Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ντράπηκε βλέποντας τὸν ἑαυτὸ τοῦ γυμνό. Τόσο μεγάλη ἀτιμία ὑπάρχει κοντὰ στὴ γυμνότητα. Ἐὰν λοιπὸν γιὰ τὰ σωματικὰ τόσο μεγάλη ντροπὴ δείχνει ἡ γυμνότητα, πολὺ μεγαλύτερη ντροπὴ δείχνει ἡ ψυχικὴ γυμνότητα. Ἡ ψυχή, ποὺ εἶναι γυμνὴ ἀπὸ τὴ θεία δύναμη, αὐτὴ ποὺ δὲν φοράει καὶ δὲν εἶναι ντυμένη τὸ ἄρρητο καὶ ἄφθαρτο καὶ πνευματικὸ ἔνδυμα, τὸν ἴδιο τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, μὲ πλήρη ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας, αὐτὴ ἡ ψυχὴ περιτυλίγεται μὲ περισσότερη ντροπὴ καὶ ἀτιμία, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰ πάθη. Καὶ ὁ καθένας ὄντας γυμνὸς ἀπὸ ἐκείνη τὴ θεία δόξα, ἔτσι ὀφείλει νὰ ντρέπεται καὶ γνωρίζει καλὰ τὴν ἀτιμία του, ὅπως ἀκριβῶς ντρεπόταν ὁ Ἀδὰμ ὄντας σωματικὰ γυμνός. Καὶ ἂν ντύθηκε μὲ φύλλα συκιᾶς, ὅμως φοροῦσε τὴ ντροπὴ καὶ γνώριζε καλὰ τὴ φτώχεια καὶ τὴν ψυχική του γυμνότητα. Ἂς ζητάει λοιπὸν κάθε ψυχή, ποὺ ξέρει τὴ γύμνωσή της, ἀπὸ τὸ δοτήρα Χριστό, νὰ ντυθεῖ τὴν δόξα καὶ τὸ ἄρρητο φῶς Του....
(Ἄγ. Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου