Μιὰ ψυχὴ ποὺ μετανοεῖ ἀξίζει ὅλα τὰ πυροτεχνήματα τοῦ κόσμου - Εὐχή μας γιὰ αὐτὴν τὴν Πρωτοχρονιὰ νὰ βάλουμε ἀρχὴ πνευματική, γιὰ ὅλα τὰ δύσκολα μπροστά μας.
Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἀνασκόπηση τοῦ χρόνου ἢ ἐνδοσκόπηση τοῦ ἀπατεῶνα ἑαυτοῦ; «Χρόνια πολλὰ» ἢ χρόνια ψυχωφελῆ καὶ ἀναστάσιμα; «Καλὴ χρονιὰ» ἢ καλὴ μετάνοια στὸ νέο χρόνο; Θὰ μείνουμε μόνο στὶς ξεκρέμαστες εὐχὲς ἢ θὰ καταφύγουμε ἐπί τέλους στὶς γόνιμες προσευχές; Θὰ σβήσει ἡ προκοπή μας σὰν τὰ πυροτεχνήματα ποὺ χαζεύουμε στὸ νυχτερινὸ οὐρανὸ ἢ θὰ γίνουμε «ὡς λέοντες πῦρ πνέοντες» γιὰ τοὺς δύσκολους καιροὺς ποὺ ἔρχονται;
Θὰ σπάσουμε τό... ρόδι γιὰ «καλὴ τύχη» ἢ μήπως καλύτερα νὰ σπάσουμε τὸ σκληρὸ καβούκι τοῦ ἐγωισμοῦ μας, ποὺ μᾶς κρατᾶ ξέχωρα ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἁγιάσουμε; Θὰ κάνουμε... ποδαρικὸ μὲ τό... δεξί, ἢ θὰ φροντίσουμε τὴ ζωή μας ἔτσι ὥστε νὰ σταθοῦμε σὰν ἀμνοὶ στὰ δεξιὰ τοῦ Κυρίου γιὰ νὰ ἀκούσουμε κατὰ ἐκείνη τὴν ὕστατη μέρα τὸ «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου»;
Θὰ θυμόμαστε τὴ μερίδα τοῦ φτωχοῦ μόνο μιὰ φορὰ τὸν χρόνο στὴ Βασιλόπιτα ἢ θὰ κρατοῦμε πάντοτε στὸν λογισμό μας τοὺς πεινασμένους; Θὰ ψάχνουμε γιὰ ἀνώφελα «γούρια» ἢ θὰ λάβουμε μέσα μας τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ μὴ μᾶς σκιάζει τίποτα; Θὰ δώσουμε σημασία μόνο στὰ μηδαμινὰ δῶρα τῶν ἀνθρώπων ἢ θὰ ξεκινήσουμε ἐπί τέλους νὰ δοξάζουμε τὸν Θεὸ γιὰ ὅλα τὰ δῶρα καὶ τὶς ἄπειρες εὐεργεσίες του;
Θὰ προοδέψουμε κατὰ ἕνα χρόνο πρὸς τὸν ἐξαγιασμό μας ἢ πρὸς τὴν πνευματικὴ λήθη καὶ τὸν θάνατο; Θησαυρὸς ἀνεκτίμητος εἶναι ὁ χρόνος ποὺ μᾶς χαρίζει ὁ Θεός, ἀλλὰ μήπως δὲν τὸν κατασπαταλοῦμε στὰ καταγώγια τοῦ βίου μας;
Πὼς μποροῦν νὰ πιάσουν τόπο ὅλα αὐτὰ τὰ ἑκατομμύρια εὐχῶν; Περιμένουμε εἰρήνη, χωρὶς νὰ εἰρηνεύουμε τὸ μέσα μας. Περιμένουμε ἐλεημοσύνη, χωρὶς νὰ ἐλεοῦμε. Περιμένουμε ἀγάπη, χωρὶς νὰ ἀγαποῦμε. Περιμένουμε καλὴ ὑγεία, μὲ μιὰ ψυχὴ ποὺ ἀσφυκτιᾶ καὶ στραγγαλίζεται ἀπὸ τὰ πάθη. Περιμένουμε μακροημέρευση, ἐνῷ ἡ ζωή μας ξεγλιστράει σὲ ὀθόνες κινητῶν καὶ εἰκονικοὺς κόσμους. Περιμένουμε κατανόηση καὶ δὲν ἔχουμε μάθει νὰ δουλεύουμε ἕναν καλὸ λογισμό. Περιμένουμε μιὰ ἀόριστη ἐλπίδα, χωρὶς νὰ προσηλωνόμαστε στὴ σταυροαναστάσιμη ἐλπίδα.
Ἡ ὑποδοχὴ μιᾶς κοσμικῆς Πρωτοχρονιᾶς, εἶναι ἕνα κενὸ πανηγύρι, μιὰ αὐθυποβολὴ χωρὶς ἀντίκρισμα, μιὰ σκιὰ ποὺ διαλύεται στὰ μετρήματα τοῦ καλανταριοῦ. Ἁπλᾶ θὰ ἀλλάξουν τα ψηφία κι ἐμεῖς θὰ μείνουμε μὲ τὰ ψιχία, τὰ ψίχουλα. Ἡ πνευματικὴ ἀνάγνωση τῆς Πρωτοχρονιᾶς εἶναι ἐκείνη ποὺ θὰ γίνει γιορτινὸς σύντροφος γιὰ τὴν ψυχή μας. Ἀρχὴ χρονιᾶς, ἀρχὴ μετάνοιας, ἀρχὴ ἀγῶνα γιὰ μιὰ κερδισμένη αἰωνιότητα, καὶ ὄχι μόνο γιὰ νὰ ξεγελάσουμε 12 ἀπατηλοὺς κλέφτες, ἀπὸ τὸν Γενάρη ὡς τὸν ἑπόμενο Δεκέμβρη.
Ἂς εἴχαμε νὰ γιορτάσουμε καὶ ἑκατὸ ἀκόμα Πρωτοχρονιές. Ἂς εἴχαμε καὶ χίλιες. Ἂν δὲν ἔχεις νόημα καὶ στόχο ἀθανασίας, δὲν σὲ βγάζει πουθενὰ αὐτὸ τὸ ταξίδι παρὰ μόνο στὴν ἐπιπλέον φθορά. Ἡ μόνη – πραγματικά – καλὴ χρονιά, εἶναι ἐκείνη ποὺ σὲ φέρνει λίγο πιὸ κοντὰ στὸν προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Τὴν οὐράνια Βασιλεία.
Δὲν ὑπάρχει γέρος χρόνος ποὺ μᾶς ἀδειάζει τὴ γωνιὰ καὶ γινόμαστε εὐτυχέστεροι. Νὰ κοιτάξουμε ἂν ὑπάρχει γερασμένη ψυχή, γιατί μὲ αὐτὴ θὰ συρθοῦμε καὶ στὸ νέο χρόνο κυρτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας. Κάθε ἐξομολόγηση ἑνὸς καὶ μόνο ἀνθρώπου εἶναι ἀφορμὴ γιὰ χιλιάδες φορὲς μεγαλύτερα πανηγύρια, ἀπὸ τὸ ψευτο – θάμβος μιᾶς κοσμικῆς Πρωτοχρονιᾶς. Στὴ μετάνοια τοῦ ταπεινοῦ δὲν γιορτάζει μόνο ἡ ἐπίγεια Ἐκκλησία καὶ ἡ κτίση ὁλάκερη, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ὁ Οὐρανὸς καὶ οἱ Ἄγγελοι χαίρουν καὶ ἀγάλλονται.
Νὰ μιὰ εὐχὴ γιὰ τὸ 2025 ποὺ θὰ πιάσει τόπο. Νὰ μποῦμε στὸ ἔτος μὲ τὸ «δεξὶ» μιᾶς ἐξομολόγησης, νὰ φορέσουμε γιορτινὸ ἔνδυμα στὴν ψυχὴ ποὺ θὰ λευκανθεῖ στὴ στάχτη τῶν ἁμαρτιῶν μας. Νὰ λάβουμε δύναμη Θεοῦ γιὰ νὰ στερεωθοῦμε στὸ σκαλοπάτι τῆς ἀνάβασης. Τὰ γιορτινὰ λαμπιόνια θὰ σβήσουν, ἀλλὰ τὸ λάμπος τῆς μετάνοιας δὲν σβήνει ποτέ, ὅσο ὁ ἄνθρωπος σηκώνεται καὶ ξανασηκώνεται ἀπὸ τὶς πτώσεις του. Αὐτὴ ἡ χρονιὰ νὰ μᾶς βρεῖ ὄρθιους καὶ ἕτοιμους γιὰ πνευματικὴ μάχη. Στῶμεν καλῶς. Καλὴ καὶ εὐλογημένη χρονιά!
Θὰ σπάσουμε τό... ρόδι γιὰ «καλὴ τύχη» ἢ μήπως καλύτερα νὰ σπάσουμε τὸ σκληρὸ καβούκι τοῦ ἐγωισμοῦ μας, ποὺ μᾶς κρατᾶ ξέχωρα ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἁγιάσουμε; Θὰ κάνουμε... ποδαρικὸ μὲ τό... δεξί, ἢ θὰ φροντίσουμε τὴ ζωή μας ἔτσι ὥστε νὰ σταθοῦμε σὰν ἀμνοὶ στὰ δεξιὰ τοῦ Κυρίου γιὰ νὰ ἀκούσουμε κατὰ ἐκείνη τὴν ὕστατη μέρα τὸ «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου»;
Θὰ θυμόμαστε τὴ μερίδα τοῦ φτωχοῦ μόνο μιὰ φορὰ τὸν χρόνο στὴ Βασιλόπιτα ἢ θὰ κρατοῦμε πάντοτε στὸν λογισμό μας τοὺς πεινασμένους; Θὰ ψάχνουμε γιὰ ἀνώφελα «γούρια» ἢ θὰ λάβουμε μέσα μας τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ μὴ μᾶς σκιάζει τίποτα; Θὰ δώσουμε σημασία μόνο στὰ μηδαμινὰ δῶρα τῶν ἀνθρώπων ἢ θὰ ξεκινήσουμε ἐπί τέλους νὰ δοξάζουμε τὸν Θεὸ γιὰ ὅλα τὰ δῶρα καὶ τὶς ἄπειρες εὐεργεσίες του;
Θὰ προοδέψουμε κατὰ ἕνα χρόνο πρὸς τὸν ἐξαγιασμό μας ἢ πρὸς τὴν πνευματικὴ λήθη καὶ τὸν θάνατο; Θησαυρὸς ἀνεκτίμητος εἶναι ὁ χρόνος ποὺ μᾶς χαρίζει ὁ Θεός, ἀλλὰ μήπως δὲν τὸν κατασπαταλοῦμε στὰ καταγώγια τοῦ βίου μας;
Πὼς μποροῦν νὰ πιάσουν τόπο ὅλα αὐτὰ τὰ ἑκατομμύρια εὐχῶν; Περιμένουμε εἰρήνη, χωρὶς νὰ εἰρηνεύουμε τὸ μέσα μας. Περιμένουμε ἐλεημοσύνη, χωρὶς νὰ ἐλεοῦμε. Περιμένουμε ἀγάπη, χωρὶς νὰ ἀγαποῦμε. Περιμένουμε καλὴ ὑγεία, μὲ μιὰ ψυχὴ ποὺ ἀσφυκτιᾶ καὶ στραγγαλίζεται ἀπὸ τὰ πάθη. Περιμένουμε μακροημέρευση, ἐνῷ ἡ ζωή μας ξεγλιστράει σὲ ὀθόνες κινητῶν καὶ εἰκονικοὺς κόσμους. Περιμένουμε κατανόηση καὶ δὲν ἔχουμε μάθει νὰ δουλεύουμε ἕναν καλὸ λογισμό. Περιμένουμε μιὰ ἀόριστη ἐλπίδα, χωρὶς νὰ προσηλωνόμαστε στὴ σταυροαναστάσιμη ἐλπίδα.
Ἡ ὑποδοχὴ μιᾶς κοσμικῆς Πρωτοχρονιᾶς, εἶναι ἕνα κενὸ πανηγύρι, μιὰ αὐθυποβολὴ χωρὶς ἀντίκρισμα, μιὰ σκιὰ ποὺ διαλύεται στὰ μετρήματα τοῦ καλανταριοῦ. Ἁπλᾶ θὰ ἀλλάξουν τα ψηφία κι ἐμεῖς θὰ μείνουμε μὲ τὰ ψιχία, τὰ ψίχουλα. Ἡ πνευματικὴ ἀνάγνωση τῆς Πρωτοχρονιᾶς εἶναι ἐκείνη ποὺ θὰ γίνει γιορτινὸς σύντροφος γιὰ τὴν ψυχή μας. Ἀρχὴ χρονιᾶς, ἀρχὴ μετάνοιας, ἀρχὴ ἀγῶνα γιὰ μιὰ κερδισμένη αἰωνιότητα, καὶ ὄχι μόνο γιὰ νὰ ξεγελάσουμε 12 ἀπατηλοὺς κλέφτες, ἀπὸ τὸν Γενάρη ὡς τὸν ἑπόμενο Δεκέμβρη.
Ἂς εἴχαμε νὰ γιορτάσουμε καὶ ἑκατὸ ἀκόμα Πρωτοχρονιές. Ἂς εἴχαμε καὶ χίλιες. Ἂν δὲν ἔχεις νόημα καὶ στόχο ἀθανασίας, δὲν σὲ βγάζει πουθενὰ αὐτὸ τὸ ταξίδι παρὰ μόνο στὴν ἐπιπλέον φθορά. Ἡ μόνη – πραγματικά – καλὴ χρονιά, εἶναι ἐκείνη ποὺ σὲ φέρνει λίγο πιὸ κοντὰ στὸν προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Τὴν οὐράνια Βασιλεία.
Δὲν ὑπάρχει γέρος χρόνος ποὺ μᾶς ἀδειάζει τὴ γωνιὰ καὶ γινόμαστε εὐτυχέστεροι. Νὰ κοιτάξουμε ἂν ὑπάρχει γερασμένη ψυχή, γιατί μὲ αὐτὴ θὰ συρθοῦμε καὶ στὸ νέο χρόνο κυρτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας. Κάθε ἐξομολόγηση ἑνὸς καὶ μόνο ἀνθρώπου εἶναι ἀφορμὴ γιὰ χιλιάδες φορὲς μεγαλύτερα πανηγύρια, ἀπὸ τὸ ψευτο – θάμβος μιᾶς κοσμικῆς Πρωτοχρονιᾶς. Στὴ μετάνοια τοῦ ταπεινοῦ δὲν γιορτάζει μόνο ἡ ἐπίγεια Ἐκκλησία καὶ ἡ κτίση ὁλάκερη, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ὁ Οὐρανὸς καὶ οἱ Ἄγγελοι χαίρουν καὶ ἀγάλλονται.
Νὰ μιὰ εὐχὴ γιὰ τὸ 2025 ποὺ θὰ πιάσει τόπο. Νὰ μποῦμε στὸ ἔτος μὲ τὸ «δεξὶ» μιᾶς ἐξομολόγησης, νὰ φορέσουμε γιορτινὸ ἔνδυμα στὴν ψυχὴ ποὺ θὰ λευκανθεῖ στὴ στάχτη τῶν ἁμαρτιῶν μας. Νὰ λάβουμε δύναμη Θεοῦ γιὰ νὰ στερεωθοῦμε στὸ σκαλοπάτι τῆς ἀνάβασης. Τὰ γιορτινὰ λαμπιόνια θὰ σβήσουν, ἀλλὰ τὸ λάμπος τῆς μετάνοιας δὲν σβήνει ποτέ, ὅσο ὁ ἄνθρωπος σηκώνεται καὶ ξανασηκώνεται ἀπὸ τὶς πτώσεις του. Αὐτὴ ἡ χρονιὰ νὰ μᾶς βρεῖ ὄρθιους καὶ ἕτοιμους γιὰ πνευματικὴ μάχη. Στῶμεν καλῶς. Καλὴ καὶ εὐλογημένη χρονιά!
ΤΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΠΕΤΟΥΝ ΜΕΡΑΡΧΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ. ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά φίλε 2:34 μ.μ.
ΔιαγραφήΑνυπολόγιστο και ΒΑΡΥΤΑΤΟ αμάρτημα οι εκτρώσεις που καταστρέφουν το Έθνος μας!
Πόσοι ενδιαφέρονται για να σταματήσει αυτό το μεγάλο αμάρτημα των εκτρώσεων που δεν μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσο πολύ βαρύ είναι ενώπιον του Θεού;
Έλληνας Ορθ.
ΔιαγραφήἍγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: "Πόσες χιλιάδες ἔμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Ἡ ἔκτρωση εἶναι φοβερὴ ἁμαρτία. Εἶναι φόνος, καὶ μάλιστα πολὺ μεγάλος φόνος"
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/12/blog-post_82.html
Καλή και ευλογημένη η νέα χρονιά. Ας κοιτάξουμε πρώτα τον άχρηστο ευατό μας και μετά να ασκούμε κριτική ή να κάνουμε σχόλια . ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΗΝ ΜΑΠΑ ΜΑΣ ΠΡΩΤΑ. Είμαστε καλοί?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια πρέπει να λέγεται ανώνυμε 8,57 μμ.
ΔιαγραφήΔεν πρέπει να σε πειράζει η αλήθεια.
Σπάνιο πράγμα να λέγεται ολόκληρη η αλήθεια για όλα τα καυτά ζητήματα.
Να επαινούμε και να μην κατηγορούμε όσους έχουν την τόλμη να λένε την αλήθεια στην σημερινή εποχή.
Ελληνορθόδοξος Ρωμιός
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΑΝΔΡΩΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή