Ἄρθρο ἀπό: Pakalert PressἩ δύναμη τῶν ψεμάτων, οἱ ἀπάτες καὶ ἡ παραπληροφόρηση τὴν ὥρα ποὺ οἱ Ἀμερικανοὶ πληρώνουν τὸ τίμημα τῆς συλλογικῆς βλακείας.
(Σχόλιο: Γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομα τῆς ‘Tzipora Menache’ δὲν ὑπάρχουν πληροφορίες στὸ διαδίκτυο, γιὰ τὸ τί ἀκριβῶς εἶναι. Τὴν παραπάνω δήλωση τὴν ἀνέφερε ἡ ἠλεκτρονικὴ ἔκδοση τῆς «Pakistan Daily» - ὅπου τὴν περιέγραφε ὡς ‘Israeli spokeswoman’ – ἀλλὰ σήμερα τὴν ἔχει ἀφαιρέσει. Μάλιστα, ὑπάρχει ἡ πληροφορία ὅτι ὅποιος ψάχνει στὴν Google πληροφορίες γιὰ τὸ ἄτομο αὐτό, μπορεῖ νὰ πέσει σὲ ἰστοσελίδα ποὺ δῆθεν ἔχει πληροφορίες, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα κρύβει ἕνα ἰό!)
ἕνα ἀναλυτὴ τῶν μέσων ἐνημέρωσης ὡς "φρικιὸ τοῦ ἐλέγχου", (“control freak”), περιλαμβάνει πολλὲς τηλεοπτικῆς παραγωγῆς (Walt Disney , Touchstone , Buena Vista), ἔχει ἀκόμη τὸ δικό της καλωδιακὸ δίκτυο μὲ 14 ἑκατ. συνδρομητές, καὶ δύο ἑταιρεῖες παραγωγῆς βίντεο. Ὅσο γιὰ ταινίες μεγάλου μήκους, ὁ ὅμιλος Walt Disney Pictures, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Joe Roth (ἐπίσης Ἑβραῖος), περιλαμβάνει τὴν Touchstone Pictures, τὴ Hollywood Pictures, καὶ τὴ Caravan Pictures. Η Disney κατέχει ἐπίσης τὴν Miramax Films, ποὺ διευθύνεται ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς Weinstein. Ὅταν ἡ Disney Company διευθυνόταν ἀπὸ τὴν Gentile (ἐθνικὴ) οἰκογένεια Disney πρὶν ἀπὸ τὴν ἐξαγορά της ἀπὸ τὸν Eisner τὸ 1984, εἶχε ὡς βασικὸ στόχο τὴν οἰκογενειακὴ ψυχαγωγία. Ἂν καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ κατέχει τὰ δικαιώματα γιὰ τὴν «Χιονάτη», ὄντας στὰ χέρια τοῦ Eisner, ἡ ἑταιρεία ἐπεκτάθηκε στὴν παραγωγὴ τοῦ σὲξ καὶ τῆς βίας μέσω τῶν κινουμένων σχεδίων.
Ἐπιπλέον, ἐλέγχει 225 σταθμοὺς στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες καὶ εἶναι ἰδιοκτήτης κατὰ ἕνα ποσοστὸ πολλῶν εὐρωπαϊκῶν τηλεοπτικῶν ἑταιρειῶν. Τὸ θυγατρικό της καλωδιακὸ κανάλι τοῦ ABC, τὸ ESPN, ἔχει ἐπικεφαλῆς τὸν πρόεδρο καὶ διευθύνων σύμβουλο Steven Bornstein, ποὺ εἶναι Ἑβραῖος. Αὐτὴ ἡ ἑταιρεία ἔχει ἐπίσης τὸ μεγαλύτερο μερίδιο τῆς καλωδιακῆς τηλεόρασης Lifetime Television καθὼς καὶ τῆς Entertainment Network . Τὸ ραδιοτηλεοπτικὸ δίκτυο ABC κατέχει ἕντεκα σταθμοὺς στὰ ΑΜ καὶ δέκα σταθμοὺς στὰ FM, καὶ πάλι σὲ μεγάλες πόλεις ὅπως ἡ Νέα Ὑόρκη, Οὐάσιγκτον, Λὸς Ἀντζελές, καὶ ἔχει πάνω ἀπὸ 3.400 συνεργάτες.
Παρόλο ποὺ κατὰ κύριο λόγο εἶναι μία ἑταιρεία τηλεπικοινωνιῶν, ἡ Capital Cities / ABC κέρδισε πάνω ἀπὸ 1 δίσ. δολαρίων στὶς ἐκδόσεις τὸ 1994. Ἡ ἐταιρία διαθέτει ἑπτὰ ἡμερήσιες ἐφημερίδες: τὶς ἐκδόσεις Fairchild, τὶς ἐκδόσεις Chilton καὶ τὴ Diversified Publishing Group.
Η Time Warner, Inc, εἶναι ὁ δεύτερος κολοσσὸς τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημέρωσης. Ὁ Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου καὶ Διευθύνων Σύμβουλος, Gerald Levin, εἶναι Ἑβραῖος. Ἡ θυγατρική της Time Warner ἡ HBO εἶναι τὸ μεγαλύτερο συνδρομητικὸ δίκτυο καλωδιακῆς τηλεόρασης τῆς χώρας. Η Warner Music εἶναι κατὰ πολὺ ἡ μεγαλύτερη δισκογραφικὴ ἑταιρεία στὸν κόσμο, μὲ 50 ἐτικέτες, ἡ μεγαλύτερη τῶν ὁποίων εἶναι ἡ Warner Brothers Records, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ντάνι Γκόλτμπεργκ. Ο Stuart Hersch εἶναι πρόεδρος τῆς Warnervision, μονάδα παραγωγῆς βίντεο τῆς Warner Music. Οἱ Goldberg καὶ Hersch εἶναι Ἑβραῖοι. Η Warner Music ἦταν ἀπὸ τοὺς πρώτους ὑποστηρικτὲς τῆς "gangsta rap." Ἀποτέλεσμα τῆς ἀνάμειξής της μὲ τὴν Interscope Records ἦταν στὸ νὰ βοηθήσει στὴν προωθήσει αὐτοῦ του εἴδους τῆς μουσικῆς οἱ στίχοι τοῦ ὁποίου προτρέπουν ρητὰ τοὺς Μαύρους νὰ διαπράξουν πράξεις βίας ἐναντίον τῶν Λευκῶν. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καλωδιακὴ καὶ τὴ μουσική, ἡ Time Warner συμμετέχει ἐνεργὰ στὴν παραγωγὴ ταινιῶν μεγάλου μήκους (Warner Brothers Studio) καὶ τῶν ἐκδόσεων. Τὸ ἐκδοτικὸ τμῆμα τῆς Time Warner (μὲ ὑπεύθυνο τὸν Norman Pearlstine, ἕναν Ἑβραῖο) εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐκδότης περιοδικῶν στὴ χώρα (Time, Sports Illustrated, Sports Illustrated, People, Fortune).
Ὅταν ὁ Τὲντ Τέρνερ, ὁ ‘ἐθνικὸς’ ἔκανε μία προσφορὰ γιὰ νὰ ἀγοράσει τὸ κανάλι CBS τὸ 1985, προκλήθηκε πανικὸς στὶς αἴθουσες συσκέψεων τῶν μέσων ἐνημέρωσης σὲ ὁλόκληρο τὸ ἔθνος. Ὁ Τέρνερ ἀπέκτησε μεγάλη περιουσία ἀπὸ τὴν διαφήμιση καὶ στὴ συνέχεια εἶχε χτίσει μία ἐπιτυχημένη καλωδιακὴ τηλεόραση- ἕνα δίκτυο εἰδήσεων, τὸ CNN.
Ἂν καὶ ὁ Turner ἀπασχολοῦσε ἕναν ἀριθμὸ Ἑβραίων σὲ βασικὲς διευθυντικὲς θέσεις στὸ CNN καὶ ποτὲ δὲν εἶχε ἐκφράσει δημόσια ἀπόψεις καὶ θέσεις ποὺ νὰ ἐναντιώνονται στὰ ἑβραϊκὰ συμφέροντα, εἶναι ἕνας ἄνθρωπος μὲ μεγάλο ἐγὼ καὶ μία ἰσχυρὴ προσωπικότητα καὶ θεωρήθηκε ἀπὸ τὸν πρόεδρο William Paley (πραγματικὸ ὄνομα Palinsky, Ἑβραῖος) καὶ τοὺς ἄλλους Ἑβραίους στὸ CBS ὡς ἀνεξέλεγκτος: ἕνα κανόνι ποὺ ἴσως κάποια στιγμὴ στὸ μέλλον στραφεῖ ἐναντίον τους. Ἐπιπλέον, ἕνας Ἑβραῖος παρουσιαστὴς εἰδήσεων ,ὁ Daniel Schorr, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐργαστεῖ γιὰ τὸν Turner, δημοσίως ὁμολόγησε πὼς τὸ πρώην ἀφεντικὸ τοῦ εἶχε προσωπικὴ ἀντιπάθεια γιὰ τοὺς Ἑβραίους. Μὲ σκοπὸ νὰ μὴν γίνει ἀποδεκτὴ ἡ προσφορὰ τοῦ Turner, τὰ στελέχη τοῦ CBS καλοῦν τὸν δισεκατομμυριοῦχο μεγιστάνα Laurence Tisch νὰ δρομολογήσουν μία «φιλικὴ» ἐξαγορὰ τῆς ἑταιρείας κι ἔτσι ἀπὸ τὸ 1986 ἕως τὸ 1995 ὁ Tisch ἦταν ὁ πρόεδρος καὶ διευθύνων σύμβουλος τοῦ CBS, ἐξαλείφοντας κάθε ἀπειλῆ μὴ-ἑβραϊκῆς ἐπιρροῆς στὸ κανάλι. Μεταγενέστερες προσπάθειες ἀπὸ τὸν Turner νὰ ἀποκτήσει ἕνα σημαντικὸ ραδιοτηλεοπτικὸ δίκτυο ἐμποδίζονται ἀπὸ τὴν Time Warner τοῦ Levin , ἡ ὁποία κατέχει περίπου τὸ 20 τοῖς ἑκατὸ τῶν μετοχῶν τοῦ CBS καὶ ἔχει δικαίωμα βέτο σὲ μεγάλες συμφωνίες.
Ἡ ἐταιρια Viacom, Inc, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Sumner Redstone (γεννηθεῖς μὲ ὄνομα Murray Rothstein), ἕνας Ἑβραῖος, εἶναι ἡ τρίτη μεγαλύτερη ἑταιρεία πολυμέσων τῆς χώρας, μὲ ἔσοδα ἄνω τῶν 10 δισεκατομμύρια δολάρια τὸ χρόνο. Η Viacom, ἡ ὁποία παράγει καὶ διανέμει τηλεοπτικὰ προγράμματα γιὰ τὰ τρία μεγαλύτερα δίκτυα, κατέχει 12 τηλεοπτικοὺς σταθμοὺς καὶ 12 ραδιοφωνικοὺς σταθμούς. Παράγει κινηματογραφικὲς ταινίες μὲ τὴν Paramount Pictures, μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν Ἑβραία Sherry Lansing. Τὸ ἐκδοτικὸ τμῆμα τῆς ἐταιρίας περιλαμβάνει τὰ Prentice Hall, Simon & Schuster, καὶ βιβλία τσέπης. Διανέμει βίντεο μέσω παραπάνω ἀπὸ 4.000 πολὺ γνωστῶν καταστημάτων . Η Viacom εἶναι ὁ μεγαλύτερος χορηγὸς στὸν κόσμο τῶν καλωδιακῶν προγραμμάτων, μέσω τοῦ Showtime, MTV, Nickelodeon, καὶ ἄλλα δίκτυα. Ἀπὸ τὸ 1989, τὸ MTV καὶ Nickelodeon ἀποκτοῦν ὅλο καὶ μεγαλύτερο μερίδιο ἀπὸ τὸ νεότερο ἠλικιακὰ τηλεοπτικὸ κοινό. Ἔτσι ἔχοντας ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τοὺς οἱ Ἑβραῖοι τὶς τρεῖς πρῶτες, ἀλλὰ καὶ μὲ διαφορὰ τὶς μεγαλύτερες ἐταιρίες μέσων ἐνημέρωσης , εἶναι δύσκολο νὰ πιστέψουμε ὅτι ἕνας τόσος συντριπτικὸς βαθμὸς ἐλέγχου εἶναι ἁπλὰ τυχαῖος καὶ δὲν συγκεντρώθηκε συνειδητά, μὲ συντονισμένη προσπάθεια ἐκ μέρους τους.
Τί γίνεται μὲ τὶς ἄλλες μεγάλες ἑταιρεῖες μέσων ἐνημέρωσης;
Τὸ νούμερο τέσσερα στὸν κατάλογο εἶναι ἡ Rupert Murdoch’s News Corporation , ἡ ὁποία κατέχει τὴν Fox Television καὶ τὴν 20th Century Fox Films. Ο Murdoch εἶναι "ἐθνικός", (ἂν καὶ ὑπάρχει ἄποψη ὅτι ἔχει ἐβραικὲς ρίζες), ἀλλὰ ὁ Peter Chermin, ὁ ὁποῖος ἡγεῖται στὰ στούντιο παραγωγῆς ταινιῶν καὶ ἐπίσης ἐποπτεύει τὶς τηλεοπτικὲς παραγωγές του, εἶναι Ἑβραῖος.
Τὸ νούμερο πέντε εἶναι ἡ ἰαπωνικὴ Sony Corporation, ἀμερικανικὴ θυγατρική της ὁποίας εἶναι ἡ Sony Corporation of America, διοικεῖται ἀπὸ τὸν Michael Schulhof, ἕνα Ἑβραῖο. Ο Alan Levine, ἕνας ἄλλος Ἑβραῖος, εἶναι ἐπικεφαλῆς τοῦ τμήματος παραγωγῆς ταινιῶν τῆς Sony Pictures. Οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς τηλεοράσεις καὶ τὶς ἑταιρεῖες παραγωγῆς ταινιῶν ποὺ δὲν ἀνήκουν στὶς μεγαλύτερες ἑταιρεῖες ἐλέγχονται ἐπίσης ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους.
Γιὰ παράδειγμα, ἡ New World Entertainment, ποὺ ἀνακηρύχθηκε ἀπὸ ἕνα ἀναλυτὴ μέσων ἐνημέρωσης ὡς "ἡ πρώτη ἀνεξάρτητη ἑταιρεία παραγωγῆς τηλεοπτικῶν προγραμμάτων στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες," ἀνήκει στὸν Ronald Perelman, ἕνα Ἑβραῖο.
Ἡ ποιὸ γνωστὴ ἀπὸ τὶς μικρότερες ἑταιρεῖες μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης, ἡ Dreamworks SKG, εἶναι μία αὐστηρὰ ‘kosher’ (καθαρὴ κατὰ τὰ ἰουδαϊκὰ ἔθιμα) ὑπόθεση. Η Dream Works ἱδρύθηκε τὸ 1994 ἐν μέσω μεγάλης δημοσιότητας ἐξαιτίας τῆς συμμετοχῆς, τοῦ κολοσσοῦ τῆς δισκογραφικῆς βιομηχανίας, τοῦ David Geffen, τοῦ πρώην πρόεδρου τῆς Disney Pictures, Jeffrey Katzenberg, καὶ τοῦ σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ, ὅπου καὶ οἱ τρεῖς εἶναι Ἑβραῖοι. Ἡ ἑταιρεία παράγει ταινίες, κινούμενα σχέδια, τηλεοπτικὰ προγράμματα, καὶ μουσική.
Δύο ἄλλες μεγάλες ἑταιρεῖες παραγωγῆς, ἡ MCA καὶ ἡ Universal Pictures, καὶ οἱ δύο ἀνήκουν στὴν Seagram Company, Ltd . Ὁ Πρόεδρος καὶ Διευθύνων Σύμβουλος τῆς Seagram, εἶναι ὁ Edgar Bronfman ὁ νεώτερος, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐπίσης πρόεδρος τοῦ Παγκόσμιου Ἑβραϊκοῦ Κογκρέσου.
Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ Ἑβραῖοι ἐλέγχουν τὴν παραγωγὴ καὶ διανομὴ ταινιῶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ κινηματογράφου στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίες τοῦ 20ού αἰώνα. Αὐτὸ συμβαίνει ἀκόμα καὶ σήμερα. Ταινίες ποὺ παράγονται μόνο ἀπὸ τὶς πέντε μεγαλύτερες ἑταιρεῖες κινηματογράφου ποὺ προαναφέρθηκαν-Disney, Warner Brothers, Sony, Paramount (Viacom), καὶ ἡ Universal (Seagram)-ἀντιπροσώπευαν τὸ 74 τοῖς ἑκατὸ τῶν συνολικῶν ἐσόδων τοῦ box-office γιὰ τοὺς πρώτους ὀκτὼ μῆνες τοῦ 1995 .
Οἱ τρεῖς μεγάλοι στὴ τηλεοπτικὴ μετάδοση προγραμμάτων ἦταν οἱ ABC, CBS καὶ NBC. Μὲ τὴν ἐνοποίηση τῶν αὐτοκρατοριῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης, τὰ τρία αὐτὰ δὲν εἶναι πλέον ἀνεξάρτητες ὀντότητες.
Ὅμως καὶ κατὰ τὴν περίοδο ποὺ ἦταν ἀνεξάρτητες, κάθε μία ἀπὸ αὐτὲς ἐλεγχόταν ἀπὸ ἕναν Ἑβραῖο ἀπὸ τὴν ἵδρυσή της: τὸ ABC ἀπὸ τὸν Leonard Goldenson, τὸ CBS πρῶτα ἀπὸ τὸν William Paley καὶ στὴ συνέχεια ἀπὸ τὸν Lawrence Tisch, τὸ NBC πρῶτα ἀπὸ τὸν David Sarnoff καὶ στὴ συνέχεια ἀπὸ τὸν γιὸ τοῦ Ρόμπερτ.
Γιὰ ἀρκετὲς δεκαετίες, τὰ δίκτυα αὐτὰ στελεχώνονται ἀπὸ πάνω πρὸς τὰ κάτω μὲ τοὺς Ἑβραίους, καὶ ἡ ἀπαραίτητη ἑβραιοσύνη τοῦ τηλεοπτικοῦ δικτύου δὲν ἄλλαζε καθὼς τὰ δίκτυα αὐτὰ ἀπορροφήθηκαν ἀπὸ ἄλλες ἑταιρεῖες.
Ἡ ἑβραϊκὴ παρουσία στὴν τηλεοπτικὲς εἰδήσεις παραμένει ἰδιαίτερα ἰσχυρή. Ὅπως σημειώνεται, τὸ ABC εἶναι μέρος τῆς ἑταιρείας Disney τοῦ Eisner , καθὼς καὶ οἱ ἐκτελεστικοὶ παράγωγοι (executive producers)προγραμμάτων εἰδήσεων τοῦ ABC εἶναι ὅλοι οἱ Ἑβραῖοι: Victor Neufeld (20-20), Bob Reichbloom (Good Morning America), καὶ Rick Kaplan (World News Tonight). Η CBS ἀγοράστηκε πρόσφατα ἀπὸ τὴν Westinghouse Electric Corporation. Ὡστόσο, ὁ ἄνθρωπος ποὺ διορίστηκε ἀπὸ τὸν Lawrence Tisch, ὁ Eric Ober, παραμένει πρόεδρος τοῦ CBS News, καὶ ὁ Ober εἶναι Ἑβραῖος.
Στὸ NBC, ποὺ τώρα ἀνήκει στὴν General Electric, στὸ NBC News ὁ πρόεδρος Andrew Lack εἶναι Ἑβραῖος, ὅπως οἱ ἐκτελεστικοὶ παραγωγοὶ Jeff Zucker (Today), Jeff Gralnick (NBC Nightly News), καὶ Neal Shapiro (Dateline).
Ὁ ἔντυπος τύπος, μετὰ ἀπὸ τὶς τηλεοπτικὲς εἰδήσεις καὶ τὶς ἐφημερίδες, κατέχει τὸ μεγαλύτερο μερίδιο ἐπιρροῆς ὅσον ἀφορᾶ στὸν τομέα τῆς ἐνημέρωσης στὴν Ἀμερική. Ἑξήντα ἑκατομμύρια ἐντύπων πωλοῦνται (καὶ πιθανῶς διαβάζονται) κάθε μέρα. Αὐτὰ τὰ ἑκατομμύρια κατανέμονται μεταξὺ τῶν περίπου 1.500 διαφορετικῶν ἐκδόσεων. Θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ συμπεράνει ὅτι ὁ μεγάλος ἀριθμὸς τῶν διαφόρων ἐφημερίδων σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἀμερική, θὰ παρέχει προστασία κατὰ τῶν Ἑβραίων, τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν παραπληροφόρηση.
Ὡστόσο, αὐτὸ δὲν συμβαίνει. Ὑπάρχει λιγότερη ἀνεξαρτησία, λιγότερος ἀνταγωνισμός, καὶ πολὺ λιγότερο ἡ ἐκπροσώπηση τῶν συμφερόντων μᾶς πράγμα ποὺ θὰ σκεφτόταν καὶ ἕνας ἁπλὸς παρατηρητής. Οἱ ἡμέρες κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ περισσότερες πόλεις καὶ κωμοπόλεις εἶχαν ἀκόμη ἀρκετὲς ἐφημερίδες ἀνεξάρτητης ἰδιοκτησίας ποὺ ἐκδίδονται ἀπὸ τὸν τοπικὸ πληθυσμὸ μὲ στενοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν κοινότητα ἀποτελοῦν πλέον παρελθόν. Σήμερα, οἱ περισσότερες "τοπικὲς" ἐφημερίδες ἀνήκουν σὲ ἕνα μᾶλλον μικρὸ ἀριθμὸ μεγάλων ἑταιρειῶν ποὺ ἐλέγχονται ἀπὸ τὰ στελέχη ποὺ ζοῦν καὶ ἐργάζονται ἑκατοντάδες ἢ ἀκόμη καὶ χιλιάδες μίλια μακριά. Τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι μόνο τὸ 25 τοῖς ἑκατὸ τῶν 1500 ἐντύπων της χώρας, ἀνήκουν σὲ ἀνεξάρτητα ἄτομα. Τὰ ὑπόλοιπα ἀνήκουν σὲ πολὺ-ἁλυσίδες ἐφημερίδων.
Μόνο μία χούφτα εἶναι ἀρκετὰ μεγάλη γιὰ νὰ διατηρήσει ἀνεξάρτητα ἐπιτελεῖα ἀναφορᾶς ἐκτὸς τῶν ἴδιων τῶν κοινοτήτων τους. οἱ ὑπόλοιπες ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτὲς τὶς λίγες γιὰ ὅλες τὶς ἐθνικὲς καὶ διεθνεῖς εἰδήσεις τους.
Ἡ αὐτοκρατορία Newhouse τῶν Ἑβραίων ἀδελφῶν Samuel καὶ Donald Newhouse παρέχει ἕνα παράδειγμα τῆς κάτι περισσότερο ἀπὸ ἔλλειψης πραγματικοῦ ἀνταγωνισμοῦ μεταξὺ τῶν ἡμερησίων ἐφημερίδων τῆς Ἀμερικῆς: αὐτὸ καταδεικνύει ἐπίσης τὴν ἀκόρεστη ὄρεξη τῶν Ἑβραίων γιὰ ὅλα τὰ ὄργανα ἐλέγχου τῆς γνώμης πράγμα ποὺ θὰ διευκόλυνε στὸ ἔργο τους...Η Newhouses ἔχει στὴν ἰδιοκτησία τῆς 26 ἡμερήσιες ἐφημερίδες, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἀρκετὲς μεγάλες καὶ σημαντικές, ὅπως ἡ Cleveland Plain Dealer, τὴ Newark Star-Ledger, καὶ ἡ New Orleans Times-Picayune: τὸ μεγαλύτερο ἐθνικὸ ἐκδοτικὸ κολοσσὸ ὅσον ἀφορᾶ στὶς ἐμπορικὲς συναλλαγές. Τὴ Random House, μὲ ὅλες τὶς θυγατρικές της. Η Newhouse Broadcasting, ἀποτελεῖται ἀπὸ 12 σταθμοὺς μετάδοσης τηλεοπτικῶν καὶ 87 συστήματα καλωδιακῆς τηλεόρασης, συμπεριλαμβανομένων καὶ ὁρισμένων ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα καλωδιακὰ δίκτυα τῆς χώρας.
Ἡ συμπληρωματικὴ Sunday Parade, μὲ κυκλοφορία πάνω ἀπὸ 22 ἑκατομμύρια ἀντίτυπα τὴν ἑβδομάδα, περίπου δύο δωδεκάδες μεγάλων περιοδικῶν, συμπεριλαμβανομένων καὶ τῶν New Yorker, Vogue, Madmoiselle, Glamour, Vanity Fair, Bride’s, Gentlemen’s Quarterly, Self, House & Garden, καθὼς καὶ ὅλα τὰ ἄλλα περιοδικὰ τῆς ἰδιοκτησίας τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου Conde Nast. Αὐτὴ ἡ ἑβραϊκὴ αὐτοκρατορία μέσων ἐνημέρωσης ἱδρύθηκε ἀπὸ τὸν Samuel Newhouse, ἕνα μετανάστη ἀπὸ τὴ Ρωσία.
Ἡ καταβρόχθιση τόσων πολλῶν ἐφημερίδων ἀπὸ τὴν οἰκογένεια Newhouse κατέστη δυνατὴ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἐφημερίδες δὲν ὑποστηρίζονται καὶ συντηροῦνται ἀπὸ τοὺς συνδρομητές τους, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς διαφημιστές. Εἶναι τὰ ἔσοδα ἀπὸ διαφημίσεις καὶ ὄχι ἡ συνδρομὴ ποὺ συλλέγεται ἀπὸ τοὺς ἀναγνῶστες τῆς ἐφημερίδας ἡ ὁποία πληρώνει κατὰ μεγάλο μέρος τοὺς μισθοὺς τῶν συντακτῶν καὶ ἐπιφέρει κέρδη στὸν ἰδιοκτήτη. Κάθε φορᾶ ποὺ οἱ μεγάλοι διαφημιστὲς σὲ μία πόλη ἐπιλέξουν νὰ εὐνοήσουν μία ἐφημερίδα σὲ βάρος μίας ἄλλης μὲ τὶς ἐπιχειρήσεις τους, ἡ εὐνοημένη ἐφημερίδα θὰ ἀνθίσει ἐνῶ θὰ βλέπει τοὺς ἀνταγωνιστές της νὰ πεθαίνουν.
Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰώνα, ὅταν ἡ ἐμπορικὴ ἐξουσία τῶν Ἑβραίων στὴν Ἀμερικὴ ἔγινε κυρίαρχη οἰκονομικὴ δύναμη, ὑπῆρξε μία σταθερὴ αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἀμερικανικῶν ἐφημερίδων ποὺ περνοῦσαν σὲ ἑβραϊκὰ χέρια, συνοδευόμενη ἀπὸ σταθερὴ μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἀνταγωνιστικῶν ἐφημερίδων ποὺ ἄνηκαν σὲ "ἐθνικοὺς"- κυρίως ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιλεκτικῆς πολιτικῆς διαφήμισης ἀπὸ Ἑβραίους ἐμπόρους.
Ἐπιπλέον, ἀκόμη καὶ αὐτὲς οἱ ἐφημερίδες ποὺ βρίσκονταν ἀκόμη ὑπὸ τὴν ἰδιοκτησία καὶ διαχείριση τῶν ‘ἐθνικῶν’ εἶναι τόσο καλὰ ἐξαρτημένες ἀπὸ τὰ ἔσοδα τῶν ἑβραϊκῶν διαφημίσεων, ποὺ ἡ συντακτικὴ καὶ ἐκδοτική τους πολιτικὴ εἶναι κατὰ μεγάλο βαθμὸ περιορισμένη ἀπὸ τὸ τί ἀρέσει καὶ τί ὄχι στοὺς Ἑβραίους. Ἰσχύει τόσο καὶ στὴν ἐπιχείρηση μίας ἐφημερίδας, ὅπως καὶ παντοῦ ὅτι αὐτὸς ποὺ πληρώνει πάντοτε ἔχει τὸν πρῶτο λόγο..
Τρεῖς ἑβραϊκὲς Ἐφημερίδες
Ἡ κατάργηση τοῦ ἀνταγωνισμοῦ καὶ ἡ δημιουργία τοπικῶν μονοπωλίων πάνω στὴ διάδοση τῶν εἰδήσεων καὶ τῶν ἀπόψεων ἔχουν συνοδευτεῖ ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ ἑβραϊκοῦ ἐλέγχου στὶς ἐφημερίδες τῆς Ἀμερικῆς. Ἡ ἐπακόλουθη δυνατότητα τῶν Ἑβραίων νὰ χρησιμοποιεῖ τὸν Τύπο ὡς ὄργανο κοινῆς ἀποδοχῆς τῆς ἑβραϊκῆς πολιτικῆς δύσκολα θὰ μποροῦσε νὰ ἀπεικονίζεται καλύτερα ἀπὸ ὅ, τί φαίνεται ἀπὸ τὰ παραδείγματα τῶν τριῶν πιὸ διάσημων καὶ μεγαλύτερης ἐπιρροῆς ἐφημερίδων τῆς χώρας: οἱ New York Times, ἡ Wall Street Journal, καὶ ἡ Washington Post . Αὐτὲς οἱ τρεῖς, ποὺ κυριαρχοῦν στὰ οἰκονομικὰ καὶ πολιτικὰ κεφάλαια τῆς Ἀμερικῆς, εἶναι οἱ ἐφημερίδες, οἱ ὁποῖες καθορίζουν τὶς τάσεις καὶ τὶς κατευθυντήριες γραμμὲς γιὰ σχεδὸν ὅλες τὶς ἄλλες. Εἶναι αὐτὲς ποὺ ἀποφασίζουν τί εἶναι εἴδηση καὶ τί δὲν εἶναι, σὲ ἐθνικὸ καὶ διεθνὲς ἐπίπεδο.
Ἀπὸ αὐτὲς οὐσιαστικὰ προέρχονται ὅλες οἱ εἰδήσεις, οἱ ὑπόλοιπες ἁπλὰ τὰ ἀντιγράφου. Καὶ οἱ τρεῖς ἐφημερίδες βρίσκονται σὲ ἑβραϊκὸ χέρια.
Η New York Times, ἱδρύθηκε τὸ 1851 ἀπὸ δύο "ἐθνικούς", τὸν Henry Raymond καὶ τὸν George Jones. Μετὰ τὸ θάνατό τους, ἀγοράστηκε τὸ 1896 ἀπὸ ἕναν πλούσιο Ἑβραῖο ἐκδότη ,τὸν Adolph Ochs. Ὁ δισέγγονός του, ὁ Arthur Ochs Sulzberger ὁ νεότερος, εἶναι σήμερα ὁ ἐκδότης καὶ διευθύνων σύμβουλος τῆς ἐφημερίδας. Ὁ ἐκτελεστικὸς συντάκτης εἶναι Max Frankel, καὶ ὁ ἀρχισυντάκτης εἶναι ὁ Joseph Lelyveld. Καὶ οἱ δύο τους εἶναι ἐπίσης Ἑβραῖοι.
Ἡ οἰκογένεια Sulzberger ἐπίσης κατέχει, μέσω τῶν New York Times Co, 33 ἄλλες ἐφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς Boston Globe. Δώδεκα περιοδικά, συμπεριλαμβανομένων τῶν McCall καὶ Family Circle μὲ κυκλοφορίες τῶν 5 ἑκατ. ἀντιτύπων τὸ καθένα. Ἑπτὰ ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς καὶ τηλεοπτικὲς σταθμούς. Ἕνα καλωδιακὸ - τηλεοπτικὸ κανάλι καὶ τρεῖς ἑταιρεῖες ἐκδόσεων βιβλίων.
Η New York Times News Service μεταδίδει εἰδήσεις καθὼς καὶ φωτογραφίες ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα New York Times μέσω καλωδίων σὲ 506 ἄλλες ἐφημερίδες, πρακτορεῖα εἰδήσεων, καὶ περιοδικά. Παρόμοιας ἐθνικῆς σημασίας εἶναι ἡ Washington Post, ἡ ὁποία, ἔχοντας ἐγκαταστήσει τὰ δικά της ἄτομα σὲ κυβερνητικὲς ὑπηρεσίες στὴν Οὐάσιγκτον, ἔχει μία ἐσωτερικὴ ἐνημέρωση ὅσον ἀφορᾶ τὶς εἰδήσεις ποὺ ἀφοροῦν τὴν ὁμοσπονδιακὴ κυβέρνηση.
Η Washington Post, ὅπως καὶ οἱ New York Times, ἔχει μὴ-ἑβραϊκὴ καταγωγή. Ἱδρύθηκε τὸ 1877 ἀπὸ τὸν Stilson Hutchins, ἀπὸ τὸν ὁποῖον τὴν ἀγόρασε τὸ 1905 ὁ John McLean, καὶ ἀργότερα τὴν κληροδότησε στὸν Edward McLean. Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1933, ὡστόσο, στὸ ἀπόγειό της μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσης, ἡ ἐφημερίδα ἀναγκάστηκε νὰ κηρύξει πτώχευση. Ἀγοράστηκε σὲ πλειστηριασμὸ πτώχευσης ἀπὸ τὸν Eugene Meyer, ἕνα Ἑβραῖο χρηματοδότη.
Η Washington Post διοικεῖται πλέον ἀπὸ τὴν Katherine Meyer Graham, κόρη τοῦ Eugene Meyer. Εἶναι ὁ κύριος μέτοχος καὶ πρόεδρος τοῦ διοικητικοῦ συμβουλίου τῆς Washington Post Co. Τὸ 1979, διόρισε τὸν γιὸ τῆς Donald ἐκδότη τῆς ἐφημερίδας. Κατέχει πλέον καὶ τὴ θέση τοῦ προέδρου καὶ Διευθύνων Σύμβουλος τῆς Washington Post Co. Ἡ ἑταιρεία Washington Post Co εἶναι μέτοχος σειρὰ ἀπὸ ἄλλα μέσα ἐνημέρωσης ὅπως ἐφημερίδες, τηλεόραση, περιοδικὰ καί, μὲ πιὸ ἀξιοσημείωτο τὸ ἐθνικὸ ἑβδομαδιαῖο περιοδικὸ τὸ Newsweek τὸ ὁποῖο εἶναι δεύτερο σὲ πωλήσεις. Ἡ ἐφημερίδα Wall Street Journal, ἡ ὁποία πωλεῖ 1,8 ἑκατομμύρια ἀντίτυπα κάθε ἐργάσιμη μέρα, εἶναι ἡ μεγαλύτερη σὲ κυκλοφορία ἐφημερίδα τῆς χώρας. Ἀνήκει στὴν Dow Jones & Company, Inc, μία ἑταιρεία τῆς Νέας Ὑόρκης ἡ ὁποία ἐκδίδει ἐπίσης 24 ἄλλες ἡμερήσιες ἐφημερίδες καὶ τὰ ἑβδομαδιαίους οἰκονομικοὺς πίνακες τοῦ Barron μεταξὺ τῶν ἄλλων.
Ὁ πρόεδρος καὶ διευθύνων σύμβουλος τῆς Dow Jones εἶναι ὁ Peter Kann, ὁ ὁποῖος εἶναι Ἑβραῖος. Ο Kann κατέχει ἐπίσης τὶς θέσεις τοῦ προέδρου καὶ τοῦ ἐκδότη τῆς Wall Street Journal. Οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς ἄλλες μεγάλες ἐφημερίδες τῆς Νέας Ὑόρκης δὲν εἶναι σὲ καλύτερα χέρια ἀπὸ ὅ,τι οἱ New York Times καὶ ἡ Wall Street Journal.
Η New York Daily News ἀνήκει στὸν Ἑβραῖο κτηματομεσίτη Mortimer B. Zuckerman. Ἡ ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα Village Voice εἶναι ἡ προσωπικὴ περιουσία τοῦ Leonard Stern, τοῦ Ἑβραίου δισεκατομμυριούχου ἰδιοκτήτη τῆς Hartz Mountain -ἐπιχείρηση προμήθειας προϊόντων γιὰ κατοικίδια.
Ἄλλα ΜΜΕ
Ἡ ἱστορία εἶναι λίγο πολὺ ἡ ἴδια γιὰ τὰ ἄλλα μέσα, ὅπως εἶναι καὶ γιὰ τὴν τηλεόραση, τὸ ραδιόφωνο, καὶ τὶς ἐφημερίδες.
Σκεφτεῖτε, γιὰ παράδειγμα, τὰ περιοδικά. Τρία ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐκδίδονται στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες: Time, Newsweek, καὶ U.S. News καὶ World Report. To Time, μὲ ἑβδομαδιαία κυκλοφορία 4,1 ἑκατομμυρίων, ἐκδίδεται ἀπὸ μία θυγατρική της Time Warner Communications. Ὁ διευθύνων σύμβουλος τῆς Time Warner Communications, ὅπως προαναφέρθηκε, εἶναι ὁ Gerald Levin, Ἑβραῖος. Τὸ περιοδικὸ Newsweek, ἐκδίδεται ἀπὸ τὴν Washington Post Company, ἀπὸ τὴν Ἑβραία Katherine Meyer Graham. Ἡ ἑβδομαδιαία κυκλοφορία τοῦ ἀνέρχεται στὰ 3,2 ἑκατομμύρια ἀντίτυπα. Τὰ περιοδικὰ US News καὶ τὸ World Report, μὲ ἑβδομαδιαία κυκλοφορία 2,3 ἑκατ., ἀνήκουν καὶ ἐκδίδονται ἀπὸ Mortimer Zuckerman, ἕναν Ἑβραῖο. Ο Zuckerman κατέχει ἐπίσης τὴν Atlantic Monthly καὶ μία μικροῦ σχήματος ἐφημερίδα τῆς Νέας Ὑόρκης, τὴν ἐφημερίδα Daily News, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἕκτη μεγαλύτερη ἐφημερίδα στὴ χώρα.
Ὅσον ἀφορᾶ τοὺς μεγαλύτερους ἐκδοτικοὺς ὁμίλους, ἡ κατάσταση εἶναι ἐπίσης μία ἑβραϊκὴ ὑπόθεση. Τρεῖς ἀπὸ τοὺς ἔξι μεγαλύτερους ἐκδότες βιβλίων στὶς ΗΠΑ, σύμφωνα μὲ τὴν ἑβδομαδιαῖο περιοδικὸ γιὰ τοὺς ἐκδότες καὶ τὶς ἐκδόσεις, ἀνήκουν ἢ ἐλέγχονται ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους. Αὐτοὶ εἶναι ἡ (1η θέση) Random House (μὲ πολλὲς θυγατρικές της, συμπεριλαμβανομένης τῆς Crown Publishing Group), ἡ (3ηθέση) Simon & Schuster, καὶ ἡ (6η θέση)Time Warner Trade Group (συμπεριλαμβανομένης τῆς Warner Books and Little, Brown). Ἄλλος ἐκδότης μὲ ἰδιαίτερη σημασία εἶναι ἡ Western Publishing. Παρόλο ποὺ κατατάσσεται μόλις στὴν 13η θέση σὲ μέγεθος μεταξὺ ὅλων τῶν ἐκδοτῶν τῶν ΗΠΑ, κατέχει τὴν πρώτη θέση μεταξὺ τῶν ἐκδοτῶν παιδικῶν βιβλίων, μὲ περισσότερα ἀπὸ τὸ 50 τοῖς ἑκατὸ τῆς ἀγορᾶς. Πρόεδρός της καὶ διευθύνων σύμβουλος εἶναι ὁ Richard Snyder, ἕνας Ἑβραῖος, ὁ ὁποῖος ἀντικαταστάθηκε μόλις ἀπὸ τὸν Richard Bernstein, ποὺ εἶναι ἐπίσης Ἑβραῖος.
Ἡ Ἐπίδραση τοῦ ἑβραϊκοῦ Ἐλέγχου τῶν Μέσων Ἐνημέρωσης
Αὐτὰ εἶναι τὰ πραγματικὰ περιστατικὰ τοῦ ἑβραϊκοῦ ἐλέγχου τῶν μέσων ἐνημέρωσης στὴν Ἀμερική. Ὅποιος εἶναι πρόθυμος νὰ δαπανήσει ἀρκετὲς ὧρες σὲ μία μεγάλη βιβλιοθήκη μπορεῖ νὰ ἐλέγξει τὴν ἀκρίβειά τους.
Ἐλπίζω ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ εἶναι τὸ λιγότερο ἐνοχλητικὰ καὶ γιὰ ἐσᾶς. Πιστεύετε πὼς πρέπει ὁποιαδήποτε μειονότητα νὰ ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἀσκεῖ τέτοια τρομερὴ δύναμη καὶ ἐξουσία; Βεβαίως ὄχι, καὶ ἐπιτρέποντας σὲ ἄτομα μὲ πεποιθήσεις ὅπως αὐτὲς ποὺ ἐκφράζονται στὸ Ταλμούδ, νὰ καθορίζει τί θὰ διαβάσετε ἢ θὰ παρακολουθήσετε δίνει σὲ αὐτὴ τὴ μικρὴ μειονότητα τὸ δικαίωμα νὰ γεμίσει μὲ μούχλα τὸ μυαλό μας γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὰ δικά της Ταλμουδικᾶ συμφέροντα, τὰ συμφέροντά τους, τὰ ὁποία, ὅπως ἔχουμε ἀποδείξει εἶναι διαμετρικὰ ἀντίθετα πρὸς τὰ συμφέροντα τοῦ λαοῦ μας. Ἐπιτρέποντας στοὺς Ἑβραίους νὰ ἐλέγχουν τὰ νέα μας καὶ τὰ μέσα ψυχαγωγίας, κάνουμε περισσότερα ἀπὸ τὸ νὰ τοὺς δώσουμε ἁπλῶς τὴν δυνατότητα νὰ ἐπηρεάζουν ἀποφασιστικὰ τὸ πολιτικό μας σύστημα ἀλλὰ καὶ τὸν εἰκονικὸ ἔλεγχο τῆς κυβέρνησής μας. Τοὺς δίνουμε ἐπίσης τὸν ἔλεγχο τοῦ μυαλοῦ καὶ τῆς ψυχῆς τῶν παιδιῶν μας, τῶν ὁποίων ἡ συμπεριφορὰ καὶ τὰ πιστεύω τοὺς διαμορφώνονται περισσότερο ἀπὸ τὴν τηλεόραση καὶ τὴν ἑβραϊκὴ τηλεόραση καὶ τὶς ἑβραϊκὲς ταινίες παρὰ ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους, τὰ σχολεῖα τους, ἢ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐπιρροή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου