Ἀριστεύουμε σέ... θλιβερές πρωτιές

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός 

δάσκαλος - Κιλκίς

«Καί λευτερωθήκαμεν ἀπό τούς Τούρκους καί σκλαβωθήκαμεν εἰς ἀνθρώπους κακορίζικους, ὅπου ἦταν ἡ ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης».

Μακρυγιάννης

Στά «Σημειώματα» πού μᾶς κληροδότησε ὁ Διονύσιος Σολωμός γιά τήν «Γυναῖκα τῆς Ζάκυθος» περιέχεται καί μιά ἔξοχη καί παραστατική ἀποστροφή του γιά τήν εἰκόνα καί τήν πορεία τοῦ ἔθνους. Γράφει: «Πῶς πάει τό ἔθνος...πώς πᾶνε οἱ δουλειές; Εἶδες νά μαδοῦν κότα καί ὁ ἀέρας νά συνεπαίρνει τά πούπουλα; Ἔτσι πάει τό ἔθνος». (Ἅπαντα, τόμ.2, σελ. 40, ἐκδ. «ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ»).

Ἄν ἀνοίξεις συζήτηση μέ ἕναν συμπολίτη γιά τό... κράτος, τό ἔχω παρατηρήσει, πρίν ἀπό ὁποιαδήποτε σκέψη του, προτάσσει ἕνα ἐπίρρημα. Ποιό; Τό «δυστυχῶς». Δυστυχῶς στήν παιδεία, δυστυχῶς στήν οἰκονομία, στήν ὑγεία, στήν πολεοδομία... Κράτος δυστυχίας, κράτος «σκαντζόχοιρος», ὅπου καί νά τό ἀκουμπήσεις πληγώνεσαι καί πονᾶς, μαδημένο, μέ τά πούπουλά του νά πετοῦν «ἐπί πτερύγων ἀνέμων».

Ψάχνοντας μιά πληροφορία στό διαδίκτυο, ἔγραψα τήν φράση «θλιβερή πρωτιά τῆς Ἑλλάδας». Ἔμεινα ἔκπληκτος. Εἴμαστε πρῶτοι πανευρωπαϊκῶς -καί σέ κάποιες παγκοσμίως- σέ «θλιβερές πρωτιές». Ἀριστεύουμε σέ ἀθλιότητες. (Θυμήθηκα τό ἀρχαῖον, «ἐν ἁμίλλαις πονηραῖς ἀθλιώτερος ὁ νικήσας», ὁ πρωτεύσας).

Παραθέτω τόν θλιβερό κατάλογο ὁρισμένων ἐξευτελιστικῶν πρωτιῶν.

1.   Στήν τιμή τοῦ ρεύματος

2.   Στήν τιμή τῶν καυσίμων. Ἐδῶ 2,7 εὐρώ, στήν Βουλγαρία 1,8.

3.   Στά θανατηφόρα δυστυχήματα

4.   Στήν φτώχεια

5.   Στό κόστος στέγασης

6.   Στά προϊόντα μαϊμοῦ

7.   Στήν ἀνεργία, ἰδίως τῶν νέων 31% περίπου

8.   Στήν μετανάστευση τῶν νέων, κανονική λεηλασία ἐγκεφάλων

9.   Στίς κλοπές αὐτοκινήτων, ἀλλά νομίζω κινητῶν καί ἀκινήτων.

10.  Στήν κλοπή ΦΠΑ, στήν παραοικονομία. Τό κράτος φοροφαγάς, ὁ πολίτης φοροφυγάς.

11.  Σέ θανάτους ἀπό οὐσίες καί ναρκωτικά

12.  Σέ πνιγμούς, λόγῳ ἔλλειψης ναυαγοσωστῶν

13.  Στίς πυρκαγιές καί στήν καμένη γῆ

14.  Στήν παιδική παχυσαρκία

15.  Σέ ποσοστό οἰκογενειῶν πού δέν μποροῦν νά πᾶνε διακοπές, σέ μιά χώρα πού ἡ θάλασσα εἶναι «μιά ντουφεκιά δρόμος» ἀπό το τόπο κατοικίας μας.

16. Σέ θανάτους λόγῳ κορονοϊοῦ, λόγῳ ἀνυπαρξίας πρωτοβάθμιας φροντίδας.

17.  Στήν παρουσία ξένων ποδοσφαιριστῶν. Ἴσως ἀκούγεται κωμικό, ἀλλά εἶναι δεῖγμα παρακμῆς καί αὐτό, πού συνδέεται μέ τό κάτωθι τρομακτικό.

18.  Στήν ὑπογεννητικότητα, τεράστιο θέμα, ἐθνικῆς ἐπιβίωσης.

Ἄν ὑποβάλλουμε σέ χημική ἀνάλυση, γιά νά χρησιμοποιήσω μιά μεταφορική φράση, τίς θλιβερές πρωτιές, θά δοῦμε ὅτι συνίστανται ἀπό αἷμα Ἑλλήνων πού δέν ἄντεξαν τήν οἰκονομική ἐξαθλίωση, ἀπό τά δάκρυα τῶν ἀνέργων καί  γερόντων γονέων πού βλέπουν τά βλαστάρια τους νά ἐκπατρίζονται, ἀπό στεναγμούς καί θρήνους οἰκογενειῶν πού τούς κατάντησε, τό κράτος τῆς κλεπτοκρατίας, σέ ζήτουλες.

Ὑπάρχει ὅμως καί μιά ἀκόμη θλιβερή πρωτιά τῶν Ἑλλήνων. Τό νά ψηφίζουμε τούς πιό θλιβερούς, ἀνίκανους, προσκυνημένους καί τυχάρπαστους πολιτικούς στόν κόσμο. Διαπρέπουμε σ' αὐτήν καί ἰδού οἱ προκοπές μας. Ποιός φταίει;

«Τήν τύχη του κάθε λαός

τήν κάνει μοναχός του

καί ὅσα τοῦ φταίει ἡ κούτρα του

δέν του τά κάνει ὁ ἐχθρός του»

Δέν πέρασαν πολλές δεκαετίες πού εἴχαμε λαμπρές πρωτιές.

Ἤμασταν ὁ πιό πιστός λαός τοῦ κόσμου. Τά Ἑλληνόπουλα δέν εἶχαν κρεμασμένα στά αὐτιά τους ἀκουστικά νά ἀκοῦνε μουσικές ἀναθυμιάσεις, ἀλλά φοροῦσαν σταυρό, τό ἀνίκητο φυλακτήριο.

Ἀριστεύαμε στήν φιλοπατρία. Ἡ γενιά τοῦ '40, πάνω στίς ἀετοράχες καί τίς οὐρανοφωλιές τῆς Πίνδου μάτωνε γιά τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἐλεύθερου κόσμου. Τώρα παλιόψαθα τῶν ἐθνῶν. Καί ὅλα τά γύρῳ,γύρω θεριά, ἰδίως μετά τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας,  μυρίστηκαν τό ψοφοδεές ἡμῶν. Τά πούπουλα ἀπό τήν μαδημένη όρνιθα πέρασαν τά σύνορα. Τά τουρκομεμέτια θά ὀρμήξουν, αὐτό φαίνεται, τό λένε συνεχῶς, ἡ θανάσιμη ἀπειλή δέν κρύβεται πιά. Οἱ Ἀλβανοί, οἱ Τουρκαλβανοί, ὕαινες μιά ζωή, ξιφουλκοῦν καί ὀνειροφαντάζονται Τσαμουριές. Οἱ Σκοπιανοί ἀπατεῶνες χαχανίζουν χαιρέκακα καί προσκυνοῦν σκωληκοειδώς τόν Ἐρντογάν. Εἶναι βέβαιο-ἄν δέν «γυρίσει ὁ ἥλιος»- ὅτι καί οἱ Βούλγαροι θά ξεδιπλώσουν τούς χάρτες τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Δηλαδή: Ὅλοι οἱ γείτονες χαράσσουν  χάρτες μέ Μεγάλη Ἀλβανία, Μεγάλη «Μακεδονία», Μεγάλη Βουλγαρία καί Μεγάλη Τουρκία. Καί ἐμεῖς; Μικρά καί ἔντιμος Ἑλλάς, τῆς ἀψόγου στάσεως, Τί φταίει; Ἡ κομματοκρατία. «Τρώγονται σάν τα σκυλιά ποιά φατρία θά περισκύση», ὡς θά ἔλεγε ὁ Μακρυγιάννης. Εἶναι τό σάβανο τῆς πατρίδας. Ἄν δέν ἀποτινάξουμε τόν ζυγό τῆς κομματοκρατίας, δέν πρόκειται ποτέ νά ἀναστηθεῖ τό Γένος.

Ἤμασταν πρῶτοι στ' ἅρματα, ἀλλά καί στά γράμματα. Ἀλλιῶς, μέ ἄλλα ὁράματα γιά τήν παιδεία, ξεκίνησε τό ἑλληνικό κράτος.

Ὁ μόνος πού εἶχε συλλάβει ἐναργέστατα τήν ἰδέα ὅτι γιά νά ἀνορθωθεῖ ὁ λαός χρειάζεται σωστή Παιδεία «τῆς ροδοχρόου ταύτης ἐλπίδος τοῦ Ἔθνους», ὅπως ὁ ἴδιος τήν ἀποκαλεῖ σέ μιά ἐπιστολή του, ἦταν ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας

Τί σχολεῖο ὅμως ὀνειρευόταν γιά τόν λαό; «Τά σχολεῖα δέν εἶναι ἁπλῶς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, ἀλλά κυρίως φροντιστήρια ἠθικῆς, χριστιανικῆς καί ἐθνικῆς ἀγωγῆς», θά γράψει. Σήμερα καί οἱ τρεῖς αὐτές λέξεις πού συνοδεύουν τήν ἀγωγή, εἶναι προγραμμένες, γι' αὐτό περισσεύουν ἡ ἀνηθικότητα, ἡ ἀθεΐα καί ἡ ἀφιλοπατρία, θλιβερές πρωτιές  καί σ' αὐτά. Γι' αὐτό καί «νόμιμα» ἀλλά χωρίς ἴχνος ἠθικῆς, κάποιοι, μέ ἦθος κλεφτοκατσικάδικο, βρίσκονται μέ διαμερίσματα, πού χωροῦν ὁλόκληρες κωμοπόλεις,  στήν ἰδιοκτησία τους.

'Ὀσο μας κυβερνᾶ ἡ φαυλοκρατία τῆς σήμερον θά αὐξάνονται καί θά ἀριστεύουμε σέ θλιβερές πρωτιές. «Ὥρα ἤδη ἡμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι».

Ὁ στόχος, ὅσοι Ἕλληνες ἀπομείναμε στό ἀλίκτυπο αὐτό γαλάζιο ἀκρωτήρι τῆς Μεσογείου, νά εἶναι ἕνας:  Στίς ἑπόμενες ἐκλογές νά ψηφίσουμε καί νά φύγουμε ἀπό τίς κάλπες χωρίς νά ἔχουμε τό πικρό συναίσθημα ὅτι γινόμαστε συνένοχοι στήν καταστροφή τῆς πατρίδας ὅτι διαπράττουμε, μέ θεολογικούς ὅρους, ἁμαρτία.

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς