Menu

24 Ιαν 2022

Ἀνίερη ἀγανάκτηση

Γράφει ὁ Θεόφιλος Πουταχίδης
Ἀνάμεσα στούς ἄλλους εἶναι καί ἀρχιερεῖς ἀλλά καί δημοσιογράφοι τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ρεπορτάζ πού συνεχίζουν νά ὑπερμαχούν γιά τήν προώθηση τοῦ μαζικοῦ ἐμβολιασμοῦ κατά τοῦ κορόνα-ἰοῦ. Μέ τό πρόσχημα μιᾶς ἱερῆς ἀγανάκτησης δέν περιορίζονται ἁπλῶς στή μονότονη ἐπανάληψη τῶν ἴδιων πάντα ἕωλων ἐπιχειρημάτων, ἀλλά προσβάλλουν τά πρόσωπα (τήν προσωπικότητα) τῶν ἀντιφρονούντων μέ... χαρακτηρισμούς.

Μόνο πού τώρα μερικοί στρέφονται μέ δριμύτητα καί κατά τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Εἰδικότερα, ἐπικεντρώνουν τήν κριτική τους σέ Ἁγιορεῖτες πατέρες πού ἔχουν ἐκφράσει τίς ἐπιφυλάξεις τους γιά τά συγκεκριμένα ἐμβόλια.

Τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἡ καρδιά τῆς Ὀρθοδοξίας. Τήν καρδιά, ὡς ζωτικό ὄργανο, πρέπει ὅλοι νά τή διαφυλάξουμε ὅπως μποροῦμε ἀπό... τήν πνευματική «μυοκαρδίτιδα» καί τήν «περικαρδίτιδα» τῆς ἐκκοσμίκευσης.

Γι' αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά ἀπαντήσουμε σέ ὁρισμένα σοφίσματα πού διατυπώνονται συνοδευόμενα ἀπό ἄδικες καί ἀήθεις μομφές ἐναντίον ἀσκητῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τούς ὁποίους πολύς κόσμος σέβεται, ἀγαπᾶ κι εὐγνωμονεῖ γιά τίς προσευχές καί τή μεσιτεία τους πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί τόν Τριαδικό μας Θεό.

Σόφισμα 1ο: Καί οἱ Ἅγιοι πήγαιναν στόν γιατρό
Ναί, πήγαιναν καί πᾶνε ὅταν διαπιστώνουν ὅτι ἔχουν κάποιο πρόβλημα ὑγείας. Ὄχι μπροστά στήν πιθανότητα νά τούς συμβεῖ κάτι. Ἐκεῖ ἔγκειται ἡ διαφορά. Ἐκεῖ καί ὁ δόλος τοῦ συγκεκριμένου σοφίσματος.

Ἕνα γεγονός πού συμβαίνει σέ παρόντα χρόνο (εἶμαι ἄρρωστος), εἶναι μιά πραγματικότητα. Ὡς τέτοια ἔχει ἐξ ὁρισμοῦ θεολογική πιστοποίηση: ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά συμβεῖ καί συνέβη, ἀφοῦ σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελικό λόγο τοῦ Χριστοῦ «καί αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίθμηνται. μή οὖν φοβεῖσθε» (Λουκ. 12,7).

Ὡστόσο, οἱ Ἅγιοι συνήθως δέν προσφεύγουν σέ γιατρούς γιά νά δοκιμάσουν διάφορες θεραπεῖες πρόληψης, ἀκόμα καί πειραματικές, ὥστε νά προλάβουν πιθανούς ἐπικείμενους κινδύνους γιά τήν ὑγεία τους. Φαντάζεστε ἕναν Ἅγιο ἀσκητή νά ἐπισκέπτεται διαιτολόγο γιά νά τοῦ προτείνει σχῆμα διατροφικῶν συμπληρωμάτων, ὥστε νά προλάβει πιθανή μελλοντική καταπόνηση τοῦ ὀργανισμοῦ του ἀπό τή σκληρή ὀλιγοφαγία καί νηστεία πού ἐφαρμόζει;

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος, γιά νά δώσουμε ἕνα ἀκόμα παράδειγμα, ἔκανε... παρεούλα μέ ὀχιές· τά φίδια τόν σέβονταν κι αὐτός τά τάϊζε. Δέν τά φοβόταν. Δέν ἔτρεξε νά προμηθευτεῖ ἀντι-ὀφικούς ὀρούς (κι ἕνα ψυγεῖο γιά νά τούς συντηρεῖ καί μιά γεννήτρια γιά τό ρεῦμα κόκ), φοβούμενος μήπως τύχει καί τόν τσιμπήσουν.

Δέν ὑποτιμῶ τήν ἀξία τῆς εὔλογης προληπτικῆς ἰατρικῆς. Τίς ὀχιές μάλιστα -ὅσοι δέν εἴμαστε Ἅγιοι- καλό εἶναι νά τίς ἀποφεύγουμε. Ἁπλῶς, ἀπαντῶ θεολογικά στό συγκεκριμένο ἀτυχές ἐπιχείρημα, τό ὁποῖο ἔτσι καί ἀλλιῶς εἶναι σχολαστικό καί θεολογικά ἐπιλήψιμο.

Βλέπετε, οἱ Ἅγιοι -ὄντες σέ κατάσταση Ἁγιοπνευματικοῦ φωτισμοῦ- ἀκολουθοῦν τά παραγγέλματα τοῦ Παρακλήτου καί μέ διάκριση πράττουν ἤ συστήνουν πράγματα πού δέν ὑπόκεινται ἀπαραιτήτως στούς γραμμικούς κανόνες τῆς πεπερασμένης κοσμικῆς φρόνησης καί λογικῆς. Ἡ δικαίωσή τους πάντως, ἀργά ἤ γρήγορα, πάντοτε ἔρχεται.

Σόφισμα 2ο: Κάνοντας τό «ἔστω ὅτι» ἰσοδύναμο τοῦ «ἔτσι εἶναι»
Σύμφωνα μέ τούς βασικούς κανόνες τῆς λογικῆς ἕνας παραγωγικός συλλογισμός ὁδηγεῖ σέ ἔγκυρο συμπέρασμα μόνο ὅταν στηρίζεται σέ ἀληθῆ ἐπιχειρήματα. Ὁ συλλογισμός πού στή συγκεκριμένη περίπτωση παράγει ὕβρεις, ἀποκλεισμούς, μομφές καί τιμωρίες, βασίζεται στήν ἑξῆς πρόταση: «Τά ἐμβόλια εἶναι ἀποτελεσματικά καί ἀσφαλῆ».

Ἡ ἀπόδειξη τῆς πρότασης αὐτῆς, ὅμως, ὡς ἐπιστημονικά ἀληθοῦς ἐκκρεμεῖ. Πρόκειται γιά ὑπόθεση πού βρίσκεται ὑπό διερεύνηση καί εἶναι στό τελευταῖο στάδιο μιᾶς ἰδιότυπης κλινικῆς δοκιμῆς στήν ὁποία συμμετέχουν ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Μία ὑπόθεση, ὅμως, δέν μπορεῖ νά μετατρέπεται συγχρόνως σέ ἐπιστημονικό θέσφατο. Δέν εἶναι λογικό νά χτίζονται ἐπιχειρήματα καί νά ἐπιβάλλονται μέτρα βασισμένα σέ ἕνα θεμέλιο πού ἀμφισβητεῖται¹¯².

Τό χειρότερο εἶναι ὅτι στήν τρέχουσα κλινική δοκιμή - μαζική χορήγηση (πού θά μποροῦσε νά μᾶς προσφέρει τήν ἀπάντηση πού χρειαζόμαστε) παραβιάζεται βάναυσα ἡ θεμελιώδης, ἡ πάγια, ἡ μόνη ὀρθή ἐρευνητική πρακτική γιά τήν τεκμηρίωση τοῦ ὑπό διερεύνηση ἐρωτήματος σχετικά μέ τήν ἀσφάλεια τῶν συγκεκριμένων φαρμακευτικῶν σκευασμάτων.

Φαίνεται ὅτι ἐν πολλοῖς δέν τηρεῖται ἡ ἐπιβεβλημένη λεπτομερής καί ἀκριβής καταγραφή κάθε ἀξιόλογου παθολογικοῦ συμβάντος στά ὑποκείμενα τῆς δοκιμῆς. Αὐτή ἡ κακή ἐπιστημονική πρακτική εἶναι τόσο περίεργη ὅσο καί ἡ ἔλλειψη ἐνδελεχοῦς διερεύνησης τῆς αὔξησης τῶν θανάτων ἀπό καρδιακές ἀνακοπές πού βλέπουν τό φῶς τῆς δημοσιότητας, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες ἀφοροῦν νέους ἀνθρώπους καί ἀθλητές.

Σόφισμα 3ο: «Ἄλλο συμβουλή, ἄλλο ἐπιβολή»
Ἐάν κάποιος μέ ρωτήσει γιά μιά προληπτική πειραματική θεραπεία καί τοῦ πῶ: «Εἶμαι ἐπιφυλακτικός. Προσωπικά δέν τήν ἐπιλέγω. Ἐσύ, ὅμως, εἶσαι ἐλεύθερος ἄνθρωπος· σκέψου, ἐνημερώσου κι ἀποφάσισε μόνος σου, γιά νά μήν κατηγορεῖς κανέναν, παρά μόνο τόν ἑαυτό σου, γιά ὅτι κι ἄν ἐπιλέξεις καί ὅτι συμβεῖ», τότε εἶναι πεντακάθαρο ὅτι ὡς σύμβουλος ὑπῆρξα ἔντιμος, εἰλικρινής καί λογικός καί δέν τίθεται ζήτημα ὁποιασδήποτε εὐθύνης μου γιά ὅτι κι ἄν συμβεῖ.

Οἱ πατέρες τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὁποῖοι ἐξέφρασαν ἐπιφυλάξεις γιά τά συγκεκριμένα ἐμβόλια, ἔτσι τοποθετήθηκαν.

Ὁ χειρισμός τους εἶναι ἄμεμπτος. Θά εἶχαν εὐθύνη ἐάν ἐπέβαλλαν μέ τό στανιό, ἐάν ὑποχρέωναν μέ διοικητικά μέτρα, μέ πρόστιμα, ἀποκλεισμούς, περιορισμούς καί ἀναστολές ἐργασίας. Ὁ καταναγκασμός εἶναι πού ἐπιφέρει εὐθύνες γι' αὐτόν πού τόν ἀσκεῖ.

1. Kampf G. Covid-19: Stigmatising the unvaccinated is not justified. Lancet. 2021 Nov 20;398(10314): 1871.
2. Moncrieff J. et al. Evidence does not justify mandatory vaccines - everyone should have the right to informed choice. Rapid Response to: BMJ 2021;375:n2957.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου