ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Γράφει ο Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης.Πραξ. Ἄπ. Ἐ΄ 12-20

Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο θαύμα ἀπό τήν ὑπαρξη καί τήν συνεχὴ καί ἀδιάκοπη ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μάς. Ἂν θέλει καποιος νὰ εἶναι καλόπιστος καί νά βλέπει τὰ πράγματα στὴν ἀντικειμενική τους διάσταση, αὐτὴ τὴν πραγματικότητα τοῦ συνεχοῦς θαύματος, διαπιστώνει ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως καὶ τῆς Πεντηκοστῆς.
Τό ξεκίνημα αὐτὸ καί τήν διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοὺ μέσα ἀπο τόσα και τόσα ἐμπόδια, μας παρουσιάζει το...... Ἀποστολικό μας Ἀνάγνωσμα τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει μὲ προσοχὴ νὰ ἀκούσουμε, καὶ κυρίως νὰ μελετήσουμε. Καὶ ὁπωσδήποτε πολλὰ εἶναι τὰ σημεῖα ποὺ μποροῦμε νὰ σταθοῦμε καὶ νὰ μελετήσουμε. Ἐμεῖς ὅμως τώρα θὰ ἐμβαθύνουμε κυρίως στὴν Νίκη τῆς Ἐκκλησίας μας.
Σαλπίζει απο τὰ βάθη τῶν αἰώνων ἡ χρυσὴ σάλπιγγα τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Πόσοι ἐπολέμησαν τὴν Ἐκκλησίαν;» καὶ δίνει τὴν ἀπάντηση «Καὶ οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο, Αὔτη δέ, ὑπὲρ τοὺς οὐρανοὺς ἀναβέβηκεν».
Πράγματι, ἠ ιστορία της Εκκλησίας, μας εντυπωσιάζει βαθύτατα. Διότι ἀνθρωπίνως δὲν φαίνεται νὰ διέθετε καμμία σπουδαία δύναμη. Ἐμοίαζε μὲ τὸν μικρὸ κόκκο τοῦ σινάπεως. Καὶ ὅμως, ὁ κόκκος αὐτὸς περιέκλειε τεράστια δύναμη.
Τὴν δύναμη τοὺ Θεανθρώπου Ἰδρυτού της.
Ποιὸς θὰ περίμενε, ἀνθρωπίνως, οἱ δώδεκα ἀγράμματοι ψαράδες τῆς Γαλιλαίας, χωρὶς καμμιὰ ἐξωτερικὴ δύναμη καὶ ἰσχὺ , νὰ κατακτήσουν ὁλόκληρο τὸν κόσμο;
Ποιὸς φανταζόταν ποτὲ ὄτι ο μικρος αὐτος κόκκος, θὰ γίνει δενδρο μέγα , κάτω ἀπό τη σκιὰ του οποίου θὰ βρίσκει ἀνάπαυση καὶ ἀσφάλεια καὶ θεία ζωὴ πλῆθος ἀνθρώπων ἀμέτρητο;
Καὶ ὄσο θα περνὰ ὀ καιρός, ὄσο οι αἰῶνες, ὀ ένας θὰ διαδέχεται τον άλλον, τόσο καὶ περισσότερο το δένδρο αὐτὸ θὰ αὐξάνεται, ἔως οτου κατακαλύψει ὁλόκληρη τὴ γῆ.
Τοῦτο δέ, θὰ γίνεται και θα πραγματοποιεῖται πρὸς δόξαν του Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ πρὸς πεῖσμα τῶν φρικτῶν δαιμόνων καὶ τῶν ἀθλίων ὀργάνων αὐτῶν. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν προκειμένω εἶναι ξεκάθαρος: «Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ, πᾶν γόνυ κάμψη ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πάσα γλώσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός».(Φιλιππ. β΄ 10-11). Δήλ. Στὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ , ὅλα τὰ ἐπουράνια, τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ ὑποχθόνια θὰ προσκυνήσουν. Καὶ κάθε γλώσσα θὰ ὁμολογήσει ὅτι Κύριος εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιὰ νὰ δοξάζεται ἔτσι ὁ Θεὸς Πατέρας.
Ναί, ἀδελφοί μου. Ἂν γνωρίζουμε κάτι για το μέλλον, μετὰ βεβαιότητος, τούτο δεν εχει νὰ κάνει ουτε μὲ την λεγόμενη παγκόσμια οἰκονομία, οὔτε μὲ τὰ ὅρια των Εθνῶν, οὔτε γενικώτερα μὲ την ανθρώπινη ρευστὴ πραγματικότητα. Ἂν εἴμαστε για κάτι βέβαιοι, μᾶλλον τὸ ζοῦμε ἀπὸ τώρα, αὐτὸ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν ἔνδοξη Νίκη τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του.
Ἀντιδράσεις ὑπῆρχαν, ὑπάρχουν και ολονὲν και περισσότερον θὰ ἐμφανίζονται στὴν ἔνδοξη πορεία τοῦ Σώματος Τοῦ Χριστοῦ. Ὅπως ὅμως ἕως τώρα τὰ πάντα ἰσοπεδώθηκαν στὸ πέρασμα τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καὶ στὴ συνέχεια, παρὰ τὶς ἀντιδράσεις, τὴ Νίκη θὰ τὴν ἔχει ὁ «Λευκὸς Ἱππέας τῆς Ἀποκαλύψεως»!
Το θέμα ὅμως εἴναι τουτο. Ἐμείς οι Ὀρθοδοξοι Χριστιανοὶ παραμένουμε σταθεροι καὶ ἀκλόνητοι; Δεχόμαστε με χαρὰ καὶ ἱερὸ ἐνθουσιασμὸ τὶς μικρὲς ἢ μεγάλες δοκιμασίες ποῦ μᾶς προσφέρουν οἱ ἐχθροί του Χριστοῦ; Συνειδητοποιοῦμε ὅτι «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται;» (Β΄ Τίμ. γ΄ 12). Δήλ. ὅλοι ὅσοι θέλουν νὰ ζοῦν εὐσεβῶς, ὅπως ἐπιβάλλει ἡ σχέση μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, θὰ καταδιωχθοῦν.
Ἀν λοιπὸν τοποθετούμαστε σωστά μπροστα στους ποικιλους πειρασμοὺς και στις δυσκολίες, τότε θὰ θεωροῦμε τιμὴ μας να ὑποστοῦμε και το ἐλάχιστο για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού.
Αὐτο αδελφοὶ μου να εὐχηθοῦμε, ὀ Νικητής του κόσμου, τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου νὰ μᾶς ἐνδυναμώνει ὥστε μὲ τὴν ὀρθὴ καὶ ὁμολογιακὴ στάση μας , ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ προκόπτουμε στὴν ἀρετὴ καὶ στὸν ἐξαγιασμό, ἀφ’ ἑτέρου δὲ μὲ τὸν προσωπικό μας ἀγώνα νὰ συμβάλλουμε στὴν ἐπέκταση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἀμήν.