Πόθος παρθενίας

Ἦταν μία κόρη ὀνομαζόμενη Μαρία. Ὁ πατέρας τῆς ἦταν χριστιανὸς καὶ ἐζήτει νὰ τὴν ὑπανδρεύσει' ἐκείνη δὲν ἤθελε, θέλουσα νὰ φυλάξει παρθενία. Τὴν ἔβαλε σ’ ἕνα μοναστήρι γυναικεῖο καὶ τὴν παρέδωκε τῆς ἡγουμένης νὰ τὴν ἔχει ὡς παιδὶ
τῆς. Καὶ ἀφοῦ πέθανε ὁ πατήρ της, ἔγινε ἄλλος ἀφέντης στὴν χώρα ἐκείνη, ὅστις βγῆκε μία ἡμέρα καὶ πῆγε στὸ μοναστήρι ὁπού ἦταν ἡ Μαρία. Καὶ εὐθὺς ὁπού τὴν εἶδε ὁ ἀφέντης, ἐτρώθη ἡ καρδιὰ τοῦ ἔρωτα σατανικὸ' καὶ γυρίζοντας στὸ σπίτι τοῦ ἔστειλε γράμματα στὴν ἡγουμένη καὶ τῆς ἔλεγε: Αμέσως νὰ μοῦ στείλεις τὴν Μαρία, διότι τὴν εἶδα καὶ μὲ εἶδε, μὲ ἠγάπησε καὶ τὴν ἠγάπησα. Διαβάζει τὸ γράμμα ἡ ἡγουμένη, κράζει τὴν Μαρία καὶ τῆς λέγει: Παιδί μου, τί καλὸ εἶδες στὸν πασὰ καὶ τὸν 'κοίταξες μὲ ἀγάπη; Κοίταξε τί μου γράφει ἐδῶ! Λέγει ἡ Μαρία: Ἐγὼ δὲν ἠξεύρω τίποτε• τὸν κοίταξα μὲ ἄλλον σκοπὸ καὶ εἶπα: Ἄρα, Θεέ μου, ταύτη τὴν δόξα ὁπού ἔχει ἐδῶ τοῦτος ὁ πασάς, θὰ τὴν ἔχει καὶ στὸν ἄλλον κόσμο; Καὶ αὐτὸς μὲ κοίταξε μὲ διαβολικὸ σκοπό. Ἐγὼ ἂν ἤ0ελα ὑπανδρεία, μὲ ὑπάνδρευε καὶ ὁ πατέρας μου καὶ ἔπαιρνα χριστιανόν. Τότε γράφει ἡ ἡγουμένη στὸν πασά: Καλύτερά σου στέλνω τὸ κεφάλι μου, παρὰ τὴν Μαρία. Στέλλει πάλιν ὁ πασὰς καὶ λέγει τῆς ἡγουμένης: Ἢ νὰ...μοῦ στείλεις τὴν Μαρία, ἢ ἔρχομαι καὶ τὴν παίρνω μόνος μου καὶ καίω τὸ μοναστήρι. Τὸ ἤκουσε ἡ Μαρία καὶ λέγει τῆς ἡγουμένης: Ὅταν ἔλθουν οἱ ἀπεσταλμένοι, στεῖλε τους στὸ κελλί μου καὶ ἐγὼ τοὺς ἀποκρίνομαι. Ἦλθαν οἱ ἀπεσταλμένοι στὸ κελλὶ τῆς Μαρίας, καὶ τοὺς ρώτησε τί θέλουν. Τῆς εἶπαν ἐκεῖνοι: Μᾶς ἔστειλε ὁ πασὰς νὰ σὲ πάρουμε, διότι εἶδε τὰ μάτια σου καὶ τὰ ὀρέχθηκε. Τοὺς εἶπε νὰ περιμένουν νὰ ὑπάγει στὴν ἐκκλησία. Τότε παίρνει ἕνα μαχαίρι καὶ ἕνα πιάτο, καὶ πηγαίνει στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ἐμπρὸς καὶ λέγει: Κύριέ μου, μοῦ ἔδωκες τὰ μάτια τὰ αἰσθητὰ διὰ νὰ πηγαίνω στὸν καλὸ δρόμο, καὶ ἐγὼ νὰ πηγαίνω μὲ τὸ θέλημά μου στὸν κακὸ δὲν εἶναι πρέπον. Καὶ ἐπειδὴ αὐτὰ τὰ αἰσθητὰ θὰ μοῦ βγάλουν τὰ νοητά, ἰδοὺ ὁπού τὰ βγάνω διὰ τὴν ἀγάπη σου, διὰ νὰ φύγω ἀπὸ τὸ βόρβορο τῆς ἁμαρτίας. Καὶ εὐθὺς βάζει τὸ μαχαίρι μέσα στὸ μάτι της καὶ τὸ βγάνει στὸ πιάτο. Ἐπῆγε ἐμπρὸς καὶ στὴν Παναγία καὶ βγάζει καὶ τὸ ἄλλο τῆς μάτι καὶ τὰ βάνει μαζί. Τότε τὰ στέλλει τοῦ πασᾶ' καὶ ἀφοῦ τὰ εἶδε ὁ πασάς, γύρισε εὐθὺς ὁ σατανικὸς ἔρως σὲ κατάνυξη' καὶ σηκώνεται εὐθὺς καὶ πηγαίνει στὸ μοναστήρι, καὶ παρακαλεῖ τὶς καλογραίας νὰ ὑπάγουν νὰ κάμουν δέηση στὸν Θεό, νὰ γιατρευτεῖ ἡ Μαρία. Πηγαίνουν πάραυτα ὅλες μαζὶ μὲ τὸν πασὰ καὶ πέφτοντας κατὰ γὴς παρεκάλουν τὸν Κύριο καὶ τὴν Θεοτόκο νὰ δώσει τὸ φῶς τῆς Μαρίας. Ἐφάνη ἡ Θεοτόκος τότε ὡς ἀστραπὴ στὴν Μαρία καὶ τῆς λέγει: Χαῖρε, Μαρία! Ἐπειδὴ προτίμησες νὰ βγάλεις τὰ μάτια σου γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ καὶ τὴν ἰδική μου, ἰδοὺ πάλι ἔχε τὰ μάτια σου καὶ πλέον πειρασμὸς νὰ μὴ σοὺ συμβεῖ. Βλέποντας δὲ τὸ θαῦμα οἱ παρόντες ἐχάρησαν πολὺ καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸ καὶ τὴν Παναγία. Ἔπειτα ὁ πασὰς ἀφιέρωσε πολὺ χρυσίο στὸ μοναστήρι καὶ ἐπῆρε συγχώρηση ἀπὸ τὶς καλογραίας καὶ ἀναχώρησε καὶ ἔκαμε καλὰ καὶ ἐσώθη.
Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τί ἔκαμε ἡ Μαρία μὲ τὴν δύναμη τῆς Παναγίας; Δία τοῦτο πρέπει καὶ ἠμεῖς νὰ τιμοῦμε τὴν Παναγία Θεοτόκο μὲ ἔργα καλά.


Πηγή:ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ