Ἀνοιχτή Ἐπιστολή τοῦ Συλλόγου «Ἡ Ἁγία Ἐμμέλεια» πρός τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο σχετικά μέ τά Ἐμβόλια καί τίς Ἀμβλώσεις

Ὀρθόδοξος Χριστιανικός

Σύλλογος Προστασίας Ἐμβρύων

«Ἡ Ἁγία Ἐμμέλεια»

Ἀρ. Ἐξερχ. Ἐγγρ.: 2/2021

Ἐλευθερούπολη Καβάλας, 13 Δέκ 2021

ΠΡΟΣ: τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἀνοιχτή ἐπιστολή)

Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, Σεβασμιώτατοι Πατέρες καί Ποιμενάρχαι μας, εὐλογεῖτε!

Ὁ Σύλλογος Προστασίας Ἐμβρύων «Ἡ Ἁγία Ἐμμέλεια», πιστός στό Λόγο τοῦ Εὐαγγελίου καί στήν Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, διακηρύττει τήν ἀλήθεια, ὅτι τό ἀγέννητο παιδί εἶναι ἄνθρωπος, εἰκόνα Θεοῦ, ἐξ ἄκρας συλλήψεως [1] καί ἀγωνίζεται γιά τήν προστασία τῆς ζωῆς του χωρίς ὅρους καί προϋποθέσεις. Ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή τῆς ὕπαρξής του, στιγμή κατά τήν ὁποία εἶναι ἤδη ἄνθρωπος μέ αἰώνια... ἀξία καί προοπτική, τίθεται ὑπό τήν προστατευτική ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἐδῶ καί πολύ καιρό, ὑπάρχει τό ζήτημα σχετικά μέ τή χρήση ἐμβρυικῶν κυτταρικῶν σειρῶν ἀπό ἐκτρωθέντα ἔμβρυα, στά ἐμβόλια γιά τόν Covid-19. Ἔχουμε προσέξει πώς πολλοί ἀδιαφοροῦν, ἀποφεύγουν ἤ δέν θέλουν νά ἀσχοληθοῦν μέ τό τί συμβαίνει πραγματικά στά ἐργαστήρια παραγωγῆς τῶν ἐμβολίων. Γιά αὐτό, θά θέλαμε σάν σύλλογος πού ὑπερασπίζεται τή ζωή νά παράσχουμε κι  τίς πληροφορίες πού ἔχουμε συγκεντρώσει γιά τό συγκεκριμένο θέμα, ἐπιθυμῶντας νά ὑποστηρίξουμε τή ζωή τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ ἀλλά καί νά συμβάλλουμε στήν ὑγεία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Σᾶς παρακαλοῦμε λοιπόν, νά ἀφιερώσετε λίγο χρόνο, γιά νά μελετήσετε καί νά ἐπεξεργαστεῖτε αὐτά τά στοιχεῖα.

Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός λαός τῆς Πατρίδας μας πρέπει νά γνωρίζει τίς ἀπόψεις τῆς Ἐκκλησίας μας πάνω στό θέμα τῶν ἀμβλώσεων πού συνδέεται ἄμεσα μέ τά ἐμβόλια πού κυκλοφοροῦν ἐδῶ καί ἕνα χρόνο στήν Πατρίδα μας. Εἶναι ἕνα πολύ σοβαρό ζήτημα τό ὁποῖο ἔχει ἄμεση σχέση μέ τή σωτηρία μας, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ χρήση ἐμβρυικῶν κυτταρικῶν σειρῶν στήν ἰατρική

Ὅπως εἶναι πλέον εὐρέως γνωστό πολλές φαρμακοβιομηχανίες χρησιμοποιοῦν κύτταρα πού ἔχουν ληφθεῖ ἀπό ἔμβρυα μετά ἀπό ἔκτρωση καί ἔχουν τύχει εἰδικῆς ἐπεξεργασίας γιά τή μελέτη καί παρασκευή φαρμάκων, καλλυντικῶν καί ἐμβολίων.

Πίνακας 1: Στοιχεῖα προέλευσης καί χρήσης κυτταρικῶν σειρῶν[2]

Ἡ τακτική αὐτή περιλαμβάνει τήν ἀκόλουθη διαδικασία:

α) τήν ἔκτρωση μέ τροποποιημένη μέθοδο, προκειμένου νά μήν καταστραφοῦν καί νά μείνουν ἀνέπαφα τά ὑποψήφια πρός συλλογή ὄργανα καί οἱ ἱστοί,

β) τή συλλογή τῶν ἀκέραιων ὀργάνων (νεφρό, πνεύμονα, ἀμφιβληστροειδῆ κλπ.) καί

γ) τή δημιουργία τῶν ἐμβρυϊκῶν κυτταρικῶν σειρῶν πού ἀναπαράγονται καί χρησιμοποιοῦνται γιά πολλά ἔτη.

Ὅπως στήν φυσιολογική ἐξέλιξη τοῦ ὀργανισμοῦ ἀνανεώνονται τά σωματικά μας κύτταρα, ὁμοίως καί κατά τήν ἀναπαραγωγή τῶν κυτταρικῶν αὐτῶν σειρῶν, ἔχουμε ἰσοδύναμη ἀνανέωση, ἀλλά μέ τεχνητό τρόπο. Ἔτσι, τό DNA τῶν κυττάρων αὐτῶν εἶναι ταυτόσημο μέ αὐτό τῶν κυττάρων ἀπό τά ὁποῖα παρήχθησαν.

Πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι κάθε ἐμβρυϊκή κυτταρική σειρά εἶναι τό ἀποτέλεσμα μιᾶς σειρᾶς πειραμάτων πού περιελάμβαναν πολλά ἐκτρωθέντα ἔμβρυα. Αὐτό ἰσχύει γιά ὅλες τίς ἐμβρυϊκές κυτταρικές σειρές πού χρησιμοποιοῦνται στά ἐμβόλια μέ τρέχουσα ἄδεια κυκλοφορίας.

Ὁ ἴδιος ὁ Dr. Stanley Plotkin, σύμβουλος τῆς φαρμακευτικῆς ἑταιρείας Moderna, καί «πατριάρχης» τῆς βιομηχανίας τῶν ἐμβολίων, σέ ἔνορκη κατάθεσή του,[3] στίς 11 Ἰαν 2018, ὁμολογεῖ ὅτι γιά τό ἐμβόλιο τῆς ἐρυθρᾶς χρησιμοποίησε τά κύτταρα τῆς 76ης ἔκτρωσης καθώς οἱ προηγούμενες εἶχαν ἀποτύχει.

Ἡ Pamela Acker ὑπολογίζει, ὅτι γιά τήν σειρά ΗΕΚ-293 χρειάστηκε ἡ θυσία τοὐλάχιστον διακοσίων (200) ἐμβρύων. Τό πείραμα πέτυχε στό τελευταῖο ἔμβρυο, ἀπό τό ὁποῖο καί δημιούργησαν τήν ἐν λόγῳ κυτταρική σειρά. [4]

Ἄς μήν παραβλέπουμε ὅμως πώς καί μιά μόνο ἄμβλωση εἶναι ἀρκετή γιά νά θεωρηθεῖ παράνομη ὅσον ἀφορᾶ τούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἡ προέλευση μιᾶς κυτταρικῆς σειρᾶς. Ἡ ἔκτρωση γιά τούς Χριστιανούς εἶναι ἠθικά μιά μή ἀποδεκτή πράξη, διότι τά ἐμβρυικά κύτταρα ἦταν κάποτε ζωντανά καί εἶχαν «ψυχήν ζῶσαν». (Γέν. 2, 7) Ἦταν ἄνθρωποι, ποῦ τούς ἔκοψαν τό νῆμα τῆς ζωῆς.

Ἡ χρήση ἐμβρυικῶν κυτταρικῶν σειρῶν στά ἐμβόλια Covid-19

Ἡ διαδικασία δημιουργίας ἐμβρυικῶν κυτταρικῶν σειρῶν πού ἀναφέρθηκε παραπάνω, εἶναι δυστυχῶς ἀπόλυτα νόμιμη κατά τούς ἀνθρώπινους νόμους καί ἔχει χρησιμοποιηθεῖ καί γιά τήν παραγωγή ἐμβολίων κατά τῆς Covid-19. Σύμφωνα μέ τό εὐρωπαϊκό Ἰνστιτοῦτο βιοηθικῆς[5], τό κείμενο τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας τῆς Β. Ντακότα[6], στό ὁποῖο βασίστηκε καί ἡ ἐπιτροπή βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπιστημονικές πηγές πληροφόρησης πού λαμβάνουν στοιχεῖα ἀπό τίς ἴδιες τίς ἐταιρίες ἀνάπτυξης τῶν ἐμβολίων[7], καί δεδομένα πού ἀποφάσισαν νά μοιραστοῦν μέ τό κοινό οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες [8], μποροῦμε μέ βεβαιότητα νά ποῦμε ὅτι, γιά τή μελέτη καί τήν παραγωγή τῶν ἐμβολίων κατά τοῦ κορονοϊοῦ πού κυκλοφοροῦν καί ἔχουν ἐγκριθεῖ αὐτή τή στιγμή στήν πατρίδα μας, ἔχουν χρησιμοποιηθεῖ ἀνθρώπινες κυτταρικές σειρές ἀπό ἐκτρωμένα ἔμβρυα.

Πιό συγκεκριμένα:

• Ἡ Astra Zeneca University of Oxford, χρησιμοποίησε τά ἐμβρυϊκά κύτταρα ΗΕΚ-293 καί στά τρία στάδια τῆς προκλινικῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου: α) σχεδιασμός καί ἀνάπτυξη, β) παραγωγή καί γ) ἐργαστηριακές δοκιμές.[9]
• Οἱ Moderna[10]καί Pfizer/BioNTech[11], χρησιμοποίησαν τήν ἐμβρυϊκή κυτταρική σειρά HEK-293 στό τρίτο στάδιο, τό στάδιο τῶν ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν ὅπου τά ἐμβόλια δοκιμάζονται γιά νά διασφαλιστεῖ ὅτι λειτουργοῦν, πρίν ἀρχίσει ἡ μαζική παραγωγή τους.
• Ἡ Johnson & Johnson[12] χρησιμοποίησε τήν ἀνθρώπινη κυτταρική σειρά PER.C6. Γιά νά δημιουργήσει ἀνοσία. Τό ἐμβόλιο τῆς Johnson & Johnson μολύνει τά κύτταρα ἐμβρυϊκῆς κυτταρικῆς σειρᾶς PER.C6 μέ ἀδενοϊό. Ὅλα τά κύτταρα PER.C6 πού χρησιμοποιήθηκαν γιά τήν παρασκευή τοῦ ἐμβολίου Johnson & Johnson προέρχονται ἀπό τόν ἀμφιβληστροειδῆ ἱστό ἑνός ἐμβρύου ἡλικίας 18 ἑβδομάδων πού ἐλήφθη ἀπό μιά ἐκλεκτική ἄμβλωση τοῦ 1985 ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στήν Ὁλλανδία καί εἶναι ἕνα καλά μελετημένο βιομηχανικό πρότυπο γιά ἀσφαλῆ καί ἀξιόπιστη παραγωγή ἐμβολίων ἰικοῦ φορέα. [13]

Ὁ ἀντιπρόεδρος τοῦ Institute Charlotte Losier, David Prentice, [14] ἀναφέρει πώς ὑπάρχουν ἐναλλακτικές λύσεις καί διαθέσιμες νέες τεχνολογίες, γιά τή δημιουργία ἐμβολίων, πού σέβονται τή ζωή τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ [15] καί τίς ὁποῖες προτείνουν γιά τήν ἀποφυγή τῶν ἐκτρώσεων.

Ἡ ἐμβρυική κυτταρική σειρά HEK-293

Ὅλα τά κύτταρα ΗΕΚ-293 προέρχονται ἀπό ἱστό o ὁποῖος προέρχεται ἀπό ἀνθρώπινα ἐμβρυικά κύτταρα, τά ὁποῖα λήφθηκαν ἀπό τό νεφρό ἑνός ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τό συγκεκριμένο ἔμβρυο "ματαιώθηκε νόμιμα" (ἐκτρώθηκε), σύμφωνα μέ τήν ὁλλανδική νομοθεσία, τό ἔτος 1973, στό ἐργαστήριο Alex van der Eb στό Leiden τῆς Ὁλλανδίας. Ὁ Frank Graham, ὁ ἐρευνητής πού ἀνέπτυξε αὐτή τή κυτταρική σειρά, τῆς ἔδωσε ὄνομα μέ βάση τήν προέλευσή της, ἀνθρώπινος ἐμβρυϊκός νεφρός (Human Embryonic Kidney, HEK), καί ἀπό τή μέθοδο πού χρησιμοποίησε γιά τήν ἀρίθμηση τῶν πειραμάτων του πού ἦταν ἡ 293η του προσπάθεια. Ἡ ἐπιτυχία τῶν ΗΕΚ-293 ὑποδηλώνει ὅτι τό δεῖγμα ἦταν ἐξαιρετικά κατάλληλο γιά καλλιέργεια. Ἐξαιτίας τῆς πρακτικῆς καί βιολογικῆς ἀδυναμίας ἀπόκτησης ζῶντος ἱστοῦ ἀπό ἕνα τυχαίως ἐκτρωμένο (δηλαδή ἀποβληθέν) ἔμβρυο, εἶναι ἀπολύτως βέβαιο ὅτι τό μωρό ἀπό τό ὁποῖο προῆλθε ἡ HEK-293 εἶχε προγραμματισθεῖ γιά ἔκτρωση. Ἐπίσης, λόγῳ τῆς βιολογικῆς ἀδυναμίας δημιουργίας ζώσας κυτταρικῆς σειρᾶς ἀπό νεκρό ἱστό, ὅπως ἀναφέρει ὁ Dr Gonzalo Herranz, Καθηγητής Ἱστολογίας καί Γενικῆς Ἐμβρυολογίας στό Πανεπιστήμιο τῆς Ναβάρα τῆς Ἱσπανίας [16] καί οἱ Drs. Enders καί Wells[17] μποροῦμε νά συμπεράνουμε ὅτι τό μωρό ἦταν ζωντανό κατά τή στιγμή τῆς ἐξαγωγῆς τοῦ ἱστοῦ - ἤ εἶχε πεθάνει λίγες στιγμές πρίν. [18] Γεγονός τό ὁποῖο ἐπιβεβαιώνει [19] καί ὁ Tobi Kundid καί συμπληρώνει πώς: «...κανένα μέσο ἀνθρωπιᾶς, ἀξιοπρέπειας ἤ διαχείρισης πόνου δέν χρησιμοποιεῖται κατά τόν «θερισμό» αὐτῶν τῶν κυττάρων γιά τήν παρασκευή τῶν ἐμβολίων.» [20]

Γιά τήν θανάτωση τῶν ἀγέννητων ἀνυπεράσπιστων παιδιῶν μέ ἀντανάκλαση στήν αἰωνιότητα, πού τά βασανίζουμε καί τά προκαλοῦμε τέτοιο πόνο δέν ὑπάρχει καμία εὐαισθησία, τήν ἴδια στιγμή πού τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας μέ την ὑπ' ἀριθμόν 1751/2021 [21] ἀπόφασή του ἀκύρωσε μιά ΚΥΑ βάσει τῆς ὁποίας ἦταν ἐπιτρεπτή ἡ σφαγή ζώων χωρίς προηγούμενη ἀναισθητοποίηση στό πλαίσιο λατρευτικῶν τύπων (μουσουλμανική καί ἑβραϊκή θρησκεία). Τό Στέ ἐπικαλεῖται τό δίκαιο τῆς ΕΕ βάσει τοῦ ὁποίου τά ζῶα ἀποτελοῦν εὐαίσθητα ὄντα καί ὡς ἐκ τούτου πρέπει νά προφυλάσσονται ἀπό κάθε εἴδους πόνο καί ταλαιπωρία.

Δυστυχῶς, σήμερα, εἴτε λόγῳ συμφερόντων εἴτε γιά ἄλλους λόγους, ἡ ἀνθρώπινη ζωή περιφρονεῖται καί ἡ ἀξία της τίθεται κάτω ἀπό τήν ἀξία τῆς ζωῆς τῶν ζώων. Δέ νοεῖται κάποιος νά ὀνομάζεται ''Χριστιανός'' καί νά μή σέβεται τή ζωή, τόσο τή δική του ὅσο καί τῶν συνανθρώπων του, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, θρησκείας, ἰδεολογίας, ἤ νά θέτει τήν ὑγεία τοῦ πάνω ἀπό τή ζωή τῶν ἄλλων.

Σέ ὁμιλία του ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος ἀναφέρει τό ἑξῆς συνταρακτικό γεγονός: «Κάποιος ἀπό σας μοῦ ἔφερε σ' ἕνα φιαλίδιο ἕνα ἔμβρυο ἑνός μηνός, πλῆρες, τόσο δά, σ' ἕνα μπουκαλάκι τῶν πενῆντα γραμμαρίων. Τόσο δά· πλήρης σχηματισμός χεριῶν, ποδιῶν, κεφαλιοῦ! Τά χέρια μέ ὅλα τά δάκτυλα, θά ἔλεγα καί τά νύχια ἀκόμα[...] Ἤτανε ἀγόρι· φαίνονται καί τά γεννητικά ὄργανα. Ἀπ' ὅτι φαίνεται, στήν προσπάθεια νά μπεῖ στό μπουκάλι, ἀποκεφαλίστηκε, καί τό κεφάλι ἤτανε ριγμένο δίπλα, μέ δύο μαῦρα στίγματα, τά μάτια. Πλήρης ἄνθρωπος! [...] Αὐτό τό ἔμβρυο μέσα στό μπουκαλάκι θά ἀναστηθεῖ κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως!»[22]

Ἑνός μηνός στή μήτρα τῆς μητέρας του ὁ ἄνθρωπος ἔχει δάκτυλα καί νύχια καί ὁρισμένοι θέλουν νά νομίζουμε ὅτι εἶναι ἀσχημάτιστη μᾶζα κυττάρων!

Οἱ ψυχές ὅμως τῶν ἐκτρωθέντων ἤ ἀποβληθέντων ἐμβρύων «ἀθανατοῦνται» καί ἀναμένουν τήν κοινή ἀνάσταση στό τέλος τῆς ἱστορίας, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἀναστάσιο τόν Σιναΐτη. Τό ἔμβρυο εἶναι πλήρης ἄνθρωπος καί ἤδη ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεως καταγράφηκε ὡς ἀνθρώπινη ὕπαρξη στήν μνήμη τοῦ Θεοῦ, πού σημαίνει ὅτι κι αὐτό θά ἀναστηθεῖ.

«Τὸ ἀκατέργαστόν μου εἶδον οἱ ὀφθαλμοί σου,

καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πάντες γραφήσονται·

ἡμέρας πλασθήσονται καὶ οὐθεὶς ἐν αὐτοῖς»

(Ψαλμ. 138, στίχ.16)

Ἡ Ἄμβλωση σύμφωνα μέ τό Δίκαιο

Ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ὡς τό ἀνώτατο συνταγματικό ἀγαθό, προστατεύεται ἀπόλυτα καί ἀπεριόριστα, ἀνεξαρτήτως τῆς σωματικῆς ἤ πνευματικῆς κατάστασης τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Τό Σύνταγμα κατοχυρώνει τό δικαίωμα τῆς ζωῆς καί ἀπαγορεύει τόν τερματισμό της μέ ὁποιονδήποτε τρόπο.

Παραδείγματα προστασίας τῆς ζωῆς σύμφωνα μέ τό Δίκαιο διαχρονικά:

• Βασιλικά: «ἡ ἐπίτηδες ἐκτρώσασα τυπομένη ἐξορίζεται» «ὁ δεδωκὼς πόμα πρὸς φίλτρον ἤ ἀμβλωθρίδιον κἄν χωρὶς δόλου τιμωρεῖται ἀναλόγως».[23]
• Ὁ Λέων ὁ Σοφός, μέ τήν 31η Νεαρά του, παρέχει τό δικαίωμα διαζυγίου στόν ἄνδρα, τοῦ ὁποίου ἡ γυναῖκα τολμᾶ νά ἐπιχειρήσει ἄμβλωση τοῦ «σπέρματός του», γιατί ἔτσι «ἐφεδρεύει τῇ ἐκείνου ζωῇ». [24]
• Ὁ νομομαθής Οὐλπιανός τονίζει ὅτι: ὅταν μιά ἔγκυος γυναῖκα βίαια προβεῖ ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ της γιά νά ὁδηγηθεῖ στήν ἀποβολή τοῦ ἐμβρύου, τότε ὁ διοικητής τῆς ἐπαρχίας ἔχει τό δικαίωμα νά καταδικάσει τή γυναῖκα αὐτή σέ ἐξορία. Ἐπίσης, θεωρεῖ τό κυοφορούμενο ὡς ἄνθρωπο πρίν γεννηθεῖ.[25]
• Σύμφωνα μέ τό δίκαιο τῆς Ἑλλάδας, τό ἔγκλημα τῆς ἄμβλωσης τιμωρεῖται ἀπό τόν κοινό ποινικό νομοθέτη σέ βαθμό κακουργήματος, προβλεπομένων καί εἰδικῶν περιπτώσεων, κατά τίς ὁποῖες διώκεται καί τιμωρεῖται στόν βαθμό τοῦ πλημμελήματος.[26]

Ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν Ἄμβλωση

Ἡ σημαντικότητα τῆς ὑπόστασης τῆς ζωῆς ἀντανακλᾶται καί στούς Ἱερούς Κανόνες τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας πού συμπληρώνεται μέ τά προβλεπόμενα ἐπιτίμια γιά ὅσους ὁδηγηθοῦν σέ πράξεις ἀφαίρεσης ζωῆς τῶν συνανθρώπων τους. Ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας διδάσκει ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ δημιουργός καί ἡ πηγή τῆς ζωῆς, γεγονός πού φανερώνει τήν ἱερότητα τῆς ζωῆς καί τήν αἰώνια ἀξία της.

«Έγὼ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ·

οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων»

(Ματθ., 22, 32)

Ἡ ζωή, ἀπ' ὅλα τά φυσικά δῶρα τοῦ Θεοῦ, εἶναι τό πρῶτο δῶρο. Ὁ ἄνθρωπος μόνο ζωντανός δύναται νά ἀγαπάει τόν Θεό καί νά τόν εὐχαριστεῖ γιά τό δῶρο τῆς ζωῆς. Ἡ ἐπιλογή τοῦ θανάτου δέν ἀποτελεῖ δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου[27]. Ὅπως ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά δώσει ζωή, δηλαδή νά κατασκευάσει ζωή, ἔτσι δέν μπορεῖ καί νά ἀφαιρέσει. Ἀπόλυτος Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου εἶναι μόνο ὁ Θεός.

«Κύριος θανατοῖ καὶ ζωογονεῖ, κατάγει εἰς ᾅδού καὶ ἀνάγει»

(Βασιλειῶν 1β´, 6)

Ἔτσι καί τό ἔμβρυο εἶναι μιά ζωή, ἕνας μικρός ἀνεξάρτητος ὀργανισμός, μιά ὕπαρξη πού ἔχει δικαίωμα νά ζήσει, δέν εἶναι κτῆμα πού τό διαχειρίζεται κάποιος. Ἡ παρεμπόδιση τῆς ἐξέλιξης τοῦ ἐμβρύου, μέ τή βίαιη διακοπή τῆς κύησης, δέ συνιστᾶ ἁπλά μιά τυπική βιολογική διαδικασία, ἀλλά καταστροφή μιᾶς ἀνθρώπινης ζωῆς, μιᾶς ζωῆς μέ αἰώνια προοπτική. Ἡ ἄμβλωση, σύμφωνα μέ τούς ἱερούς κανόνες, ἀνήκει στά ἐγκλήματα κατά τῆς ζωῆς καί τοῦ σώματος καί ταυτίζεται μέ φόνο.[28] Ὅποιος θανατώνει ἕναν συνάνθρωπό του ἀντιστρατεύεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί καθυβρίζει τό ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ.

«ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων»

(Σοφία Σολομῶντος 1, 13)

Ὁ σεβασμός τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, εἶναι σεβασμός πού πηγάζει ἀπό τόν ἄνθρωπο καί καταλήγει καί πάλι στόν ἄνθρωπο, στό πρόσωπο τοῦ συνανθρώπου. Μέσα ἀπό τή βιβλική 6η ἐντολή «οὐ φονεύσεις», δηλαδή μή σκοτώσεις, μέ κανέναν τρόπο μήν ἀφαιρέσεις τή ζωή τοῦ συνανθρώπου σου, ἐκφράζεται τό πνεῦμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας σχετικά μέ τό ζήτημα τῶν ἀνθρωποκτονιῶν. Τό πνεῦμα αὐτό τῆς Ἐκκλησίας σχετικά μέ τήν ἀνθρωποκτονία, φαίνεται καί στό Ἱερό «Πηδάλιον» των Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καί Ἰερομόναχου Ἀγαπίου. Μέ ἐπίκεντρο τόν ἄνθρωπο ὡς ψυχοσωματική ὀντότητα, δίνεται ἰδιαίτερη ἔμφαση στή ζωή του, τήν ἀξία καί τό νόημα αὐτῆς, καθώς καί σέ τρόπους μέ τούς ὁποίους αὐτή διαφυλάσσεται καί θωρακίζεται.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δια τεσσάρων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Γ',Δ', Ε' καί Στ') καί σύμφωνα μέ τον 91ον Κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τους 2ο[29] καί 8ο Κανόνες τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, σέβεται καί ἀναγνωρίζει τόν ἄνθρωπο ὡς τέλειο ἐξ ἄκρας συλλήψεως[30]. Ἀπό τήν στιγμή, δηλαδή, κατά τήν ὁποία ἡ διαφανής ζώνη του ὠαρίου κλείσει ἑρμητικά τήν πρόσβαση σέ ἄλλους ἀρένες γαμέτες, τότε ἀκριβῶς πού ἱδρύεται τό περιγραπτόν τοῦ ἀνθρώπου στήν πρώτη του ἐνδομήτρια μορφή «ἐν κρυφῇ» (Ψαλμός 138, 15) καί ταυτόχρονα ἀρχίζει ἡ προσωπική ἱστορία τοῦ νέου αὐτοῦ θεοπλάστου ὄντος. «Κάθε ἄνθρωπος πού συλλαμβάνεται, ἔχει μέν ἀρχή ἀλλά δέν ἔχει τέλος. Ἡ ἀρχή, σύλληψη του κάθε ἀνθρώπου ἀποτελεῖ γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἕνα γεγονός μοναδικῆς σπουδαιότητας», ὅπως ὄμορφα ἔχει γράψει στό παρελθόν ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.[31] Ἀπό τή στιγμή αὐτή ἀρχίζει ἡ διαφοροποίησή του ἀπό τούς ἄλλους, εἶναι ἕνας νέος ὀργανισμός, ἀνεπανάληπτος πού διαθέτει αἰώνια ψυχή καί εἶναι σεβαστός καί ἱερός.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄνθρωπος σέ κάθε φάση τῆς ἀνάπτυξής του ἀπό τή στιγμή τῆς συλλήψεως, κατά τήν ὁποία εἰσέρχεται στήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας. «Μεγάλου γὰρ ἀξιώματός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος. Ἴδε πόσος ἐστίν ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη, καὶ οὐκ εὐδόκησεν ἐν αὐτοῖς ὁ Κύριος, εἰ μὴ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ μόνῳ ἀναπαύεται. Τιμιώτερος οὖν ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὑπὲρ πάντα τὰ δημιουργήματα...».... [32]

Τό ἔμβρυο εἶναι ἄνθρωπος. Ἡ δυνατότητά του νά ἀναπτυχθεῖ σέ τέλειο ἄνθρωπο (Ἅγιο, σύμφωνα μέ τήν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἁπλῶς σέ ἐνήλικα κατά τήν ἄθεη ἐπιστήμη) ἐπισφραγίζει τήν ἀνθρώπινή του ὀντότητα. «Ἀπό ἄκρας συλλήψεως τό ἔμβρυο δέν εἶναι ἁπλά γονιμοποιημένο ὠάριο, εἶναι τέλειος ἄνθρωπος κατά τήν ταυτότητα καί διαρκῶς τελειούμενος κατά τήν φαινοτυπική ἔκφραση καί ὀργάνωση» μᾶς γράφει καί πάλι ἡ ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος[33]. Καί εἶναι ὁ ἄνθρωπος μιά ἀνεπανάληπτη καί ἀνεκτίμητη πράξη, πού καλεῖται νά ὁμοιωθεί πρός τόν δημιουργό του. [34]

Μέ τήν σύλληψη, δηλαδή, τό γεγονός τῆς γονιμοποιήσεως καί τῆς δημιουργίας τοῦ ζυγωτοῦ κυττάρου, στοιχειοθετεῖται ἡ ἔναρξη τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου ὡς ψυχοσωματικῆς ὀντότητας, ὅπως αὐτή ὁρίζεται στήν ἀνθρωπολογία τῆς Ἐκκλησίας. [35]

H Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὑπενθυμίζει τό «ἅμα σύλληψη ἅμα ψυχὴ» μέ τίς ἑορτές τῆς συλλήψεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου[36]. Ἡ ὕπαρξη ψυχῆς καί ἀνθρώπινης ὑπόστασης στό ἔμβρυο γίνεται ἀκόμα πιό ἐμφανής,ἐμφανῆς στό γεγονός τοῦ ἀσπασμοῦ τῆς Ἁγίας Ἐλισάβετ ἀπό τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, ἀμέσως μετά τόν Εὐαγγελισμό, πῆγε στήν Ἐλισάβετ. Ἀγέννητο μωρό ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, μέσα στή μήτρα τῆς ἁγίας του μητέρας καί ἔπεσε καί προσκύνησε μέσα στήν κοιλιά τόν Ἄναρχο, μόλις τόν αἰσθάνθηκε κοντά του. Θυμίζουμε ὅτι ἐνῶ ὁ Ἰωάννης ἦταν στόν 6ο-7ο μῆνα τῆς κύησης, ὁ Ἰησοῦς ἦταν στόν 1ο-2ο. «Καί ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τόν ἀσπασμόν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τό βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς·καί ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καί ἀνεφώνησε φωνή μεγάλη καί εἶπεν εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Καί πόθεν μοί τοῦτο ἶνα,ἵνα ἔλθη ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μοῦ πρός με; Ἰδού γάρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ σοῦ εἰς τά ώτά μου, ἐσκίρτησε τό βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μοῦ» (Λουκ. 1,14 καί 1,41-45)

Ἀκόμα ἀπό τή διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης[37]μποροῦμε μέ ἀσφάλεια νά ποῦμε ὅτι ἀπό τή στιγμή τῆς σύλληψης ὑπάρχει ταυτόχρονη ὕπαρξη ψυχῆς καί σώματος. [38]

Ἐπίσης, στό Ἐγκύκλιο Σημείωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑπ' ἀριθμ. 307/219/19-1-2006,[39] προβάλλεται ἡ ἄποψη τῆς Ἐκκλησίας σχετικά μέ τή δημιουργία τῆς ψυχῆς, στά ἑξῆς ἐνδεικτικά σημεῖα:

• Παράγραφος 8 τοῦ σημειώματος: «Ἡ γονιμοποίηση, μαζί μέ τή βιολογική ζωή καί ὀντότητα, προσδίδει στόν ἄνθρωπο τήν ὕπαρξη, τό εἶναι, τήν ψυχή».
• Παράγραφος 9 τοῦ σημειώματος: «Ἡ ψυχή δέν ἐγκαθίσταται στό σῶμα, ἀλλά εἶναι σύμφυτη μέ αὐτό. Μαζί μέ τό σῶμα γεννιέται καί ἡ ψυχή».
• Παράγραφος 28 τοῦ σημειώματος: «Ἡ ἀρχή τῆς βιολογικῆς ζωῆς στόν ἄνθρωπο ταυτίζεται μέ ἕνα μοναδικῆς καί ἀνεπανάληπτης σπουδαιότητος γεγονός, τή γέννηση μιᾶς νέας ψυχῆς».

Γιά τόν λόγο αὐτό, ὅταν οἱ Πατέρες τοποθετοῦνται ἀπαγορευτικά ἀπέναντι στήν ἄμβλωση, δέν ἐξετάζουν σέ ποιό στάδιο ἀνάπτυξης βρίσκεται τό ἔμβρυο.[40] Ὁ Μέγας Βασίλειος στόν 2ο κανόνα του ἐπισημαίνει τή σημασία τοῦ κυοφορούμενου καί τονίζει ἰδιαιτέρως τήν ἀπαγόρευση διάκρισης ἐάν αὐτό εἶναι διαμορφωμένο, δηλαδή ἄν ἔχει λάβει τήν τελική του μορφή ὡς νεογνό, ἤ ἐάν φαίνεται σέ ἐμᾶς ὡς μία ἄμορφη μᾶζα ἀναπαραγόμενων κυττάρων, κάτι τό ὁποῖο τό συναντᾶμε στίς πρῶτες μέρες τῆς συλλήψεως. Ἀξίζει ἐδῶ νά σταθοῦμε γιά μερικά λεπτά καί νά στοχαστοῦμε ἐκτενῶς τή φράση τοῦ Ἁγίου «...φαίνεται σέ ἐμᾶς...» «ἐκμεμορφωμένου καὶ ἀνέξεικονίστου παρ' ἡμῖν» καί νά ἀναλογιστοῦμε καί τίς ἐπιστημονικές καί τίς θεολογικές καταβολές τοῦ Ἁγίου πού νομοθέτησε ἔτσι καί τό ἄν ἐμεῖς μποροῦμε νά παραβλέπουμε αὐτά πού ὁρίζει.

Στόν ἴδιο κανόνα σχετικά μέ τήν ἄμβλωση, ὁ Μέγας Βασίλειος ὁρίζει ὅτι ἡ γυναῖκα ἡ ὁποία φθείρει (μέ ὁποιονδήποτε τρόπο) τό ἔμβρυο πού κυοφορεῖ εἶναι ὑπόλογη φόνου, ἀφοῦ ἔτσι ἐκδηλώνει περιφρόνηση πρός ἕνα ἄλλο πρόσωπο (τό παιδί τῆς), ἐξαιτίας τῆς καταστρέφεται μιά ἀνθρώπινη ζωή καί ματαιώνεται ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὡς ἑκούσιοι φονεῖς ἀντιμετωπίζονται καί αὐτοί πού ἔδωσαν τά ἀμβλωθρίδια ἀφοῦ συμμετεῖχαν καί χορήγησαν τά ἀναγκαῖα μέσα γιά νά βλάψουν τό ἔμβρυο. [41]

Ἡ αὐτοτέλεια τοῦ ἐμβρύου ὡς ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ ἀποδεικνύεται καί ἀπό τόν 6ο Κανόνα τῆς Τοπικῆς Συνόδου Νεοκαισάρειας.[42] Ἐάν τό κυοφορούμενο ἦταν μέρος τῆς ἐγκύου, τότε θά ἔπρεπε νά συμβαπτίζεται μέ αὐτήν. Ἡ ἐναντίωση πού προβάλλεται σέ αὐτόν τόν Κανόνα ἀποδεικνύει ὅτι τό ἔμβρυο ἔχει δική του ὑπόσταση, ξεχωριστῆ ἀπό τῆς μητέρας, ὄχι μόνο κατά τήν ψυχή ἀλλά καί κατά τό σῶμα, (καθώς προῆλθε ἀπό σύζευξη γαμετῶν πατρικῆς καί μητρικῆς προελεύσεως) καί οὐσιαστικά δέν ἔρχεται σέ ἐπαφή μέ τή μητέρα[43] ἀλλά μόνο ἐνοικεῖ (χωρίς νά παρασιτεῖ) σέ αὐτήν προσωρινά.

Στήν ἐποχή μας εἶναι πλέον κοινῶς διαπιστωμένο πώς ἡ ἄμβλωση προκαλεῖ τεράστια ἠθικά θέματα καί ἐνοχή, πού εἶναι δυνατόν νά ὁδηγήσουν σέ ἄσχημες ψυχολογικές καταστάσεις καί νά δημιουργήσουν ψυχικά τραύματα. Μέ τήν ἄμβλωση θανατώνεται ἄδικα ἕνα ἔμβρυο καθώς ἐπίσης, μπορεῖ νά προκληθοῦν διάφορα νευρολογικῆς, ψυχολογικῆς, ὑγειονομικῆς φύσεως προβλήματα, στείρωση[44] ἀκόμη καί θάνατος στή μητέρα.

Σέ περίπτωση φόνου ἐγκύου, ὁ Μέγας Βασίλειος στόν 2ο κανόνα τοῦ Πηδαλίου, ἀναφέρει πώς μιλᾶμε γιά δύο ξεχωριστούς φόνους.

Σέ περίπτωση στείρωσης ἐφαρμόζεται ὁ 22ος Ἀποστολικός Κανόνας πού λέει: «ὁ ἀκρωτηριάσας ἑαυτόν, μὴ γινέσθω κληρικός. Φονεὺς γὰρ ἐστιν ἑαυτοῦ».

Ἡ γυναῖκα ἡ ὁποία μέ δική της ἀπόφαση καί συγκατάθεση ὑποβάλλεται σέ στείρωση - εὐνουχισμό καθίσταται «τῆς τοῦ Θεοῦ δημιουργίας ἐχθρός». Ἀκυρώνει τήν φύση της καί ἀθετεῖ τήν Θεία Ἐντολή, «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε». (Γένεσις, 1,28) Μεγαλύτερη, βέβαια, εὐθύνη ἔχει ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος διαπράττει τόν εὐνουχισμό τῆς μητέρας καί μάλιστα ἐν ἀγνοίᾳ της.

Ἐπιστήμη καί Βιοηθική

Ἀναμφισβήτητα, ἡ ἐποχή στήν ὁποία ζοῦμε χαρακτηρίζεται ἀπό νέες ἐπιστημονικές καί τεχνολογικές ἀνακαλύψεις στή βιολογία, στή βιοϊατρική, στή βιοτεχνολογία καί στή γενετική οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς ἐπακόλουθο τήν προσφορά νέων λύσεων σέ χρόνιες ἤ προσωρινές ἀσθένειες.

Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τίς ἔρευνες, ἐφ' ὅσον αὐτές κινοῦνται μέσα σέ ὁρισμένα, παραδεκτά ἠθικά πλαίσια, τονίζει ὅμως καί τήν ἀνάγκη νά μποῦν ὁρισμένοι φραγμοί οἱ ὁποῖοι θά περιορίζουν τήν ἀπολυτότητα τῆς ἀνεξαρτησίας τῶν ἐπιστημόνων, ὥστε νά μή φτάσουν σέ ἕνα σημεῖο μέ τό ὁποῖο θά μποροῦν νά κάνουν κακό στό ἀνθρώπινο γένος.

Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἐνημερώνει καί νά ἀφυπνίζει τά μέλη της, τούς πιστούς, στηριζόμενη στήν Ἁγία Γραφή, τήν Ἱερά Παράδοση καί τίς Κανονικές ἀποφάσεις τῶν Συνόδων της, πού περιέχονται στό Ἱερό «Πηδάλιον», μέ γνώμονα τήν προάσπιση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἀπέναντι σέ ἀντικανονικές καί ἀντορθόδοξες ἐνέργειες πού ἐνδέχεται νά βλάψουν ἤ νά καταστρέψουν ἀνθρώπινες ζωές ἤ -χειρότερα- νά καταδικάσουν ψυχές.

Στήν ἐποχή μας ἡ ἐπιστήμη ἀνάλογα μέ τίς σκοπιμότητες, τίς γνώσεις καί τούς φορεῖς της πολλές φορές ἀντιμετώπισε τό ἀνθρώπινο ἔμβρυο ὡς ἕνα ἄθροισμα κυττάρων πού ἀνάλογα μέ τή βούληση τῆς μπορεῖ νά καταστραφεῖ, νά ὑποστηριχθεῖ, νά ἀναπαραχθεῖ, νά χρησιμοποιηθεῖ καί νά ἀξιοποιηθεῖ, σάν νά πρόκειται γιά τό ὁποιοδήποτε ἐμπόρευμα. Πλειάδα παραδειγμάτων βρίσκουμε καθημερινά στίς περιπτώσεις τῆς ἰατρικῆς ὑποβοήθησης στήν ἀνθρώπινη ἀναπαραγωγῆς, τῆς ἀνάπτυξης ἱστῶν καί ὀργάνων καί τίς θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Ἀρνητική στάση διατηρεῖ ἡ Ἐκκλησία ἀπέναντι στήν ἀνάπτυξη ἀρχέγονων ἐμβρυικῶν κυττάρων, καθώς καί ἀρνητική ἦταν καί ἡ ἀπάντηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ Δελτίο Τύπου πού ἐξέδωσε στίς 25 Ἰανουαρίου 2001, σχετικά μέ τήν ἀπόφαση τῆς Βουλῆς τῶν Λόρδων στή Μεγάλη Βρετανία νά ἐγκρίνει Νομοσχέδιο πού ἐπιτρέπει τήν κλωνοποίηση ἐμβρυικοῦ ἱστοῦ γιά θεραπευτικούς σκοπούς. Ὑπενθύμισε τήν τοποθέτησή της, στίς 17 Αὐγούστου τοῦ 2000[45] γιά τήν ἀπόφαση τῆς Βρετανικῆς Κυβέρνησης νά ἐπιτρέψει τά πειράματα σέ ἀνθρώπινα ἐμβρυικά κύτταρα, πού προέρχονται ἀπό κλωνοποίηση τύπου Ντόλυ, στήν ὁποία ἀνέφερε ὅτι, «Ἡ Ἐκκλησία μας ἐκφράζει τήν κατηγορηματική ἀντίθεσή της στή διεξαγωγή πειραμάτων σέ ἀνθρώπινα ἐμβρυονικά κύτταρα. Αὐτό πού ἔτσι ὀνομάζεται ἐξυπονοεί τήν καταστροφή ὄχι ἐμβρυονικῶν κυττάρων, ἀλλά ἀνθρωπίνων ἐμβρύων.»

Γνωρίζουμε πώς τά κύτταρα ἀπαρτίζουν τούς ἱστούς καί οἱ ἱστοί συγκροτοῦν τήν σωματική μας ὁλότητα. Πώς εἶναι δυνατόν νά ἀποδεχόμαστε τήν πειραματική χρήση ἑνός ζωντανοῦ ἐμβρύου, μέσῳ τῶν κυττάρων του, ἤ τῶν ἱστῶν του;

«Τά πειράματα στά ἀνθρώπινα ἔμβρυα ὁδηγοῦν ἀναπότρεπτα στό θάνατό τους καί γιά τό λόγο αὐτό ἀπαγορεύονται σέ πολλές χῶρες. Ὁ σκοπός δέν ἁγιάζει τά μέσα ὅταν πρόκειται γιά τήν πρόκληση θανάτου ἔστω καί σέ ἕναν ἄνθρωπο, πολύ περισσότερο ὅταν αὐτό γίνεται ἀναγκαστικά καί χωρίς τή συναίνεσή του, μιά πού φυσικά κάτι τέτοιο εἶναι ἀδύνατο προκειμένου γιά ἕνα ἔμβρυο.»[46]

Ἡ ἔκτρωση οὐδέποτε εἶναι θεραπευτική, ὁδηγεῖ πάντα στό σωματικό θάνατο ἕνα ἀγέννητο παιδί, μία ζῶσα εἰκόνα Θεοῦ, ἐνῶ μακροπρόθεσμα καταστρέφει σωματικά καί πνευματικά καί ὅλους ὅσους συνδράμουν σέ αὐτή. Ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀντικείμενο ποικίλης χρήσεως καί καταχρήσεως. Ἡ ἀνθρώπινη ζωή καί τό σῶμα τοῦ βρέφους βεβηλώνονται. Ἡ χρήση τῶν μελῶν τοῦ θανατωθέντος ἐμβρύου «πρός ὄφελος(;) τῆς ἐπιστήμης» μέ αὐτόν τόν τρόπο, μᾶλλον προκαλεῖ ἀπεχθῆ αἰσθήματα, παρά δικαιώνει τήν βάναυση πράξη. Τό ἔμβρυο εἴτε σκοτώθηκε γιά τό σκοπό αὐτό εἴτε ὄχι, ἀφοῦ ἀφαιρεθεῖ βίαια ἀπό τή μήτρα τῆς μητέρας του, προσφέρεται στά χέρια τῶν ἐρευνητῶν, οἱ ὁποῖοι τό τεμαχίζουν «τὰς χεῖρας καὶ μηρούς, καὶ βραχίονας καὶ κνήμας καὶ τοὺς δακτύλους καὶ τὴν κάραν» [47] καί μετά τήν ἀποβίωσή του τό πετᾶνε στά σκουπίδια χωρίς κἄν μιά στοιχειώδη ταφή. Ὅμως ὅλη αὐτή ἡ διαδικασία δέν σταματάει ἐκεῖ. Τά κύτταρα πού ἔχουν συλλεχθεῖ ἀπό αὐτό τό ἔμβρυο πού θυσιάστηκε βίαια, διασύρονται ἐπί δεκαετίες καί πολλαπλασιάζονται στά ἐργαστήρια σάν νά πρόκειται γιά κάποιο ὑλικό οὐδέτερο γιά «νά σώζουν ζωές». Μέ τήν τόσο ὑπερβολική ἀγάπη γιά τόν ἑαυτό μας, φτάσαμε στό σημεῖο νά μήν ὑπολογίζουμε τίποτα καί νά πατᾶμε ἐπί πτωμάτων κυριολεκτικά!

Ἀποδοκιμάζοντας τήν ἔκτρωση ὡς θανάσιμη ἁμαρτία, ἡ Ἐκκλησία ἀδυνατεῖ νά βρεῖ ὁποιαδήποτε δικαιολογία, ἀκόμα καί σέ περίπτωση κατά τήν ὁποία ἀπό τήν καταστροφή τῆς συλληφθείσης ἀνθρώπινης ζωῆς ἴσως νά ὠφεληθεῖ ἡ ὑγεία κάποιου ἀνθρώπου. Ὁ Δαβίδ μέ ἀποστροφή ἀπορρίπτει κάθε εὐεργετική προσφορά, πού εἶναι ἀπόρροια ἁμαρτίας «Ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλὴν μου» (Ψαλμός 140,5). Ἐμεῖς εἴμαστε βασιλικότεροι τοῦ Προφητάνακτος καί μποροῦμε νά βάλουμε μέσα στό αἷμα μας αἷμα ἀθώων προκειμένω νά σωθοῦμε ἀπό τόν κορονοϊό καί τήν ὁποιαδήποτε ἄλλη πληγή;

Ὁ Ἱπποκράτης ἦταν ὁ πρῶτος πού ἀπαγόρευσε στόν ἰατρό τή συμμετοχή του στή διενέργεια τῶν ἀμβλώσεων ὅπως προκύπτει καί ἀπό τόν περίφημο ὅρκο τοῦ: «Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον, οὐδὲ ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιῆνδε. ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω». Θά μπορούσαμε νά τόν χαρακτηρίσουμε ὡς πρόδρομο τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ὅσον ἀφορᾶ τά θέματα τῆς εὐθανασίας καί τῆς ἔκτρωσης.

Ἡ δολοφονία (ἔκτρωση) ἐμβρύων, ἡ ἀφαίρεση τῶν κυττάρων ἀπό τά νεκρά τους σώματα καί ὁ πειραματισμός πάνω σέ αὐτά ἀποτελεῖ ἐξαιρετικά μεγάλο βιοηθικό πρόβλημα καί δέν θά μποροῦσε παρά νά χαρακτηριστεῖ τό λιγότερο ὡς ἱεροσυλία, ἀκόμα καί ἄν παραβλέπαμε το χαρακτηρισμό τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ὡς Ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν Ἀπόστολο(Κορινθίους Α' 6, 19).

Ἡ Ἐκκλησία σέβεται τόν νεκρό καί περιβάλλει τά λείψανά του μέ ἱερότητα, καθώς ἡ προσβολή καί ἡ ἀσέβεια πρός τόν νεκρό ἐπιτιμᾶται ἀπό τόν 7ο Κανόνα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, τόν 66ο Κανόνα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τόν 29ο Κανόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Νηστευτῆ.

Στήν Καινή Διαθήκη καθίσταται φανερή ἡ ἀξία τοῦ σώματος, ἀφοῦ συνιστᾶ κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Καί ἀπαιτεῖται γι' αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο νά διατηρεῖται τό σῶμα ἁγνό.

«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν

ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ;»

(Α' Πρός Κορινθίους 6, 19)

Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει: «Ὀφείλομεν δέ νά φροντίζωμεν νά χρησιμοποιοῦμεν τήν ἰατρικήν τέχνην, ἐάν ποτέ χρειασθῆ, ἔτσι, ὥστε νά μή ἀποδίδωμεν εἰς αὐτήν κάθε αἰτίαν ὑγείας ἤ ἀσθενείας, ἀλλά νά δεχώμεθα τήν χρῆσιν τῶν ἀγαθῶν της ὡς προοριζομένην εἰς δόξαν Θεοῦ καί ὡς πρότυπον τῆς ἐπιμελείας τῶν ψυχῶν [...]Ὅ,τι ὅμως ἐπινοεῖται μέ ἐπιπολαιότητα καί εἶναι καρπός περιεργείας, ἀπαιτεῖ δέ πολλήν ἀπασχόλησιν καί στρέφει ὅλην σχεδόν τήν ζωήν μᾶς εἰς τήν ἐπιμέλειαν τῆς σαρκός, πρέπει νά ἀποφεύγεται ἀπό τούς Χριστιανούς.»[48]

Ἡ ἰατρική τέχνη χρησιμοποιεῖται γιά νά ὠφελήσει τόν ἄνθρωπο, ὅμως δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε νά ἀναγνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός χορηγεῖ τά φάρμακα καί τά ὑλικά στούς ἰατρούς, ἀλλά καί τούς φωτίζει στήν ἐπιτέλεση τοῦ ἔργου τους. Ὅταν ὅμως οἱ ἰατροί ὑπερεκτιμοῦν τίς δυνατότητες τῆς ἰατρικῆς, ὅταν δικαιολογοῦν ἀκόμη καί τήν θανάτωση ἀνθρώπων γιά νά βοηθήσουν ἄλλους νά ζήσουν, ξεχνῶντας τόν Θεό ἐπειδή ἔτσι τούς ἀρέσει, τότε ἡ ἰατρική τέχνη ἀντί νά ὠφελεῖ, βλάπτει καί δαιμονίζει.

«Χρειάζεται πολλή προσοχή, σύνεση καί διάκριση, γιά νά γίνεται τό καλό μέ καλό τρόπο καί νά ὠφελεῖ, γιατί ἀλλιῶς, ἀντί νά ὠφελεῖ, δαιμονίζει τόν ἄλλον.» (Ἅγιος Παϊσιος)[49]

«οὐδὲ τὸ καλὸν καλὸν, εἰ μὴ καλῶς γένηται»

[50](Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)

Ἐπιδείνωση τοῦ προβλήματος

Ὅταν ὁ Θεός καί ἡ φυσική τάξη ἀντικαθίστανται ἀπό τόν ἄνθρωπο καί τήν ἀνθρώπινη αὐθαιρεσία, ἡ περιφρόνηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας μέ τήν καταστροφή τῆς ἀγέννητης ζωῆς θεωρεῖται ἀναπόφευκτη. [51]

Ἡ χρήση ἐμβρυϊκῶν κυτταρικῶν σειρῶν ἀπό ἐκτρωθέντα ἔμβρυα στήν ἔρευνα σέ ὁποιοδήποτε ἐπίπεδο, τροφοδοτεῖ τήν αὐξανόμενη ἀποδοχή τῆς χρήσης τους τόσο στήν ἔρευνα τῶν ἐμβολίων ὅσο καί σέ ἄλλους τύπους ἔρευνας γιά τήν κλιμάκωση τῆς "ποικιλίας" καί τήν "ἀναβάθμισή" της ἰατρικῆς. Γίνεται ὅλο καί πιό εὐρέως διαδεδομένη καί ἀποδεκτή ἡ χρήση αὐτῆς τῆς μεθόδου ὄχι μόνο στήν ἰατρική ἀλλά καί στήν συνείδηση τοῦ ἁπλοῦ κόσμου ὁ ὁποῖος τό θεωρεῖ πλέον κάτι σάν «θεραπευτική ἀναγκαιότητα» καί «ἐπιστημονικό ὄφελος».

Ὅμως, δέν μπορεῖ ἠθικά ἡ ἰατρική νά στηρίζεται πάνω στό θάνατο κάποιου ἀνθρώπου. Ὅπως διατύπωσε καί ὁ Ἱπποκράτης σάν βασική ἰατρική ἀρχή, «(δεῖ) ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν». Δηλαδή, γιά νά ἀσκήσει ὁ ἰατρός τήν θεραπευτική του τέχνη ἀπέναντι στά νοσήματα, πρέπει νά ἔχει ὕπ΄ ὄψιν του δύο πράγματα: ἤ νά ὠφελήσει ἤ τοὐλάχιστον νά μή βλάψει. Καί ὅπως σύμφωνα μέ τήν σύσταση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης «Τίμα ἰατρόν πρός τάς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ, καί γάρ αὐτόν ἔκτισε Κύριος» (Σοφ. Σειρ. 38, 1), πού πολλοί ἱερεῖς ἀναφέρουν γιά νά μᾶς προτρέψουν νά ἐμπιστευτοῦμε τούς ἰατρούς, δέν μᾶς ἀναφέρει κανένας τήν συνέχεια τοῦ κειμένου πού λέει «Καί αὐτός (ὁ Θεός) ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ». Διευκρινίζεται ὅτι ἡ ἰατρική τέχνη δέν πρέπει νά αὐτονομεῖται καί νά αὐτοϋψώνεται, ἀλλά νά ἐνεργεῖ γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Κάθε ἰατρική πράξη καί ἐνέργεια γιά νά εἶναι θεοφιλής καί ἀκατάκριτος, ὀφείλει νά σέβεται τόν ἄνθρωπο ἐξ ἄκρας συλλήψεως καί γενικότερα, νά βρίσκεται μέσα στό γράμμα καί τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἀπό τήν στιγμή πού τό προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμβολίου καί κάθε ἐμβολίου, μέ τεχνολογία, πού στηρίζεται στήν κυτταρική σειρά HEK-293, ἤ σέ ἄλλες ἀνθρώπινες κυτταρικές σειρές, (π.χ. ἱ-38 καί MRC-5) ἔχει ὡς προϋπόθεση τήν ἄμβλωση, πώς μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι χρησιμοποιεῖτε πρός δόξαν Θεοῦ;

Μέ τήν ἀποδοχή τῶν ἐμβολίων Covid-19 πού προέρχονται ἀπό κυτταρικές σειρές θά αὐξηθεῖ ὁ ἀριθμός τῶν ἀμβλώσεων. Πράγματι, ὑποστηρίζοντας τά θεωρούμενα «ἐπιστημονικά ὀφέλη» πού προκύπτουν ἀπό τά ἔμβρυα πού σκοτώθηκαν ἄδικα καί σκόπιμα, ἀνεξάρτητα ἀπό τό πότε συνέβησαν οἱ θάνατοί τους, σημαίνει πώς συνεχίζουμε νά ὑποστηρίζουμε τήν ἀπαράδεκτη τακτική τῶν ἀμβλώσεων καί τῆς χρήσης τους γιά τήν παραγωγή φαρμάκων, ἐμβολίων κλπ. Ὑπάρχουν ἀποδεικτικά στοιχεῖα[52], καί παραδείγματα[53], πώς ἡ χρήση ἱστῶν ἐκτρωθέντων ἐμβρύων σέ «ἐπιστημονικές» ἐφαρμογές καί οἱ σχετιζόμενες ἐκτρώσεις εἶναι συνεχεῖς. [54]

Ἐνῶ ἐμεῖς ἀδιαφοροῦμε πλήρως γιά τίς ἀθῶες ζωές πού χάνονται καθημερινά λόγῳ ἐκτρώσεων πού ἴσως κιόλας ἀφελῶς νά τίς ὑποβοηθάμε, κάποιοι ἄλλοι δέν χάνουν τήν εὐκαιρία νά χειρίζονται πειραματικά τήν ἀνθρώπινη βιολογική φύση. Ὅσο περισσότερο ἀφήνεται ἐλεύθερη ἡ ἐπιστήμη καί δέν περιορίζεται τόσο πιό ἀποτρόπαια πράγματα ἐπιδιώκει εἰς βάρος τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ὁ ἴδιος ὁ Stanley Plotkin πού παραδέχτηκε ψυχρά τίς ἐκτρώσεις πού ἔκανε, παραδέχτηκε ἐπίσης, στήν ἴδια κατάθεσή του πώς χρησιμοποίησε 1.000.000 Ἀφρικανούς, καθώς καί παιδιά μέ νοητική ὑστέρηση, ὡς πειραματόζωα.

Πλέον πέρα ἀπό τήν «σκόπιμη διακοπή κυήσεως», μιλᾶμε καί γιά «σκόπιμη εὐθανασία». Ἦταν συνέπεια πώς ἡ ἀποδοχή τῆς ἄμβλωσης θά ὁδηγοῦσε ἀναπόφευκτα καί στή βρεφοκτονία μετά τή γέννηση. Μέ ἀφορμή τό πρωτόκολλο Groningen,[55]τό ὁποῖο ἐπιτρέπει στούς γιατρούς νά μποροῦν νά τερματίσουν σκόπιμα τήν ζωή ἑνός παιδιοῦ καί μετά τή γέννησή του λόγῳ σοβαρῆς ἀσθένειας πού παρουσιάζει ἤ ἐπειδή θεωρεῖ ὁ γιατρός ὅτι αὐτό τό παιδί δέν μπορεῖ νά ἔχει ἕνα ἀξιοπρεπές μέλλον, εἶναι ἀπαραίτητο νά σημειώσουμε ἐδῶ πώς καί τά παιδιά μέ σοβαρές ἀσθένειες εἶναι ἄνθρωποι.

Ποιός ἄραγε θά μποροῦσε νά ξέρει μέ ἀκρίβεια τό μέλλον πού ἔχει τό κάθε παιδί χωρίς νά τό ἀφήσει νά ζήσει;

Μέ ποιό δικαίωμα τολμοῦμε νά κρίνουμε ποιός ἔχει τό δικαίωμα νά ζήσει καί ποιός ὄχι; Μέ αὐτόν τόν τρόπο ὑποτιμᾶμε τή Δύναμη καί τη Χάρη τοῦ Θεοῦ πρός τούς πάσχοντες καί ὅσους τούς φροντίζουν.

Λέει ὁ Θεός: «Ἡ γάρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται».

Καί συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «ἤδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἶνα ἐπισκηνώση ἐπ' ἐμέ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. Διό εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπέρ Χριστοῦ·ὅταν γάρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι». (Β' Κορινθίους 12, 9-10)

Ἐμβόλιο καί Ἐγκυμοσύνη

Ἄρχισαν πλέον, νά βγαίνουν στή δημοσιότητα καινούριες πληροφορίες σχετικά μέ τά ἐμβόλια Covid-19. Πρόσφατα ἡ FDA ἀναγκάστηκε νά δημοσιεύσει ἐμπιστευτικό ἔγγραφο πού τῆς εἶχε στείλει ἡ Pfizer καί τήν πληροφοροῦσε σχετικά μέ τήν χρήση καί τήν ἀποτελεσματικότητα τῶν ἐμβολίων κατά τῆς Covid-19. Στό ἔγγραφο αὐτό [56] ἡ Pfizer ἐνημέρωσε τήν FDA ὅτι δέν εἶχε πληροφορίες γιά τήν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή χρήση του σέ ἐγκύους. Στήν ἑνότητα μέ τήν ἔνδειξη «Χρήση κατά τήν ἐγκυμοσύνη καί τή γαλουχία», ἡ ἔκθεση ἐξετάζει ἀναφορές γιά τό ἐμβόλιο mRNA, πού συνδέεται μέ:

αὐτόματη ἀποβολή (23 ἀναφορές),

ἐκκρεμῆ ἔκβαση (5),

πρόωρο τοκετό μέ νεογνικό θάνατο (2),

αὐτόματη ἀποβολή μέ ἐνδομήτριο θάνατο (2),

αὐτόματη ἀποβολή μέ νεογνικό θάνατο(1) καί

φυσιολογική ἔκβαση (1).

Ἄρα ἡ FDA γνώριζε πώς τά ἀγέννητα μωρά κινδυνεύουν σέ μεγάλο ποσοστό νά ἀποβληθοῦν μέ τό ἐμβόλιο, ὡστόσο προτίμησε νά κρύψει τήν ἀλήθεια καί τούς θανάτους καί ἐπέβαλε τό ἐμβόλιο στίς ἐγκύους.

Πέρα ἀπό τά ἀθῶα ἔμβρυα πού σκοτώθηκαν γιά τή δημιουργία αὐτοῦ τοῦ ἐμβολίου, τό ἴδιο τό ἐμβόλιο εἶναι ὑπαίτιο καί γιά ἄλλους φόνους ἐκ προμελέτης. Ἡ Pfizer καί ὅποιος ἄλλος γνωρίζει τούς κινδύνους τοῦ ἐμβολίου καί παρόλα αὐτά τό προωθεῖ εἶναι ὅλοι συνένοχοι στό ἔγκλημα κατά τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Συμπεράσματα

«Ἡ πρώτη ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά σώζει ζωές.» (Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)

Κάθε φάση τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πνευματικό θέμα, καθώς εἴτε βοηθάει, εἴτε καταποντίζει τόν ἄνθρωπο στήν πνευματική του πορεία. Ὅλοι εἴμαστε ἀλλήλων μέλη μέσα στήν Ἐκκλησία καί γιά αὐτό οἱ πράξεις τοῦ ἑνός ἐπηρεάζουν καθοριστικά καί ὅλους τους ἄλλους [Παράρτημα 1]. Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ μόνη γνήσια ἔκφραση τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶναι μιά πνευματική δύναμη πού ἔχει σκοπό καί ρόλο νά κατευθύνει σωστά τούς ἀνθρώπους, δίνοντάς τους τά ἀληθινά κριτήρια γιά νά τοποθετοῦνται κάθε φορά ἀπέναντι στά προβλήματα.

Ἡ ἄμβλωση καταδικάζεται σάν ἔγκλημα ἀπό τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας [Παράρτημα 2] ἀλλά καί ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη[57]. Εἶναι ἕνα πολύ σοβαρό ζητήματα, γιά τό ὁποῖο κανένας δέν θά ἔπρεπε νά ἀδιαφορεῖ, καθώς συνδέεται ἄμεσα μέ τή Σωτηρία τῆς ψυχῆς ἀλλά καί μέ τήν ψυχολογική καί σωματική ὑγεία τῶν ἀνθρώπων.

Στό χωρίο τῆς Καινῆς Διαθήκης «Ἔσται γάρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καί οἶνον καί σίκερα οὐ,οὗ μή πίη καί Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρός αὐτοῦ» (Λουκ. 1, 15) πού ἀναφέρεται στή σύλληψη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, εἶναι φανερό ὅτι τά ἔμβρυα ὄχι μόνο κοινωνοῦν μέ το Θεό, ἀλλά λαμβάνουν τή φροντίδα Του καί ἁγιάζονται ἀπό Ἐκεῖνον, ὡς ἔμψυχοι ἄνθρωποι πού εἶναι.

Γι' αὐτό λέμε: «ἅμα σύλληψις, ἅμα ἄνθρωπος» ἀπό τήν στιγμή πού συλλαμβάνεται ἕνας ἄνθρωπος στά σπλάχνα μιᾶς γυναίκας, εἶναι ἄνθρωπος. [58]

«ὅτι σὺ ἐκτήσω τοὺς νεφρούς μου, Κύριε, ἀντελάβου μοῦ ἐκ γαστρὸς μητρός μου»

(Ψαλμός 138, 13)

Ὅταν ἤδη φτιάχνεται, κτίζεται, δομεῖται, μέσα στά σπλάχνα τῆς μητέρας του ὁ ἀναπτυσσόμενος ἄνθρωπος, εἶναι ἄνθρωπος! Εἶναι ὁλόκληρος! Εἶναι πλήρης ἄνθρωπος! Μέ τήν διαφορά πώς ἡ πληρότητά του δέν φαίνεται ἀκόμη. Ἀπό τή στιγμή αὐτή ἀναζητᾶ στά σπλάχνα τῆς μητέρας του προστασία καί φροντίδα.

Ὅσοι εἶναι ἄθεοι, βλέπουν τόν κόσμο σάν μιά τυφλή ἀρένα, ὅπου ὁ καθένας κάνει ὅ,τι νομίζει χωρίς ποτέ νά δώσει λόγο σέ κανέναν, δέν ἔχουν φυσικά κανέναν περιορισμό. Θεωροῦν μιά ἀνθρώπινη ἀνυπεράσπιστη ζωή ὡς «βιολογικό ἱστό». Καί τήν καταστρέφουν μέ τήν ἴδια εὐκολία πού οἱ στρατιῶτες τοῦ Χίτλερ ἔκαναν τούς ἀνθρώπους σαπούνι. Ὅμως οἱ Χριστιανοί πρέπει νά κατανοοῦν τήν σημασία καί τήν οὐσία αὐτοῦ τοῦ θεόπλαστου ὄντος καί νά τό προστατεύουν.

Ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπό τίς ἀρχές τῆς πίστεώς μας στό θέμα τῶν ἀμβλώσεων, προσβάλλει τήν Θεία Δημιουργία καί κατά συνέπεια βρίσκεται, ἔξω ἀπό τό δόγμα καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: «εἴ τίς ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.» (Γαλ. 1,9)

Ἡ ἐπιλογή τοῦ ἐμβολιασμοῦ, εἶναι ζήτημα πρωτίστως θεολογικό καί ἐκκλησιαστικό.

Ἡ συνειδητή ἀποδοχή τοῦ ἐμβολιασμοῦ μέ «προϊόντα» πού στήθηκαν πάνω στό αἷμα ἀθώων ἐμβρύων, εἶναι ἀντίθετη μέ τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας. Ἄς θυμηθοῦμε τά λόγια τοῦ προφήτη Δαυίδ: «Δέν θά συγκαλέσω ποτέ καί γιά κανέναν λόγο λατρευτικές συνάξεις ἀπό ἀνθρώπους μολυσμένους μέ αἵματα ἀνθρώπων ἤ εἰδωλολατρικῶν θυσιῶν. Τά ὀνόματα τῶν ἀσεβῶν αὐτῶν ἀνθρώπων ἀλλά καί τών μισητῶν θεῶν τους δέν θά τά θυμηθῶ ποτέ καί οὔτε θά τά ἀναφέρω μέ τά χείλη μου. Οὔτε ἐγώ θά συγκαταλεχθῶ μέ αὐτούς» (Ψαλμός 15,4).

Αὐτοί πού ἐπιλέγουν νά εἶναι ἄθεοι, ἡ ἐπιλογή τους εἶναι σεβαστή. Αὐτοί ποῦ ἐπιλέγουν νά πιστεύουν στόν Θεό, πρέπει ἐπίσης νά εἰσακούγονται, καί στή συγκεκριμένη περίπτωση τοῦ ἐμβολιασμοῦ κατά τῆς Covid-19, δέν θά ἔπρεπε νά ἐξαναγκάζονται νά ἀποδεχτοῦν κάτι τό ὁποῖο πηγαίνει ἀντίθετα στήν πίστη τους.

Κάθε ἄνθρωπος πού ἐνῶ γνωρίζει τήν προέλευση τῶν συγκεκριμένων, (ἀλλά καί ἄλλων) ἐμβολίων (ἀμβλώσεις) προτρέπει ἤ ἐπιβάλλει τό «ἐμβόλιο», συναινεῖ στήν ἀποδοχή προϊόντων ἐγκλήματος, ἔχει ἰσοδύναμη εὐθύνη μέ τόν ἠθικό αὐτουργό τοῦ ἐγκλήματος, συμβάλει στήν ἄμβλυνση τῆς συνειδήσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπέναντι στήν ἔκτρωση, γίνεται συνεχιστῆς καί ὑποστηρικτής τῆς ἀπαράδεκτης τακτικῆς τῶν ἐκτρώσεων, ἀλλά καί γίνεται αἴτιος θανάτου ἤ βαριᾶς ἀναπηρίας, ὅταν συμβεῖ νά συνακολουθεί τόν συγκεκριμένο ἐμβολιασμό μιά παρενέργεια.

Ἐννοεῖται ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, θά πρέπει νά ἔχουν ὑγιές φρόνημα ἀφοῦ «Ἐνέργεια πρίν ἀπό σκέψη ἔχει ὑπερηφάνεια. Γι' αὐτό νά μή βιάζεται κανείς νά ἐνεργήσει, ἀλλά νά σκέφτεται καί νά προσεύχεται προηγουμένως.»[59] καί σέ καμία περίπτωση νά μήν ὑποχωροῦν σέ θέματα ποῦ θίγουν τήν Πίστη, τό ἦθος καί τήν ἴδια τήν ἀνθρώπινη ὑπόσταση. Ἡ διδασκαλία καί τό βίωμα τῆς Ἐκκλησίας, στήν ἐπιλογή μεταξύ μαρτυρίου καί «πολιτισμένης ἀνθρωποφαγίας», προκρίνει τό μαρτύριο. «Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν˙ ὅς δ' ἂν ἀπολέσει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.» (Μαρκ. 8,35) Σέ καμία περίπτωση δέν μπορεῖ ὁ Χριστιανός στό ὄνομα μιᾶς ὑποτιθέμενης «ἐλευθερίας» νά ταυτιστεῖ μέ ὅ,τι ἀντίκειται στήν ἠθική του, τήν ζωή του καί τήν πνευματική του πρόοδο. Γιά μᾶς τούς Χριστιανούς, ἡ «ἀλήθεια» δέν εἶναι μιά ἀφῃρημένη ἔννοια.

Ἡ «Ἀλήθεια» εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Γι' αὐτό καί διακήρυξε:

«Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, καί ἡ ἀλήθεια, καί ἡ ζωή». «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωαν. 8, 32)

Κάνοντας συμβιβασμούς ὑπονομεύουμε τίς δικές μας ἀρχές καί ἀπορρίπτουμε τήν ἀξία πού ὁ Θεός δίνει σέ κάθε ζωή πού δημιουργεῖ. Τά ἅγια τῆς πίστεως δέν χαρίζονται, οὔτε γίνονται ἀντικείμενο διαπραγματεύσεων!

Οἱ σωτήριοι γιά τίς ψυχές Ἱεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι διαχρονικοί καί αἰώνιοι καί δέν προσαρμόζονται στίς μόδες τῶν ἐποχῶν καί στά προσωπικά θελήματα τοῦ καθενός.

Ὅπως λέει καί ὁ μακαριστός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: «Δέν θά κριθοῦμε τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως μέ τούς νόμους τῆς πολιτείας, ὅπως λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, παρά μόνο μέ τούς νόμους τοῦ Εὐαγγελίου. Γι' αὐτό, ἀγαπητοί μου, μήν παίρνουμε ἀέρα καί αἰσθανόμαστε μιά ἀνακούφιση, ὅτι ἐπιτέλους ἔγιναν οἱ νόμοι πιό συγκαταβατικοί, καί μποροῦμε κατά κάποιον τρόπο νά ἔχουμε μία χαλαρή ζωή.» [60]

Ρώτησαν τόν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο, ἄν μπορεῖ νά γίνει κάτι, ὥστε νά ἀρθεῖ ὁ νόμος γιά τίς ἐκτρώσεις. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου: «Μπορεῖ, ἀλλά χρειάζεται νά κινηθεῖ ἡ Πολιτεία, ἡ Ἐκκλησία κλπ., ὥστε νά ἐνημερωθεῖ ὁ κόσμος γιά τίς συνέπειες πού θά ἔχει ἤ ὑπογεννητικότητα. Οἱ Ἱερεῖς νά ἐξηγήσουν στόν κόσμο ὅτι ὁ νόμος γιά τίς ἐκτρώσεις εἶναι ἀντίθετος πρός τίς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ γιατροί πάλι ἀπό τήν δική τους πλευρά νά μιλήσουν γιά τούς κινδύνους πού διατρέχει ἤ γυναῖκα πού κάνει ἔκτρωση. Βλέπεις, οἱ Εὐρωπαῖοι εἶχαν τήν εὐγένεια καί τήν ἄφησαν κληρονομιά καί στά παιδιά τους. Ἐμεῖς εἴχαμε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τόν χάσαμε καί δέν τόν ἀφήσαμε κληρονομιά στήν ἑπόμενη γενιά, γι' αὐτό τώρα νομιμοποιοῦμε τίς ἐκτρώσεις.»

Τά λόγια τοῦ Ἁγίου Παϊσίου ἔρχεται νά συμπληρώσει καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος πού λέει: «Θά τούς λέτε νά μήν ἀποφεύγουν τά παιδιά. Μέγα ἁμάρτημα ἡ ἀποφυγή τῆς τεκνογονίας! Θά τους τό τονίζετε αὐτό. Πᾶμε νά ἐξαφανισθοῦμε καί ὡς Ἔθνος!» [61]

Ἐπίλογος

Ὁ Κύριος, ὡς ὁ πρό αἰώνων Ἀρχέτυπος τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, σαρκώθηκε στήν Θεοδόχο Μήτρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί γεννήθηκε σάν ἄνθρωπος ἀποδεικνύοντας τή σημασία πού ἔχει κάθε ἀνθρώπινη ζωή.

Μέ ἀφορμή Αὐτές τίς Ἅγιες ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων καί τήν ἡμέρα πού καθιέρωσε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἑλλάδος πού εἶναι ἀφιερωμένη στήν προστασία τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ[62] (Πρώτη Κυριακή μετά τά Χριστούγεννα), ἄς σταθοῦμε συμπαραστάτες στό ἀγέννητο παιδί, προστατεύοντας καί ἀγαπῶντας τό ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή, ὡς δῶρο Θεοῦ καί πηγή εὐλογίας καί χαρᾶς. Ἄς νοιαστοῦμε γιά ὅλες αὐτές τίς ἀθῶες ζωές πού χάθηκαν ἄδικα γιά τήν παραγωγή τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων, ἀλλά καί κάθε ἐμβολίου κατανοῶντας τό μέγεθος τῆς ἁμαρτίας αὐτῆς καί μετανοῶντας, ἀποδίδοντας ἔστω τόν ἐλάχιστο σεβασμό στή μνήμη τους. Ὅταν γεννιέται ὁ Χριστός, γεννιέται μαζί καί ἡ ἐλπίδα. Ἡ ἁμαρτία τῆς ἔκτρωσης δέν εἶναι λιγότερο συγχωρήσιμη ἀπό κάθε ἄλλη μετανοημένη καί ἐξομολογημένη ἁμαρτία.[63]

Γιά τήν Ἁγία Γέννησή Τοῦ νά τόν εὐχαριστοῦμε, διότι: «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν. Ἀνατολή Ἀνατολῶν, καί οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ εὕρομεν τήν ἀλήθειαν».

Καί ἄς συνειδητοποιήσουμε τό χρέος μας: Αὐτήν τήν ἀλήθεια νά τήν κρατήσουμε καί νά τήν διαδώσουμε.

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνῃ ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ».

Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί τιμῆς ἐξαιρέτου,

ἀσπαζόμεθα εὐλαβικά τή Δεξιά Σας

καί εὐχώμεθα Ὑμῖν καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα.

Γιά τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Συλλόγου Προστασίας Ἐμβρύων

«Ἡ Ἁγία Ἐμμέλεια»

Ὁ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Βασίλειος Ν. Ἀραμπατζόγλου

Ἡ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Βασιλική-Μαρίνα Θ. Βανδουλάκη

Παράρτημα 1

Ἡ ἔκτρωση εἶναι μεγάλη ἁμαρτία

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν λένε ἁπλῶς ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος καί ἑπομένως ἁμαρτία, ἀλλά πληροφοροῦν ὅτι ἡ συγκεκριμένη ἁμαρτία ἀποτελεῖ βασικό αἴτιο πολύ σκληρῶν δοκιμασιῶν, ὅπως αὐτῶν πού περνᾶ ἡ πατρίδα μας κι ἡ ἀνθρωπότητα γενικότερα.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό ζήτημα τῶν ἐκτρώσεων ἔχει ὅλα τά ποιοτικά καί ποσοτικά χαρακτηριστικά γιά μιά τέτοια ἐπίδραση γιατί:

• εἶναι ἐξέχουσας βαρύτητας, ἀφοῦ πρόκειται γιά φόνο,
• στρέφεται ἐναντίον ἀπόλυτα ἀθώων καί ἀνυπεράσπιστων πλασμάτων,
• ἀφαιρεῖ προμελετημένα τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου πρίν ἀπό τή μετοχή του στό μέγα μυστήριο τῆς βάπτισης,
• διαπράττεται ἀπό τήν ἴδια τή μητέρα στό τέκνο της,
• ἐνέχει τήν ὑποκρισία, ἤγουν τόν στρουθοκαμηλισμό ὅτι σέ συγκεκριμένο πλαίσιο τόπου (ἐντός τῆς κοιλίας) καί χρόνου (λίγους μῆνες πρίν τόν τοκετό) ὁ φόνος ἐπιτρέπεται,
• ἀφορᾶ μυριάδες ψυχές,
• ἔχει νομιμοποιηθεῖ μέ κάθε ἐπισημότητα καί ὑποστηρίζεται μέ σθένος ἀπό ἐκλεγμένες κυβερνήσεις καί πολιτικές ἡγεσίες σέ πολλές χῶρες.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος λέει γιά τίς ἐκτρώσεις: «Πόσες χιλιάδες ἔμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Ἡ ἔκτρωση εἶναι φοβερή ἁμαρτία. Εἶναι φόνος, καί μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται ἀβάπτιστα παιδιά. Πρέπει νά καταλάβουν οἱ γονεῖς ὅτι ἡ ζωή ἀρχίζει ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεως.»

Σύμφωνα μέ τόν Ἰταλό νομομαθή τοῦ 19ου αἰῶνα Rafaello Bellestrini, «Ἡ ἔσχατη ἀπόδειξη, ὅτι ἕνας λαός ἔφθασε στό ἔσχατο σημεῖο ἠθικῆς καταπτώσεως, θά εἶναι ἡ ἐποχή ὅπου ἡ ἔκτρωση θά θεωρεῖται κάτι τό κοινωνικά ἀνεκτό καί συνηθισμένο».

Παράρτημα 2

Τί ἀναφέρουν οἱ Ἱεροί κανόνες γιά τίς ἐκτρώσεις

Οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί τά ἐπιτίμια πού συνοδεύουν τούς ἐν λόγῳ κανόνες καί ἐπιβάλλονται στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δέν ἔχουν σκοπό νά τιμωρήσουν τούς πιστούς! Σκοπός τούς εἶναι νά παιδαγωγηθοῦν οἱ πιστοί μέσα ἀπό αὐτά, ὥστε νά συναισθανθοῦν τό μέγεθος τῆς ἁμαρτίας πού ἔπραξαν καί ἄν εἶναι δυνατόν νά μήν ὑποπέσουν πάλι στό ἴδιο ἁμάρτημα.

Σχετικά μέ τήν ἀποδοχή τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἄμβλωσης, ὁ 91ος κανόνας τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, [64] ἀναφέρει πώς ἡ ἄμβλωση καί οἱ συμμετέχοντες σ' αὐτήν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο εἶναι ἔνοχοι φόνου. Κατ' ἐπέκταση ἡ ἀμέλεια πρός τά νεογνά, πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει στόν θάνατό τους, ἐπιφέρει τό ἐπιτίμιο τοῦ φόνου. Τά ἐπιτίμια τῶν φονέων ἀναφέρονται στόν 8ο κανόνα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου [65] καί στούς 56ο, 57ο[66] «Καὶ αἱ τοίνυν τὰ ἀμβλωθρίδια διδοῦσαι φάρμακα, φονεύτριαί εἰσι καὶ αὐταί, καὶ αἱ δεχόμεναι τὰ ἐμβρυοκτόνα δηλητήρια. Ταῦτα μὲν εἰς τοσοῦτον...» Διακρίνοντας, λοιπόν, στόν 8ο Κανόνα του ὁ Μέγας Βασίλειος, τούς ἑκουσίους ἀπό τούς ἀκουσίους φόνους, κατατάσσει τίς γυναῖκες οἱ ὁποῖες κατασκευάζουν τά φάρμακα ἐκεῖνα πού προκαλοῦν τίς ἀμβλώσεις, ἀλλά καί τίς γυναῖκες πού λαμβάνον αὐτά μέ σκοπό νά ἀποβάλλουν τά κυοφορούμενα ἀπ' αὐτές ἔμβρυα, στούς ἑκουσίους φονιᾶδες. Δηλαδή ἐντάσσει ξεκάθαρα τήν ἄμβλωση στούς ἑκουσίους καί θεληματικούς φόνους (φόνος ἐκ προμελέτης). Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου (691 μ.Χ.) ὁρίζουν ἀκριβῶς τά ἴδια μέ τήν τελευταία φράση τοῦ 8ου Κανόνα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ὁρίζουν, δηλαδή, πώς οἱ γυναῖκες πού κατασκευάζουν καί δίνουν τά φάρμακα τῶν ἀμβλώσεων, ἀλλά καί οἱ γυναῖκες οἱ ὁποῖες τά λαμβάνουν, νά ἐπιτιμῶνται μέ τό ἐπιτίμιο τοῦ φόνου, τήν ἀποχή δηλαδή ἀπό τή Θεία Εὐχαριστία.

Κατά τον 91οΚανόνα τῆς ἕν Τρούλω Συνόδου, ἡ ἄμβλωση καί οἱ συμμετέχοντες σέ αὐτήν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο εἶναι ἔνοχοι φόνου. Κληρικός, ὁ ὁποῖος διέπραξε τό ἔγκλημα τῆς ἀμβλώσεως ὡς συνεργός ἤ ἠθικός αὐτουργός, τιμωρεῖται μέ τήν ποινή τῆς καθαίρεσης ὡς ἔνοχος πού διέπραξε ἔγκλημα ἑκουσίου φόνου. Λαϊκός ἤ Μοναχός, πού διέπραξε τό ἴδιο ἔγκλημα, τιμωρεῖται μέ τήν ποινή τοῦ ἁπλοῦ ἀφορισμοῦ καί ἐκεῖνος, πού ἔχει ἤδη διαπράξει τό παραπάνω ἔγκλημα καί ἔχει καταδικαστεῖ, δέν δύναται νά καταταχθεῖ στόν ἱερό Κλῆρο.[67]

Υποσημειώσεις

[1]

Χαρακτηριστικά ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μιλώντας για την πρόσληψη της ανθρώπινης φύσεως από τον Θεάνθρωπο Χριστό, αναφέρει: «... ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἑνώσας ἑαυτῷ καθ’ ὑπόστασιν» (Ε.Π.Ε., τ. 15Α, σελ. 202). Ενώ ο Άγιος Κύριλλος συμπληρώνει: «Κατὰ ταύτην τὴν τῆς ἀσυγχύτου ἑνώσεως ἔννοιαν ὁμολογοῦμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον Θεοτόκον, διὰ τὸ τὸν Θεὸν Λόγον σαρκωθῆναι, καὶ ἐνανθρωπῆσαι, καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συλλήψεως ἑνῶσαι ἑαυτῷ τὸν ἐξ αὐτῆς ληφθέντα ναόν» (Αγίου Κυρίλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας, «Τὰ Εὑρισκόμενα πάντα», P.G. 77, 177)

[2]

Μετάφραση από: https://cogforlife.org/wp-content/uploads/Aborted-Fetal-Cell-Line-Chart.pdf

[3]

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα 9 λεπτών: https://orthodoxostypos.gr/τό-ἐμβόλιο-εἶναι-θέμα-πίστεως-καί-βιο/

Ένορκη κατάθεση του Stanley Plotkin Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=7Hd_NqwLa7M

[4]

Pamela Acker, Vaccination A Catholic Perspective, 2020

[5]

https://www.ieb-eib.org/nl/nieuws/biomedisch-onderzoek/medisch-onderzoek/coronavirusvaccins-en-het-gebruik-van-cellen-van-geaborteerde-foetussen-stand-van-zaken-1926.html?backto=search

[6]

Μετάφραση από: https://www.health.nd.gov/sites/www/files/documents/COVID%20Vaccine%20Page/COVID-19_Vaccine_Fetal_Cell_Handout.pdf

[7]

Αναφορές

1.https://s27589.pcdn.co/wp-content/uploads/2020/12/COVID-19-Vaccine-Candidates-and-Abortion-Derived-Cell-Lines.pdf

2.https://www.bioeticacs.org/iceb/seleccion_temas/pandemia/1170.full.pdf

3.https://www.liveaction.org/news/guide-fetal-cell-lines-aborted-vaccine-development

4.https://lozierinstitute.org/update-covid-19-vaccine-candidates-and-abortion-derived-cell-lines/

5.https://www.lgcstandards-atcc.org/products/all/crl-3216.aspx

6.https://www.gmp-creativebiolabs.com/per-c6-cell-lines_74.htm

[8]

https://www.projectveritas.com/news/pfizer-leaks-whistleblower-goes-on-record-reveals-internal-emails-from-chief/

[9]

https://www.nature.com/articles/s41586-020-2608-y

[10]

https://www.nature.com/articles/s41586-020-2622-0

[11]

https://www.gov.uk/government/publications/regulatory-approval-of-pfizer-biontech-vaccine-for-covid-19/summary-public-assessment-report-for-pfizerbiontech-covid-19-vaccine

[12]

https://www.ema.europa.eu/en/documents/product-information/covid-19-vaccine-janssen-epar-product-information_el.pdf

[13]

https://www.nebraskamed.com/COVID/you-asked-we-answered-do-the-covid-19-vaccines-contain-aborted-fetal-cells

[14]

Meredith Wadman, Abortion opponents protest COVID-19 vaccines’ use of fetal cells, Jun. 5, 20 https://www.sciencemag.org/news/2020/06/abortion-opponents-protest-covid-19-vaccines-use-fetal-cells

[15]

Professor of Neurobiology: Why We Don’t Need Aborted Babies for Life-Saving Research https://www.lifenews.com/2015/08/21/professor-of-neurobiology-why-we-dont-need-aborted-babies-for-life-saving-research/

[16]

«…για την απόκτηση εμβρυϊκών κυττάρων για καλλιέργεια, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια προγραμματισμένη άμβλωση, επιλέγοντας την ηλικία του εμβρύου και τεμαχίζοντας το ενώ είναι ακόμα ζωντανό για την αφαίρεση των ιστών που θα τοποθετηθούν στα μέσα καλλιέργειας.»

Pietro Croce, MD, Vivisection or Science — a choice to make, Fetal Experimentation-Over the top; Part 1, p. 99-108.CIVIS, 1991, Hans Ruesch Foundation

[17]

Για την έρευνά τους για την πολιομυελίτιδα: «Χρησιμοποιήθηκαν έμβρυα μεταξύ 12 και 18 εβδομάδων κύησης. Σπάνια ελήφθησαν ιστοί από νεκρά έμβρυα ή από πρόωρα βρέφη κατά την νεκροτομή…»

Thomas H. Weller, John F. Enders, Frederick C. Robbins and Marguerite B. Stoddard; Studies on the Cultivation of Poliomyelitis Viruses in Tissue Culture: I. The Propagation of Poliomyelitis Viruses in Suspended Cell Cultures of Various Human Tissue; Journal of Immunology 1952;69;645-671

[18]

lifesitenews.com

[19]

«Πολλά από τα εμβόλια του προγράμματος έχουν αναπτυχθεί από τις εμβρυικές κυτταρικές σειρές, οι οποίες «θερίζονται» από εκτρωμένα μωρά. Ως μοριακός βιολόγος πού είμαι, είναι σαφές ότι, για την χρήση βιώσιμου εμβρυικού κυττάρου, ο ιστός πρέπει να είναι ζωντανός[…] Το μωρό πρέπει να είναι ζωντανό για να «θεριστούν» τα κύτταρα.»

[20]

Tobi Kundid, Μοριακός Βιολόγος, Νέας Υόρκης, 15 Φεβρουαρίου 2021, επιστολή στην Επιτροπή Δημόσιας Υγείας, με τίτλο: «ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ SB568 & HB6423»

[21]

ΣτΕ Δ 1751/2021 www.adjustice.gr/webcenter/portal/ste/pageste/epikairotita/apofaseis?contentID=DECISION-TEMPLATE1635242924278&_afrLoop=18218486130545047#!%40%40%3F_afrLoop%3D18218486130545047%26centerWidth%3D65%2525%26contentID%3DDECISION-TEMPLATE1635242924278%26leftWidth%3D0%2525%26rigthWidth%3D35%2525%26showFooter%3Dfalse%26showHeader%3Dtrue%26_adf.ctrl-state%3D1dn9wwndqo_33

[22]

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Ερμηνεία στον 138ο Ψαλμό, 6-02-1978 http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/analysis_calmvn/analysis_calmvn_12.mp3(1:10:08)

[23]

Basilicorumlibri LX, TOM. V, TIT. XXII, IV, p. 645 https://books.google.gr/books?id=3GpGAQAAMAAJ

Basilicorumlibri LX, TOM. V, TIT. LI, XXXIV, §5, p. 869 https://books.google.gr/books?id=3GpGAQAAMAAJ

[24]

Χριστινάκης (1978), Απόπειρα Εκκλησιαστικού Εγκλήματος, σ. 584

[25]

Basilicorumlibri LX, TOM. ΙΙΙ, TIT. VII, §1, p. 523 https://books.google.gr/books?id=R59BAAAAcAAJ

[26]

Παναγιωτάκος (1962), Σύστημα του Εκκλησιαστικού Δικαίου κατά την εν Ελλάδι Ισχύν αυτού, τόμος γ ́, σ.σ. 540 -541

[27]

Dworkin (1993), Life ́s Dominion - An Αrgument About Abortion, Euthanasia and Individual Freedom, σ.σ. 11 – 12, 24 – 25, 28, 68

[28]

ἈγάπιοςἹερομόναχος& Νικόδημος Μοναχὸς (1993), Πηδάλιον, σ. 237

[29]

Η Άμβλωση στο «Πηδάλιον» Κανὼν β´ (2ος)τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Περὶ τῆς φθειράσης κατ ̓ ἐπιτήδευσιν τὸ ἔμβρυον». «Ἡ φθείρασα κατ’ ἐπιτήδευσιν, φόνου δίκην ὑπέχει, ἀκριβολογίᾳ δὲ ἐκμεμορφωμένου καὶ ἀνέξεικονίστου παρ’ ἡμῖν οὐκ ἔστιν. Ἐνταῦθα γὰρ ἐκδικεῖται οὐ μόνον τὸ γεννηθησόμενον, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἑαυτῇν ἐπιβουλεύσασα, διότι ὡς ἐπὶτὸ πολύ ἐναποθνήσκουσι ταῖς τοιαύταις ἐπιχειρήσεσιν αἱ γυναῖκες. Πρόσεστι δὲ τούτῳ καὶ ἡ φθορὰ τοῦ ἐμβρύου, ἕτερος φόνος κατά γε τὴν ἐπίνοιαν τῶν ταῦτα τολμώντων. Δεῖ μέντοι μὴ μέχρι τῆς ἐξόδου παρατείνειν αὐτῶν τὴν ἐξομολόγησιν, ἀλλὰ δέχεσθαι μὲν μετὰ τὸ μέτρον τῶν δέκα ἐτῶν, ὁρίζειν δὲ μὴ χρόνῳ, ἀλλὰ τρόπῳ τῆς μετανοίας τὴν θεραπείαν.»

[30]

Καρμίρη Ἰ., Τά Δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας σελ.154-155, 175, 193,207

[31]

Παράγραφος 10, Εγκύκλιο Σημείωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος υπ’ αριθμ. 307/219/19-1-2006 «Θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής», http://www.ecclesia.gr/greek/press/ekklisia/2006_februarios.pdf

[32]

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, Ὁμιλία ιε ́, 15

[33]

Παράγραφο 27 του Εγκύκλιου Σημειώματος της Εκκλησίας της Ελλάδος υπ’ αριθμ. 307/219/19-1-2006

[34]

Αρχιμανδρίτης Λεμοντζής (2004), Η θεραπεία του κόσμου., Η Ορθόδοξη Θεολογία απέναντι σε σύγχρονες προκλήσεις, Κεφ. 2, σ. 48

[35]

π. Ιωάννης Μπρεκ (1968), Βιοηθικά διλήμματα και Ορθοδοξία, σ.σ. 5 – 20

[36]

«Ἅμα δὲ τὸ σῶμα καὶ ἡ ψυχὴ πέπλασται, οὐ τὸ μὲν πρώτον, τὸ δὲὕστερο» Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσης Ἀκριβής Πίστεως 2,2, PG 94, 921

[37]

- Εάν η ψυχή δημιουργείται μετά το σώμα αυτό θα σήμαινε ότι κατασκευάστηκε για χάρη του σώματος, πράγμα που σημαίνει ότι η ψυχή είναι κατώτερη από τα σώμα.
- Εάν ο άνθρωπος ερχόταν στην ύπαρξη σε στάδια αυτό θα αποτελούσε προσβολή της Θεία δύναμης αφού ο Θεός θα χρειαζόταν δύο στάδια για τη δημιουργία του ανθρώπου.
- Σώμα και ψυχή έχουν μία κοινή και ταυτόχρονη αρχή της υπάρξεώς τους το αρχικό θείο θέλημα.

[38]

Για το δισύνθετο του ανθρώπου βλ. Ν. Μητσοπούλου, Θέματα Ορθοδόξου Δογματικής Θεολογίας, Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις Δογματικής, Αθήναι 20012, σελ.180-182

[39]

Εγκύκλιο Σημείωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος υπ’ αριθμ. 307/219/19-1-2006 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εκκλησία», τεύχος Φεβρουαρίου 2006, με τίτλο «Θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του θέματος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής», απαρτίζεται από 15 κεφάλαια με συνολικά 82 παραγράφους http://www.ecclesia.gr/greek/press/ekklisia/2006_februarios.pdf

[40]

Μ. Βασιλείου, Κανονικαὶ ἐπιστολαὶ β ́ και η ́, Ἀγάπιος Ἱερομόναχος& Νικόδημος Μοναχὸς (1993), Πηδάλιον, σ.σ. 590, 594 – 595,

Αρχιμανδρίτης Λεμοντζής (2004), Η θεραπεία του κόσμου., Η Ορθόδοξη Θεολογία απέναντι σε σύγχρονες προκλήσεις, Κεφ. 2, σ. 72

[41]

Χριστινάκης (1978), Απόπειρα Εκκλησιαστικού Εγκλήματος, σ.σ. 574- 576

[42]

Κανὼν στ ́(6ος) τῆς ἐν Νεοκαισαρείᾳ Τοπικῆς Συνόδου: «Περὶ κυοφορούσης, ὅτι ὅτε θέλει βαπτίζεται». «Περὶ κυοφορούσης, ὅτι δεῖ φωτίζεσθαι ὁπότε βούλεταιˑοὐδὲν γὰρ ἐντούτῳ κοινωνεῖ ἡ τίκτουσα τῷ τικτομένῳ, διὰ τὸ ἑκάστου ἰδίαν τὴν προαίρεσιν τὴν ἐπὶ τῇ ὁμολογίᾳ δείκνυσθαι.»

[43]

Ἀγάπιος Ἱερομόναχος& Νικόδημος Μοναχός (1993), Πηδάλιον, σ. 389. 270

Ἀγάπιος Ἱερομόναχος& Νικόδημος Μοναχός (1993), Πηδάλιον, σ. 388

[44]

JournalofObstetricsandGynecology για την κοιλιακή υστερεκτομή

[45]

https://www.bioethics.org.gr/03_c.html#2

[46]

Ν. Παναγιωτόπουλος, 20 Χρόνια στην Εντατική, Νέα Σμύρνη, 2017, σελ. 129-132

[47]

ΔοξαστικὸἙσπερίων, ΚΖ’ Νοεμβρίου

[48]

P.G. 31, σελ. 1045, μετάφραση από: https://www.entaksis.gr/farmaka_vasileios/

https://books.google.gr/books?id=ZhfZAAAAMAAJ

[49]

Πνευματική αφύπνιση, Λόγοι Β’, Κεφ. 4 - Ενέργειες με σύνεση και αγάπη - Το καλό να γίνεται με καλό τρόπο, Ι. Ησυχαστήριον “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1999

[50]

Περὶ τῶν ἁγίων νηστειῶν §3, P.G. 95, 68 B σελ. 68 https://books.google.gr/books?id=KnZrRJFaYjgC

[51]

Αρχιμανδρίτης Λεμοντζής (2004), Η θεραπεία του κόσμου, Η Ορθόδοξη Θεολογία απέναντι σε σύγχρονες προκλήσεις, Κεφ. 2, σ. 148

[52]

Human Fetal Tissue Research, Biden Administration Ends Limits on Use of Fetal Tissue for Research

[53]

https://www.lifesitenews.com/opinion/vaccine-expert-answers-critics-exposes-horrific-nature-of-abortion-tainted-vaccine-research/

[54]

Εμπόριο Ιστοτεμαχίων - Οργάνων, προσφάτως εκτρωθέντων εμβρύων από PlannedParenthood

[55]

LifeSiteNews, JonathonVanMarenΔευτ. 27 Σεπ, 2021 επέκταση στο πρωτόκολλο Γκρόνιγκεν(GroningenPolicy) του 2004.Το πρωτόκολλο Groningen είναι ένα ιατρικό πρωτόκολλο που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 από τον Eduard Verhagen, τον ιατρικό διευθυντή του τμήματος παιδιατρικής στο University Medical Center Groningen (UMCG) στο Groningen, Κάτω Χώρες. Περιέχει οδηγίες και κριτήρια βάσει των οποίων οι γιατροί μπορούν να δώσουν «ενεργό τέλος στη ζωή των βρεφών» (παιδική ευθανασία) χωρίς το φόβο της νομικής δίωξης. Το πρωτόκολλο δηλ. αναπτύχθηκε προκειμένου να βοηθήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων όταν εξετάζεται το ενδεχόμενο τερματισμού της ζωής ενός νεογέννητου, παρέχοντας τις πληροφορίες που απαιτούνται για την εκτίμηση της κατάστασης σε σχέση με το νομικό και ιατρικό πλαίσιο. Τον Ιούλιο του 2005 το Πρωτόκολλο κηρύχθηκε υποχρεωτικό από την Ολλανδική Παιδιατρική Εταιρεία, (Dutch Society for Pediatrics). Από το 2020 το πλαίσιο αυτό επεκτάθηκε από τα νεογέννητα και σε άλλα μεγαλύτερα παιδιά.

https://www.lifesitenews.com/blogs/newborn-babies-are-killed-in-belgium-netherlands-but-most-wont-call-it-infanticide/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4240050/

https://www.ieb-eib.org/en/file/end-of-life/euthanasia-and-assisted-suicide/euthanasia-of-newborns-and-the-groningen-protocol-393.html

[56]

https://phmpt.org/wp-content/uploads/2021/11/5.3.6-postmarketing-experience.pdf

[57]

Έξοδος 21, 22-25

[58]

Απόσπασμα από την 89η ομιλία στην Αποκάλυψη, του π. Αθανάσιου Μυτιληναίου,11-12-1983

[59]

Από το βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β’, Πνευματική Αφύπνιση, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2014, σ.73

[60]

Απόσπασμα από την 93η ομιλία του π. Αθανάσιου Μυτιληναίου στην Αποκάλυψη, 22-1-1984 http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/apokalych/apokalych_093.mp3(18:09)

[61]

Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες, τόμος Γ’, σ. 318

[62]

https://afistemenaziso.gr/texts/epikairotita/kathierosi-apo-tin-iera-synodo-tis-ekklisias-tis-ellados-imeras-yper-tis-zois-tou-agennitou-paidioy

[63]

Κατά Ιωάννη 3, 16, Ρωμαίους 8, 1, Κολοσσαείς 1, 14

[64]

Κανὼν Ϟα ́ (91ος) της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου. «Τὰς τὰ ἀμβλωθρίδια διδούσας φάρμακα, καὶ τὰς δεχομένας τὰ ἐμβρυοκτόνα δηλητήρια, τῷ τοῦ φονέως ἐπιτιμίῳ καθυποβάλλομεν»

Ἀγάπιος Ἱερομόναχος& Νικόδημος Μοναχὸς (1993), Πηδάλιον, σ. 299

[65]

Ἀγάπιος Ἱερομόναχος& Νικόδημος Μοναχὸς (1993), Πηδάλιον, σελ. 112-114

[66]

Ρ.Π.Γ΄, σελ. 63

[67]

Ράλλης &Ποτλής (1854), Σύνταγμα των Θείων και Ιερών Κανόνων, τόμος β ́, σ. 519



Βιβλιογραφία

1. Από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ», τόμ. Δ’ της Σειράς «ΛΟΓΟΙ», εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου “Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής”, Σουρωτή Θεσ/νίκης, 2002

2. Άρθρο του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, Ομότιμου Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., 27 Αυγ 2021

https://katanixi.gr/synergates/p-theodoros-zisis/eisagogika-stin-anairesi-tis-synodikis-egkyklioy-gia-ton-emvoliasmo

3. Ανοιχτή επιστολή προς ΔΙΣ του π. Στυλιανού Καρπαθίου, Θεολόγου, Ψυχιάτρου, Δρ Βιοηθικῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, 15 Ιαν 2021

https://enromiosini.gr/arthrografia/ανοιχτή-επιστολή-του-π-στυλιανού-καρπ/

4. Δευτέρα Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴτοῦ πατρός Στυλιανοῦ Καρπαθίου, πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,19 Μαρ 2021

https://aktines.blogspot.com/2021/03/blog-post_86.html

5. Εμβόλια π. Στυλιανός Καρπαθίου, Θεολόγος, Ψυχίατρος, Δρ. Βιοηθικῆς

https://www.youtube.com/watch?v=4L9LWfivbX8

6. ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΡΩΤΗΣΙΣ 55: Εάν είναι σύμφωνον με το ιδεώδες της ευσεβείας να χρησιμοποιούμεν τα φάρμακα της Ιατρικής

https://www.entaksis.gr/farmaka_vasileios/

7. Η χρήση εκτρωμένων εμβρύων στην ανάπτυξη εμβολίων…, 10 Ιαν 2021

https://afistemenaziso.gr/texts/medical/gynecology/i-xrisi-ektromenon-emvryon-stin-anaptyksi-emvolion

8. «Θεραπευτική» διακοπή κυήσεως… Μπορεί άραγε ποτέ να «θεραπεύσει» μια έκτρωση; 25 Ιουλ 2021

https://afistemenaziso.gr/texts/epikairotita/therapeftiki-diakopi-kyiseos-borei-arage-pote-na-therapeysei-mia-ektrosi

9. Μαρτυρίες οσιακών μορφών, αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου, αγίου Γεωργίου του Καρσλίδη & αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου. Μοναχός Ἰωάννης 10 Ιουλ 2017

https://www.afistemenaziso.gr/texts/theological/sygxrona/logos-peri-ektrwsewn

10. Pamela Acker, 19 Φεβ 2021

https://afistemenaziso.gr/texts/medical/eidiki-epistimonas-apokalyptei-tin-tromaktiki-fysi-tis-molysmenis-me-tin-amvlosi-erevnas-gia-ta-emvolia

11. Διπλωματική Εργαασία με Θέμα: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ «ΠΗΔΑΛΙΟΝ», Αικατερίνη Ζ. Αγγέλη, ΑΘΗΝΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/frontend/file/lib/default/data/2873329/theFile

12. Το ἐμβόλιο εἶναι θέμα Πίστεως και Βιοηθικῆς, Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ, Ἱεροκήρυκος. Ἀγρίνιο, 17 Ιουλ 2021

https://orthodoxostypos.gr/τό-ἐμβόλιο-εἶναι-θέμα-πίστεως-καί-βιο/

13. Γέροντας Ευθύμιος Καψάλα: Ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός, 20 Ιουν 2021

https://enromiosini.gr/arthrografia/o-ypochreotikos-emvoliasmos/?fbclid=IwAR1iUqm7RGiN1VIHu2fm_HWvjaJEQ5-w6sCGWNPEwQrhKYAZecAYLuGLJrI

14. Χειρόγραφο Αγίου Παϊσίου - Σημεία των Καιρών, σελ 1-3

https://orthopraxia.gr/χειρόγραφο-αγίου-παϊσίου/

15. Εμβόλιο και Χριστιανική Ηθική, Πρωτοπρεσβύτερος Στέφανος Στεφόπουλος, 14 Ιουλ 2021

https://www.entaksis.gr/emvolio-hthiki/

16. Μια κοινωνία που αγνοεί ή αδιαφορεί; ( Για τα εμβόλια του κορονοϊού και όχι μόνο). Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, Καρδιολόγος, 10 Ιαν 2021

https://www.cardiodoctor.gr/επιστήμη-και-βιοηθική/

17. Ας προσέξουμε γιατί η πανδημία θα περάσει αλλά οι πληγές θα μείνουν, Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, Καρδιολόγος, 22 Ιουλ, 2021

https://www.cardiodoctor.gr/εμβόλια-και-εμβρυικά-κύτταρα/

18. Οι Διατάξεις των Ιερών Κανόνων περί Αμβλώσεων και η Διδασκαλία της Εκκλησίας για το χρόνο δημιουργίας της ψυχής, εργασία του θεολόγου κ. Δημήτρη Ξεσφύγγη

https://www.pentapostagma.gr/ekklisia/pneymatika-ofelima/829309_oi-diataxeis-ton-ieron-kanonon-peri-ambloseon-kai-i-didaskalia

19. π. Αθανασίου Μυτιληναίου, ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΣΟΥ, Αποσπάσματα απομαγνωτοφωνημένων ομιλιών, Εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

https://www.impantokratoros.gr/p-athanasios-ektrosh.el.aspx

20. Θεόφιλος Πουταχίδης, Καθηγητής Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ

https://enromiosini.gr/arthrografia/συνένοχοι/

21. Διαρροή e-mailμεγαλοστελεχών της Pfizer για προσπάθεια συγκάλυψης ότι έχει γίνει χρήση κυτταρικών σειρών εμβρύων στα εμβόλια, 11 Οκτ 2021

https://enromiosini.gr/arthrografia/diarroi-e-mail-megalostelechon/

22. Τὰ ‘’ἐμβόλια’’ ἔναντιτοῦCovid-Sars 2 ὑπὸτὸφῶςτῆς διδασκαλίας τῆςΜιᾶςἉγίαςΚαθολικῆςκαὶἈποστολικῆςὈρθοδόξουἘκκλησίαςτοῦΧριστοῦ.

π. ΣτυλιανὸςἘμμ. Καρπαθίου MD-PhD, 5 Δεκ 2021

https://tasthyras.wordpress.com/2021/12/05/τὰ-ἐμβόλια-ἔναντι-τοῦ-covid-sars-2-ὑπὸ/

23. Εμπιστευτικό έγγραφο της Pfizer αποκαλύπτει την εγκληματική συγκάλυψη των βλαβών και των θανάτων από εμβόλια mRNA από τη διεφθαρμένη FDA, 5 Δεκ 2021

https://enromiosini.gr/arthrografia/empisteytiko-eggrafo-tis-pfizer/

24. Οι εκτρώσεις είναι ασυμβίβαστες με τον Χριστιανισμό, Ραφαήλ, 30 Δεκ 2011

https://www.oodegr.com/oode/koinwnia/ektrwsi2.htm

25. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος για τις Νέες Τεχνολογίες στην Ιατρική

https://www.youtube.com/watch?v=yNi8TWG4zUs

26. Πότε, κατά τη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εμψυχώνεται το έμβρυο;

https://www.afistemenaziso.gr/syxnes/pote-empsyxonetai-to-emvryo

agiaemelia