Τίποτα δὲν λέγεται τυχαῖα γιὰ τὰ 6 καὶ 12 ναυτικὰ μίλια! Προετοιμασία γιὰ ὅσα “ἐτοιμάζουν” εἶναι.

Ὁ κ.Χρυσοχοϊδης εἶχε δηλώσει “ἀδιάβαστος” στὸ πρῶτο μνημόνιο. Παρόλα αὐτὰ γνώριζε πολὺ καλὰ τί ψήφιζε… 

Χθὲς στὴ Βουλή χαρακτηρισε “ἐθνικισμό” το ἀναφαίρετο ἑλληνικὸ δικαίωμα γιὰ ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στὰ 12 ναυτικὰ μίλια.

Λίγες ἡμέρες πρὶν ὁ ὑπουργὸς Ἐπικρατείας Γ. Γεραπετρίτης μᾶς εἶπε ὅτι ἠ νέα κόκκινη ἐθνικὴ γραμμὴ εἶναι τὰ 6 ναυτικὰ μίλια. 

Δὲν πρόκειται γιὰ “λεκτικὰ ἀτοπήματα”, οὔτε φυσικὰ μποροῦν νὰ... ἀποδοθοῦν σὲ ἄγνοια! Δὲν χρειάζεται νὰ διαβάσει κανένα πολυσέλιδο μνημόνιο ὁ κ.Χρυσοχοϊδης καὶ ὁ κ. Γεραπετρίτης προφανῶς γνωρίζει καλὰ τὰ δικαιώματα τῆς χώρας. 

Φαίνεται ὅτι διανύουμε μία περίοδο κατὰ τὴν ὁποία ἡ κυβέρνηση προσπαθεῖ νὰ μᾶς προετοιμάσει γιὰ ὅσα …μᾶς ἑτοιμάζουν οἱ “σύμμαχοι καὶ φίλοι”. Μία “συμφωνία”, μία “λύση” ποὺ θὰ κλείσει τὸ “γεωπολιτικὸ πὰζλ” τῆς “καυτῆς περιοχής” μας, γιὰ νὰ μποροῦν ἀπρόσκοπτα νὰ “γίνουν οἱ δουλειές”. 

Εἶναι πασιφανὲς νομίζουμε, ὅτι ἅπαντες οἱ “ἰσχυροὶ” δυτικοί μας σύμμαχοι ἔχουν καταλήξει στὴν ἀπόφαση νὰ ἐπιτρέψουν στὸν Ἐρντογᾶν νὰ συνεχίσει καὶ νὰ κλιμακώσει τὴν πίεση ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας, ἐκτιμώντας ὅτι σύντομα θὰ “λυγίσουμε”. Αὐτὴ εἶναι κατὰ τὶς ἐκτιμήσεις τοὺς πολὺ εὐκολότερη “διαδρομή”, ἀπὸ τὴν ἄλλη ποὺ ἐπιβάλλει σκληρὰ μέτρα κατὰ τῆς Τουρκίας. Τὸ δρόμο τῆς νομιμότητας καὶ τοῦ διεθνοῦς δικαίου. 

Ὁ μόνος ποὺ ἀντιτίθεται στὸν Ἐρντογᾶν, γιατί θίγονται ἄμεσα συμφέροντα τῆς χώρας τοῦ εἶναι ὁ Γάλλος πρόεδρος Μακρόν. Παραδόξως ἡ Ἑλλάδα ἀντὶ νὰ συνταχθεῖ μὲ τὴν ἰσχυρότερη στρατιωτικὴ δύναμη τῆς Εὐρώπης, ἔχει ἐπιλέξει τὴν σαφῶς φιλοτουρκικὴ Γερμανία! Κάποια στιγμὴ θέλοντας καὶ μὴ ἡ κυβέρνηση θὰ ἐξηγήσει τὴν ἐπιλογή της… 

Ἡ κυβέρνηση θὰ πρέπει νὰ καταλάβει ὅτι ἡ ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη μπορεῖ νὰ ΄ναὶ “βουβὴ” καὶ νὰ μὴν καταγράφεται ἡ ἔντονη ἀντίθεσή της γιὰ τοὺς χειρισμοὺς στὰ ἑλληνοτουρκικὰ στὶς δημοσκοπήσεις, ἀλλὰ αὐτὸ δὲ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει δυσαρέσκεια. Ἐπίσης θὰ πρέπει νὰ γνωρίζει ὅτι οἱ Ἕλληνες πολίτες δὲν πείθονται οὔτε ἀπὸ ψευτοδιλήμματα ὅπως τὸ “πόλεμος ἢ εἰρήνη”, οὔτε πτοοῦνται πλέον ἀπὸ ἐρωτήματα τύπου “καὶ τί θέλετε νὰ κάνουμε πόλεμο”. Τὸ νὰ “ἐκτιμούν” τὰ θέλω τοῦ κόσμου καὶ νὰ “νομίζουν” ὅτι γνωρίζουν τὶς ἀντιδράσεις τοὺς μᾶλλον ἔχουν ὁδηγήσει τοὺς κυβερνῶντες σὲ λάθος συμπεράσματα. Καλύτερο εἶναι νὰ ἀκούσουν τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος δὲν πρόκειται νὰ “καταπιεὶ” ἄλλη ἥττα. Ἡ ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη δὲν ἀντέχει “δεύτερα Ἴμια” ἂν καὶ αὐτὸ ποὺ ἐνδέχεται νὰ μᾶς προκύψει ἂν δὲν σοβαρευτοῦμε δὲν θὰ ΄χεῖ καμία σχέση μὲ τὴν κρίση τοῦ 1996. Θὰ ΄ναὶ πολὺ χειρότερο…

militaire