Λόγω τῆς ξαφνικῆς ἐμφάνισης τῶν Προτεσταντῶν κατὰ τὸν 16ο αἰώνα, δημιουργήθηκε σ'αὐτοὺς ἡ ἀνάγκη νὰ δείξουν πὼς ἔχουν κι αὐτοὶ θέση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, καὶ πὼς ἀποτελοῦν μέρος της. Ἔτσι, δημιούργησαν μία θεωρία, πὼς δῆθεν ἡ Ἐκκλησία τῶν ἀποστόλων ἀποστάτησε μετὰ τὸ θάνατό τους, καὶ πὼς δὲν ὑφίστατο γιὰ αἰῶνες σὲ ὀργανωμένη μορφή.Λόγω τῆς ξαφνικῆς ἐμφάνισης τῶν Προτεσταντῶν κατὰ τὸν 16ο αἰώνα, δημιουργήθηκε σ' αὐτοὺς ἡ ἀνάγκη νὰ δείξουν πὼς ἔχουν κι αὐτοὶ θέση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, καὶ πὼς ἀποτελοῦν μέρος της. Ἔτσι, δημιούργησαν μία θεωρία, πὼς δῆθεν ἡ Ἐκκλησία τῶν ἀποστόλων ἀποστάτησε μετὰ τὸ θάνατό τους, καὶ πὼς δὲν ὑφίστατο γιὰ αἰῶνες σὲ ὀργανωμένη μορφή.
Ἄλλες ὁμάδες λένε ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀποστάτησε τὸν 4ο αἰώνα, ἄλλες τὸν 3ο, ἄλλες τὸν 2ο, καὶ ἄλλες ἀκόμα καὶ τὸν 1ο (!), ἀνάλογα μὲ τὸ τί συμφέρει τὴν κάθε ὁμάδα. Ὡς δικαιολογία, χρησιμοποιοῦν τὰ σκάνδαλα ποὺ κατὰ καιροὺς ἀναφύονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ τὸ βλέπουν αὐτὸ ὡς ἀπόδειξη τοῦ ἰσχυρισμοῦ τους, ὅτι ΄΄ἡ Ἐκκλησία ἀποστάτησε, ἐπειδὴ ἔχει μεγάλο ποσοστὸ ἀναξίων πρεσβυτέρων, καὶ ἀπίστου λαοῦ΄΄.
Αὐτὸ εἶναι τὸ θέμα ποὺ θὰ ἀσχοληθοῦμε. Μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἔχει ἀκαθάρτους πρεσβυτέρους;
Μπορεῖ κάποιος νὰ πεῖ: ΄΄Ἐντάξει, μπορεῖ ὁ λαὸς νὰ εἶναι ἀδιάφορος, καὶ ἔτσι νὰ ἔχει μεγάλο ποσοστὸ ἀκαθάρτων. Μπορεῖ κάπου κάπου, κάποιος πρεσβύτερος νὰ ἀσεβεῖ, μὰ ὄχι στὸ βαθμὸ ποὺ γίνεται ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα! Ὅταν ὑπάρχει τόσο μεγάλο ποσοστὸ...
σκανδάλων, καὶ μάλιστα στὴν ἀνώτερη ΄΄ἡγεσία΄΄ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δὲν μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ δέχεται τὴ λατρεία μίας θρησκείας ποὺ ἐπιτρέπει νὰ συνεχίζονται τὰ σκάνδαλα!΄΄.Φυσικά, τὸ ποσοστὸ τῶν σκανδάλων, δὲν εἶναι τόσο μεγάλο ὅσο θὰ ἤθελαν οἱ ἀλλόθρησκοι. Πολλὲς φορές, τὸ ἴδιο θέμα ἀκούγεται ξανὰ καὶ ξανά, κάποιοι μπερδεύονται καὶ τὸ λένε γιὰ ἄλλον πρεσβύτερο, καὶ τὸ ἴδιο θέμα, παίρνει ἄλλες διαστάσεις. Ἀκόμα ὅμως κι ἂν ἦταν ἀλήθεια ὅλα ὅσα διαδίδονταν, ἀκόμα κι ἂν εἶχε μείνει μόνο ἕνας καλὸς πρεσβύτερος, ὁ Θεὸς δὲν κρίνει τὸ λαό του μὲ ποσοστά, ἀκόμα καὶ ἂν πρόκειται γιὰ πρεσβυτέρους. Καὶ ὁ πρεσβύτερος θὰ κριθεῖ προσωπικὰ ὡς ἄνθρωπος, καὶ θὰ λάβει ὅ,τι τοῦ ἀξίζει στὴ δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ. Δὲν θὰ καταδικάσει τὸν ἀθῶο μαζὶ μὲ τὸν ἔνοχο! Ἄλλωστε, ὑπάρχουν ἐκκλησιαστικοὶ κανόνες, ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴ διαπαιδαγώγηση ἀσεβούντων κληρικῶν, ὅταν ἡ ἐνοχὴ τοὺς ἀποδεικνύεται. Ὡς ἄνθρωποι, χρειάζονται κι αὐτοὶ παιδεία!
Τὸ ἐρώτημα ὅμως ποῦ παραμένει εἶναι: ΄΄Δέχεται ὁ Θεὸς τὴ λατρεία ἑνὸς ἀκατάλληλου πρεσβυτέρου; Μπορεῖ νὰ ἔχει ἀξία ἡ λειτουργία του;΄΄ Ἂς δοῦμε γιὰ μία ἀκόμα φορᾶ, τί λέει γι' αὐτὸ ἡ Ἁγία Γραφή, τὴν ὁποία οἱ Προτεστάντες ὑποστηρίζουν ὅτι ἀκολουθοῦν.
Ανάξιοι Ἱερεῖς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
Τὸ πρῶτο παράδειγμα ποὺ θὰ ἀναφέρουμε (ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ὑπάρχουν), εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἃ΄ Σαμουήλ, 2/β΄ 22-25. Ἐκεῖ μιλάει γιὰ τοὺς δύο γιοὺς τοῦ Ἠλεῖ, τοῦ ἀρχιερέα τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς μελλοντικοὺς ἀρχιερεῖς τοῦ λαοῦ. Αὐτοί, μὲ τὴν ἀνοχὴ τοῦ πατέρα τους, πόρνευαν μὲ τὶς γυνάικες ποὺ ἔρχονταν στὸ ναὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ σύμφωνα μὲ τὸ 2/β΄ 12-17, ἔτρωγαν ἀπὸ τὸ λίπος τῶν θυσιῶν, πράγμα τὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς ἀπαγόρευε στὸ νόμο του, καὶ μάλιστα τὸ ἔπαιρναν μὲ τὴ βία ἀπὸ τοὺς πιστούς. Ἔτσι σκανδάλιζαν τὸν κόσμο καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀπέφευγαν νὰ θυσιάζουν στὸ Θεό. Ὅμως, παρέμεναν καὶ αὐτοί, καὶ ὁ ἀρχιερέας πατέρας τους στὸ ναό, ὡς ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ. Δεχόταν ἄραγε ὁ Θεὸς τὶς θυσίες αὐτῶν τῶν ἀναξίων ἱερέων; Καὶ βέβαια τὶς δεχόταν! Καὶ αὐτὸ φαίνεται στὸ κεφάλαιο 1/ἃ΄ ἐδάφια 3-5 καὶ 19, ὅπου ὁ Θεὸς δέχθηκε τὴ θυσία τῶν γονέων τοῦ προφήτη Σαμουήλ, καὶ ἀπάντησε χαρίζοντάς τους ἕνα γιὸ προφήτη! Μάλιστα, ἡ Ἄννα ἡ μητέρα τοῦ Σαμουήλ, πῆρε, καὶ δέχτηκε τὴν εὐλογία τοῦ ἀναξίου ἀρχιερέως Ἠλεῖ! (1/ἃ΄ 17,18).
Βεβαίως, ὁ Θεὸς τελικὰ ἀπέσυρε τὴν προστασία του ἀπὸ τοὺς ἀναξίους ἱερεῖς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάσουν τὴ ζωή τους, σύμφωνα μὲ τὴ συνέχεια τῆς ἀφήγησης. (2/β΄ 31-36). Ἐκεῖνος ὅμως ἦταν ποὺ ἐκτέλεσε κρίση, καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι. Ὁ Θεὸς οὔτε τὸν Ἰσραὴλ ἀπέρριψε ἐξ' αἰτίας τῶν ἀναξίων ἀρχιερέων, οὔτε τοὺς δικαίους Λευίτες. Οὔτε ἔπαψε νὰ δέχεται τὶς θυσίες τῶν πιστῶν Ἰσραηλιτῶν, ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἀναξίων ἱερέων.
Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ σήμερα. Ἀκόμα καὶ ὅταν κάποια ἀσέβεια γίνεται ἀνεκτὴ ἀπὸ τοὺς ὑπευθύνους καὶ σκανδαλίζει τοὺς πιστούς, ὁ Θεὸς ἔχει τὸν τελευταῖο λόγο. Δὲν ἀπορρίπτει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία του, οὔτε τοὺς δικαίους καὶ ἀξίους πρεσβυτέρους. Ἀκόμα συνεχίζει νὰ δέχεται τὴν ἱερουργία ἀπὸ τὰ χέρια τῶν ἀναξίων, ὥσπου Ἐκεῖνος νὰ ἀποδώσει δικαιοσύνη.
Ἔτσι, οἱ κατήγοροι σκανδαλοθῆρες μένουν ἀδικαιολόγητοι, μία καὶ ὅ,τι συνέβει στὸν Ἰσραὴλ τότε, θὰ συνέβαινε καὶ στὴ Χριστιανικὴ Ἐκκλησία, σύμφωνα μὲ τὸν ἀπόστολο Πέτρο, στὴ Β΄ Πέτρου 2/β΄ 1-3 κλπ.
Ἂς δοῦμε ἕνα δεύτερο παράδειγμα, ποὺ δείχνει πὼς ὁ Θεὸς δέχεται ὡς λειτουργό του ἀκόμα κι ἕναν ἀκάθαρτο.
Ανάξιοι Ἱερεῖς στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ
Εἶναι γνωστὸ πὼς ἡ σταύρωση τοῦ Κυρίου ἔγινε κατὰ τὴν ἐπιβουλὴ τῶν ἀρχιερέων του τότε λαοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὸ εὐαγγέλιό του, στὸ 11/ἴα΄ κεφάλαιο καὶ ἐδάφια 47-53, μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ ἑξῆς γεγονός: Ὁ Καϊάφας, ὁ ἀρχιερέας ἐκείνης τῆς χρονιᾶς, σὲ μία συνάντηση ποὺ εἶχε μὲ ἄλλους ἱερεῖς καὶ μὲ τοὺς Φαρισσαίους, συνωμότησε νὰ δολοφονήσουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἐπειδὴ ἔκανε πολλὰ θαύματα, καὶ ἔπειθε τὸ λαό. Εἶπαν λοιπόν: ΄΄Ἐὰν ἀφήσουμε αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, θὰ τὸν πιστέψουν ὅλοι, καὶ τότε θὰ ἔλθουν οἱ Ρωμαῖοι νὰ ἀφανίσουν τὸν λαὸ καὶ τὸ ἔθνος μας΄΄. Εἶπε λοιπὸν καὶ ὁ ἀρχιερέας Καϊάφας: ΄΄Μᾶς συμφέρει νὰ πεθάνει ἕνας ἄνθρωπος ὑπὲρ τοῦ λαοῦ, καὶ νὰ μὴ ἀπολεσθεῖ ὅλο τὸ ἔθνος΄΄.
Στὸ σημεῖο αὐτό, ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ΄΄αὐτὸ δὲν τὸ εἶπε ὁ Καϊάφας ἀπὸ μόνος του, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἦταν ἀρχιερέας τῆς χρονιᾶς ἐκείνης, προφήτευσε ὅτι ἔμελλε ὁ Ἰησοῦς νὰ πεθάνει ὑπὲρ τοῦ ἔθνους΄΄.
Σκεφθῆτε! Ὁ Θεὸς ἔδωσε προφητεία σ' ἕναν ἄνθρωπο, τὴ στιγμὴ ποὺ σχεδίαζε τὴ δολοφονία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ ἦταν ἀρχιερέας τῆς χρονιᾶς ἐκείνης! Τί δείχνει αὐτό; Δείχνει τὰ ἑξῆς: Μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ ἀποδοκιμάζει ἕναν ἀσεβῆ λειτουργό του, μὰ τὸν ἀποδοκιμάζει ὡς ἄνθρωπο. Ὡς ἱερέα τὸν δέχεται, καὶ εὐλογεῖ τὴ θεοδότη λειτουργία του.
Ανάξιοι Ἱερεῖς στὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων
Πῶς ὅμως φέρονταν οἱ ἀπόστολοι ἀπέναντι σὲ τέτοιους ἀναξίους ἱερεῖς; Ἀκολούθησαν τὴν τακτικὴ τῶν συγχρόνων εὐσεβοφανῶν κατηγόρων; Ἂς δοῦμε:
Στὶς Πράξεις 23/κγ΄ 1-5, ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, μία ἱστορία μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Εἶχαν φέρει τὸν ἀπόστολο στὸ συνέδριο ὡς κατηγορούμενο, καὶ τὴν ὥρα ποὺ τοὺς μιλοῦσε, ὁ ἀρχιερέας Ἀνανίας, πρόσταξε τοὺς παρισταμένους νὰ τὸν χτυπήσουν στὸ στόμα. Τότε ὁ Παῦλος τοῦ εἶπε:
΄΄Ὁ Θεὸς μέλλει νὰ σὲ χτυπήσει τοῖχε ἀσβεστωμένε. Καὶ σὺ κάθεσαι νὰ μὲ κρίνεις κατὰ τὸ νόμο, καὶ παρανομώντας διατάζεις νὰ μὲ χτυποῦν;΄΄
Τότε οἱ παριστάμενοι τοῦ εἶπαν: ΄΄Τὸν ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ βρίζεις;΄΄
Ὁ ἀπόστολος ζήτησε ἀμμέσως συγνώμη: "Δὲν ἤξερα ἀδελφοὶ ὅτι εἶναι ἀρχιερέας! Ἐπειδὴ εἶναι γραμμένο: Ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου δὲν θὰ κακολογήσεις".
Τί ἔχουν νὰ ποῦν γι' αὐτὸ οἱ ἐπικριτὲς τῶν πρεσβυτέρων τοῦ Θεοῦ; Ἔχουν τὸν ἴδιο σεβασμὸ γιὰ τοὺς πρεσβυτέρους;
Ανάξιοι πρεσβύτεροι στὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων
Ἂς δοῦμε ὅμως, καὶ κάποια παραδείγματα γιὰ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατοῦσε ΜΕΣΑ στὴ Χριστιανικὴ Ἐκκλησία, τὸν καιρὸ τῶν ἀποστόλων, ὅπως αὐτὰ περιγράφονται στὴν Καινὴ Διαθήκη.
Στὴ Β΄ Κορινθίους 10-12/ι΄-ἲβ΄ ἰδιαίτερα, μαθαίνουμε ὅτι ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἦταν λυπημένος, ἐπειδὴ κάποιοι ΄΄ἀπόστολοι΄΄ λεγόμενοι, εἶχαν καταδουλώσει τὴν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου, καὶ κατηγοροῦσαν τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Ἔτσι, ὁ ἀπόστολος ἀναγκάζεται νὰ ἐπιχειρηματολογήσει σὲ αὐτὰ τὰ τρία κεφάλαια, γιὰ νὰ τοὺς θυμίσει τὸν κόπο τοῦ γι' αὐτούς, ὥστε νὰ καταλάβουν πὼς οἱ κατήγοροί του, εἶναι κακοὶ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου. Παρακαλοῦμε τὸν ἀναγνώστη νὰ διαβάσει προσεκτικὰ αὐτὰ τὰ τρία κεφάλαια, ὥστε νὰ βεβαιωθεῖ γιὰ τὴν ἀναξιότητα τῶν ποιμένων τῆς Κορίνθου.
Αὐτὴ ὅμως, δὲν ἦταν ἡ μοναδικὴ περίπτωση! Ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης, γράφει στὴ Γ΄ Ἰωάννου 9,10 πρὸς τὸν Χριστιανὸ Γάιο: ΄΄΄Ἔγραψα κάτι στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλὰ ὁ φιλοπρωτεύων (φίλος της ἀρχηγίας) Διοτρεφῆς, δὲν μᾶς δέχεται. Γι' αὐτὸ ὅταν ἔρθω, θὰ τοῦ θυμίσω τὰ ἔργα ποὺ κάνει, φλυαρώντας μὲ λόγια πονηρὰ γιὰ ἐμᾶς, καὶ μὴ ἀρκούμενος σ' αὐτά, οὔτε τοὺς ἀδελφοὺς δέχεται, καί τους... ἐμποδίζει, καὶ διώχνει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία΄΄.
Σκεφθῆτε! Ὁ πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς, δὲν δεχόταν τὸν ἀπόστολο Ἰωάννη καὶ ἄλλους Χριστιανοὺς στὴν Ἐκκλησία! Καὶ παρ' ὅλα αὐτά, ἦταν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἂς εἶχε ἀνάξιο καὶ διώκτη τῶν ἀποστόλων πρεσβύτερο. Καὶ μάλιστα, οὔτε ὁ Γάιος ἢ κάποιος ἄλλος, οὔτε ὁ ἴδιος ὁ Ἰωάννης, ζήτησαν τὴν καθαίρεσή του, καὶ οὔτε τὸν ἀρνήθηκαν σὰν πρεσβύτερο!
Στὰ πρῶτα κεφάλαια τῆς Ἀποκάλυψης, ὁ Κύριος ὑπαγορεύει 7 ἐπιστολές, πρὸς ἰσάριθμες Ἐκκλησίες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ἡ κάθε ἐπιστολὴ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν ΄΄ἄγγελο΄΄ τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς, δηλαδὴ τὸν ΄΄ἀγγελιοφόρο΄΄ τῶν βουλῶν τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτούς, τὸν Ἐπίσκοπό τους.
Τὸ ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ πνεῦμα ἀλλὰ γιὰ ἄνθρωπο, μποροῦμε νὰ τὸ καταλάβουμε, ἀπὸ τὸ χωρίο 3/γ΄ 7,10, ὅπου ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπευθύνεται πρὸς τὸν ΄΄ἄγγελο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλαδελφείας΄΄, καὶ στὸ ἐδάφιο 10, τὸν συμπεριλαμβάνει μεταξὺ τῶν ΄΄κατοικούντων ἐπὶ τῆς γής΄΄. Ἐὰν λοιπὸν κατοικεῖ στὴ γῆ, δὲν εἶναι ἄγγελος μὲ τὴν ἔννοια τοῦ πνεύματος, ἀλλὰ τοῦ ΄΄ἀγγελιαφόρου΄΄.
Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο λοιπόν, καὶ ὁ ἄγγελος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Σάρδεων, εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ ὑπεύθυνος ποιμένας της. Στὴν Ἀποκάλυψη 3/γ΄ 1-4 λοιπόν, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, παραγγέλλει πρὸς τὸν ἐπίσκοπο αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, ΄΄νὰ ξυπνήσει, ἐπειδὴ μόνο τὸ ὄνομα ἔχει ὅτι ζεῖ, ἐνῶ εἶναι (πνευματικὰ) νεκρός΄΄. Τοῦ λέει πὼς ΄΄γνωρίζει τὰ ἔργα του΄΄, καὶ πὼς ΄΄πρέπει νὰ συνέλθει, καὶ νὰ στηρίξει ὅ,τι ἄλλο μέλλει νὰ πεθάνει ἐξ' αἰτίας του, ἐπειδὴ τὰ ἔργα του δὲν εἶναι τέλεια ἐνώπιόν του Θεοῦ΄΄. Τὸν προειδοποιεῖ, πὼς ΄΄θὰ τὸν πιάσει στὸν ὕπνο ἂν δὲν ἀγρυπνήσει, σὰν κλέφτης΄΄. Τοῦ λέει ἐπίσης, πὼς ΄΄ἔχει μερικοὺς στὴν Ἐκκλησία του, ποὺ εἶναι ἀκόμα καθαροί, καὶ πὼς θὰ πάρουν ἄξιο μισθό, ἐπειδὴ εἶναι ἄξιοι΄΄.
Τί λέει ἐδῶ; Πῶς στὴν Χριστιανικὴ Ἐκκλησία τῆς ἐποχῆς τῶν ἀποστόλων, ὑπῆρχαν Ἐπίσκοποι (ποὺ ὅπως εἴδαμε καὶ στὰ προηγούμενα παραδείγματα), ἦταν πνευματικὰ νεκροί! Εἶχαν κακὰ ἔργα, σκανδάλιζαν τοὺς Χριστιανούς, καὶ γίνονταν αἰτία πνευματικοῦ θανάτου γιὰ πολλούς. Στὴν Ἐκκλησία τῶν Σάρδεων μάλιστα, μόνο μερικοὶ εἶχαν μείνει καθαροὶ Χριστιανοί, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ πλειονότητα τῆς Ἐκκλησίας ἦταν ἀκάθαρτοι. Ὑπῆρχε ἐκεῖ μία ἀκάθαρτη κατὰ τὴν πλειονότητα Ἐκκλησία, μὲ ἕναν πνευματικὰ νεκρὸ Ἐπίσκοπο!
Κατὰ τὶς εὐσεβοφανεῖς λοιπὸν αὐτὲς ὁμάδες, μία τέτοια διεφθαρμένη Ἐκκλησία, δὲν εἶναι τοῦ Χριστοῦ. Ὅμως, σύμφωνα μὲ αὐτὰ τὰ λόγια του Κυρίου, Ἐκεῖνος συνέχιζε νὰ τὴν ἀποδέχεται, ἔτσι ἀκάθαρτη, ὅσο λίγοι κι ἂν ἦταν ἄξιοι! Ἀκόμα δὲν ἀρνήθηκε τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἐπισκόπου του ὡς ΄΄ἀγγέλου΄΄ του, καὶ μάλιστα τὸν καλεῖ νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος τῆς ἀποστολῆς του, καὶ δὲν τὸν ΄΄καθαιρεῖ΄΄ ἄμεσα, οὔτε ὁ ἴδιος, οὔτε ὁ Ἰωάννης ἐπειδὴ ἁμάρτησε. Ἀκόμα, παρατηροῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία αὐτὴ συμπεριλαμβάνεται μεταξὺ τῶν 7 Ἐκκλησιῶν ποὺ εἶχαν ὡς ἔλαιο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, σὰν λυχνίες τοῦ Θεοῦ ποὺ ἦταν. (Ἀποκάλυψις 1/ἃ΄ 20). Καὶ τὸ σπουδαιότερο, εἶναι ὅτι κατὰ τὰ ἐδάφια 16 καὶ 20, ὁ Κύριος εἶναι ὁ "ἔχων ἐν τὴ δεξιὰ αὐτοῦ χειρὶ ἀστέρας ἑπτά", καὶ "οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσιν". Εἶναι ἐνδιαφέρον, ὅτι ὁ ἀνάξιος ἐκεῖνος ἐπίσκοπος, ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 7 ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΤΩΝ 7 ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 7 ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.
Ὅλα αὐτὰ δείχνουν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία παραμένει ταμειοῦχος τῆς χάριτος, ἔστω κι ἂν ὁ ποιμένας της καὶ ἡ πλειονότητα τοῦ ἐκκλησιάσματος, εἶναι ΄΄πνευματικὰ νεκροί΄΄.
Γιὰ περισσότερα, προτείνουμε καὶ τὸ ψηφιακό μας βιβλίο: "Εὐσεβοφάνεια καὶ Ἐκκλησία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου