Ἔζησαν καὶ κέρδισαν τὰ ἀθάνατα βραβεῖα, κατὰ τὸ διωγμὸ τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-304) ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἀγάπιος ἦταν ἀπὸ τὴ Γάζα τῆς Παλαιστίνης, ὁ Τιμόλαος ἀπὸ τὴ Μαύρη Θάλασσα, οἱ δύο Διονύσιοι ἀπὸ τὴν Τρίπολη τῆς Φοινίκης, ὁ Ρωμύλος -ὑποδιάκονος- ἀπὸ τὴ Λύδδα ἢ Διόσπολη, ὁ Πλήσιος καὶ οἱ δύο Ἀλέξανδροι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Κατηγορήθηκαν ὅτι εἶναι χριστιανοὶ καὶ ὁδηγήθηκαν μπροστὰ στὸν ἔπαρχο τῆς Καισαρείας Οὐρβανό, ὅπου μὲ παρρησία ὁμολόγησαν τὸ Χριστό. Μάταιες ἀπόπειρες ἔκανε ἐκεῖνος γιὰ νὰ τοὺς δελεάσει ἢ καὶ νὰ τοὺς ἐκφοβίσει. Διότι στὸ μυαλὸ ὅλων ἐπικρατοῦσε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Τὸν φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε» (Ἃ'ἐπιστολὴ Πέτρου, γ' 14). Δηλαδή, μὴ φοβηθεῖτε τὸ φόβο μὲ τὸν ὁποῖο ζητοῦν οἱ ἄπιστοι νὰ σᾶς πτοήσουν καὶ μὴ ταραχθεῖτε καθόλου ἀπ' αὐτόν. Πέθαναν ὅλοι μαρτυρικὰ μὲ ἀποκεφαλισμό, δίνοντας σ' ὅλους τους ἀγωνιστὲς χριστιανοὺς μήνυμα θάρρους καὶ ἐλπίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου