ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ

Ἡ γνωμοδότηση τοῦ Δικαστηρίου Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Χάγης γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία τοῦ Κοσσόβου ( Ἰούλιος 2010) καὶ ἡ δολοφονία τοῦ Βορειοηπειρώτη Ἀριστοτέλη Γκούμα στὴ Χειμάρρα ἀπὸ φανατικοὺς Ἀλβανοὺς (Αὔγουστος 2010) ἀποτελοῦν δύο σημαντικὰ γεγονότα μὲ ἔντονο ἑλληνικὸ ἐνδιαφέρον. Στὴ Χάγη τὸ Δικαστήριο ἔκρινε ὅτι ἡ ἀπόσχιση τῆς περιοχῆς Κοσσυφοπεδίου καὶ Μετοχίων ἀπὸ τὴ Σερβία καὶ ἡ δημιουργία ἀνεξαρτήτου κράτους ὑπὸ ἀλβανικὴ διοίκηση δὲν συγκρούεται μὲ τὴ διεθνῆ νομιμότητα. Ἔτσι ἀνοίγει ὁ ἀσκὸς τοῦ Αἰόλου γιὰ διάφορα ἀποσχιστικὰ κινήματα καὶ δημιουργοῦνται ἐρωτηματικὰ γιὰ τὴν ἀξία τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῶν κρατῶν, τὴν ὁποία ὑποτίθεται ὅτι προστατεύουν οἱ κανόνες τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τοῦ ΟΗΕ καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν Διεθνῶν Δικαστηρίων. Ἡ δὲ δολοφονία τοῦ ὁμοεθνοῦς μας ἔφερε καὶ πάλι στὸ προσκήνιο τὴν ξεχασμένη Βόρειο Ἤπειρο καὶ τὰ δεινά του ἐκεῖ Ἑλληνισμοῦ, τὰ ὁποία συνεχίζονται καὶ ὑπὸ «δημοκρατικὸ» καθεστώς, μετὰ ἀπὸ τὴν ἐξοντωτικὴ τυραννία τῶν κομμουνιστικῶν καθεστώτων.
Ὑπὸ τὸ φῶς αὐτῶν τῶν ἐξελίξεων καὶ λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν καὶ ἄλλες ρευστὲς καταστάσεις στὴ Βαλκανική μας Χερσόνησο κρίνω σκόπιμο νὰ ἐπισημάνω τρεῖς περιφερειακὲς μορφὲς Αὐτονομίας, οἱ ὁποῖες μποροῦν νὰ δώσουν λύση στὰ σημερινὰ προβλήματα καὶ νὰ ἐκτονώσουν εἰρηνικὰ τὶς δυναμικὲς διεκδικήσεις συγκεκριμένων ἐθνικῶν κοινοτήτων. Ξεκαθαρίζω ὅτι ὅταν μιλῶ γιὰ Αὐτονομία ἐννοῶ...Εὐρεία Τοπική, Ἐκπαιδευτική, Ἀστυνομικὴ καὶ Οἰκονομικὴ Αὐτοδιοίκηση χωρὶς νὰ ἀλλάζουν ἢ νὰ κινδυνεύουν τὰ ὑφιστάμενα σύνορα. Πιστεύω ὅτι ἡ γνωμοδότηση τῆς Χάγης εἶναι λανθασμένη νομικὰ καὶ ἐπικίνδυνη πολιτικά, γι’ αὐτὸ ἀξίζει νὰ ἀναζητήσουμε ἐξισορροπητικὲς λύσεις, ὅπως οἱ τρεῖς Αὐτονομίες τὶς ὁποῖες προτείνω.
Πρῶτον. Αὐτονομία τῶν Σέρβων τοῦ Κοσσόβου. Ἡ Ἑλλάς, ἡ Κύπρος, ἡ Ρωσία, ἡ Ἱσπανία καὶ πολλὲς ἄλλες χῶρες (ἀκόμη καὶ μουσουλμανικὲς ὅπως τὸ Ἀζερμπαϊτζᾶν) καλὰ κάνουν καὶ δὲν ἀναγνωρίζουν τὸ Κόσσοβο ὡς ξεχωριστὸ κράτος, διότι ἡ κάθε χώρα ὀφείλει νὰ σκέπτεται τὶς πρακτικὲς συνέπειες στὰ δικά της ἐθνικὰ θέματα ( κατεχόμενη Κύπρος, Καταλωνία, Μουσουλμάνοι τοῦ Καυκάσου κ.λπ). Ἀπὸ τὴ στιγμή, ὅμως, ποὺ ἄλλες καὶ μάλιστα ἰσχυρὲς χῶρες , ὅπως οἱ ΗΠΑ, ἀναγνωρίζουν τὸ Κόσσοβο, πρέπει ὅλοι νὰ συμβάλλουμε στὴ ἀναζήτηση λύσεων γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης μειονότητας στὴν περιοχή. Οἱ βομβαρδισμοὶ τοῦ 1999 ἔγιναν μὲ στόχο δῆθεν τὸ πολυεθνικὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ κατέληξαν σὲ ἕνα μονοεθνικὸ ἀλβανικὸ προτεκτοράτο, ὅπου οἱ περισσότεροι Σέρβοι ἔχουν φύγει καὶ οἱ λίγοι ἐναπομείναντες ἔχουν περιορισθεῖ στὸν βόρειο κυρίως θύλακα (Μητρόβιτσα). Ἡ μόνη λύση γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν καὶ νὰ μὴν αἰσθάνονται διωκόμενοι εἶναι νὰ ἀποκτήσουν μία μορφὴ Αὐτονομίας μὲ δικό τους τοπικὸ Κοινοβούλιο, ἄνεση ἐπικοινωνίας μὲ τὴν μητέρα Σερβία, ἐκκλησιαστικοὺς καὶ ἐκπαιδευτικοὺς θεσμοὺς στὸ πλαίσιο τῆς ἐθνικῆς τους παράδοσης, χωρὶς παράλληλα νὰ ἐμποδίζεται ἡ συμμετοχή τους στοὺς εὐρύτερους θεσμοὺς τοῦ Κοσσόβου, ἐὰν θέλουν καὶ στὸν βαθμὸ ποὺ αὐτὴ εἶναι ἐφικτή. Ἡ Αὐτόνομη αὐτὴ περιοχὴ θὰ προστατεύεται ἀπὸ τὸν ΟΗΕ καὶ τὴν Εὔρ. Ἕνωση ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ ΟΥΝΕΣΚΟ θὰ πρέπει νὰ προστατεύσει πιὸ ἀποτελεσματικά τους Ὀρθοδόξους Ναοὺς καὶ τὰ σερβικὰ μοναστήρια ποὺ μένουν ἐκτός της Αὐτόνομης περιοχῆς καὶ ἔχουν ἤδη δεχθεῖ ἐπιθέσεις ἀπὸ Ἀλβανοὺς κατὰ τὰ τελευταία 11 χρόνια.
Δεύτερον. Αὐτονομία τῶν Ἀλβανῶν ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς ΦΥΡΟΜ. Ἀπὸ τὸ 2001, ποὺ οἱ Ἀλβανοὶ τῶν Σκοπίων πῆραν τὰ ὄπλα, μέχρι σήμερα ἡ περίφημη Συμφωνία τῆς Ἀχρίδος ἀποτελεῖ πεδίο ἀντεγκλήσεων καὶ ἀμφισβητήσεων μεταξὺ τῶν Σλάβων (ψευδομακεδόνων) καὶ τῶν Ἀλβανῶν ποὺ ἀνέρχονται στὸ 30% τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ. ΟΙ Ἀλβανοὶ ἔχουν ἀναθαρρήσει μετὰ τὴν ἀμερικανικὴ ὑποστήριξη στὴ ἀπόσχιση τοῦ Κοσσόβου καὶ ὁραματίζονται τὴ ἀπόσχισή τους ἀπὸ τὴ ΦΥΡΟΜ καὶ τὴν ἕνωσή τους μὲ τοὺς ὁμοεθνεῖς τους, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχουν τὸ Κόσσοβο. Ἡ Μεγάλη Ἀλβανία ἔχει μετονομασθεῖ πιὸ διπλωματικὰ σὲ Φυσικὴ Ἀλβανία, ἐνῶ τὰ ὄπλα τῆς ἐξεγέρσεως τοῦ 2001 παραμένουν σὲ κρύπτες γιὰ τὸ ... ἑπόμενο βῆμα. Ἡ μόνη λύση τουλάχιστον γιὰ τὸ προσεχὲς μέλλον εἶναι ἡ σαφὴς Αὐτονομία τῶν περιοχῶν μὲ ἀλβανικὴ πλειοψηφία ἐντὸς τῶν ὁρίων τοῦ κράτους τῆς ΦΥΡΟΜ. Ἔτσι τὸ κράτος αὐτὸ θὰ χάσει τὸν χαρακτήρα τοῦ μονοεθνικοῦ «μακεδονικοῦ», ὅπως προβάλλεται σήμερα. Ἑπομένως θὰ εἶναι εὐκολότερο νὰ προβάλλει ἡ Ἑλλὰς τὰ ἐπιχειρήματά της γιὰ τὸ ζήτημα τοῦ ὀνόματος. Ἕνα δὶ-ἐθνικὸ ἢ ὀρθότερα πολὺ-ἐθνικὸ κράτος δὲν μπορεῖ νὰ λάβει τὸ ὄνομα ποὺ ἐκφράζει μία μόνον ἐθνότητα. «Μακεδόνες» αὐτοαποκαλοῦνται οἱ Σλάβοι τῆς ΦΥΡΟΜ. Οἱ Ἀλβανοὶ ἤδη ἔχουν προτείνει τὸ ὄνομα Δαρδανία ποὺ ἐξυπηρετεῖ καὶ τὴν Ἑλλάδα.
Τρίτον. Αὐτονομία τῶν Ἑλλήνων Βορειοηπειρωτῶν ἐντὸς ἀλβανικῶν συνόρων. Ὅλα τὰ κόμματα ποὺ κυβέρνησαν τὴν Ἀλβανία ἀπὸ τὸ 1990 μέχρι σήμερα ἀπαιτοῦν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα νὰ συντηρεῖ πολυάριθμους Ἀλβανοὺς μετανάστες, ἀλλὰ ἀσκοῦν πολιτικὴ γενοκτονίας «χαμηλῶν τόνων» κατὰ τοῦ αὐτόχθονος Ἑλληνισμοῦ. Ἂν δὲν ἀποκτήσει μία μορφὴ Αὐτονομίας ἡ Β. Ἤπειρος ὁ ἐκεῖ Ἑλληνισμὸς θὰ σβήσει τελείως. Μόνο μὲ τὴ λύση τῆς Αὐτονομίας θὰ ἐξασφαλίσει ἐκπαιδευτικά, περιουσιακὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ δικαιώματα καὶ δίκαιη ἀστυνόμευση. Ἐπιπλέον θὰ δημιουργηθεῖ μία ζώνη ἐπενδύσεων μὲ βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν πολλοὶ Βορειοηπειρῶτες ποὺ ἐργάζονται σήμερα στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο. Δυστυχῶς οἱ ἀλβανικὲς ἡγεσίες ἐνισχύουν τὸν ἀνθελληνισμὸ καὶ πυροδοτοῦν τὴν προπαγάνδα τῶν Τσάμηδων (ἀπογόνων τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου). Ἂς τοὺς θυμίσουμε τὴν Αὐτονομία , τὴν ὁποία προβλέπει τὸ Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας τοῦ 1914 μὲ τὴν ὑπογραφὴ καὶ τῆς Ἀλβανίας!
Κ.Χ. 25-8-2010
Πηγή:Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη