«Τὰ παιδιὰ θὰ πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἐκμετάλλευση καὶ ἀπὸ τὴν ἐκτέλεση ὁποιασδήποτε ἐργασίας ποὺ ἐνέχει κινδύνους ἢ ποὺ μπορεῖ νὰ ἐκθέσει σὲ κίνδυνο τὴν ἐκπαίδευσή του ἢ νὰ βλάψει τὴν ὑγεία του ἢ τὴ σωματική, πνευματική, ψυχική, ἠθικὴ ἢ κοινωνικὴ ἀνάπτυξή του»
Ἄρθρο 32, Σύμβαση γιὰ τὰ Δικαιώματα τοῦ Παιδιοῦ
Παιδιὰ στὸ δρόμο, θύματα τοῦ trafficking, οἰκογένειες ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ μεγαλώσουν τὰ παιδιά τους. Ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται στὴν τέταρτη θέση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὡς πρὸς τὴν παιδικὴ φτώχεια, μὲ ποσοστὸ 22%, μετὰ τὴ Ρουμανία (32%), τὴ Βουλγαρία (30%) καὶ τὴν Ἰταλία (26%), ὅταν ὁ μέσος ὅρος τῆς ΕΕ εἶναι 19%. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση ἔχει ἐπιδεινώσει τὴν κατάσταση μὲ ἀποτέλεσμα ὅλο καὶ περισσότερα παιδιὰ νὰ ζοῦν ὑπὸ συνθῆκες φτώχειας.
1 στοὺς 4 ἀνηλίκους σὲ νοικοκυριὰ μὲ προβλήματα φτώχειας
Τὸ 23,3% τοῦ συνόλου τῶν παιδιῶν ἡλικίας 0-17 ἐτῶν, δηλαδὴ περίπου 449.000 ἀνήλικοι, ζοῦν στὴν Ἑλλάδα ὑπὸ συνθῆκες φτώχειας σύμφωνα μὲ τὴν ἔρευνα «Κοινωνικὸ Πορτραῖτο τῆς Ἑλλάδας 2010» τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου Κοινωνικῶν Ἐρευνῶν. Ἀπὸ αὐτά, τὸ 52% εἶναι ἀγόρια καὶ τὸ 48% κορίτσια, μὲ τὴν τάση ποὺ καταγράφεται νὰ εἶναι ἀνοδική.
Ἀπὸ τὴν ἔρευνα προκύπτει ὅτι ἡ παιδικὴ φτώχεια εἶναι ἀντιστρόφως ἀνάλογη μὲ τὴν πληθυσμιακὴ πυκνότητα τῆς περιοχῆς ὅπου ζεῖ τὸ παιδί. Συγκεκριμένα, τὸ 16,2% τῶν παιδιῶν ποὺ ζοῦν στὶς πυκνοκατοικημένες περιοχὲς διαβιοῦν σὲ νοικοκυριὰ μὲ ...προβλήματα φτώχειας, τὸ ποσοστὸ ἀνεβαίνει στὸ 17,9% γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦν στὶς περιοχὲς ἐνδιάμεσης πυκνότητας καὶ στὸ 31% γιὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦν σὲ ἀραιοκατοικημένες περιοχές.
Ἀκόμα, οἱ ἐπιπτώσεις τῆς οἰκονομικῆς δυσχέρειας εἶναι ἐντονότερες ὅσο αὐξάνεται ἡ ἡλικία τοῦ παιδιοῦ, μὲ τὴν ὁμάδα 12-17 ἐτῶν νὰ ἀντιμετωπίζει τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ φτώχειας. Σημειώνεται μάλιστα ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν φτωχῶν παιδιῶν παρουσιάζει αὔξηση, παρότι τὰ ἑλληνικὰ νοικοκυριὰ μὲ ἀνήλικα παιδιὰ μειώθηκαν δραματικά.
Ὡστόσο, ἡ Κατερίνα Πούτου, πρόεδρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Δικτύου γιὰ τὴν Καταπολέμηση τῆς Φτώχειας καὶ ἰδρυτικὸ μέλος τῆς «Ἄρσις», τονίζει στὸ tvxs ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ ζοῦν σὲ φτώχεια στὴν Ἑλλάδα εἶναι πολὺ περισσότερα. «Ἐδῶ καὶ μία πενταετία περίπου εἶναι καταγεγραμμένος ἕνας πληθυσμὸς 450.000 παιδιῶν ἀπὸ 0-17 ποὺ ζοῦν σὲ φτώχεια στὴν Ἑλλάδα. Στὴν τριετία ποὺ ἔχει μεσολαβήσει ἀπὸ τὸ 2007 ποὺ εἶναι τὰ τελευταία ἐπεξεργασμένα στοιχεῖα καὶ δημοσιοποιήσημα ἀπὸ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔρευνα τῶν νοικοκυριῶν καὶ ἀπὸ τὸ ΕΚΚΕ, εἰκάζουμε ὅτι αὐτὸ τὸ νούμερο ἔχει φτάσει γύρω στὰ 550.000 μὲ 600.000», ἀναφέρει.
«Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει καὶ μία ἰδιαιτερότητα. Ἔχει φανεῖ ἀπὸ ἔρευνα ὅτι οἱ διάφορες κοινωνικὲς πολιτικὲς οἱ ὁποῖες ἀσκοῦνται δὲν ἔχουν τὸ ὄφελος τὸ ὁποῖο θὰ προσδοκοῦσε κανείς, ὅπως συμβαίνει σὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες, πρὸς ἐκείνους ποὺ ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη. Φαίνεται, δηλαδή, ὅτι ὑπάρχει μία διάχυση τῶν κοινωνικῶν βοηθημάτων πρὸς εὐρύτερα στρώματα, καὶ ὄχι πάντα πρὸς αὐτοὺς ποὺ ἔχουν τὴν μεγαλύτερη ἀνάγκη. Ἔτσι ὅπως εἶναι δομημένο τὸ σύστημα γενικά της κοινωνικῆς προστασίας», συμπληρώνει ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ὁ Ἠλίας Λυμπέρης, γενικὸς διευθυντὴς τῆς Unicef στὴν Ἑλλάδα.
Ἡ φτώχεια ὁδηγεῖ τὶς οἰκογένειες στὰ Παιδικὰ Χωριὰ SOS
Οἰκογένειες ποὺ δὲν μποροῦν νὰ μεγαλώσουν τὰ παιδιὰ τοὺς ἀπευθύνονται στὰ Παιδικὰ Χωριὰ SOS. Δὲν εἶναι καινούριο φαινόμενο, αὐτὸ ὅμως ποὺ ἔχει ἀλλάξει τὸν τελευταῖο ἐνάμιση περίπου χρόνο εἶναι ὅτι τὸ 70% τῶν αἰτημάτων ἀφοροῦν φτώχεια καὶ τὸ 30% περιστατικὰ κακοποίησης, χρήσης ναρκωτικῶν κ.α.,
«Πρὶν ἀπὸ ἐνάμιση χρόνο περίπου οἱ βασικὲς αἰτίες παραπομπῶν σὲ ἐμᾶς ἐμπεριεῖχαν τὸ στοιχεῖο τῆς φτώχειας βέβαια ἀλλὰ δὲν ἦταν τὸ κυρίαρχο», ἐξηγεῖ στὸ tvxs ὁ Στέργιος Σιφνιός, Διευθυντὴς Κοινωνικῆς Ἐργασίας καὶ Ἔρευνας Παιδικῶν Χωρίων SOS Ἑλλάδας. Παλιότερα, οἱ αἰτήσεις λόγω δύσκολης οἰκονομικῆς κατάστασης δὲν ἔφταναν οὔτε στὸ 50%. Ὁ κ. Σιφνιὸς τονίζει ὅτι ἡ προσοχὴ πρέπει νὰ στραφεῖ στὴν ἐνίσχυση τῆς οἰκογένειας, καθὼς εἶναι ἐνάντια στὰ δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ νὰ χάνει τὴν οἰκογένειά του, ἂν τὸ μόνο πρόβλημα εἶναι ἡ φτώχεια.
Ἐπίσης, ὑπογραμμίζει ὅτι πέρα ἀπὸ τὴν κρίση, καὶ ἡ φορολογικὴ πολιτικὴ τῆς κυβέρνησης πλήττει ὀργανισμοὺς σὰν τὰ Παιδικὰ Χωριὰ SOS. Τὸ καινούριο φορολογικὸ νομοσχέδιο ποὺ καταργεῖ τὶς ἐκπτώσεις στὶς δωρεὲς ἑξαιρώντας ὅμως τὰ πολιτιστικὰ ἱδρύματα, κάνει μεγάλη ζημιὰ σὲ ὀργανισμοὺς σὰν τὰ Παιδικὰ Χωριὰ SOS, ποὺ στηρίζονται στὶς δωρεὲς καὶ στὶς χορηγίες ἰδιωτῶν, προσθέτει, τονίζοντας πὼς ἡ κατάσταση αὐτὴ εἶναι εἰς βάρος τῶν δικαιωμάτων τοῦ παιδιοῦ καὶ γίνεται ὅλο καὶ μεγαλύτερη ὑποβάθμιση τῶν φορέων, ἐνῶ οἱ φορεῖς τοῦ δημοσίου, τὰ κέντρα μέριμνας παιδιοῦ κλπ, τείνουν νὰ ἐξαφανιστοῦν.
40.000 γυναῖκες καὶ παιδιὰ θύματα τοῦ trafficking ἐτησίως
Περίπου 40.000 γυναῖκες καὶ παιδιὰ πέφτουν ἐτησίως θύματα trafficking καὶ ἐξωθοῦνται στὴν πορνεία στὴν Ἑλλάδα, σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τοῦ διεθνοῦς δικτύου ὀργανώσεων ECPAT International, ποὺ δραστηριοποιεῖται σὲ 75 χῶρες καταπολεμώντας τὴν ἐμπορία παιδιῶν. Ὅπως ἀναφέρει ἡ ECPAT, τὸ σύγχρονο δουλεμπόριο ἀποτελεῖ τὸ τρίτο μεγαλύτερο διεθνὲς ἔγκλημα μετὰ τὴν παράνομη διακίνηση ναρκωτικῶν καὶ τὴν ἐμπορία ὅπλων.
Ἀπὸ τὸ 2003 ἕως τὸ 2007 στὴν Ἑλλάδα μόνο συνελήφθησαν 1.100 ἄτομα γιὰ trafficking, ἐνῶ ἐντοπίστηκαν μόλις 24 παιδιὰ-θύματα τοῦ σύγχρονου αὐτοῦ δουλεμπόριου. Σύμφωνα μὲ τὰ ἐπίσημα στατιστικὰ στοιχεῖα τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μόνο 100 μὲ 200 γυναῖκες καὶ παιδιὰ ἀναγνωρίζονται κάθε χρόνο ὡς θύματα ἐμπορίας.
«Ἡ χώρα μᾶς εἶναι ἕνα σταυροδρόμι διακίνησης ἀνθρώπων», τονίζει στὸ tvxs ὁ Ἠλίας Λυμπέρης. «Δηλαδή, περνάει ἕνα ρεῦμα προσφυγικὸ ἀπὸ τὴν Ἀφρικὴ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ νοτιοανατολικὴ Ἀσία διὰ τῆς Ἑλλάδος, προσδοκώντας νὰ περάσει στὶς ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴ Εὐρώπη ἔχουμε τέτοια φαινόμενα ποὺ ἔρχονται κατευθείαν νὰ ἐγκατασταθοῦν στὴν Ἑλλάδα», σημειώνει, προσθέτοντας ὅτι «καθημερινὰ ὑπάρχουν ἀρκετὲς δεκάδες ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ περάσουν τὰ σύνορα, τὶς περισσότερες φορὲς παράνομα, καὶ κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς διακινούμενοι ἀπὸ ἐμπόρους, κατευθυνόμενοι κυρίως ἀπὸ τὴ νοτιοανατολικὴ Ἀσία μέσω τῆς Τουρκίας».
Ὅπως ἀναφέρει ἡ ἔκθεση τῆς ECPAT τὰ παιδιὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸ σπίτι τους καὶ στρατολογοῦνται διὰ τῆς βίας ἢ τῆς ἐξαπάτησης ἢ πωλοῦνται ἀπευθείας ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς οἰκείους τους στοὺς ἐμπόρους.
«Παλαιότερα παρατηρούσαμε μία μεγάλη γραμμὴ διακίνησης ἀπὸ τὴν Ἀλβανία ποὺ φαίνεται νὰ ἔχει σταθεροποιηθεῖ τὰ τελευταία χρόνια καὶ κυρίως νὰ μὴν ἔχουμε τὴ διακίνηση μέσω τρίτου ἀλλὰ οἰκογένειες σὲ πάρα πολὺ μεγάλη φτώχεια. Μία προσδοκία ἐπιβίωσης τῶν γονέων μέσα ἀπὸ τὴν ἐργασία τῶν παιδιῶν», ἀναφέρει ἡ Κατερίνα Πούτου.
Παιδιὰ στὸ δρόμο
Παλαιότερα ὑπῆρχαν τὰ παιδιὰ στὰ φανάρια. «Τώρα τὸ σύστημα τῆς ἐκμετάλλευσης ἔχει ἀλλάξει. Ἔχει γίνει πιὸ πολύπλοκο καὶ πιὸ φριχτὸ γιὰ τὰ παιδιά. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐπαιτεία, ποὺ εἶναι πλέον στὰ μαγαζιά, τὰ ἑστιατόρια καὶ τὶς ταβέρνες κλπ ὅπου τὰ παιδιὰ μᾶς «ἐνοχλοῦνε» λιγότερο ἀπὸ ὅτι μᾶς «ἐνοχλοῦσαν» στὰ φανάρια, ὑπάρχει ἐπίσης ἡ ἐκμετάλλευση τῶν παιδιῶν γιὰ διακίνηση ναρκωτικῶν, καθὼς καὶ ἡ παιδικὴ πορνεία», δηλώνει στὸ tvxs ὁ Κώστας Γιαννόπουλος, πρόεδρος τοῦ Συλλόγου «Τὸ Χαμόγελο τοῦ Παιδιοῦ».
«Τὰ τελευταία χρόνια εἶναι πιὸ πολλὲς οἱ κλήσεις καὶ ἐμεῖς στηρίζουμε οἰκογένειες ποὺ ἔχουν προβλήματα ἐπιβίωσης, γιατί δὲν δικαιολογεῖται κάποιος ποὺ ἔχει τέτοια προβλήματα νὰ βγάλει τὰ παιδιά του στὸ δρόμο καὶ νὰ τὰ ἐκμεταλλεύεται. Σίγουρα ὑπάρχει μεγαλύτερη φτώχεια, σίγουρα ὑπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα, ἀλλὰ πρέπει νὰ λύνεται τὸ πρόβλημα στὴν οἰκογένεια», προσθέτει, τονίζοντας πὼς πρέπει «νὰ νοιαζόμαστε ὅταν βλέπουμε ἕνα παιδὶ στὸν δρόμο καὶ εἶναι μόνο τοῦ ἢ τὸ ἐκμεταλλεύονται γιατί τὸ παιδὶ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ εἶναι στὸν δρόμο. Γιὰ αὐτὸ τὸ λόγο κάποιοι τὰ λένε τὰ παιδιὰ τοῦ δρόμου, ἀλλὰ ἐμεῖς τὰ λέμε τὰ παιδιὰ στὸ δρόμο, γιατί δὲν ἀνήκουν ἐκεῖ. Δὲν ἀνήκουν στὸν δρόμο, ἐμεῖς οἱ μεγάλοι τὰ ἀφήνουμε νὰ εἶναι ἐκεῖ».
Ἡ «Ἄρσις», στὸ πλαίσιο ἑνὸς προγράμματος ἐνάντια στὸ Trafficking καὶ τὴν οἰκονομικὴ ἐκμετάλλευση ἀνηλίκων ἀπὸ τὴν Ἀλβανία ποὺ στὴν Ἀθήνα, Θεσσαλονίκη καὶ τὰ Τίρανα Ἀλβανίας, ποὺ ὑλοποίησε ἀπὸ τὸ 2002 ἕως καὶ τὸ 2009, ἐντόπισε στὴ Θεσσαλονίκη 533 ἀνήλικους/ἒς καὶ στὴν Ἀθήνα 203. Οἱ ἀνήλικοι δραστηριοποιοῦνταν σὲ κεντρικὰ σημεῖα τῆς πόλης πουλώντας ἀντικείμενα ἢ παίζοντας μουσικὰ ὄργανα μὲ τὴ συνοδεία μελῶν τῆς οἰκογένειάς τους. Ἀπὸ αὐτὰ τὰ παιδιά, 330 ἦταν κορίτσια καὶ 406 ἀγόρια ἡλικίας 0-18 ἐτῶν, ἐνῶ τὰ 395 παιδιὰ βρίσκονταν νόμιμα στὴν Ἑλλάδα μὲ τὴν οἰκογένειά τους.
Πηγή:tvxs
Ἀπό:Ἀπόψεις γιὰ τὴν Μονὴ Βατοπαιδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου