Σαρανταλείτουργο «ὑπερ υγείας»

Ἀρτοκλασία σέ ἑορτή στήν Ι. Μ. Μ. Βατοπαιδίου

Κάποιος ἄρχοντας ἀπό τή Νικομήδεια ἀρρώστησε βαριά καί, βλέποντας πώς πλησιάζει στό θάνατο, κάλεσε τή γυναίκα του γιά νά τῆς ἐκφράσει τίς τελευταῖες του ἐπιθυμίες:

-Τήν περιουσία μου νά τή μοιράσεις στούς φτωχούς καί τά ὀρφανά. Τούς δούλους νά τούς ἐλευθερώσεις. Ἀλλά στούς ἱερεῖς δέν θέλω νά δώσεις χρήματα γιά λειτουργίες.

Σ’ αὐτή τοῦ τή μεγάλη θλίψη ὁ ἑτοιμοθάνατος ἐπικαλέστηκε μέ πίστη τήν εὐχή τοῦ ἀββᾶ Ἠσαΐα, ἑνός .....
ἁγίου μονάχου πού ἀσκήτευε κοντά στή Νικομήδεια, καί ἀμέσως – ὤ τοῦ θαύματος! – ἔγινε καλά.

Σηκώθηκε λοιπόν καί χαρούμενος ἔτρεξε στόν ὅσιο. Ἐκεῖνος τόν καλοδέχτηκε, δοξάζοντας τό Θεό γιά τό μεγάλο θαῦμα.

-Θυμᾶσαι, παιδί μου, τόν ρώτησε, ποιά ὥρα συνῆλθες ἀπό τήν ἀρρώστια;

-Τήν ὥρα πού ἐπικαλέστηκα τήν εὐχή σου, ἀπάντησε ἐκεῖνος.

Ὁ ὅσιος, μέ τόν φωτισμένο τοῦ νοῦ, γνώριζε τί εἶχε λεχθεῖ στή διάρκεια τῆς ἀρρώστιας του καί ξαναρώτησε:

-Ἄφησες, παιδί μου, χρήματα στούς ἱερεῖς, νά λειτουργοῦν γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς σου;

-Ὄχι, γέροντα. Τί θά εἶχα νά ὠφεληθῶ ἄν τούς ἄφηνα κάτι; Δέν θά πήγαινε χαμένο;

-Μήν τό λές αὐτό. Ὁ ἀδελφόθεος Ἰάκωβος γράφει: «Ἀσθενεῖ τίς ἐν ὑμίν; προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καί προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτόν ἀλείψαντες αὐτόν ἐλαίω ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καί ἡ εὐχή τῆς πίστεως σώσει τόν κάμνοντα, καί ἐγερεῖ αὐτόν ὁ Κύριος· καν ἁμαρτίας ἡ πεποιηκῶς, ἀφεθήσεται αὐτῶ». Νά λοιπόν πού οἱ εὐχές τῶν ἱερέων εἶναι ἀποτελεσματικές, γιά ὅποιον τίς ζητάει μέ πίστη. Δῶσε τώρα κι ἐσύ ἕνα ποσό γιά λειτουργίες, καί θά λάβεις ἀπό τό Θεό τήν πρέπουσα πληροφορία.

Ἔτσι κι ἔκανε. Ἔδωσε χρήματα σ’ ἕναν ἱερέα γιά νά τοῦ κάνει σαρανταλείτουργο, καί γύρισε στό σπίτι του.

Ὅταν συμπληρώθηκαν οἱ λειτουργίες, μετά ἀπό σαράντα μέρες, κι ἐνῶ σηκωνόταν ἀπό τόν ὕπνο, βλέπει ξαφνικά ν’ ἀνοίγουν οἱ πόρτες τοῦ σπιτιοῦ του καί νά μπαίνουν σαράντα ἄνδρες ἔφιπποι, λαμπροί καί ἀγγελόμορφοι, εἴκοσι ἀπό δεξιά καί εἴκοσι ἀπό ἀριστερά.

-Κύριοί μου, φώναξε ἔκπληκτος ὁ ἄρχοντας πῶς μπήκατε σέ σπίτι ἀνθρώπου ἁμαρτωλοῦ;

-Ἐμεῖς οἱ σαράντα, πού βλέπεις, τοῦ ἀπάντησαν ἐκεῖνοι, ἀντιπροσωπεύουμε τίς λειτουργίες πού ἔγιναν γιά σένα στόν φιλάνθρωπο Θεό. Μᾶς ἔστειλε Ἐκεῖνος, γιά νά σέ συνοδεύσουμε μέχρι τήν ἐκκλησία. Πήγαινε μέσα χαρούμενος, χωρίς δισταγμό. Νά, μέ τά πρεσβυτικά χέρια συμπληρώθηκαν οἱ σαράντα λειτουργίες, πού ἔγιναν γιά νά ἑνωθεῖ ὁ Χριστός μαζί σου καί νά κατοικήσει στήν καρδιά σου.

Ὕστερα ἀπ’ αὐτά, ὁ ἄρχοντας μοίρασε τήν περιουσία του σέ εὐλαβεῖς ἱερεῖς, γιά νά γίνουν λειτουργίες «ὑπέρ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ», διακηρύσσοντας πώς οἱ θεῖες λειτουργίες καί οἱ ἀγαθοεργίες μποροῦν ν’ ἀνεβάσουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά καταχθόνια στά ἐπουράνια.
ΠΗΓΗ:ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ