Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Ἐνθυμοῦμαι, μία φορά πού ἡ θλίψη προσπαθοῦσε νά ἐξαντλήσει τήν ψυχή μου, εἶχα καθίσει ἐκεῖ στή γωνία καί προσπαθοῦσα νά μή σκέφτομαι, ἀλλά νά προσεύχομαι. Ὅταν σκεφτόμουν, ταραζόμουν, ὅταν προσευχόμουν, γαλήνευα.

Ὅσιος Ἐφραίμ Κατουνακιώτης