς τῶν Therion.[22] «Ο Aleister Crowley (1875-1947) εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ νεοσατανισμοῦ... Ἀναφορικὰ μὲ τὴ διδαχή, ὁ Ἄλ. Κρόουλη θέτει στὸ κέντρο ὄχι τὸν Σατανᾶ, ἀλλὰ τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο. Αὐτὸ εἶναι τὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τοῦ νεοσατανισμοῦ... Ὁ ἄνθρωπος ποὺ βρίσκεται στὸ κέντρο τῆς διδαχῆς τοῦ Crowley δὲν εἶναι ὁ «κατ' εἰκόνα τοῦ Θεοῦ», ποὺ ἀπὸ τὴ φύση τοῦ εἶναι ἀγάπη, ἀλλὰ ὁ ἑωσφορικὸς ἄνθρωπος, ποὺ μεταβάλλεται σὲ ἀδίστακτο τέρας»[23].

Ο Crowley «ἔγινε γνωστὸς γιὰ τὴν σεξουαλική του διαστροφή, τὴν ὁποία ἀνέφερε καὶ ὡς «σεξουαλικὴ μαγεία». Μέσα σὲ αὐτὴν συμπεριλάμβανε σκηνὲς κτηνοβασίας, σεξουαλικὰ ὄργια, σοδομισμό, μέχρι καὶ παιδεραστία, μὲ ἀρκετὴ δόση ναρκωτικῶν οὐσιῶν. Γνωστὸ παράδειγμα κτηνοβασίας εἶναι αὐτὸ τῆς Λίας Χίρσινγκ, στὸ «Ἀβαεῖο τοῦ Θελήματος», ὅπου ὁ Κρόουλυ ἔπεισε τὴ Λία νὰ ἔρθει σὲ ἐρωτικὴ ἐπαφὴ μὲ τράγο καὶ μετὰ ἔκοψε τὸ λαιμὸ τοῦ τράγου σᾶ μέρος τῆς τελετῆς».[24] «Αὐτὸ ὀνομαζότανε «τελετουργία τοῦ Σέθ», ἡ ὁποία ἀπαιτοῦσε νὰ συνουσιαστεῖ μὲ μία κατσίκα ἕνα ἐπιλεγμένο μέλος τῆς ὀργάνωσής του, ἐνῶ ἀργότερα ἡ κατσίκα σφαγιαζόταν καὶ ἔπιναν τὸ αἷμα της».[25] «Γνωστὴ περίπτωση σοδομισμοῦ, εἶναι ἐκείνη ὅπου σοδόμισε τὸν μαθητὴ τοῦ Βίκτωρα Νιοῦμπεργκ, σὰν μέρος μαγικῆς τελετῆς, τὸ 1913»[26]. «Ἦταν ἀπόλυτα σαδομαζοχιστικὴ σχέση, στὴν ὁποία ὁ Κρόουλυ εἶχε στὴν κυριολεξία τὸν ἔλεγχο τῆς ζωῆς τοῦ Νιοῦμπεργκ»[27]. «Τέλος, γνωστὴ ἦταν καὶ ἡ σχέση του μὲ τὰ ναρκωτικά. Ἔκανε χρήση χασίς, κοκαΐνης»[28], ἡρωίνης[29], «ὄπιου καὶ ταυτόχρονα συνήθιζε νὰ καταναλώνει μεγάλες ποσότητες ἀλκοόλ. Ἄλλοτε ντυνόταν ὡς Χαλίφης, ἄλλοτε σὰν Ρῶσος εὐγενὴς καὶ εἶχε τροχίσει τοὺς κυνόδοντές του γιὰ νὰ δίνει τὸ «φιλὶ τοῦ φιδιοῦ» σὲ γυναῖκες, δαγκώνοντας τοὺς λαιμοὺς καὶ τοὺς καρποὺς τοὺς»[30].

Τὸ 1996, Οἱ Therion κυκλοφοροῦν τὴ νέα τους δισκογραφικὴ δουλειά, μὲ τὴν ὀνομασία «Lepaca Kliffoth». Ο Gareth Knight (Basil Wilby), κορυφαῖο στέλεχος ἀποκρυφιστικῶν ὁμάδων[31] χρησιμοποίησε πολλά στοιχεια ἀπὸ τὸ καμπαλιστικό, κλιφοθικό, σύστημα τοῦ Crowley στὶς διάφορες τελετουργικὲς σχολὲς μαγείας ποὺ μυήθηκε, ἔδρασε καὶ μυοῦσε καὶ ἄλλα ὑποψήφια θύματα-ὀπαδούς. Ο Gareth Knight σὲ σημαντικὸ τελετουργικὸ ἐγχειρίδιο καμπαλιστικὴς μαγείας μᾶς ἀποκαλύπτει: «Ἡ λέξη Κλιφὸθ σημαίνει "πόρνες" ἢ "κελύφη"... Αὐτὸς ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ δεῖ τοὺς Κλιφοθικοὺς δαίμονες ἐπὶ τὸ ἔργον... μπορεῖ νὰ ρίξει μία ματιὰ στὸ κοντινότερο νοσοκομεῖο, ψυχιατρικὴ κλινική, φυλακή, οἶκο ἀνοχῆς ἢ παραγκούπολη»[32]. Σχετικὰ μὲ τοὺς ὑπαρκτούς, σοβαροὺς καὶ ἄμεσους κινδύνους ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὴν ἐνασχόληση μὲ τὴν κλιφοθικὴ καμπαλιστικὴ μαγεία, μᾶς δίνει χαρακτηριστικὲς πληροφορίες καὶ ἡ μητέρα τῆς καμπαλιστικῆς μαγείας, Dion Fortune ὑποστηρίζοντας τὰ ἑξῆς: «Τὰ Κλιφὸθ πρόκειται γιὰ τρομαχτικὲς μορφές, ἐπικίνδυνες ἀκόμα καὶ νὰ τὶς σκεφτεῖς».[33] Ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀποκαλυπτικὲς ἐμπειρίες τῶν διδασκάλων τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ χώρου ποὺ καταγράφονται σὲ ἐσωτερικὰ ἀποκρυφιστικὰ ἔντυπά τους καταδεικνύεται περίτρανα ὅτι ἡ ἐνασχόληση, ἡ γνωριμία, ἡ ἀποδοχή, ἢ ἀκόμη καὶ ἡ ἁπλὴ ἐπαφή, μὲ τὸν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὶς πιὸ ἀκραῖες μορφὲς καὶ πρακτικές του - ὅπως αὐτὴ τῆς καμπαλιστικῆς μαγείας- ἐγκυμονεῖ κινδύνους ποὺ μποροῦν νὰ ξεκινήσουν ὡς ψυχικὴ διαταραχὴ - μὲ προσωρινὰ ἕως μόνιμα συμπτώματα - καὶ νὰ καταλήξουν τὸ ἀνυποψίαστο θύμα σὲ ψυχιατρικὲς κλινικές, σὲ πορνεία, σὲ φυλακὲς ἢ καὶ στὸ θάνατο ἀκόμη ὡς λύτρωση ἀπὸ αὐτὲς τὶς δαιμονικὲς ἐμπειρίες[34].

Μέσα ἀπὸ τὴν πολυετῆ καὶ βιωματικὴ ἐνασχόλησή του μὲ τὴ μαγεία, ὁ Christopher Johnson μᾶς ἀποκαλύπτει τὰ ἑξῆς συγκλονιστικά, γιὰ τὴν ἀπροκάλυπτη εἰσαγωγὴ καὶ ἐπαφὴ τῶν μικρῶν παιδιῶν μὲ τὸν κόσμο τῆς μαγείας μέσω τῶν ταινιῶν καὶ τῶν βιβλίων τοῦ Harry Potter, τὸ 2002: «Δὲν ἔχω διαβάσει τὰ βιβλία, ἀλλὰ ἔχω δεῖ τὴν ταινία καὶ μοῦ ἄρεσε ἀρκετά. Εἶναι ἕνας καλὸς τρόπος γιὰ νὰ ἔρθουν τὰ παιδιὰ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴ μαγεία, ἀφοῦ ἀρκετὰ στοιχεῖα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ χρησιμοποιεῖ ἡ συγγραφέας, εἶναι βασισμένα σὲ πραγματικὰ στοιχεῖα. Προτιμῶ νὰ διαβάζουν τὰ παιδιά. Ἔτσι ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ἐξελιχθοῦν. Χίλιες φορὲς καλύτερα ἀπὸ τὸ νὰ ἀποβλακώνονται μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ στὰ video-παιχνίδια!»[35]

Δὲν εἶναι διόλου τυχαῖο ὅτι ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδας τῶν «σατανιστῶν τῆς Παλλήνης», ποὺ διέπραξαν δύο τελετουργικὲς δολοφονίες τὸ 1993, προσηλυτίστηκε στὸ σατανισμὸ σὲ δισκάδικο heavy metal κι ἔπειτα σύχναζε κι αὐτὸς καὶ τὰ μέλη τῆς ὁμάδος τοῦ ἐκεῖ μὲ σκοπὸ νὰ προσηλυτίσουν στὸ σατανισμὸ κι ἄλλα νεαρὰ θύματα[36].

Εἰδικοὶ ἐρευνητὲς ἐπὶ τοῦ θέματος μὲ πολυετῆ καὶ πολύτιμη γιὰ μᾶς ἐμπειρία, ἀποφάνθηκαν τὰ ἑξῆς: «Ὁ σατανισμὸς καταδικάζεται σὰν κίνηση ποὺ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὸ σωματικὸ καὶ πνευματικὸ θάνατο. Σύμφωνα μὲ τὴ διατύπωση τῶν ἐπισήμων προτάσεων τῆς Συνδιασκέψεως, δὲν ὑπάρχουν ἐγκληματικὲς προσωπικότητες ἀλλὰ ἐγκληματικὰ δόγματα καὶ ἀντεστραμμένη ἠθική, ποὺ ὑποδουλώνουν τὸν ἄνθρωπο, τοῦ ἀφαιροῦν τὴν ἐλευθερία καὶ ἐξωθοῦν τὰ θύματα σὲ ἐγκληματικὲς πράξεις»[37].

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 

ΔΕΙΤΕ:Ι.Μ.Παντοκράτορος