Ἐπαναφορὰ τῶν διατάξεων περὶ κακόβουλης βλασφημίας καὶ καθύβρισης θρησκεύματος

Σχόλιο στὴ δημόσια διαβούλευση ἐπὶ τῶν παρεμβάσεων στὸν Ποινικὸ Κώδικα 

Γράφει ο Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Δικηγόρος 

Εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη ἡ ἐπαναφορὰ σὲ ἰσχὺ τῶν ἄρθρων 198 καὶ 199 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα περὶ κακόβουλης βλασφημίας καὶ καθύβρισης θρησκευμάτων ἀντίστοιχα, γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς θρησκευτικῆς καὶ κοινωνικῆς εἰρήνης. 

Μὲ τὴν κατάργησή τους ἀπὸ τὸ Ν. 4619/2019 ὁ πολίτης, ἀνεξαρτήτου θρησκεύματος δὲν ἔχει ποινικὴ καὶ ἀντιστοίχως ἀστικὴ προστασία ἀπὸ τὴν κακόβουλη ἐξύβριση τῶν ἱερῶν του. Γιὰ πολλοὺς πολῖτες, ἡ πίστη εἶναι ἱερότερη ἀπὸ τὴν προσωπική τους τιμή, οὐσιῶδες στοιχεῖο τῆς προσωπικότητάς τους, ἡ ὁποία προστατεύεται μὲν ἀπὸ ἄλλες διατάξεις τῶν ἐγκλημάτων κατὰ τῆς τιμῆς, ἀλλὰ ἀνεπαρκῶς ἀφοῦ δὲν περιλαμβάνει τὴ θρησκευτικὴ τιμή. 

Οἱ ὑβριστὲς τῶν θείων, σκοπὸ ἔχουν ὡς ἐπί των πλεῖστον τὴν ὑποτίμηση τῆς θρησκευτικῆς πίστης τοῦ συμπολίτη τους, τὸν ὁποῖο ἀντὶ νὰ προσβάλουν εὐθέως μὲ παράβαση τῆς ποινικῆς διατάξεως τῆς ἐξύβρισης, τὸν προσβάλλουν... πλαγίως, ἀλλὰ πιὸ βάναυσα, ὑβρίζοντας τὴ σημαντικότερη πτυχὴ τῆς προσωπικότητάς του, τὴ θρησκευτική του συνείδηση, ἡ ὁποία προστατεύεται ἀπὸ τὸ ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος καὶ ἑπομένως θὰ ἔπρεπε νὰ προστατεύεται καὶ μὲ ποινικὲς διατάξεις. 

Ἐπιπλέον, οἱ συγκεκριμένες διατάξεις σκοπὸ εἶχαν τὴ διασφάλιση τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης, ὥστε νὰ ἀποφεύγονται αὐτοδικίες ἀπέναντι στοὺς βλάσφημους καὶ προστάτευαν τὴν κακόβουλη καθύβριση καὶ ὄχι τὴν ἀντίρρηση ἢ τὴν κριτικὴ στὰ θρησκεύματα. 

Μάλιστα, οἱ ὡς ἄνω καταργημένες διατάξεις ἦταν θρησκευτικὰ οὐδέτερες, παρὰ τὴν ἀβάσιμη ἐπιχειρηματολογία τῶν ἐπικριτῶν τους, διότι τιμωροῦσαν τὴν ἐξύβριση ὄχι μόνο τῆς χριστιανικῆς πίστης, ἀλλὰ ὅλων τῶν γνωστῶν θρησκευμάτων. 

Τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπὸ ὅλα τὰ θρησκεύματα, οἱ παραβάτες ὑβρίζουν σχεδὸν ἀποκλειστικὰ τὰ ἱερὰ τῶν χριστιανῶν καὶ μάλιστα αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη νὰ τὸ πράξουν κακόβουλα καὶ ἀτιμώρητα, δὲν ἀκυρώνει τὴ θρησκευτικὴ οὐδετερότητα τῆς διάταξης. Αὐτὴ ἡ θλιβερὴ ἀποκλειστικότητα συμβαίνει, διότι ἀπὸ διάφορους κύκλους καλλιεργεῖται κλίμα μισαλλοδοξίας κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἀντιθέτως, οἱ εὐσυνείδητοι χριστιανοὶ ἔχουν ὡς ἀρχὴ νὰ σέβονται ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀσκῶντας μόνο καλόπιστη κριτικὴ στὰ ἄλλα πιστεύματα καὶ ὄχι πεζοδρομιακὲς ὕβρεις. 

Ἕνα κράτος δικαίου καὶ μία πολιτισμένη κοινωνία, ἡ ὁποία θέλει νὰ ἔχει πολῖτες μὲ ἀκέραιο χαρακτῆρα καὶ πνεῦμα κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ ἀνέχεται ἀτιμωρητὶ τὴν ἐξύβριση τῶν ἱερῶν, γνώρισμα ἀνθρώπων μὲ μισαλλοδοξία καὶ ἔλλειψη σεβασμοῦ τῶν συνανθρώπων τους. 

Τέλος, ὑπάρχει καὶ ἡ πνευματικὴ πτυχὴ τοῦ ζητήματος, μὲ τὴν ἀναπόφευκτη εὐθύνη ὅσων ἀπὸ θέσεως ἐξουσίας ἀνέχονται τὴν ἐξύβριση τοῦ Θεοῦ στὸν Ὁποῖον ὁρκίζονται (!), ἡ ὁποία πτυχὴ ἁπλῶς ἀναφέρεται χωρὶς περαιτέρω ἀνάλυση, μήπως ἐνεργοποιήσει τίς - ναρκωμένες στὸ βωμὸ τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητας» - συνειδήσεις κάποιων ἐκ τῆς πλειοψηφούσας παράταξης τοῦ νομοθετικοῦ σώματος.