Τή Ἁγία καί Μεγάλη Δευτέρα μνήμην ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσήφ τοῦ παγκάλου καί τῆς ὑπό τοῦ Κυρίου καταρασθείσης καί ξηρανθείσης συκῆς.Πολλά γεγονότα τῆς Ἄγ. Γραφῆς σημαίνουν παραβολικά πολλά πράγματα, ὅπως καί πολλές παραβολές σημαίνουν σημαντικά γεγονότα.
Πρό ὀλίγου ἀκούσαμε τό γεγονός τῆς συκιᾶς πού ξεράθηκε. Αὐτό σημαίνει πολλά. Ὁ Χριστός βρέθηκε μπροστά σέ μία συκιά πού παρά τήν
πολλή καλλιέργεια τοῦ κηπουροῦ τῆς ἔμεινε ἄκαρπη. Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός τήν ξέρανε γιά νά μήν πιάνει τόν τόπο.
Μέ τό γεγονός αὐτό ἤθελε νά δείξει μία μεγάλη ἀλήθεια. Ὅτι, ὅποιος ἄνθρωπος ἤ λαός δέν εἶναι καρποφόρος, παρά τίς προσπάθειες τοῦ Θεοῦ γιά τήν καρποφορία του, τόν καταργεῖ, τόν ξεραίνει, τόν ἀφανίζει. Τό γεγονός αὐτό ἀρχικά ἀναφέρεται στόν ἰσραηλιτικό λαό, πού παρά τίς προσπάθειες τοῦ Θεοῦ ἔμενε ἄκαρπος. Γι’ αὐτό τόν κατάργησε ἀπό περιούσιο λαό Του. Αὐτό ἰσχύει γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα καί γιά τόν καθένα μᾶς χωριστά. Ὅποιος δέν φέρνει καρπούς καί ἔχει μόνο φύλλα, δήλ. μόνο λόγια καί φαρισαϊκούς τύπους, αὐτόν ὁ Θεός τόν καταργεῖ.
Ὁ Χριστός δέν ἔκανε τίποτε, χωρίς νά ἔχει ἄπειρη σημασία. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας τό γεγονός τῆς συκιᾶς πού ξεράθηκε τό τοποθέτησε στήν ἀρχή τῆς Μ. Ἑβδομάδος, γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει τά ἔργα τῆς ἀγάπης, τῆς δικαιοσύνης, τῆς θυσίας, τῆς μετάνοιας, τῆς ἁγιότητας.
Αὐτά τά ἔργα περιμένει ὁ Θεός ἀπό μας. Ἐάν τοῦ τά προσφέρουμε ὄχι μόνον δέν θά μᾶς ξεριζώσει, ἀλλά θά μᾶς μεταφυτεύσει στήν αἰωνιότητα, ὅπου θά εὐφραινόμαστε μαζί Του.
π.Γ.Στ.
ΠΗΓΗ:Ι.Ν. Ἁγίας Βαρβάρας Πατρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου