"Ἂν τὸ κράτος ἐνδιαφερόταν γιὰ τὴ γενιά μου ὁ πατέρας μου θὰ ἦταν μαζί μας καὶ ἐγὼ θὰ ἤμουν ἀκόμη ἕνας νέος ἄνθρωπος μὲ ὄνειρα καὶ θὰ μποροῦσα νὰ χαμογελάσω"

Κύριε Σαμαρὰ, ὁ πατέρας μου αὐτοκτόνησε, γιὰ ποιὸ πλεόνασμα μιλᾶτε;

Εἶμαι 19 χρονῶν, φοιτητὴς καί ἀνασφάλιστος ἐργαζόμενος σὲ 2 δουλειὲς πού μου πίνουν τὸ αἷμα. Δὲν παραπονιέμαι. Στὴν Ἑλλάδα τῆς κρίσης τους, τὸ νὰ ἔχω δύο δουλειές, ἔστω καὶ ἂν μαζὶ ἀθροίζουν 750€ μηνιαίως μὲ καθιστοῦν προνομιοῦχο. Ἀπὸ αὐτὲς τὶς δουλειὲς ἐξάλλου ἔχει φαγητὸ ἡ μητέρα μου καὶ ἡ 12χρονη ἀδερφή μου. Δὲν ἔχω καὶ πολλὲς ἐπιλογές.

Ὄντας ἀνασφάλιστος εἶμαι καὶ φοροφυγάς. Ναὶ ναί, αὐτὸς ποὺ ψάχνει ὅλη μέρα ἡ κυβέρνηση. Ἔχω εἰσοδήματα καὶ δὲν τὰ δηλώνω (Γιάννη Στουρνάρα, ἀκοῦς;). Δὲν ἤμουν πάντα φοροφυγὰς ὅμως. Μόλις 1 χρόνο πρὶν ἤμουν ἕνα χαμογελαστὸ παιδὶ μὲ ὄρεξη καὶ ὄνειρα. Προερχόμενος ἀπὸ οἰκογένεια τῆς μεσαίας τάξης ὅπως μᾶς ἀποκαλοῦσαν, εἶχα κάθε λόγο νὰ πιστεύω πὼς ἔχω τὴ δυνατότητα νὰ ἔχω μία εὐτυχισμένη ἁπλὴ ζωή.

Ὁ πατέρας μου, ἐλεύθερος ἐπαγγελματίας δὲν ἦταν ποτὲ πολὺ στὸ σπίτι. Δούλευε ὅλη μέρα γιὰ νὰ μᾶς προσφέρει τὸ καλύτερο. Ποτὲ δὲν ἦταν ἡ ζωὴ τόσο εὔκολη ὅσο....

θέλουν νὰ τὴν παρουσιάζουν. Τὸ κόστος ζωῆς ἦταν πάντα ὑψηλότατο γιὰ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους. Φροντιστήρια, ἀγγλικά, χαρτζιλίκι, ἐνοίκιο, φαγητό, ἔνδυση, λογαριασμοί, φόροι, δὲν ἦταν εὔκολο νὰ καλυφθοῦν. Ὁ πατέρας μου ὅμως δούλευε ὅλη ἡμέρα καὶ τὰ κατάφερνε.

Στὶς ἀρχὲς τοῦ 2008 ἄρχισαν ὅμως τὰ πρῶτα προβλήματα. Τὰ χρήματα δὲν ἔφταναν. Ὁ πατέρας μου εἶχε δύο ἐπιλογές. Εἴτε νὰ στερήσει ἀπὸ τὸ παιδὶ τοῦ βασικὲς παροχὲς γιὰ τὴ μόρφωσή του καὶ ἄλλα χρήματα ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο οἰκογενειακὸ προϋπολογισμό, εἴτε νὰ τὸ παλέψει μόνος του μὲ δανεικὰ ἀπὸ τὶς τράπεζες.

Ἐπέλεξε νὰ δανειστεῖ καὶ νὰ τὸ παλέψει μόνος του. Στὰ τέλη τοῦ 2012 τὰ χρέη του πρὸς τὸ δημόσιο & τὶς τράπεζες εἶχαν φτάσει κάπου στὶς 145.000€ . Ἡ πίεση ἀπὸ τὶς εἰσπρακτικὲς ἑταιρεῖες & ἀπὸ τὴν τηλεόραση μέσω τῶν δημοσιογράφων-τρομοκρατῶν ἀφόρητη.

Ὁ πατέρας μου ἕνα ὡραῖο μεσημέρι, βγῆκε στὴν αὐλή μας, κοίταξε τὸν ἥλιο καὶ αὐτοπυροβολήθηκε μὲ τὴν κυνηγητική του καραμπίνα. Ἡ ζωὴ μᾶς ἀνατράπηκε γιὰ πάντα. Δὲν ἔπρεπε νὰ τὸ κάνει αὐτό. Δὲν ἔπρεπε νὰ τοὺς κάνει τὴ χάρη. Ἔπρεπε νὰ ἀδιαφορήσει & νὰ τοὺς ἀφήσει νὰ λένε ὅτι θέλουν.

Δὲν χρεώνω τὴν ἀδυναμία τοῦ πατέρα μου στὸν Σαμαρά. Ὁ πατέρας μου κρίνοντας ἐκ’ τοῦ ἀποτελέσματος ἦταν ἀδύναμος . Ὅμως ἂν δὲν κυνηγούσαμε τὸ success story θὰ ἦταν ἀκόμη μαζί μας. Ἂν τὸ κράτος δὲν κυνηγοῦσε τοὺς ἁπλοὺς πολίτες ὁ πατέρας μου θὰ ἦταν μαζί μας… Ἂν τὸ κράτος ἔβαζε φυλακὴ ὅσους πολιτικοὺς καὶ ἐπιχειρηματίες ἔφαγαν δισσεκατομμύρια δημοσίου χρήματος ὁ πατέρας μου θὰ ἦταν μαζί μας…

Ἂν τὸ κράτος ἔβαζε πάνω ἀπὸ ὅλα τους πολίτες τοῦ & μετὰ τοὺς τοκογλύφους ὁ πατέρας μου θὰ ἦταν μαζί μας… Ἂν τὸ κράτος ἐνδιαφερόταν γιὰ τὴ γενιά μου ὁ πατέρας μου θὰ ἦταν μαζί μας καὶ ἐγὼ θὰ ἤμουν ἀκόμη ἕνας νέος ἄνθρωπος μὲ ὄνειρα καὶ θὰ μποροῦσα νὰ χαμογελάσω.

Κύριε Σαμαρὰ ὁ πατέρας μου αὐτοκτόνησε, γιὰ ποιὸ πλεόνασμα μιλᾶτε;

Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴ φιλοξενία

amaliadanews