Αὐτοὶ εἶναι οἱ Τοῦρκοι.

Χρονολογικὸς κατάλογος τουρκικῶν θηριωδιῶν κατὰ τὸν 19ο αἰώνα

Ἀπρίλιος τοῦ 1821 - Ἐκτέλεση τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου, καὶ ἐξαπόλυση πλήθους ἐξαγριωμένων Τούρκων κατὰ Ἑλλήνων κατοίκων τῆς Τουρκίας, ὡς ἀντίποινα γιὰ τὴν ἐξέγερση τῶν Ἑλλήνων στὴν Πελοπόννησο.

1822 - Νεὰ ἀντίποινα ἀπὸ τὸν Σουλτάνο γιὰ νὰ τρομοκρατήσει τοὺς χριστιανοὺς στὸ νησὶ τῆς Χίου. Δολοφονοῦνται 50.000 Ἕλληνες.

1850 - 12.000 Ἀρμένιοι καὶ Νεστοριανοὶ σφαγιάζονται ἀπὸ Κούρδους ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Μπεντὲρ Χᾶν Μπέγκ, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὁπλισμένοι μὲ καραμπίνες, εἰδικὰ κατασκευασμένες γιὰ τὴν τουρκικὴ κυβέρνηση καὶ οἱ ὁποῖοι χρηματοδοτοῦνται καὶ ὑποστηρίζονται ἐπίσης ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κυβέρνηση.

7 Ἀπριλίου τοῦ 1860 - Ὁ Σουλτάνος διατάζει τὴν σφαγὴ τῶν Μαρωνιτῶν χωρικῶν στὸν Λίβανο.

6 Ἰουλίου 1860 - Σύριοι σφαγιάζονται μετὰ ἀπὸ διαταγὴ τοῦ Ἀχμὲντ πασᾶ. Ὁ ἀριθμὸς τῶν σφαγιασθέντων συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν Μαρωνιτῶν τοῦ Λιβάνου στὶς 7 Ἀπριλίου, ἀνέρχεται στὶς 11.000.

1876 - Ἐξαπολύονται συμμορίες Τούρκων γιὰ νὰ καταπνίξουν ἐξέγερση στὴν Βουλγαρία. 15.000 σφαγιάζονται στὴν περιοχὴ τῆς Φιλλιπούπολης, μεταξὺ αὐτῶν καὶ Ἀρμένιοι τῆς τοπικῆς κοινότητας. Καταστρέφονται 58 χωριὰ καὶ 5 μοναστήρια.

28 Ἰουνίου 1877 - Κατὰ τὴν ἀποχώρηση τῶν ρωσικῶν δυνάμεων, πρὸς τὴν λήξη τοῦ Ρωσο-τουρκικοῦ πολέμου, πάνω ἀπὸ 6.000 Ἀρμένιοι δολοφονοῦνται, ὅταν ὁ τουρκικὸς στρατὸς καὶ κουρδικὲς ἄτακτες ὁμάδες καταστρέφουν τὰ χριστιανικὰ χωριὰ τῆς... περιοχῆς.

4 Ἰουνίου 1878 - Ἡ Τουρκία πουλᾶ τὴ Κύπρο στὴν Ἀγγλία.

Καλοκαίρι τοῦ 1892 - Σφαγιάζονται 8.000 Γιεζίδες κοντὰ στὸ Μοσούλ, καὶ καίγονται τὰ χωριὰ τοὺς διότι ἀρνοῦνται νὰ ἀσπαστοῦν τὸ Ἰσλάμ, μετὰ ἀπὸ ἐντολὲς τοῦ Φερὶκ πασᾶ.

Σεπτέμβριος τοῦ 1894 ἕως Αὔγουστο τοῦ 1896 - Ὁ Σουλτᾶν Χαμὶτ ἐφαρμόζει τὴν τακτική της γενοκτονίας στοὺς Ἀρμένιους.

Αὔγουστος καὶ Σεπτέμβριος τοῦ 1894 - 12.000 Ἀρμένιοι σκοτώνονται στὸ Σασοῦν.

Ὀκτώβριος τοῦ 1895 - Λαμβάνει χώρα ἡ πρώτη ὀργανωμένη γενοκτονία στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ στὴν Τραπεζούντα.

Νοέμβριος καὶ Δεκέμβριος τοῦ 1895 - Οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς ὀργανώνουν μεγάλης ἔκτασης σφαγὲς σὲ ὅλη τὴ χώρα.

Ἰούνιος τοῦ 1896 - Σφαγὴ τῶν Ἀρμενίων τῆς πόλης Βᾶν.

1896 - Σφαγὴ 300.000 Ἀρμενίων στὴν Κωνσταντινούπολη.

12 Μαΐου 1896 - Δολοφονίες 55.000 Ἑλλήνων καὶ διαμάχες μεταξὺ Ἑλλήνων καὶ Τούρκων στὴν Κρήτη.

Μάρτιος τοῦ 1909 - Νέες σφαγὲς 30.000 Ἀρμενίων καὶ Ἀμερικανῶν ἱεραποστόλων, στὰ Ἄδανα καὶ ἄλλες πόλεις τῆς Κιλικίας, ὀργανωμένες ἀπὸ τοὺς Νεοτουκρους.

1909 - Οἱ Νεοτοῦρκοι ἀντιμετωπίζουν τὴν ἐπανάσταση τῶν Ἀράβων στὴν Ὑεμένη μὲ αἱματοχυσίες.

1 Ὀκτωβρίου 1911 - Δολοφονεῖται ὁ Ἐπίσκοπος Γρεβενῶν, Αἰμιλιανὸς ἀπὸ τοὺς Τούρκους.

1912 - Ὁ τουρκικὸς στρατὸς κατὰ τὴν ὑποχώρησή του ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴ Θράκη, λεηλατεῖ τὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς τοῦ Διδυμοτείχου καὶ τῆς Ἀνδριανούπολης. Τὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς Μαλγάρα καίγονται. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ στὸ Κεσσάνι. Δολοφονίες καὶ σφαγὲς συνοδεύουν τὴν καταστροφὴ καὶ λεηλασία τῆς ἑλληνικῆς αὐτῆς περιοχῆς.

1913 - Ἡ ἀνακατάληψη τῆς ἀνατολικῆς Θράκης μὲ τὶς θηριωδίες ποὺ ἀκολουθοῦν ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴ σφαγὴ 15.690 Ἑλλήνων.

Φεβρουάριος 1913 - Οἱ Ἕλληνες κάτοικοι τῆς περιφέρειας Κριθέα τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης τρέπονται σὲ φυγὴ ἀπὸ τὶς Τουρκικὲς ἀρχές. Ἀκολουθοῦν βάρβαρες λεηλασίες.

Ἰανουάριος ἕως Δεκέμβριος τοῦ 1914 - Πάνω ἀπὸ 250.000 Ἕλληνες ἐκτοπίζονται ἀπὸ τὶς περιοχὲς τῆς ἀνατολικῆς Θράκης καὶ Σμύρνης. Τὰ ὑπάρχοντά τους κατάσχονται.

27 Μαΐου 1914 - Οἱ Τουρκικὲς ἀρχὲς διατάζουν τὸ χριστιανικὸ πληθυσμὸ τῆς Περγάμου νὰ ἐγκαταλείψουν τὴ πόλη μέσα σὲ δύο ὧρες. Οἱ τρομοκρατημένοι κάτοικοι καταφεύγουν στὴ Μυτιλήνη.

Μάιος καὶ Ἰούνιος τοῦ 1914 - Οἱ Τοῦρκοι ἐπιδίδονται σὲ ὅλες τὶς μορφὲς διωγμῶν ποὺ σὰν στόχο ἔχουν τοὺς Ἕλληνες τῆς δυτικῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Τὰ παράλια της Μικρᾶς Ἀσίας ἔχουν καταστραφεῖ. Στὴν Ἐρυθραία καὶ στὴ Φωκαία οἱ Ἕλληνες σφαγιάζονται ἀνελέητα.

Ἰούλιος καὶ Αὔγουστος 1914 - Ἡ τουρκικὴ κυβέρνηση δημιουργεῖ "τάγματα καταναγκαστικῶν ἔργων". Πρόκειται γιὰ μία νέα μέθοδο ἐξόντωσης τῶν Ἑλλήνων - ὀθωμανῶν πολιτῶν ποὺ ἔχουν καταταγεῖ στὸν τουρκικὸ στρατό. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ 400.000 Ἕλληνες ἐξοντώθηκαν ἀπὸ τὴν πείνα καὶ τὴν κακοποίηση.

Αὔγουστος τοῦ 1914 - 12.000 Ἀσσύριοι δολοφονοῦνται ἀπὸ τὸν Τζεβτὲτ Χαλὶλ Μπέι. Ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἀσσυρίων ὅλων τῶν θρησκειῶν ποὺ ἔχουν δολοφονηθεῖ ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἀπὸ τὸ 1895 ἀνέρχεται στὶς 424.000.

Σεπτέμβριος 1914 - Μὲ διάταγμα τῆς Τουρκικῆς κυβέρνησης πολλὰ χωριὰ τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, ὅπου πλειοψηφεῖ τὸ Ἑλληνικὸ στοιχεῖο, ἐκκενώνονται διὰ τῆς βίας (Νεοχώριο, Γαλατάς, Καλλίπολη, κτλ.). Ἀκολουθοῦν λεηλασίες σὲ σπίτια καὶ καταστήματα. Χιλιάδες ἀφήνουν τὰ πατρογονικά τους ἐδάφη καὶ καταφεύγουν στὴν Ἑλλάδα.

Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1914 - Μὲ διάταγμα τῆς Τουρκικῆς κυβέρνησης ἡ περιοχὴ Βιζύη καὶ μέρος τῆς περιοχῆς Σαράντα Ἐκκλησιὲς ἐκκενώνονται. 19.000 Ἕλληνες ἐξορίζονται στὴν Ἀνατολία καὶ οἱ περιουσίες τοὺς λεηλατοῦνται. Σύμφωνα μὲ τὰ ἀρχεῖα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου 119.940 Ἕλληνες ἀπελάθηκαν ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Θράκη.

Ἀπρίλιος τοῦ 1915 - Τὸ τουρκικὸ καθεστὼς προχωρεῖ σὲ ὀργανωμένες συλλήψεις ἑνὸς μεγάλου ἀριθμοῦ Ἀρμενίων διανοουμένων καὶ ἐθνικῶν ἡγετῶν στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ στὶς ἐπαρχίες. Στὴ συνέχεια ἐκτοπίζονται στὴν Ἀνατόλια καὶ καθοδὸν σφαγιάζονται. Οἱ Ἀρμένιοι στρατιῶτες ποὺ ὑπηρετοῦν στὸν τουρκικὸ στρατὸ ἀφοπλίζονται καὶ σφαγιάζονται κατὰ χιλιάδες. Ὁ ἀνυπεράσπιστος ἀρμενικὸς πληθυσμὸς ὁδηγεῖται στὴν ἔρημό της Συρίας καὶ σφαγιάζεται κατὰ δεκάδες χιλιάδες ἀπὸ τὸν τουρκικὸ στρατό, ἀπὸ ἄτακτα στρατεύματα καὶ πολίτες ἢ ἀφήνεται στὴν ἔρημο γιὰ νὰ πεθάνει ἀπὸ τὴν ἀσιτία καὶ τὴν κακοποίηση. 1.500.000 Ἀρμένιοι ἐξαλείφθηκαν ἀπὸ τὶς τουρκιὲς θηριωδίες.

1915 - Οἱ Τοῦρκοι θέτουν σὲ ἐφαρμογὴ μία ἄγρια καταδίωξη κατὰ τῶν Σύριων Ὀρθοδόξων καὶ Νεστοριανῶν κατοίκων τῶν περιοχῶν Χακάρι, Μαρντὶν καὶ Μιντιάτ. Ἀπὸ τὰ πρῶτα θύματα τῆς καταδίωξης εἶναι ὁ Ἀντάι Σέρ, Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Σέρτ. Ἡ καμπάνια αὐτή, γεμάτη σφαγὲς καὶ καταστροφές, συνεχίστηκε ἕως τὸ τέλος τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνοντας σχεδὸν στὸν στόχο της.



20 Αὐγούστου 1915 ἕως 6 Μαΐου 1916 - Οἱ Ὀθωμανοὶ ἀπαγχονίζουν 35 Λιβανέζους καὶ Σύριους ἐθνικοὺς ἡγέτες στὶς πλατεῖες Ἂλ Μποὺρτζ τοῦ Λιβάνου καὶ Ἂλ Μαρτζὰ τῆς Συρίας, μὲ τὴν κατηγορία ὅτι "ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἐλευθερία". 130.000 Λιβανέζοι καὶ Σύριοι δολοφονοῦνται κάτω ἀπὸ τὸν Ὀθωμανικὸ ζυγό.

1916 - Οἱ Τοῦρκοι ἀναγκάζουν τοὺς κατοίκους διαφόρων περιοχῶν τοῦ Πόντου νὰ μεταναστεύσουν στὸ Σίβας. Κατὰ τὴν παραπάνω μετακίνηση, ἀπὸ τοὺς 16.750 κατοίκους τῶν περιοχῶν Ἐλέβι καὶ Τρίπολης, ἐπέζησαν μόνον οἱ 550. Καὶ ἀπὸ τοὺς 49.520 κατοίκους τῆς Τραπεζούντας, παρέμειναν ζωντανοὶ μόνο οἱ 20.300.

1916 - Καταστροφὴ τῆς περιοχῆς Ρισέου-Πλατάνου τοῦ Πόντου. Λεηλασίες τῶν πόλεων Ὀφίς, Σούρμενα καὶ Γέμουρα. Οἱ λεηλασίες ὀργανώθηκαν ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους τοῦ Ὀθωμανικοῦ κράτους καὶ ἐκτελέστηκαν ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Ἀχμὲτ Μπέη καὶ τοῦ στρατάρχη τῆς περιοχῆς Βελὶπ Πασά.

27 Δεκεμβρίου 1916 - Σύλληψη τῶν διακεκριμένων πολιτῶν τῆς Ἀμισοῦ καθὼς καὶ 4.000 Ἑλλήνων πολιτῶν καὶ ἐκτόπισή τους στὴν Ἀνατολία.

Ἄνοιξη τοῦ 1917 - Οἱ Τοῦρκοι διατάσσουν τὸν διωγμὸ 23.000 Ἑλλήνων, κατοίκων τῆς Κυδωνίας.

Νοέμβριος τοῦ 1917 - 400 ἑλληνικὲς οἰκογένειες ἐκτοπίζονται ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἀπὸ τὴ Ν.Δ. Μικρὰ Ἀσία, ἐνῶ λεηλατοῦνται οἱ περιουσίες τους.

Ἀπρίλιος τοῦ 1918 - Ἄλλες 8000 ἑλληνικὲς οἰκογένειες ἐκτοπίζονται ἀπὸ τὴ Ν.Δ. Μικρὰ Ἀσία.

1920 - Ὁ Ἐπίσκοπός της Τραπεζούντας Χρύσανθος, καταδικάζεται ἐρήμην σὲ θάνατο ἀπὸ τὸ Στρατοδικεῖο τῆς Ἄγκυρας. Καταδικάζεται ἐπίσης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός του Ζήλων ὁ ὁποῖος ἀποδημεῖ στὴ φυλακή.

1920 - 30.000 Ἀρμένιοι σφαγιάζονται στὴν περιοχὴ τοῦ Κὰρς ἀπὸ Κεμαλικούς.

Σεπτέμβριος 1920 - Ἡ Κεμαλικὴ Τουρκία ἐπιτίθεται στὴν Δημοκρατία τῆς Ἀρμενίας. Οἱ Ἀρμένιοι μάχονται ἐνάντια στὰ ἰσχυρὰ τουρκικὰ στρατεύματα. Οἱ Τοῦρκοι ἐπικρατοῦν τὴ 2-12-1920. Τὴ νίκη αὐτὴ τῶν Τούρκων ἐπακολουθεῖ ἡ προσάρτηση τοῦ 50% τῆς ἐπικράτειας τῆς Δημοκρατίας τῆς Ἀρμενίας, ποὺ εἶχε συσταθεῖ στὶς 28 Μαΐου 1918, στὴ Τουρκία.

1920 ἕως 1921 - Ἄλλοι 50.000 Ἀρμένιοι ἐκτελοῦνται ἀπὸ Κεμαλικοὺς

3 Ἰουνίου 1921 - Κεμαλικοὶ συλλαμβάνουν 1.320 ἐπιφανεῖς Ἕλληνες κάτοικους τῆς Σαμσούντας. Τὴν ἑπομένη δολοφονοῦν 701 ἀπὸ τοὺς κρατούμενους. Τὰ θύματα θάβονται σὲ ὁμαδικὸ τάφο πίσω ἀπὸ τὴν οἰκία τοῦ Μπεκὶρ πασᾶ. Οἱ ὑπόλοιποι τῶν κρατουμένων ἐξορίζονται στὸ ἐσωτερικό της Ἀνατόλιας.

24 Αὐγούστου 1922 - Ὁ Τουρκικὸς στρατὸς καταλαμβάνει τὴ Περγάμο. Οἱ Ἕλληνες τρέπονται σὲ φυγὴ γιὰ νὰ σωθοῦν.

9 Σεπτεμβρίου τοῦ 1922 - Οἱ Τοῦρκοι εἰσβάλλουν στὴ Σμύρνη καὶ πυρπολοῦν τὴν πόλη. Ὀργανώνονται μεγάλης ἔκτασης σφαγὲς κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν Ἀρμενίων. Δολοφονοῦνται περίπου 150.000 ἄτομα.

10 Ἰουλίου 1924 - Ὁ 7ος τουρκικὸς στρατὸς καταπνίγει τὴν κουρδικὴ ἐξέγερση στὸ Χακάρι. Σὲ διάστημα 79 ἡμερῶν, 36 χωριὰ ἔχουν καταστραφεῖ καὶ 12 ἔχουν ὁλοσχερῶς χαθεῖ ἀπὸ τὸ χάρτη.

Φεβρουάριος τοῦ 1925 - 30.000 Κοῦρδοι σφαγιάζονται κατὰ τὴ διάρκεια ἐξέγερσης κατὰ τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν. Ὑπολογίζεται ὅτι γύρω στοὺς 500.000 Κούρδους ἔχουν θανατωθεῖ ἀπὸ σφαγὲς καὶ ἐκτοπισμούς.

7 Ὀκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικὴς ἐπανάστασης, ἡ ὁποία εἶχε ξεσπάσει τὸ Μάρτιο τοῦ 1925 στὸ Ἐλαζίκ. Καταστρέφονται παντελῶς 48 χωριὰ καὶ τὸ χῶμα βάφεται κόκκινο ἀπὸ κουρδικὸ αἷμα.

7 Ὀκτωβρίου 1927 - Κατάπνιξη κουρδικὴς ἐπανάστασης, ἡ ὁποία εἶχε ξεσπάσει στὶς 30 Μαΐου 1927, στὸ Ντιαρμπακὶρ καὶ στὸ Ἀγρί. Τὸ αἷμα 2.000 Κούρδων πολεμιστῶν κυλᾶ ἄφθονο στὸν ποταμὸ Μουράτ.

23 Μαΐου 1937 - Ἡ Τουρκικὴ κυβέρνηση ἀπαγορεύει τὴν ἔκδοση τῆς Κωνσταντινουπολίτικης ἐφημερίδας, "SON TELEGRAPH", ἐπειδὴ ἡ ἐφημερίδα εἶχε θετικὴ στάση ἀπέναντι στὰ προβλήματα τῶν Κούρδων.

1938 - Ἡ Τουρκία προσαρτίζει τὴ πόλη Σανγιὰκ τῆς περιοχῆς Ἀντιοχεία-Χατάι. Οἱ Ἀρμένιοι καὶ Ἄραβες κάτοικοι τῆς περιοχῆς ἐξορίζονται.

Μάιος τοῦ 1941 - Ἐπιστράτευση 20 ἑλληνικῶν καὶ ἀρμενικῶν κοινοτήτων ποὺ ζοῦν μὲ τουρκικὴ ὑπηκοότητα στὴν Τουρκία. Σκοπός, ἡ ἐξόντωσή τους, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ εἶχε ἐφαρμοστεῖ καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τὸ γνωστὸ πλέον "τάγμα καταναγκαστικῶν ἔργων".

11 Νοεμβρίου 1942 - Ψηφίζεται νόμος γιὰ τὴ φορολογία τῶν περιουσιῶν τῶν μὴ Μουσουλμάνων Τούρκων ὑπηκόων (Varlik Vergisi). Πρόκειται γιὰ μία βάναυση προσπάθεια οἰκονομικῆς ἐξόντωσης τῶν Ἑλληνικῶν, Ἀρμενικῶν καὶ Ἑβραϊκῶν κοινοτήτων, οἱ ὁποῖες βρίσκονται ἐκτεθειμένες καὶ ἀνυπεράσπιστες στὶς ὑπερβάσεις καὶ στὶς καταχρήσεις ἐξουσίας τῶν Τουρκικῶν ἀρχῶν.

6 Σεπτεμβρίου 1955 - Οἱ τουρκικὲς ἀρχὲς ὀργανώνουν μεγάλης ἔκτασης διωγμοὺς κατὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινούπολης. 29 ἐκκλησίες καίγονται ἐνῶ 46 λεηλατοῦνται. Βεβηλόνονται οἱ τάφοι τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ χριστιανικὰ νεκροταφεῖα. Ἑκατοντάδες γυναῖκες βιάζονται καὶ καταστρέφονται χιλιάδες ἑλληνικὰ καταστήματα.

1963 - 1967 - Ἡ Τουρκία ὑπονομεύει τὴν σταθερότητα στὴ νεοσύστατη Κυπριακὴ Δημοκρατία μὲ πράκτορες.

1964 - Ἡ Τουρκία ἀποκηρύσσει μονομερῶς τὴν συνθήκη γιὰ Ἐμπορικὴ καὶ Ναυτιλιακὴ συνεργασία τοῦ 1930 (μεταξὺ Βενιζέλου - Ἀτατούρκ). Οἱ Ἕλληνες πολίτες ἀναγκάζονται νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Τουρκία διὰ τῆς βίας. Οἱ συγγενεῖς αὐτῶν, ἂν καὶ Τοῦρκοι ὑπήκοοι, ὑποχρεώνονται νὰ ἐπισπεύσουν τὴν ἀναχώρησή τους ἀπὸ τὴ χώρα. Μὲ νόμο ποὺ δὲν δημοσιοποιεῖται οἱ Ἕλληνες στεροῦνται τοῦ δικαιώματός τους ἐπὶ τῶν περιουσιακῶν τους στοιχείων.

1964 - Κλείνουν τὰ ἑλληνικὰ μειονοτικὰ σχολεῖα στὴν Ἴμβρο καὶ στὴ Τένεδο. Παράλληλα ἀνεγείρονται τουρκικὲς φυλακὲς γιὰ βαρυποινίτες καὶ ἀπαγορεύεται ἡ δυνατότητα μεταβίβασης τῶν περιουσιῶν τῶν Ἑλλήνων, ἔχοντας ὡς συνέπεια τὴν φυγὴ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὰ νησιά. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι καὶ τὰ δύο Ἑλληνικὰ νησιὰ Ἴμβρος καὶ Τένεδος, παραχωροῦνται στὴ Τουρκία, σύμφωνα μὲ τοὺς ὅρους τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης, γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῶν Στενῶν ἐπειδὴ βρίσκονται στὸ στόμιο τοῦ Ἑλλησπόντου. Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 14 τῆς ἴδιας συνθήκης, ἐγγυᾶται ἡ προστασία τῶν προσώπων καὶ περιουσιῶν του μὴ μουσουλμανικοῦ ἰθαγενοῦς πληθυσμοῦ. Παρόλα αὐτὰ ἐφαρμόζεται, γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ, ἡ πάγια τουρκικὴ πολιτικὴ ξεριζωμοῦ καὶ ἀφανισμοῦ τῶν μὴ τουρκικῶν ἐθνοτήτων καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὴ συστηματικὴ προσπάθεια ἐκτουρκισμοῦ τῶν νησιῶν μὲ τὴν ὁμαδικὴ ἐγκατάσταση Τούρκων, ἀπὸ τοὺς 12.000 Ἕλληνες κατοίκους, σήμερα μένουν ἐκεῖ μόνο 300 ὑπερήλικες γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν ἔχει πιὰ νόημα ὁ ἐκπατρισμός.

1967 - Βανδαλισμοὶ στὴν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Ἄννας στὸ χωριὸ Ἀγρίδια τῆς Ἴμβρου. Ἄλλο ἕνα παράδειγμα τῆς μόνιμης τουρκικῆς πολιτικῆς "ἐθνικῆς κάθαρσης".

1973 - 1974 - De facto ἀμφισβήτηση τῶν ἑλληνικῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων στὴν ὑφαλοκρηπίδα τοῦ Αἰγαίου, μὲ τὴ χορήγηση ἄδειας ἐρευνῶν στὴν Τουρκικὴ κρατικὴ πετρελαϊκὴ ἑταιρεία (TRAO) καὶ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ἐρευνητικοῦ πλοίου ΚΑΡΝΤΑΛΙ γιὰ τὴν διεξαγωγὴ ἐρευνῶν στὴν περιοχή.

1974 - De facto ἀμφισβήτηση τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐναερίου χώρου τῶν 10 ν.μ. γιὰ πρώτη φορὰ ἀπὸ τὸ 1931. Συνεχόμενες καὶ μαζικὲς παραβιάσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐναερίου χώρου (περισσότερες ἀπὸ 500 παραβιάσεις ἔγιναν μόνο τὸ 1995). Περισσότερες ἀπὸ τὸ 80% αὐτῶν ἔχει γίνει σὲ ἀπόσταση μικρότερη τῶν 6 ν.μ. ἀπὸ τὶς ἑλληνικὲς ἀκτὲς ἀλλὰ καὶ πάνω ἀπὸ ἑλληνικὰ νησιά. Ἡ ἀμφισβήτηση αὐτὴ τοῦ FIR Ἀθηνῶν συνεχίζεται μέχρι τὸ 1980.

20 Ἰουλίου 1974 - Ὁ τουρκικὸς στρατὸς εἰσβάλλει στὸ ἀνεξάρτητο ἀλλὰ καὶ ἄοπλο νησὶ τῆς Κύπρου, μέλος τοῦ Ο.Η.Ε., καὶ καταλαμβάνει τὸ 40% τῶν ἐδαφῶν της, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι ἡ ἐπιχείρηση αὐτὴ εἶναι ἀναγκαία γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς τουρκοκυπριακῆς μειονότητας ποὺ ἀποτελοῦσε τὸ 18% τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τοῦ νησιοῦ. Κατὰ τὴ διάρκεια εἰσβολῆς, ἡ ὁποία ὀνομάστηκε ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, "ἐπιχείρηση εἰρήνη", 5.000 Κύπριοι σκοτώθηκαν, 1619 ἀγνοοῦνται ἕως τὶς μέρες μας, ἑκατοντάδες βασανίστηκαν, βιάστηκαν, καὶ ἐξορίστηκαν στὴν Τουρκία.

25 Δεκεμβρίου 1978 - Τοῦρκοι φασίστες σφάζουν ἑκατοντάδες Κούρδων στὸ Μαρᾶς.

28 Δεκεμβρίου 1978 - Ἀνακήρυξη στρατιωτικοῦ νόμου σὲ 15 ἐπαρχίες τοῦ τουρκικοῦ Κουρδιστᾶν μὲ σκοπὸ τὴν ἐμπόδιση ἐξωτερίκευσης στοιχείων καὶ πληροφοριῶν τῶν δεινῶν του κουρδικοῦ λαοῦ.

Δεκέμβριος τοῦ 1978 - 110 Κοῦρδοι σφαγιάζονται στὴν πόλη Καχραμανμαρᾶς.

Δεκέμβριος τοῦ 1979 ἕως Σεπτέμβριο τοῦ 1980 - Διαμάχες μεταξὺ Κούρδων καὶ τοῦ τουρκικοῦ κράτους ἦταν ἡ ἀφορμὴ γιὰ τὸ ξέσπασμα βίας μὲ ἀποτέλεσμα τὸ θάνατο 2.812 Κούρδων πολιτῶν κατὰ πλειοψηφία, σὲ διαφορετικὰ γεγονότα.

Ἰούλιος τοῦ 1980 - Ξαφνικὸ ξέσπασμα βίας στὸ Κορούμ, κεντρικὴ Ἀνατόλια, μὲ ἀποτέλεσμα τὸ θάνατο 30 ἀτόμων καὶ τὴ μαζικὴ ἔξοδο τοῦ πληθυσμοῦ τῆς περιοχῆς.

Καλοκαίρι τοῦ 1983 - Σύμφωνα μὲ ἕνα νέο νόμο, ἀπαγορεύεται ἡ χρήση γλώσσας, κατὰ τὶς καθημερινὲς συνομιλίες ἢ τὶς συγκεντρώσεις, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἀναγνωρισμένη ὡς ἡ ἐπίσημη γλώσσα ἀπὸ ἄλλη χώρα (τὸ ὅλο θέμα ἀναφερόταν στὴν κουρδικὴ γλώσσα).

1984 - Ἡ Τουρκία φράζει τὴν τροφοδότηση νεροῦ ἀπὸ τὸν ποταμὸ Ἀλκουίκ, ὁ ὁποῖος πηγάζει ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ φτάνει ἕως τὸ νότιο Ἀλλέπο, στὴ Συρία, μὲ σκοπὸ τὴν ἐρήμωση τῆς περιοχῆς ἐφόσον ἡ πεδιάδα καταστραφεῖ ἀπὸ τὴν ξηρασία.

Φεβρουάριος 1988 - Ὀργανωμένη σφαγὴ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύχτας ἐνάντια του Ἀρμενικοῦ πληθυσμοῦ τῶν πόλεων Μπακοῦ καὶ Σουμγκάιτ. Πρόκειται γιὰ μία πανομοιότυπη νύχτα σφαγῆς μὲ αὐτὴ τῆς Κωνσταντινούπολης τὸ 1955.

1989 - Ἡ Τουρκία νομοθετεῖ παράνομα δικαίωμα γιὰ τὴν Ἔρευνα καὶ Διάσωση στὴ θαλάσσια ἔκταση πάνω ἀπὸ τὸ μισὸ Αἰγαῖο, παραβιάζοντας σαφῶς τοὺς κανόνες τῆς Διεθνὴς Ὀργάνωσης Πολιτικῆς Ἀεροπορίας (ICAO).

Αὔγουστος ἕως Δεκέμβριο τοῦ 1991 - Ἡ Τουρκικὴ Ἀεροπορία καὶ ὁ στρατὸς ἐπιτίθενται σὲ ὁμάδες τοῦ PKK στὸ βόρειο Ἰρὰκ καὶ βομβαρδίζουν ἀσταμάτητα κουρδικὰ χωριά. Πάνω ἀπὸ 100 Κοῦρδοι, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν καὶ γυναικόπαιδα, σκοτώθηκαν καὶ 150 τραυματίστηκαν.

1992 - Ἡ Ἄγκυρα χτίζει τὸ φράγμα "Ἀτατοὺρκ" στὸν Εὐφράτη ποταμό, μειώνοντας ἔτσι δραματικὰ τὴ ροή του πρὸς τὸ Ἰρὰκ καὶ τὴν Συρία, μὲ σκοπὸ νὰ ἀπειλήσει τὴ γεωργία καὶ τὴν οἰκονομικὴ ἐπιβίωση τῶν δύο παραπάνω χωρῶν.

Ἰανουάριος τοῦ 1992 ἕως τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1993 - Οἱ Τοῦρκοι βομβαρδίζουν κουρδικὰ χωριά. 4.800 τραυματίζονται ἀπὸ τοὺς ὁποίους οἱ 2.000 ὑποκύπτουν στὰ τραύματά τους.

Μάιος ἕως Αὔγουστο τοῦ 1994 - Πραγματοποιοῦνται τουρκικὲς ἐπιδρομὲς τῶν ὁποίων ὁ ἀπολογισμὸς εἶναι 400 Κοῦρδοι χωρικοὶ νεκροὶ καὶ πάνω ἀπὸ 200 τραυματίες.

1995 - Ἡ Τουρκικὴ κυβέρνηση ὀργανώνει σφαγὴ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύχτας ἐνάντια τῶν Ἀλεβιτῶν στὴ περιοχὴ Γκαρὶ Ὀσμᾶν Πασὰ τῆς Κωνσταντινούπολης.

20 Μαρτίου 1995 - 35.000 Τοῦρκοι στρατιῶτες εἰσέρχονται στὸ βόρειο Ἰρὰκ γιὰ νὰ πολεμήσουν ὁμάδες τοῦ PKK, οἱ ὁποῖες εἶχαν βρεῖ ἐκεῖ καταφύγιο, σύμφωνα μὲ τὴν Ἄγκυρα. 200 Κοῦρδοι, ἡ πλειοψηφία τῶν ὁποίων ἦταν ἄμαχοι, σκοτώθηκαν μετὰ ἀπὸ βομβαρδισμούς, βασανισμοὺς καὶ ἀναγκαστικὲς πεζοπορίες μέσα ἀπὸ ναρκοπέδια.

31 Ἰανουαρίου 1996 - Ὁ τουρκικὸς στρατὸς ἀποβιβάζει μερικοὺς στρατιῶτες του στὴ βραχονησίδα Ἴμια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας σύμφωνα μὲ Διεθνεῖς Συνθῆκες καὶ Συμφωνίες ποὺ ἔχουν ὑπογραφεῖ ἀπὸ τὸ 1923. Εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἡ Τουρκία διεκδικεῖ ἀνοιχτὰ ἑλληνικὸ ἔδαφος.

6 Μαΐου 1996 - Μετὰ ἀπὸ στρατιωτικὴ ἐπιχείρηση ἔξι ἑβδομάδων στὸ βόρειο Ἰράκ, ἡ Τουρκία ἀποσύρει τοὺς τελευταίους στρατιῶτες της. Οἱ κουρδικὲς ἀπώλειες σὲ ἀνθρώπινες ζωὲς ἀνέρχονται σὲ 400. Οἱ τραυματισμένοι εἶναι ἀκόμη περισσότεροι.

Αὔγουστος τοῦ 1996 - Κατὰ τὴ διάρκεια εἰρηνικῶν διαδηλώσεων γιὰ τὴν ἐπανένωση τῆς Κύπρου, ποὺ διάρκεσαν μία ἑβδομάδα στὴν πράσινη γραμμή, οἱ τουρκικὲς δυνάμεις κατοχῆς καὶ παραστρατιωτικὲς ὀργανώσεις δολοφονοῦν ἄνανδρα δύο διαδηλωτὲς καὶ τραυματίζουν σαράντα.

Φεβρουάριος τοῦ 1997 - Ἡ Ἄγκυρα ἀπειλῆ τὴν Κύπρο μὲ εἰσβολὴ καὶ κατάκτηση τῶν ἐλεύθερων περιοχῶν τοῦ νησιοῦ ἐφόσον ἡ δεύτερη, ἀγοράσει τοὺς ἀμυντικοὺς πυραύλους S-300. Τέτοιου εἴδους ἀπειλὲς εἶναι γνώριμες στὴν Κύπρο μετὰ τὸ 1974.



Ὁλόκληρη ἡ ἱστορία τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῆς σημερινῆς Τουρκίας, εἶναι μία συνέχεια ἰμπεριαλισμοῦ, σφαγῶν, λεηλασιῶν, καὶ μίας ἀτελείωτης αἱματοχυσίας ἀνθρώπων ποὺ εἶχαν τὴν ἀτυχία νὰ ἔχουν κατακτηθεῖ ἀπὸ τοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς.
Εἶναι σημεῖο τῶν καιρῶν μας καὶ τῆς ἠθικῆς παρακμῆς ποὺ μᾶς διακατέχει, ἡ Διεθνὴς Κοινὴ Γνώμη νὰ ἀνέχεται αὐτὲς τὶς πράξεις τῆς Τουρκίας ποὺ ὑποβαθμίζουν τὴν ἀνθρωπότητα καὶ τὸν πολιτισμό της, καὶ νὰ μὴν τῆς ἐπιβάλλει μία δίκαια τιμωρία.
Ἕως πότε θὰ ἀνεχόμαστε τὴν τουρκικὴ ἐπεκτατικὴ πολιτικὴ ;
Εἶναι πιὰ ἀνώφελο νὰ ἐλπίζουμε στὴ συμμόρφωση τῆς Τουρκίας πρὸς τοὺς Κανόνες Διεθνοῦς Δικαίου καὶ πρὸς τῆς θεμελιώδεις ἀρχὲς τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ἡ ἀναζωπύρωση τῆς ἀδιάλλακτης τουρκικῆς ἰμπεριαλιστικῆς πολιτικῆς, εἶναι ἁπλῶς θέμα χρόνου.
Ποιὸς θὰ εἶναι ὁ ἑπόμενος στόχος ;
Ποιὸς λαὸς ἔχει σειρὰ γιὰ νὰ ὑποστεῖ τὶς τουρκικὲς θηριωδίες ;
Πηγή:aioniaellinikipisti
Ἀπό:Πενταπόσταγμα