Ἐπειδὴ τὸ πλεῖστον τοῦ Ἑλληνικοῦ
λαοῦ, μηδὲ τῶν ἀξιοτίμων βουλευτῶν καὶ ὑπουργῶν ἑξαιρουμένων, ἔχει ἄγνοια τῆς
φιλοπατρίας καὶ φιλογενείας τῶν Ἁγιορειτῶν, πρέπει νὰ γνωρίζουν ὅτι οἱ Ἁγιορεῖται
Πατέρες, ὄτε ἐτέθη ὑπὸ τῶν μεγάλων Δυνάμεων τὸ θέμα τῆς ἐντάξεως τοῦ Ἁγίου Ὅρους
μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ τὸν Τουρκικὸν ζυγόν, τὸ ποῦ θὰ ἀνήκη, σύσσωμοι ὑπέγραψαν
τὴν ἐπιθυμίαν των καὶ τὴν θέλησίν των, νὰ ἐνσωματωθῆ εἰς τὸ τότε Ἑλληνικὸν
Βασίλειον, τὴν στιγμὴν ποὺ σκοτειναὶ δυνάμεις, παντοιοτρόπως ἐνεργοῦσαι ἠγωνίζοντο
ὑπὲρ τῆς διεθνοποιήσεώς του.
Δι ὅλον αὐτὸν τὸν ἀγώνα ὑπὲρ τῆς ἐντάξεως
εἰς τὸν Ἑλλαδικὸν κορμὸν τί ἐπραξεν τὸ τότε κράτος; Τὸ ἀνεγνώρισεν; Τί ἔκαμεν
τότε; Αὐξήθηκεν μὲ μίαν ἐπιπλέον χερσόνησον ποὺ ἀποτελοῦσεν τὸ μῆλον τῆς ἔριδος,
φάρον φωτεινὸν μουσεῖο ζῶν τῆς πάλαι ποτὲ Ἁγίας Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας,
θησαυροφυλάκειον τῶν ὁσίων καὶ ἱερῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς ρωμιοσύνης.
Μήπως τώρα αὐτὰ ἐλησμονήθησαν;
Μήπως ἔπρεπε αὐτὰ νὰ διδαχθοῦν; Μήπως αὐτὰ ἔπρεπε νὰ τὰ γνωρίζη ὁ λαὸς κάτι πού
ποτὲ δὲν ἔγινε; Φοβοῦμαι ὅτι μὲ τὴν ὑπάρχουσαν ἄγνοιαν βαδίζομεν πρὸς ἐκεῖ.
…Ἐνθυμηθῆτε καὶ σεῖς προσφυγικὸ
στοιχεῖο, πρόσφυγες τῆς δευτέρας καὶ τρίτης γενιᾶς τῆς Βορείου Ἑλλάδος, ὅτι
διαμένετε εἰς ἐκτάσεις γῆς ποὺ ἐδωρήθησαν ὑπὸ τῶν...
Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Μάθετε ὅτι ἐδώθησαν εἰς τοὺς προγόνους σας, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας χωρὶς δυσανασχέτησιν
ἀπὸ τοὺς Ἁγιορείτας, ΟΤΕ αὐτοὶ εὑρέθησαν εἰς τὴν Ἑλλάδα «διωκόμενοι, ὑστερούμενοι,
κακουχούμενοι.»
Ἀναλογισθῆτε, ὅσοι ἀξιοποιήσατε τὴν
δωρηθείσαν περιουσίαν, εἰς τοὺς προγόνους σας, ὅτι σεῖς εὑρέθητε εἰς τὴν εὐεργετικοτέραν
θέσιν, ἐξ ὅλων τῶν προσφύγων, γενόμενοι κάτοχοι, «φιλέτων», ἀποδειχθέντες καλοὶ
διαχειρισταὶ καὶ οἰκονόμοι τῶν δωρηθέντων.
Τί θὰ εἴχατε ἐὰν αὐτὰ δὲν ἐδίδοντο;
Ἡ φιλογένεια τῶν Ἁγιορειτῶν δὲν ἐπέτρεπεν καὶ ἄλλην ταλαιπωρίαν τῶν προσφύγων
Ρωμιῶν ἀδελφῶν των καί, διὰ τοῦτο ἔπραξαν ὡς ἐπρεπεν. Γνωρίσατε δὲ ὅτι ἔναντι αὐτῶν
τῶν χιλιάδων ἐκτάσεων τὸ Ἅγιον Ὅρος ἔλαβεν ψιχία καὶ ὅμως τὰ ἀξιοποίησεν. Δόξα
τῷ Θεῶ.
Ἔχοντες λοιπὸν κατὰ νοῦν τὰ ἀνωτέρω
μέγιστα εὐεργετήματα, δηλαδή, τὴν μετ΄ ἐπιμονῆς ζητηθεῖσαν ἔνταξιν τοῦ Ἁγιωνύμου
Ὅρους εἰς τὴν φιλτάτην ἠμῶν πατρίδα, ἀφ΄ ἑνὸς καί, ἀφ΄ ἑτέρου, τὴν πρὸς τοὺς
δυστυχεῖς πρόσφυγας, τοῦ 1922-24 παραχώρησιν τῆς Μοναστηριακῆς περιουσίας,
παύσατε Ἕλληνες τὸν πόλεμον κατὰ τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ τῶν αὐτοῦ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν
κατὰ τῆς Ἐκκλησίας διότι ὁ φθόνος καὶ ἡ ἀχαριστία ποὺ βασιλεύουν εἰς τὴν
ταλαίπωρον χώραν μας καὶ ὑποφέρει τὰ πάνδεινα τώρα καί, τὶς οἶδεν ἀκόμη, θὰ
τιμωρηθοῦν ποικιλοτρόπως, διότι Δίκαιος Κύριος καί, δικαιοσύνας ἠγάπησεν, εὐθύτητας
οἶδεν τὸ πρόσωπον Αὐτοῦ. «Μὴ καταφέρεσθε κατὰ τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἀλλὰ νὰ εἶσθε
ὑπερήφανοι ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀποτελεῖ φάρον καὶ σχολεῖον δι΄ ὅλους.
Κλείσετε τὰ αὐτιά σας καὶ εἰς τοὺς δημοσιογραφίσκους οἱ ὁποῖοι, «ὡς κόρακες,
κρά, ἐρεύγονται κατὰ τοὺς ἀρχαίους, ἀλλ’ ἀκούσατε τοὺς ἔγκριτους αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι
καὶ γνῶσται εἶναι τῶν πραγμάτων καὶ τῶν θεμάτων καὶ δίκαιοι εἰς τὰς κρίσεις των
καὶ ἀντικειμενικοί. Δὲν πωλοῦν τὴν ἰδιότητά των εἰς τοὺς τυχόντας ἔναντι
μεγάλης προβολῆς τῶν.
Κυβερνῆται καὶ κυβερνόμενοι,
διαφυλάξατε τὸ Ἅγιον Ὅρος ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ καθὼς καὶ αὐτὸ διαφύλαξεν καὶ
διατηρῆσεν ἐπὶ αἰώνας τὴν ἐθνικοθρησκευτικὴν μας κληρονομίαν καὶ τὴν παρέδωσαν ὅπως ἔπρεπεν μέχρις τῶν ἡμερῶν μας. Μὴ γένητε συμμέτοχοι εἰς τὸ ἔγκλημα τῆς διώξεως
καὶ τοῦ διεθνισμοῦ. Ἡ ἱστορία ἔχει γράψει πολλοὺς Ἐφιάλτας μὴ
συγκαταριθμηθῆτε καὶ σεῖς μὲ αὐτούς. Τὸ Ἅγιον Ὅρος ἀνήκη εἰς τὴν Ἑλλάδα. Τὸ Ἅγιον
Ὅρος φυλλάτει τὴν Ἑλλάδα.
Σπυρίδων Μοναχὸς
Μικραγιαννανίτης.
Ἐπιστολὴ Ἁγιορείτου Γέροντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου