Τό βιβλίο τοῦ Π α π ά ν τ ω ν η

γράφει ὁ Λάζ. Α. Μαῦρος
Σ Ε Μ Ν Ο Σ , σεπτός καί ταπεινός ἱερέας, στίς ἱερότερες στιγμές, τοῦ ἱερότερου χώρου τοῦ κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ: Ὁ Παπάντωνης Ἐρωτοκρίτου. Ὁ ἱερέας πού ἔζησε τίς τελευταῖες συγκλονιστικές στιγμές τοῦ φρικτά τραγικοῦ μεγαλείου, στό κελί τοῦ μελλοθανάτου, μέ τόν καθένα ἀπό τούς Ἐννέα Ἀπαγχονισθέντες Ἥρωες τῆς ΕΟΚΑ, προτοῦ οἱ Ἐγγλέζοι δήμιοί τους ὁδηγήσουν στήν Ἀγχόνη. Στίς 10 Μαΐου 1956, τόν Μιχαλάκη Καραολή καί τόν Ἀνδρέα Δημητρίου. Στίς 9 Αὐγούστου 1956, τόν Ἀνδρέα Ζάκο, τόν Ἰάκωβο Πατάτσο καί τόν Χαρίλαο Μιχαήλ. Στίς 21 Σεπτεμβρίου 1956, τόν Ἀνδρέα Παναγίδη, τόν Μιχάλη Κουτσόφτα καί τόν Στέλιο Μαυρομμάτη. Στίς 14 Μαρτίου 1957, τόν Εὐαγόρα Παλληκαρίδη. Ὁ ἱερέας πού τούς ἐξομολόγησε, τούς κοινώνησε. Ὁ ἱερέας, ὁ ὁποῖος, στό προαύλιο τῶν Φυλακισμένων Μνημάτων, φρουρούμενος ἀπό πάνοπλους Ἐγγλέζους στρατιῶτες τοῦ στρατάρχη σέρ Τζόν Χάρτινγκ, μέ τό δάκτυλο στή σκανδάλη, στό μεταμεσονύκτιο σκοτάδι, μόνος-κατάμονος, ἔψαλλε τή Νεκρώσιμη Ἀκολουθία καί μόνος ἔδωσε τόν Ὕστατο Ἀσπασμό στά νεκρά πρόσωπα τῶν Ἀπαγχονισθέντων.... Στήν καμένη σορό τοῦ Γρηγόρη Αὐξεντίου καί στούς πεσόντες Μάρκο Δράκο, Στυλιανό Λένα καί Κυριάκο Μάτση. Τῶν Δεκατριῶν Ἀρχαγγέλων τῆς κυπριακῆς λευτεριᾶς. Ἐκεῖ, στήν ἔκτοτε Κιβωτό μέ τά Ἅγια τῶν Ἁγίων του κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἐκεῖ ὅπου πανίερος κατέστη ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος, 123 χρόνια μετά πού τόν ἔγραψε ὁ Διονύσιος Σολωμός, καθώς ἡ θηλιά τῆς ἀγχόνης ἔκοβε τή φωνή Ἐκείνων πού ἔψαλλαν τό «καί σάν πρῶτα ἀνδρειωμένη» γιά νά μήν ἀκουστεῖ καί τό «χαῖρε, ὤ χαῖρε, Ἐλευθεριά»!
Ι Ε Ρ Ε Α Σ τῶν Κεντρικῶν Φυλακῶν καί γιά πολλές δεκαετίες ἐφημέριος του καθεδρικοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ὁ Παπάντωνης, εἶχε ἐκδώσει τό 1962 ἕνα ταπεινό 60σέλιδο βιβλίο μέ τόν τίτλο «Πῶς ἔζησα τό δράμα τῶν Ἀπαγχονισθέντων». Λιτή, σχεδόν λακωνική γραφή. Ἐκρηκτικά μεστή ἀπό τό χρέος τοῦ ταπεινοῦ παπᾶ πρός τή Μνήμη τῶν τρισενδόξων καί πανευφήμων ἀποστόλων τῆς ἐθνικῆς λευτεριᾶς. Ἀφιερωμένο, ἀπό τόν ἴδιο, στόν ἀπαγχονισθέντα ἀπό τούς Τούρκους, 9η Ἰουλίου 1821, Ἐθνομάρτυρα Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Κυπριανό. Τά λιγοστά ἀντίτυπα τοῦ βιβλίου, ἀπό χρόνια δυσεύρετα ἀκόμα καί σέ φωτοτυπίες. Ὁ ἀείμνηστος Παπάντωνης μακαρίστηκε καί κηδεύτηκε Παρασκευή 15η Ἀπριλίου 2005, χωρίς νά ἐπανεκδώσει τό βιβλίο του. Τό ἔκανε, μέ τήν ἄδεια τῶν τέκνων του, τό Συμβούλιο Ἱστορικῆς Μνήμης Ἀγώνα ΕΟΚΑ 1955-59, στή λήξη τῆς προεδρίας στό ΣΙΜΑΕ, τῆς Κλαίρης Ἀγγελίδου. Ἕνα πολυτιμότατο βιβλίο 83 σελίδων, γιά κάθε ἑλληνικό σπίτι. Γιά τά παιδιά καί τά ἐγγόνια μας. Τοῖς Κείνων ρήμασι, αὐτοβούλως, αὐτοπροαιρέτως, ἐθελοντικῶς καί ἐν πλήρει γνώσει καί συνειδήσει πειθόμενοι.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΕ 11.2.10

Ἐάν θά ἔπρεπε νά μείνουμε γιά πάντα ὑποταγμένοι στίς «διαχρονικές θέσεις τίς ὁποῖες συμφωνήσαμε [ποιοί;] μέ τή διεθνῆ κοινότητα καί μέ τήν τουρκική πλευρά», ὅπως κανοναρχεῖς κύριε Ἄντρο Κυπριανοῦ καί ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ στίς «εὐαίσθητες ἰσορροπίες πού ἔχουν διαμορφωθεῖ κατά τή διάρκεια δεκαετιῶν διαπραγματεύσεων», κύριε Χριστόφιά μας, τότε, γιατί μπήκαμε, ἄραγε, στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καί γιατί ἀγωνίζονται στά Εὐρωπαϊκά Δικαστήρια οἱ Τιτίνες Λοϊζίδου κι οἱ Μελέτηδες Ἀποστολίδη;

ΣΗΜΕΡΙΝΗ