Συντάκτης: Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Μέρα μὲ τὴ μέρα, βῆμα μὲ τὸ βῆμα, ἀγῶνα μὲ τὸν ἀγῶνα τὸ κῦμα ἀντίστασης κατὰ τῆς ψηφιακῆς σκλαβιᾶς ποὺ θέλει νὰ ἐπιβάλλει ἡ κυβέρνηση φουντώνει.
Ἀκόμα καὶ ἂν πολλὲς φορὲς ὡς λαὸς φανήκαμε κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ὁ Θεὸς σπλαχνίζεται τὶς ἀνησυχίες μας καὶ ρίχνει ἀγωνιστικὴ «μαγιὰ» στὸ πικρὸ ζυμάρι τοῦ καιροῦ μας. Οἱ φωνὲς πολλαπλασιάζονται, ἡ εὐαισθητοποίηση ἐντείνεται καὶ ἡ καλὴ ἀγωνία γιὰ τὴ θεόσδοτη ἐλευθερία μας, ἀφυπνίζει ὅλο καὶ περισσότερους.
Ὅπως συνέβαινε σὲ κάθε δοκιμασία τοῦ γένους μας, ἔτσι καὶ τώρα τὸ ἱερὸ ράσο καλεῖται νὰ ἀνεμίσει σὰν πνευματικὴ σημαία ποὺ στέκεται στὴν πρώτη γραμμή. Τὸ ποίμνιο τὸ ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη. Καὶ μόνο μὲ ἱκανοποίηση μπορεῖ νὰ ὑποδεχθεῖ ὁ κάθε πιστὸς τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου Κληρικῶν Ἑλλάδος γιὰ τὸ ζήτημα τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ.
Εἶναι μιὰ ἀκόμη φωνὴ ἀντίστασης ποὺ ἔρχεται νὰ ἐνισχύσει τὰ ντεσιμπὲλ τοῦ «ΟΧΙ». Ἀπὸ τὸν ἁπλὸ μαχόμενο κλῆρο. Τὸν ἐφημέριο τῆς γειτονιᾶς μας. Τὸν ἐξομολόγο μας. Τὸν ἱερέα ποὺ καλησπερίζουμε στὸν δρόμο. Ὁ ἁπλὸς παπᾶς ποὺ... ὡς σάρκα ἀπὸ τὴ σάρκα τοῦ λαοῦ εἶναι τὸ πρῶτο αὐτὶ ποὺ θὰ ἀφουγκραστεῖ τὴν ἀγωνία μας καὶ τὸ πρῶτο στόμα ποὺ θὰ συμβουλέψει τὴν πορεία μας.
«Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἐνημερώσουμε τοὺς Χριστιανούς μας, γιὰ τὰ πνευματικὰ ρίσκα ἑνὸς συστήματος ποὺ ἴσως στὸ μέλλον ἐκβιάσει τὴν συνείδηση, ἀναφέροντας ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὁ Χριστὸς δὲν ἀριθμεῖ τοὺς ἀνθρώπους- τους καλεῖ διὰ τοῦ βαπτίσματος μὲ τὸ ὄνομα τους», εἶναι τὰ τελευταῖα λόγια τῆς ἀνακοίνωσης τοῦ ΙΣΚΕ. Κι ἐκεῖνα ποὺ ἐσωκλείουν ὅλο τὸ νόημα τῆς ὑγιοῦς ἀγωνίας τοῦ λαϊκοῦ κλήρου.
Μὲ τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμὸ καὶ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες διακυβεύονται τεράστια ζητήματα πολιτικῶν καὶ πνευματικῶν ἐλευθεριῶν. Βρισκόμαστε στὸν προθάλαμο μιᾶς ἀναδυόμενης ψηφιακῆς δικτατορίας. Καὶ ἤδη ἀρκετοὶ ἀνυποψίαστοι Ἕλληνες ἔχουν περάσει τὶς πύλες τοῦ ψηφιακοῦ «στρατοπέδου» ἀριθμοποίησής τους.
Γιὰ κάθε πολίτη ποὺ πέφτει στὴν παγίδα τῶν κυβερνητικῶν ψεμάτων, λιγοστεύει ἡ ἄμμος στὴν κλεψύδρα τῆς ἀνεξαρτησίας μας. Συρρικνωνόμαστε ὡς πρόσωπα, ὡς δημοκρατία, ὡς ἔθνος. Ἀπὸ λαός, γινόμαστε βάση δεδομένων. Διαθέσιμοι πρὸς πᾶσα χρήση. Ἐξαγοράσιμοι γιὰ κάθε ὑπερεξουσία. Ἐκμεταλλεύσιμοι γιὰ κάθε νεοταξικὸ σχέδιο.
Ἡ ἱστορία δὲν ἔχει νὰ ἐπιδείξει οὔτε ΜΙΑ περίπτωση ποὺ οἱ ἄνθρωποι νὰ χαρακτηρίζονταν σὰν ἀριθμοὶ καὶ νὰ μὴν συνδέθηκε αὐτὴ ἡ συνθήκη μὲ θηριωδίες. Ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν ἀριθμοί, ἡ ἐξόντωσή τους ἔγινε ψυχρὴ στατιστική. Σὲ ὅποιο σύστημα ἐξουσίας ἀπαλείφθηκε τὸ πρόσωπο, ἀκολούθησε ὁ ἀπρόσωπος ὄλεθρος. Καὶ σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς κυβερνῶντες, ἡ ἱστορία δὲν λέει ποτὲ ψέματα.
Τὸ σχέδιο τους, ὁρατὸ γιὰ κάθε νοῦ ποὺ βρίσκεται σὲ ἐγρήγορση. Διασποῦν τὶς κοινωνίες κάνοντάς τις μονάδες, καὶ τὶς μονάδες μὲ τὴ σειρά τους τὶς κάνουν ἀριθμοὺς γιὰ νὰ τὶς ἐκμηδενίσουν. Κοινωνικὰ καὶ ὑπαρξιακά. Ἐκεῖ ἀναδεικνύεται ἡ τεράστια δύναμη τῆς Ἐκκλησίας νὰ λειτουργήσει ὡς δύναμη ἀποτροπῆς τοῦ τεμαχισμοῦ μας σὲ ἀριθμητικὰ «προϊόντα».
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ Ἄμπελος ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ βαφτισμένα μέλη ποὺ ἑνώνονται στὸ Ἅγιο Ποτήριο ὡς ἐλεύθερες προσωπικότητες. «Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Βασίλειος..., Ἀναστάσιος..., Κωνσταντῖνος...» λέει ὁ ἱερέας γιὰ κάθε πιστὸ ὅπου παραδίδει τὰ φρικτὰ μυστήρια, τὴν βρώση καὶ τὴν πόση τοῦ Τιμίου Σώματος καὶ Αἵματος. Κοινωνία Χριστοῦ μὲ ὀνόματα, ὄχι μὲ ἀριθμούς. Ἡ οἰκειοθελὴς «ἐκδούλευση» στὸν φιλάνθρωπο Δεσπότη ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὸν θάνατο, εἶναι ἡ μόνη πραγματικὴ ἐλευθερία. Ὅποιος θέλει Τὸν ἀκολουθεῖ.
Ἡ ἕνωσή μας μὲ τὸν Θεὸ ἔχει προσωπικὴ ὑπόσταση. Δὲν εἶναι ἀνώνυμη, δὲν εἶναι θεωρητική, δὲν εἶναι χαμένη σὲ μιὰ ἄμορφη μᾶζα ἀριθμῶν. Στὴν Ἐκκλησία ἡ συλλογικότητα ἰσορροπεῖ ὑπερφυῶς μὲ τὴ μοναδικότητα. Ὡς πρόσωπα ὀφείλουμε νὰ προσεγγίζουμε καὶ τοὺς συνανθρώπους μας. Ὡς πρόσωπα πρέπει νὰ ἀλληλεπιδροῦμε καὶ μὲ τοὺς μηχανισμοὺς τῆς Πολιτείας. Ὁτιδήποτε πέρα ἀπὸ αὐτὸ εἶναι διαστροφὴ τῆς φύσης ποὺ μᾶς ὅρισε ὁ Θεός. Ἀποτελεῖ κόκκινη γραμμή.
«Ἡ ἀντικατάσταση τῶν ὑπαρκτῶν στοιχείων ταυτότητας μὲ ἕνα ἀπρόσωπο ἀριθμὸ ἐγείρει τὶς ἀνησυχίες μας ὡς Κληρικῶν ἐπειδὴ ὁλοφάνερα γίνεται ἀντιληπτὴ ἡ ψυχικὴ ἀποστασιοποίηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ ἀπὸ τὸν Θεό, ὅταν βλέπει τὴ ζωή του νὰ ἐξαντλεῖται σὲ ψηφιακὲς καταγραφές», ἀναφέρει πολὺ ὀρθὰ ὁ ΙΣΚΕ.
Ἀκόμα καὶ ἂν πολλὲς φορὲς ὡς λαὸς φανήκαμε κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ὁ Θεὸς σπλαχνίζεται τὶς ἀνησυχίες μας καὶ ρίχνει ἀγωνιστικὴ «μαγιὰ» στὸ πικρὸ ζυμάρι τοῦ καιροῦ μας. Οἱ φωνὲς πολλαπλασιάζονται, ἡ εὐαισθητοποίηση ἐντείνεται καὶ ἡ καλὴ ἀγωνία γιὰ τὴ θεόσδοτη ἐλευθερία μας, ἀφυπνίζει ὅλο καὶ περισσότερους.
Ὅπως συνέβαινε σὲ κάθε δοκιμασία τοῦ γένους μας, ἔτσι καὶ τώρα τὸ ἱερὸ ράσο καλεῖται νὰ ἀνεμίσει σὰν πνευματικὴ σημαία ποὺ στέκεται στὴν πρώτη γραμμή. Τὸ ποίμνιο τὸ ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη. Καὶ μόνο μὲ ἱκανοποίηση μπορεῖ νὰ ὑποδεχθεῖ ὁ κάθε πιστὸς τὴν ἀνακοίνωση τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου Κληρικῶν Ἑλλάδος γιὰ τὸ ζήτημα τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ.
Εἶναι μιὰ ἀκόμη φωνὴ ἀντίστασης ποὺ ἔρχεται νὰ ἐνισχύσει τὰ ντεσιμπὲλ τοῦ «ΟΧΙ». Ἀπὸ τὸν ἁπλὸ μαχόμενο κλῆρο. Τὸν ἐφημέριο τῆς γειτονιᾶς μας. Τὸν ἐξομολόγο μας. Τὸν ἱερέα ποὺ καλησπερίζουμε στὸν δρόμο. Ὁ ἁπλὸς παπᾶς ποὺ... ὡς σάρκα ἀπὸ τὴ σάρκα τοῦ λαοῦ εἶναι τὸ πρῶτο αὐτὶ ποὺ θὰ ἀφουγκραστεῖ τὴν ἀγωνία μας καὶ τὸ πρῶτο στόμα ποὺ θὰ συμβουλέψει τὴν πορεία μας.
«Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἐνημερώσουμε τοὺς Χριστιανούς μας, γιὰ τὰ πνευματικὰ ρίσκα ἑνὸς συστήματος ποὺ ἴσως στὸ μέλλον ἐκβιάσει τὴν συνείδηση, ἀναφέροντας ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὁ Χριστὸς δὲν ἀριθμεῖ τοὺς ἀνθρώπους- τους καλεῖ διὰ τοῦ βαπτίσματος μὲ τὸ ὄνομα τους», εἶναι τὰ τελευταῖα λόγια τῆς ἀνακοίνωσης τοῦ ΙΣΚΕ. Κι ἐκεῖνα ποὺ ἐσωκλείουν ὅλο τὸ νόημα τῆς ὑγιοῦς ἀγωνίας τοῦ λαϊκοῦ κλήρου.
Μὲ τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμὸ καὶ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες διακυβεύονται τεράστια ζητήματα πολιτικῶν καὶ πνευματικῶν ἐλευθεριῶν. Βρισκόμαστε στὸν προθάλαμο μιᾶς ἀναδυόμενης ψηφιακῆς δικτατορίας. Καὶ ἤδη ἀρκετοὶ ἀνυποψίαστοι Ἕλληνες ἔχουν περάσει τὶς πύλες τοῦ ψηφιακοῦ «στρατοπέδου» ἀριθμοποίησής τους.
Γιὰ κάθε πολίτη ποὺ πέφτει στὴν παγίδα τῶν κυβερνητικῶν ψεμάτων, λιγοστεύει ἡ ἄμμος στὴν κλεψύδρα τῆς ἀνεξαρτησίας μας. Συρρικνωνόμαστε ὡς πρόσωπα, ὡς δημοκρατία, ὡς ἔθνος. Ἀπὸ λαός, γινόμαστε βάση δεδομένων. Διαθέσιμοι πρὸς πᾶσα χρήση. Ἐξαγοράσιμοι γιὰ κάθε ὑπερεξουσία. Ἐκμεταλλεύσιμοι γιὰ κάθε νεοταξικὸ σχέδιο.
Ἡ ἱστορία δὲν ἔχει νὰ ἐπιδείξει οὔτε ΜΙΑ περίπτωση ποὺ οἱ ἄνθρωποι νὰ χαρακτηρίζονταν σὰν ἀριθμοὶ καὶ νὰ μὴν συνδέθηκε αὐτὴ ἡ συνθήκη μὲ θηριωδίες. Ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν ἀριθμοί, ἡ ἐξόντωσή τους ἔγινε ψυχρὴ στατιστική. Σὲ ὅποιο σύστημα ἐξουσίας ἀπαλείφθηκε τὸ πρόσωπο, ἀκολούθησε ὁ ἀπρόσωπος ὄλεθρος. Καὶ σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς κυβερνῶντες, ἡ ἱστορία δὲν λέει ποτὲ ψέματα.
Τὸ σχέδιο τους, ὁρατὸ γιὰ κάθε νοῦ ποὺ βρίσκεται σὲ ἐγρήγορση. Διασποῦν τὶς κοινωνίες κάνοντάς τις μονάδες, καὶ τὶς μονάδες μὲ τὴ σειρά τους τὶς κάνουν ἀριθμοὺς γιὰ νὰ τὶς ἐκμηδενίσουν. Κοινωνικὰ καὶ ὑπαρξιακά. Ἐκεῖ ἀναδεικνύεται ἡ τεράστια δύναμη τῆς Ἐκκλησίας νὰ λειτουργήσει ὡς δύναμη ἀποτροπῆς τοῦ τεμαχισμοῦ μας σὲ ἀριθμητικὰ «προϊόντα».
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ Ἄμπελος ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ βαφτισμένα μέλη ποὺ ἑνώνονται στὸ Ἅγιο Ποτήριο ὡς ἐλεύθερες προσωπικότητες. «Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Βασίλειος..., Ἀναστάσιος..., Κωνσταντῖνος...» λέει ὁ ἱερέας γιὰ κάθε πιστὸ ὅπου παραδίδει τὰ φρικτὰ μυστήρια, τὴν βρώση καὶ τὴν πόση τοῦ Τιμίου Σώματος καὶ Αἵματος. Κοινωνία Χριστοῦ μὲ ὀνόματα, ὄχι μὲ ἀριθμούς. Ἡ οἰκειοθελὴς «ἐκδούλευση» στὸν φιλάνθρωπο Δεσπότη ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὸν θάνατο, εἶναι ἡ μόνη πραγματικὴ ἐλευθερία. Ὅποιος θέλει Τὸν ἀκολουθεῖ.
Ἡ ἕνωσή μας μὲ τὸν Θεὸ ἔχει προσωπικὴ ὑπόσταση. Δὲν εἶναι ἀνώνυμη, δὲν εἶναι θεωρητική, δὲν εἶναι χαμένη σὲ μιὰ ἄμορφη μᾶζα ἀριθμῶν. Στὴν Ἐκκλησία ἡ συλλογικότητα ἰσορροπεῖ ὑπερφυῶς μὲ τὴ μοναδικότητα. Ὡς πρόσωπα ὀφείλουμε νὰ προσεγγίζουμε καὶ τοὺς συνανθρώπους μας. Ὡς πρόσωπα πρέπει νὰ ἀλληλεπιδροῦμε καὶ μὲ τοὺς μηχανισμοὺς τῆς Πολιτείας. Ὁτιδήποτε πέρα ἀπὸ αὐτὸ εἶναι διαστροφὴ τῆς φύσης ποὺ μᾶς ὅρισε ὁ Θεός. Ἀποτελεῖ κόκκινη γραμμή.
«Ἡ ἀντικατάσταση τῶν ὑπαρκτῶν στοιχείων ταυτότητας μὲ ἕνα ἀπρόσωπο ἀριθμὸ ἐγείρει τὶς ἀνησυχίες μας ὡς Κληρικῶν ἐπειδὴ ὁλοφάνερα γίνεται ἀντιληπτὴ ἡ ψυχικὴ ἀποστασιοποίηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ ἀπὸ τὸν Θεό, ὅταν βλέπει τὴ ζωή του νὰ ἐξαντλεῖται σὲ ψηφιακὲς καταγραφές», ἀναφέρει πολὺ ὀρθὰ ὁ ΙΣΚΕ.
Οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ ἔχουν ὀνόματα
Σὲ ὅλα τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε εὐχὲς μὲ προσωπικὴ ἀναφορὰ στὰ ὀνόματα. Στὰ μνημόσυνα καὶ τὰ τρισάγια ἀναφέρουμε τὰ ὀνόματα. Στὶς προσφορὲς μᾶς «ὑπὲρ Ὑγείας» καὶ «ὑπὲρ Ἀναπαύσεως» γράφουμε τὰ ὀνόματα. Στὸ κομποσκοίνι προσευχόμαστε γιὰ ὀνόματα. Στὸ συναξάρι τῆς μέρας μνημονεύουμε τὰ ὀνόματα τῶν Ἁγίων. Στὶς ἁγιογραφίες δεσπόζουν τὰ ὀνόματα. Στὶς ἐνορίες μας ἀποκαλοῦν μὲ τὰ βαφτιστικά μας.
Ζῶντες καὶ κεκοιμημένοι, στρατευομένη καὶ θριαμβεύουσα ἐκκλησία, ὅλο τὸ Θεανθρώπινο οἰκοδόμημα τῆς σωτηρίας εἶναι στηριγμένο σὲ ὀνόματα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἀναγνωρίζει ὁ Θεὸς ὡς φίλους του. Ἡ μοναδικὴ ζοφερὴ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς θὰ πάψει νὰ μᾶς (ἀνα)γνωρίζει εἶναι ἂν ἀκούσουμε τὸ τρομερὸ «οὐκ οἴδα ὑμᾶς πόθεν ἐστὲ» (δὲν σᾶς γνωρίζω ἀπὸ ποὺ εἶστε) κατὰ τὴ φρικτὴ μέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας.
Κατὰ τὴ θεολογικὴ θεώρηση ὁ κολασμὸς ταυτίζεται μὲ τὴν ὀντολογικὴ «ἀνωνυμία». Συνδέεται μὲ τὴν πνευματικὴ «ἀνυπαρξία» (μὲ τὴν ἔννοια τῆς πνευματικῆς νέκρωσης), δηλαδὴ τὸν σωματικὸ ἀλλὰ καὶ τὸν αἰώνιο θάνατο. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, νομοτελειακὰ γίνεται μέρος μιᾶς ἀγνώριστης μάζας. Ὁ Θεὸς θέλει νὰ Τὸν ἀγαπήσουν ἐλεύθερα πρόσωπα. Ὁ διάβολος θέλει καταδυναστευόμενα μηδενικά.
Αὐτὴ τὴν αἰώνια ἐγγύηση ἐλευθερίας τῆς προσωπικότητας μπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσει ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὸ τὸ κοινωνικὸ «ὅπλο» εἶναι ἀκαταμάχητο, ἀρκεῖ νὰ ἐνεργοποιηθεῖ. Ἀντιδράσεις σὰν αὐτὲς τοῦ ΙΣΚΕ, δείχνουν στοὺς ὀργουελικοὺς ὑπουργοὺς ὅτι ἡ ἀντίσταση στὴν ψηφιακὴ σκλαβιὰ δὲν ἀφορᾶ λίγους «γραφικοὺς» ὅπως λένε. Εἶναι ζήτημα θεμελιῶδες ποὺ ἀπασχολεῖ ἔντονα τὸν κατώτερο κλῆρο καὶ τὸν λαό.
Καὶ ὄχι, ἡ ἀγωνία τοῦ πιστοῦ πληρώματος δὲν ἀνάγεται ἁπλᾶ «στὴ μεταφυσική», ὅπως λέει ὁ προκλητικὸς ὑπουργὸς Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου. Στὴ μεταφυσικὴ ἀνάγεται ἡ ἀποθράσυνση τοῦ ὑπουργοῦ καὶ τῆς κυβέρνησής του. Μόνο μὲ μεταφυσικὲς ἐξηγήσεις μπορεῖ νὰ ἑρμηνευτεῖ τέτοια λύσσα γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὸν πολίτη σὲ ψηφιακὲς φυλακές. Μόνο μὲ μεταφυσικὲς ἐξηγήσεις μπορεῖ νὰ ἑρμηνευτεῖ ὁ αὐταρχισμός του ἀπέναντι σὲ ἑκατομμύρια πολιτῶν στοὺς ὁποίους παραβιάζεται ἡ θρησκευτική τους συνείδηση.
Ἡ ἀντίσταση στὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ τὴν ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα εἶναι κορυφαῖο ζήτημα πίστεως, γιατί ἀπειλεῖ εὐθέως καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ πολίτη καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ χριστιανοῦ. Πάνω ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἐξουσίες, τὸ ὕψιστο μέλημα τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ σωτηρία τους. Καὶ στὴ Βίβλο τῆς Ζωῆς γράφονται μόνο ὀνόματα. Δὲν γράφονται ἀριθμοί.
Ζῶντες καὶ κεκοιμημένοι, στρατευομένη καὶ θριαμβεύουσα ἐκκλησία, ὅλο τὸ Θεανθρώπινο οἰκοδόμημα τῆς σωτηρίας εἶναι στηριγμένο σὲ ὀνόματα ποὺ ἀγωνιζόμαστε νὰ ἀναγνωρίζει ὁ Θεὸς ὡς φίλους του. Ἡ μοναδικὴ ζοφερὴ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς θὰ πάψει νὰ μᾶς (ἀνα)γνωρίζει εἶναι ἂν ἀκούσουμε τὸ τρομερὸ «οὐκ οἴδα ὑμᾶς πόθεν ἐστὲ» (δὲν σᾶς γνωρίζω ἀπὸ ποὺ εἶστε) κατὰ τὴ φρικτὴ μέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας.
Κατὰ τὴ θεολογικὴ θεώρηση ὁ κολασμὸς ταυτίζεται μὲ τὴν ὀντολογικὴ «ἀνωνυμία». Συνδέεται μὲ τὴν πνευματικὴ «ἀνυπαρξία» (μὲ τὴν ἔννοια τῆς πνευματικῆς νέκρωσης), δηλαδὴ τὸν σωματικὸ ἀλλὰ καὶ τὸν αἰώνιο θάνατο. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν Θεό, νομοτελειακὰ γίνεται μέρος μιᾶς ἀγνώριστης μάζας. Ὁ Θεὸς θέλει νὰ Τὸν ἀγαπήσουν ἐλεύθερα πρόσωπα. Ὁ διάβολος θέλει καταδυναστευόμενα μηδενικά.
Αὐτὴ τὴν αἰώνια ἐγγύηση ἐλευθερίας τῆς προσωπικότητας μπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσει ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὸ τὸ κοινωνικὸ «ὅπλο» εἶναι ἀκαταμάχητο, ἀρκεῖ νὰ ἐνεργοποιηθεῖ. Ἀντιδράσεις σὰν αὐτὲς τοῦ ΙΣΚΕ, δείχνουν στοὺς ὀργουελικοὺς ὑπουργοὺς ὅτι ἡ ἀντίσταση στὴν ψηφιακὴ σκλαβιὰ δὲν ἀφορᾶ λίγους «γραφικοὺς» ὅπως λένε. Εἶναι ζήτημα θεμελιῶδες ποὺ ἀπασχολεῖ ἔντονα τὸν κατώτερο κλῆρο καὶ τὸν λαό.
Καὶ ὄχι, ἡ ἀγωνία τοῦ πιστοῦ πληρώματος δὲν ἀνάγεται ἁπλᾶ «στὴ μεταφυσική», ὅπως λέει ὁ προκλητικὸς ὑπουργὸς Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου. Στὴ μεταφυσικὴ ἀνάγεται ἡ ἀποθράσυνση τοῦ ὑπουργοῦ καὶ τῆς κυβέρνησής του. Μόνο μὲ μεταφυσικὲς ἐξηγήσεις μπορεῖ νὰ ἑρμηνευτεῖ τέτοια λύσσα γιὰ νὰ ὑποδουλώσουν τὸν πολίτη σὲ ψηφιακὲς φυλακές. Μόνο μὲ μεταφυσικὲς ἐξηγήσεις μπορεῖ νὰ ἑρμηνευτεῖ ὁ αὐταρχισμός του ἀπέναντι σὲ ἑκατομμύρια πολιτῶν στοὺς ὁποίους παραβιάζεται ἡ θρησκευτική τους συνείδηση.
Ἡ ἀντίσταση στὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ καὶ τὴν ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα εἶναι κορυφαῖο ζήτημα πίστεως, γιατί ἀπειλεῖ εὐθέως καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ πολίτη καὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ χριστιανοῦ. Πάνω ἀπὸ τὶς κοσμικὲς ἐξουσίες, τὸ ὕψιστο μέλημα τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ σωτηρία τους. Καὶ στὴ Βίβλο τῆς Ζωῆς γράφονται μόνο ὀνόματα. Δὲν γράφονται ἀριθμοί.
ΤΙ ΞΕΦΤΙΛΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ Ο ΧΑΦΤΑΡ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΛΙΒΥΚΟΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1821 ο κλήρος της Εκκλησίας του Χριστού ευλόγησε τα όπλα του Ορθόδοξου λαού, ενάντια στους Οθωμανούς που άρπαζαν αθώα παιδιά (κορίτσια και αγόρια) για να τα σοδομίσουν και να τα κάνουν γιουσουφάκια! Το 2025 τα δίνουν στους ομοφυλόφιλους κανονικά και με το νόμο οι ασυνείδητοι Αντίχριστοι πολιτικοί και ο κλήρος τους δέχεται στους Ναούς σαν αμετανόητους
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε έχουν συναίσθηση ο δυστυχής υπουργός ,και όλο το συνάφι , των συνεχώς νομοθετούντων αντιχρίστους νόμους , ότι ίσως να υλοποιούν προφητείες 2000 ετών , για αρνητικά και αποκαλυπτικά γεγονότα ; Μπορούν οι ταλαίπωροι να σηκώσουν τέτοιο βάρος ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά το σηκώνουν είναι παντελώς ασυνήδειτοι! Για τα δικά τους παιδιά τους νοιάζει! Τα αλλά ας τα κάνουν ότι θέλουν οι ομοφυλόφιλοι! Ούτε που τους νοιάζει! Πάνε και εκκλησία και τους δέχονται! Τον κασσελακη τον δεχτήκανε και στο Σινά! Έχει και με ράσα ασυνείδητους...
Διαγραφή