Ἐν ὄψει τῶν Χριστουγέννων, καὶ τῶν εἰκόνων τῆς γέννησης τοῦ Ἰησοῦ ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ τῆς Παλαιστίνης, καλὸ θὰ ἦταν νὰ δοῦμε τί ἀπέγινε σήμερα ἡ χριστιανικὴ παράδοση ποὺ κάποτε κυριάρχησε στὴ περιοχή.Ἀπὸ τὸ 2004, ὑπάρχει ἕνα συνεχὲς κύμα ἰσλαμικῶν τρομοκρατικῶν ἐπιθέσεων ποὺ ἔχει βάλει στὸ στόχαστρο τοὺς γηγενεῖς χριστιανικοὺς πληθυσμοὺς τοῦ Ἰράκ, ἀναγκάζοντάς τους νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς παραδοσιακές τους ἑστίες. Τὴν ἐποχὴ τῆς ἀνατροπῆς τοῦ Saddam Hussein, ὁ ἀριθμὸς τῶν χριστιανῶν διαφόρων δογμάτων τοῦ Ἰράκ, ὑπολογίζονταν στὸ 1.4 ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Οἱ μισοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἔχουν ἤδη διαφύγει κυνηγημένοι, ἐνῶ ὅπως ὅλα δείχνουν, τὰ φετινὰ Χριστούγεννα θὰ εἶναι καὶ τὰ τελευταία ποὺ γιορτάζουν στὸ Ἰρὰκ οἱ ὅσοι ἐναπομείναντες. Στη πραγματικότητα, δὲν κινδυνεύουν μόνο οἱ χριστιανοὶ τοῦ Ἰράκ, ἀλλὰ καὶ γενικὰ ὅλοι οἱ μὴ μουσουλμάνοι ποὺ ζοῦν στὰ μουσουλμανικὰ κράτη τῆς περιοχῆς.
Τὰ θρησκευτικὰ δημογραφικὰ στοιχεῖα ἀντιμετωπίζονται περίπου ὡς κρατικὰ ἀπόρρητα στὴ μουσουλμανικὴ Μέση Ἀνατολή, ἐνῶ οἱ....
περισσότερες ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις αὐτῶν τῶν χωρῶν, ἔχουν νὰ πραγματοποιήσουν πληθυσμιακὴ ἀπογραφὴ ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό. Πάντως, οἱ χριστιανοὶ παραμένουν ἡ μεγαλύτερη μὴ μουσουλμανικὴ θρησκευτικὴ ὁμάδα στὴ περιοχή, μὲ τὰ μέλη τῆς συγκεντρωμένα κυρίως στὴν Αἴγυπτο, καὶ στὸ Ἰράκ. Ὁ ἀριθμὸς τῶν χριστιανῶν στὸ λεγόμενο Levant, ὑπολογίζεται στὰ 15 ἑκατομμύρια, ἕνα πολὺ μικρὸ ποσοστὸ δηλαδή, τοῦ κυρίαρχου καὶ πολυπληθοῦς μουσουλμανικοῦ πληθυσμοῦ.Ὁ Λιβανέζος ἐρευνητὴς Habib Malik ἀναφέρει πὼς οἱ χριστιανοὶ τῆς περιοχῆς βρίσκονται σὲ «μόνιμη κατάσταση πτώσης». Ἡ μεγάλη πλειονότητα τοὺς ἀποτελεῖται ἀπὸ τοὺς Κόπτες τῆς Αἰγύπτου (8-10 ἑκατ.) οἱ ὁποῖοι ὅμως ὑφίστανται διώξεις, καὶ μάλιστα πέρσι εἶχε σημειωθεῖ μία χριστουγεννιάτικη ἐπίθεση ἐναντίον ἐκκλησίας τους στὴ νότιο Αἴγυπτο, μὲ ἀποτέλεσμα τὴ σφαγὴ ἀρκετῶν ἀπὸ αὐτούς.
Στὸ Λίβανο, οἱ χριστιανοὶ ἀποτελοῦσαν κάποτε τὴ πλειοψηφία, σήμερα ἀποτελοῦν μόλις τὸ 1/3 τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ, περίπου 1.5 ἑκατ. Στὴ Συρία ὑπάρχουν περίπου 1 ἑκατ., στὴν Ἰορδανία 185.000. Ἡ Δυτικὴ Ὄχθη ἔχει 50.000, καὶ ἡ Γάζα 1.000-3.000. Στὴ Τουρκία, ὅπου βρίσκεται καὶ ἡ Κωνσταντινούπολη, τὸ κέντρο τοῦ Βυζαντινοῦ χριστιανισμοῦ ἀπὸ τὸν 4ο ἕως τὸν 15ο αἰώνα, ἀπομένουν μόλις 100.000 περίπου χριστιανοί, ἕνα ποσοστὸ τῆς τάξης τοῦ 0.2% τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Στὸ Ἰρᾶν ὑπάρχουν κάπου 300.000.
Οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐγκατέλειψαν τὸ Ἰρὰκ παραμένουν στὴ περιοχή. Περίπου 60.000 ἔχουν ἐγκατασταθεῖ στὴ Συρία. Ὅμως ἡ παρουσία τους καὶ ἐκεῖ εἶναι ἐπισφαλής. Τοὺς ἀπαγορεύεται ἡ ἐργασία, ἐνῶ ἡ βοήθεια ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ εἶναι σχεδὸν ἀνύπαρκτη. Μερικὲς ἀπὸ τὶς γυναῖκες στράφηκαν στὴ πορνεία γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν. Ἡ περιοχὴ τοῦ Περσικοῦ Κόλπου, ὅπως καὶ ἡ Β. Ἀφρικὴ ἔχουν πρὸ πολλοῦ «ξεφορτωθεῖ» τὶς ντόπιες ἐκκλησίες τους. Οἱ χριστιανοὶ ποὺ ἔχουν ἀπομείνει, οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι εὐαγγελιστές, λατρεύουν τὸν Θεὸ τοὺς ἐν κρυπτῶ. Ἡ δὲ Σαουδικὴ Ἀραβία διαθέτει μόλις ἕναν ἐπίσημα ἀναγνωρισμένο χριστιανό, τὸν γενναῖο καὶ κυνηγημένο ἀπὸ παντοῦ Hamoud Saleh Al-Amri. Οἱ ξένοι ἐργάτες, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἕνα ἑκατομμύριο χριστιανοί, ποὺ ζοῦν στὴ Σαουδικὴ Ἀραβία καὶ στὰ κράτη τοῦ Κόλπου, στεροῦνται βασικῶν δικαιωμάτων, ὅπως τὸ δικαίωμά του νὰ κτίσουν ναούς. Τὴ περασμένη ἄνοιξη, τὸ Μαρόκο ἀπέλασε μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες μεγάλο ἀριθμὸ ἀλλοδαπῶν χριστιανῶν ἐκπαιδευτικῶν καὶ κοινωνικῶν λειτουργῶν.
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ συστάθηκε τὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὑπόλοιπες μὴ μουσουλμανικὲς θρησκεῖες τῆς Μ. Ἀνατολῆς κυριολεκτικὰ συρρικνώθηκαν. Πολλοὶ Ἑβραῖοι ἔφυγαν ἀπὸ τὶς ἰσλαμικὲς χῶρες ἐθελοντικά, ὅμως πάρα πολλοί, ὅπως οἱ 850.000 Ἑβραῖοι τῆς Βαγδάτης ἐκδιώχθηκαν βιαίως πρὶν ἀπὸ 60 χρόνια. Περιοχὲς τῆς Αἰγύπτου, τοῦ Ἰράκ, καὶ τῆς Ὑεμένης, ποὺ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀποτελοῦσαν μεγάλα κέντρα τοῦ ἑβραϊσμοῦ, σήμερα δὲν διαθέτουν παρὰ ἐλάχιστους μόνο Ἑβραίους. Στὸ Μαρόκο ὑπάρχει ἕνας ἀριθμὸς περίπου 3-5.000 Ἑβραίων, στὸ Ἰρᾶν ὑπάρχουν 20.000, καὶ στὴ Τουρκία 25.000.
Ἡ ἐξαφάνιση ὅλων σχεδὸν τῶν θρησκευτικῶν ὁμάδων ἀπὸ τὴ περιοχή, ὀφείλεται κυρίως στὰ ἐξτρεμιστικὰ ἰσλαμικὰ κινήματα καὶ στὸ γεγονὸς ὅτι οἱ περισσότερες κυβερνήσεις τὶς χρηματοδοτοῦν, τὶς στηρίζουν, τὶς κατευνάζουν, ἢ τὶς ἀνέχονται, ἀφοῦ εἶναι πολὺ ἀδύναμες γιὰ νὰ τὶς ἐλέγξουν. Ὁ ριζοσπαστικὸς ἰσλαμισμὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἔχει ἐξαφανιστεῖ ἡ κάποτε ἰσχυρὴ χριστιανικὴ παρουσία ἀπὸ τὴ Μ. Ἀνατολή.
Γράφοντας ἐπὶ τοῦ θέματος, ὁ Fouad Ajami τὸ ἔθεσε πολὺ σωστὰ λέγοντας: «Οἱ ἰσλαμιστὲς δὲν εἶναι παρὰ μία μικρὴ μειονότητα μέσα στὸν μουσουλμανικὸ κόσμο. Ὅμως εἶναι μία ἀποφασισμένη μειονότητα. Ὁ κόσμος τοὺς ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ ἰσλαμικὸ ἐμιράτο, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση καὶ τὴ ἡγεσία αὐτόκλητων ἐμίρηδων καὶ μουτζαχεντὶν τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχουν νομιμοποιηθεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιδίωξή τους νὰ ἀνασυστήσουν τὸ χαλιφάτο ποὺ κατέρρευσε μαζὶ μὲ τὴν ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία τὸ 1924. Αὐτοὶ οἱ μαέστροι τοῦ τρόμου καὶ οἱ στρατιῶτες τοὺς ἔχουν κάνει σχεδὸν ἀδύνατη τὴν προσαρμογὴ τοῦ Ἰσλὰμ στὴ σύγχρονη ἐποχή… Τὰ σύνορα ποὺ αὐτοὶ οἱ πολεμιστὲς ὄρθωσαν μεταξύ του Ἰσλὰμ καὶ τοῦ ὑπόλοιπου κόσμου εἶναι ἀπαγορευτικά. Οἱ περιοχὲς τοῦ Ἰσλὰμ ἀποτελοῦσαν κάποτε σταυροδρόμια πολιτισμῶν, ἐμπορικὲς ὁδούς, καὶ ἕδρες διαφορετικῶν ἐθνοτήτων καὶ θρησκειῶν. Οἱ ἰσλαμιστὲς ξεκίνησαν ἕνα πετυχημένο γιὰ αὐτοὺς πόλεμο ἐναντίον τῆς πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς τῆς περιοχῆς».
Πηγὴ:Ζωηφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου