Πνευματική κατάθεση τοῦ Μητροπολίτη Γενναδίου

| 12/04/2010 | ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Συγκλονισμό αἰσθάνεται ὅποιος διαβάσει τό βιβλίο «Βαδίζειν Σταθερῶς», πού ἀποτελεῖ πνευματική κατάθεση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Πάφου Γεννάδιου Μαχαιριώτη. Μίας σύγχρονης βιβλικῆς μορφῆς, πού εἶχε τήν ἀτυχία στά τελευταῖα χρόνια της ἐπίγειας ζωῆς του νά πολεμηθεῖ καί προπηλακιστεῖ ἀπό ἀνθρώπους ἐν ὀνόματι τῆς Ἐκκλησίας.
Μέσα ἀπό τό 500 σελίδων καλαίσθητο βιβλίο πού ἐπιμελήθηκε ὁ ἀνεψιός τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Πάφου, συνταξιοῦχος λυκειάρχης Χριστόφορος Καδής, ἀναβλύζουν σκέψεις, προσευχές, ὁμιλίες, νουθεσίες, ἐπιστολές, ἀνησυχίες καί θέσεις τοῦ ἄκακου ὡς ἀρνίου, μακαριστοῦ ἱεράρχη, πού ὑπηρέτησε μέ ἔνθεο ζῆλο τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου καί ἀγωνίστηκε ἀνένδοτα καί ἀνυποχώρητα γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδας τήν ἐλευθερία μέχρι τήν τελευταία του πνοή...
Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ ἐπιμελητής τοῦ βιβλίου, «τό ὅραμα καί ἡ ζωή τοῦ Μητροπολίτη Πάφου Γενναδίου στρέφονται γύρω ἀπό δύο πόλους, στούς ὁποίους ἦταν πάντοτε προσηλωμένος, τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα. Στά κείμενά του φαίνεται ἡ πίστη καί ἡ ἀφοσίωσή του στό Σωτῆρα Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του καί ἡ ἀγάπη του γιά τά Ἑλληνικά ἰδεώδη. Αὐτές τίς ἀξίες βίωσε καί ὑπηρέτησε σ' ὅλη του τή ζωή...».
Ἐπίσης, ὁ Χριστόφορος Καδής τονίζει ἐμφαντικά ὅτι «τά κείμενα τοῦ π. Γενναδίου, μέσα ἀπό τά ὁποία ἀποκαλύπτονται οἱ πνευματικοί του ἀγῶνες καί ἡ πορεία πού ἀκολούθησε μέ συνέπεια σέ ὅλη του τή ζωή, παρέχουν αὐθεντική εἰκόνα τοῦ ἤθους καί τῆς ἀρετῆς του...».
Ὅλοι ὅσοι εἶχαν τήν ἀγαθή τύχη νά τόν γνωρίσουν ἀπό κοντά καί νά συνεργαστοῦν μαζί του, σίγουρα θά θυμοῦνται ἐφ' ὄρου ζωῆς τόν καλοκάγαθο κληρικό, τό φλογερό ἱεράρχη, τόν ἀκατάβλητο ἀγωνιστή, πού παντοῦ καί πάντα ἔδινε τή δική του μάχη γιά τό Χριστό καί τήν Ἑλλάδα.
Δραματικές εἶναι οἱ ἐπιστολές τοῦ Μητροπολίτη Γενναδίου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο τόν Ἅ΄ γιά τή συμφιλίωση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἑνότητα τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματός της. Τά κείμενα αὐτά, τά ὁποία ἔρχονται σέ φῶς γιά πρώτη φορά, καταδεικνύουν πόσο ταπεινός, πόσο ἄκακος, πόσο εἰλικρινής καί πόσο φιλοθρῆσκος ἦταν ὁ μακαριστός Γεννάδιος. Στίς 10/4/1979, σ' ἐπιστολή του στόν Ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Ἅ΄, μέ τίτλο «Ἕνα καί μόνον ζητῶ, τήν εἰρήνην τῆς Ἐκκλησίας», τόνιζε καί τά ἑξῆς:
Ἀγαπητέ ἀδελφέ,
Ἤθελον νά σᾶς συναντήσω προσωπικῶς καί νά σᾶς εἰπῶ τάς σκέψεις μου. Σᾶς τό διεμήνυσα, μέσῳ τοῦ ἀγαπητοῦ μας κ. Ζήνωνος Σεβέρη. Δυστυχῶς, ὅμως, ἐκεῖνοι πού δέν θέλουν τήν εἰρήνευσιν καί ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας θά φωνάζουν καί πάλιν καί θ' ἀρχίσουν νά μᾶς ὑβρίζουν, ὅπως ἔγινε καί μετά τήν πρώτην καί μόνην συνάντησίν μας τοῦ Νοεμβρίου τοῦ 1977. Ἐπειδή δέν θέλω νά ὑβρίζεται ἐν τῷ προσώπῳ ἠμῶν ἡ Ἐκκλησία, περιορίζομαι εἰς τό νά σᾶς γράψω...».
Στή συνέχεια παραθέτει πέντε λόγους, γιά τούς ὁποίους πιστεύει ὅτι πρέπει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά συμβάλει, μέ τή βοήθεια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, στήν εἰρήνευση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἄρση τῆς ἑκατέρωθεν καθαιρέσεως.
Ὁ πέμπτος λόγος ἀναφέρει τά ἑξῆς, ὅπου διαλάμπει ἡ μετριοφροσύνη, ἡ ταπεινότητα, ἡ μεγαλοψυχία καί ἡ ἀγάπη τοῦ Μητροπολίτη Γενναδίου στήν Ἐκκλησία: «Δυνατόν νά προβληθεῖ ἀπό μερικούς: Ὁ Γεννάδιος θέλει τήν ἑνότητα, διά νά εἰσπράξει χρηματικήν σύνταξιν, τήν ὁποίαν δικαιοῦται λόγω τῶν πολυετῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ἅγιε ἀδελφέ, σᾶς δηλῶ διά τοῦ παρόντος ὅτι παραιτοῦμαι καί τοῦ δικαιώματος αὐτοῦ, καίτοι οὐδένα πόρον ζωῆς ἔχω, ζῶν ἐκ συνδρομῶν χριστιανῶν, ἶνα μή τίς τό καύχημά μου μειώση. Δέν ζητῶ ὠφέλειαν οἰκονομικήν. Ἕνα καί μόνον ζητῶ, τήν εἰρήνην τῆς Ἐκκλησίας.
»Προτοῦ κλείσω τό γράμμα μου, ἐπαναλαμβάνω. Δῶσε μας τήν χαράν, ἀδελφέ, καί τήν εὐκαιρίαν, προτοῦ ἀπέλθωμεν ἐκ τοῦ παρόντος κόσμου, νά ἴδωμεν τήν Ἐκκλησίαν ἑνωμένην καί ὁμονοοῦσαν...
Μετ' ἀδελφικῆς ἀγάπης
ὁ Πάφου Γεννάδιος»
Αὐτός ἦταν ὁ σωστός ἱεράρχης, ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Πάφου Γεννάδιος, ὁ ἀκατάβλητος μαχητής τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὁ ἀνυπότακτος ἀγωνιστής γιά τήν ἐθνική ἀποκατάσταση τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μοναδική παραφωνία, στούς ὅσους ἔπλεξαν τό ἐγκώμιο τοῦ συνετοῦ ἱεράρχη, ἀποτελεῖ μία ἐπιστολή τοῦ Πάτροκλου Σταύρου, ὅπου μέ μικροψυχία καί ψευδολογίες ἐπιχειρεῖ νά μειώσει τή μορφή τοῦ ἀείμνηστου ἱεράρχη. Ἀλήθεια, πόση ἀναίδεια χρειάζεται γιά νά τολμήσει κάποιος νά ἀμφισβητήσει ἕναν ἱεράρχη τῆς περιωπῆς τοῦ Μητροπολίτη Πάφου Γενναδίου!
Σ' ἀπάντηση τῆς πικρόχολης ἐπιστολῆς τοῦ Πάτροκλου Σταύρου, παραθέτουμε ἀπόσπασμα ποιήματος τῆς Βέρας Κορφιώτη, πού εἶχε πνευματικό-ἐξομολόγο τόν Ἅγιο Πάφου κατά τή διάρκεια τοῦ Ἀπελευθερωτικοῦ Ἀγῶνα τῆς ΕΟΚΑ, ὅταν αὐτή ἦταν μαθήτρια καί μέλος τῶν Χριστιανικῶν ὁμάδων:
«Στῆς παρῳδίας τό θέατρο,
ἰδού ὁ ἀμνός
γιά μία ἀκόμη φορᾶ νά θυσιαστεῖ
ὁ πιό ἁγνός.
Γενναῖος στήν ψυχή
τά εἴδωλα προσπερνᾶ
γιά τήν Ἀλήθεια
ὁ Γεννάδιος
θά σταθεῖ μπροστά.
Τότε σ' ἕνα νησί
εἶχε ἀφοριστεῖ
ὁ τελευταῖος Ἅγιος.
πηγή η σημερινή