Μὲ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Βλαντιμὶρ Ζέλενσκι, τὸ ζήτημα τῆς ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία ἔπαψε νὰ εἶναι τόσο ἐπίμαχο. Ὁ νέος πρόεδρος προσπαθεῖ ν’ ἀποφεύγει ἀμφιλεγόμενες δηλώσεις γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση στὴν Οὐκρανία. Ὅμως, δὲν μοιράζονται ὅλοι στὴν ὁμάδα του τὴ στάση του. Γιὰ παράδειγμα, ὁ ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ Βλαντιμὶρ Μποροντιάνσκι εἶναι ἐγκάθετος τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ ἀμερικανικοῦ...
δισεκατομμυριούχου Τζὸρτζ Σόρος, ὁ ὁποῖος ἐνεργὰ προωθεῖ τὰ συμφέροντά του στὴν Οὐκρανία. Ὁ Σόρος διαθέτει ἕνα δίκτυο διαφόρων μὴ κυβερνητικῶν ὀργανώσεων, μέσω τῶν ὁποίων προωθεῖ τὰ συμφέροντά του. Καὶ στὴν τρέχουσα οὐκρανικὴ κυβέρνηση οἱ «Σοροσαῖοι» διαδραματίζουν σημαντικὸ ρόλο.
δισεκατομμυριούχου Τζὸρτζ Σόρος, ὁ ὁποῖος ἐνεργὰ προωθεῖ τὰ συμφέροντά του στὴν Οὐκρανία. Ὁ Σόρος διαθέτει ἕνα δίκτυο διαφόρων μὴ κυβερνητικῶν ὀργανώσεων, μέσω τῶν ὁποίων προωθεῖ τὰ συμφέροντά του. Καὶ στὴν τρέχουσα οὐκρανικὴ κυβέρνηση οἱ «Σοροσαῖοι» διαδραματίζουν σημαντικὸ ρόλο.
Οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ Τζὸρτζ Σόρος –«Σοροσαῖοι»– εἶναι κυρίως ἐκπρόσωποι διαφόρων ΜΚΟ, ποὺ δραστηριοποιοῦνται στὴν Οὐκρανία. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι νέοι καὶ ἀρκετὰ ἐπιτυχημένοι, συμμετέχοντες σὲ ἀρκετὰ σεμινάρια. Ἀκριβῶς αὐτοὶ βρίθουν στὶς οὐκρανικὲς ἀρχὲς καὶ ὑπαγορεύουν τὴ γενικὴ πορεία τῆς Οὐκρανίας. Ἀκριβῶς αὐτοὶ εἶναι ποὺ καθορίζουν τὴ στάση τῆς Οὐκρανίας ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία.
Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πομπέο εἶναι, στὴν πραγματικότητα, ἕνα ἰσχυρὸ μήνυμα πρὸς τὰ ἀναθρέμματα τοῦ Τζὸρτζ Σόρος. Ἐξάλλου, ἂν καὶ ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν εἶναι μέλος τῆς διοίκησης τοῦ συντηρητικοῦ Τράμπ, δηλαδὴ ρεύματος ἀντίθετου τῶν Δημοκρατικῶν, στοὺς ὁποίους ἀνήκει καὶ ὁ Σόρος, ὁ Πομπέο εἶναι διοικητικὸς ὑπάλληλος, ὁ ὁποῖος ἐξίσου καλὰ συναναστρέφεται μὲ τοὺς «γαϊδάρους»-δημοκρατικοὺς καὶ τοὺς «ἐλέφαντες»-ρεπουμπλικάνους. Καὶ ἡ συνάντησή του μὲ τὸν Ἐπιφάνιο εἶναι ἕνα ἰσχυρὸ μήνυμα πρὸς τοὺς φιλοαμερικανοὺς ἀξιωματούχους, τοὺς ὁποίους εὐεργετεῖ τὸ Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς συνάντησης μὲ τὸν Ζελένσκι, ὁ Πομπέο εὐχαρίστησε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδας γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς σχισματικῆς ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ὅσο ἀφορᾶ στὴν ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν ἀπὸ ἄλλες τοπικὲς ἐκκλησίες, δήλωσε: «Ἡ Ρωσία δὲν πρέπει νὰ σταθεῖ ἐμπόδιο».
Ὁ Πομπέο συναντήθηκε καὶ μὲ τὸν «Μητροπολίτη» Ἐπιφάνιο, σημειώνοντας ὅτι «εἶναι πολὺ εὐχάριστο ὅτι οἱ Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας ἀναγνώρισαν τὴν αὐτοκεφαλία τῆς Ὀρθόδοξη ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ἡ Ρωσία δὲν πρέπει ποτὲ ν’ ἀποτελέσει ἐμπόδιο στὴν προστασία τῶν θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τῶν Οὐκρανῶν». Ὁ ἰστότοπος «BBC Οὐκρανία» ἔγραψε ὅτι, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς συνάντησης μὲ τὸν Ντουμένκο, ὁ Πομπέο δήλωσε ὅτι ἡ συζήτησή τους εἶναι ἀπαραίτητη, ὥστε ἡ «ἐπιρροὴ τῆς Ρωσίας στὴν Οὐκρανία νὰ μὴν εἶναι τόσο ἔντονη».
Στὴν ἴδια δημοσίευση σημειώνεται ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη συνάντηση τοῦ Ντουμένκο μὲ τὸν ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2019 συναντήθηκε μὲ τὸν Πομπέο στὴν Οὐάσινγκτον. Καὶ τὴν τελευταία φορὰ ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν εἶχε προσωπικὴ συνάντηση μὲ τὸν «Μητροπολίτη». Ἀκόμη καὶ ὁ Πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας Ζελένσκι δὲν ἔτυχε τέτοιας προσοχῆς ἀπὸ τὸν ὑψηλὰ ἱστάμενο Ἀμερικανὸ ἀξιωματοῦχο.
Παρεμπιπτόντως, λόγω τῆς συνάντησης μὲ τὸν Ντουμένκο, ὁ Πομπέο τελευταία στιγμὴ ἀκύρωσε τὴ συνάντηση μὲ τὸν ἐπικεφαλῆς τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Μητροπολίτη Ἰλαρίωνα. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀκύρωση τῆς συνάντησης, ὁ Μητροπολίτης Ἰλαρίων δήλωσε σὲ μία συνέντευξη:
«Τὸν Ὀκτώβριο βρέθηκε μία ἡμερομηνία, ποὺ νὰ βολεύει τόσο ἐμένα ὅσο καὶ τὸν ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν. [...] Μία ὅμως ὥρα πρὶν ἀπὸ τὸ καθορισμένο ραντεβού, μὲ κάλεσαν καὶ μοῦ εἶπαν ὅτι ἀντὶ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, θὰ μὲ δεχόταν ὁ ἀναπληρωτής του. Δὲν συναντήθηκα μὲ τὸν ἀναπληρωτή. Δὲν ἔχω καμία ἀμφιβολία ὅτι μετὰ τὴ δημοσίευση τοῦ προγράμματος συναντήσεων τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν, ἔγιναν βήματα ἀπὸ τοὺς «καλοθελητές» μας στὴν Ἀμερική, γιὰ ν’ ἀποφευχθεῖ ἡ συνάντηση μαζί μου. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι καὶ δομές, ποὺ ἐνδιαφέρονται ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν καὶ γενικότερα ἡ ἀμερικανικὴ ἡγεσία ν’ ἀκούει πάντα μόνο μία πλευρά».
Δὲν εἶναι ξεκάθαρο γιὰ τί ἀκριβῶς ἤθελε νὰ πείσει ὁ Μητροπολίτης τὸν προφανῆ ἐχθρό της Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πομπέο προηγήθηκε μίας σειρᾶς ἐκδηλώσεων, μεταξὺ τῶν ὁποίων, ἡ πιὸ σημαντική, ἦταν ἡ ὁμιλία τοῦ Ζελένσκι στὴν Πολωνία. Μιλώντας μὲ τὸν Πολωνὸ Πρόεδρο Βίκτορ Ντούντα, ὁ Ζελένσκι ἔμμεσα κατηγόρησε τὴν ΕΣΣΔ... γιὰ τὴν ἔναρξη τοῦ Ὁλοκαυτώματος:
«Ἡ Πολωνία καὶ ὁ πολωνικὸς λαὸς ἦταν οἱ πρῶτοι ποὺ αἰσθάνθηκαν τὴ συνομωσία τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων. Αὐτὸ ὁδήγησε στὸ ξέσπασμα τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καὶ ἐπέτρεψε στοὺς Ναζὶ νὰ ξεκινήσουν τὸ θανατηφόρο Ὁλοκαύτωμα».
Ὁ Ζελένσκι τὸ εἶπε αὐτό, χωρὶς νὰ κατανοεῖ πὼς αὐτὰ τὰ λόγια θὰ ἔχουν ἀντίκτυπο τόσο στὴ Ρωσία ὅσο καὶ στὸ τμῆμα τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος ποὺ ὑποστηρίζει τὴ συμφιλίωση μὲ τὴ Ρωσία.
Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια του Ζελένσκι, προέκυψαν φῆμες ὅτι τὸ κείμενο μὲ τὶς συγκεκριμένες φράσεις τοῦ τὸ ἔβαλαν κρυφὰ οἱ Πολωνοί. Ὡστόσο, κάτι τέτοιο δὲν ἰσχύει, ὅπως μᾶς εἶπε μία ἀξιόπιστη πηγή, κοντινὴ στὶς οὐκρανικὲς ἀρχές:
«Ἤθελε νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ντόυντα. Γι’ αὐτὸ εἶπε αὐτὸ ποὺ εἶπε. Ὁ Ζελένσκι δὲν σκέφτεται τὶς συνέπειες τῶν λόγων του καὶ γενικὰ τὴν τρέχουσα πολιτικὴ κατάσταση».
Ἀκόμα ἕνα σημαντικὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο σχετίζεται, ἔμμεσα, μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση στὴν Οὐκρανία, εἶναι τὸ «σκάνδαλο μὲ τὶς μαγνητοταινίες», ποὺ ἀφορᾶ στὸν πρωθυπουργὸ τῆς Οὐκρανίας, Ἀλεξέι Γκοντσαρούκ. Μία ἠχογραφημένη συνομιλία τοῦ πρωθυπουργοῦ μὲ ὑπουργοὺς τὴν παραμονὴ τῆς συνάντησης μὲ τὸν Ζελένσκι ἐμφανίστηκε στὸ Διαδίκτυο. Κρίνοντας ἀπὸ τὴ δημοσιευμένη συνομιλία, οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς Οὐκρανίας συζητᾶνε γιὰ τὸ πῶς νὰ ἐνημερώσουν τὸν πρόεδρο γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κατάσταση, ὥστε αὐτὸς νὰ σχηματίσει θετικὴ ἐντύπωση, νὰ ἐξαπατήσουν δηλαδὴ τὸν ἀρχηγὸ τοῦ κράτους. «Πρέπει νὰ τοῦ εἰπωθεῖ: Κοίτα, Βόβα. Τὸ γεγονὸς ὅτι τώρα ἡ τιμὴ τοῦ συναλλάγματος εἶναι χαμηλότερη, σημαίνει ὅτι τοῦ χρόνου ἡ ρωσικὴ σαλάτα στὸ πρωτοχρονιάτικο τραπέζι δὲν θὰ εἶναι πιὸ ἀκριβῆ ἀπ’ ὅ,τι φέτος». Παρακάτω: «Ὁ Ζελένσκι ἔχει πολὺ πρωτόγονη κατανόηση τῶν οἰκονομικῶν διαδικασιῶν. Πιὸ συγκεκριμένα, μία ἁπλοϊκὴ κατανόηση». Ἐκτὸς ἀπ’ αὐτό, ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργὸς παραδέχεται ὅτι εἶναι ἀδαὴς ὡς πρὸς τὰ οἰκονομικά: «Εἶμαι ἀδαὴς ἀπὸ οἰκονομικά, εἶμαι δικηγόρος. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ καταλαβαίνω εἶναι ὅτι ὑπάρχουν δύο οἰκονομικὲς θεωρίες -ὁ μονεταρισμὸς καὶ ὁ κεϊνσιανισμός. Ὁ ἕνας τείνει νὰ μειώνει τὴν τιμὴ τῶν πόρων καὶ ὁ ἄλλος ἐκτυπώνει χρῆμα, ὥστε νὰ φαίνεται πὼς ἀναπτύσσεται ἡ οἰκονομία».
Μετὰ ἀπὸ τέτοιες δηλώσεις, ὅλοι περίμεναν ἀπὸ τὸν Ζελένσκι νὰ ὁδηγήσει τὸν Γκοντσαροὺκ στὸ νὰ ὑποβάλει τὴν παραίτησή του, δεδομένου ὅτι οἱ Οὐκρανοὶ δὲν τρέφουν μεγάλη συμπάθεια πρὸς τὸν πρωθυπουργό. Αὐτό, ὅμως, δὲν συνέβη. Ὅπως δηλώνει ὁ πρόεδρος τοῦ κόμματος «Σλουγκὰ Ναρόντα», Δαβὶδ Ἀραχάμιγια, στὸ Ἀνώτατο Συμβούλιο τοῦ κόμματος, αὐτὸ τὸ θέμα δὲν τίθεται καν σὲ συζήτηση. Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ διατήρηση τοῦ ἀνθρώπου ποὺ προέβη σὲ μία τέτοια περιφρονητικὴ δήλωση ἔναντί του προέδρου, ἀποτελεῖ πλῆγμα στὸ κύρος τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ κράτους.
«Δὲν γίνεται ν’ ἀπολυθεῖ ὁ Γκοντσαρούκ. Μετὰ τὴν ἔγκριση τοῦ κυβερνητικοῦ προγράμματος, ἔχει πολιτικὴ ἀσυλία μέχρι τὸ φθινόπωρο τοῦ 2020. Μπορεῖ κανεὶς μόνο νὰ τὸν ἀναγκάσει ν’ ἀποχωρήσει οἰκειοθελῶς. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι δύσκολο νὰ γίνει, ἐπειδὴ ὁ Γκοντσαροὺκ ἔχει στήριγμα τὴ Δύση καὶ τὸ ΔΝΤ. Καί, παραδόξως, οἱ ἐπιθέσεις στὸν πρωθυπουργὸ ἀπὸ τὴν ὁμάδα τοῦ Κολομόισκι μόνο αὐξάνουν τὸ κύρος του στὰ μάτια τῶν δυτικῶν πρεσβειῶν, δημιουργώντας τὴν εἰκόνα κάποιου ποὺ μάχεται τοὺς ὀλιγάρχες», εἶπε στὸ πρακτορεῖο εἰδήσεων «Στρανᾶ», μία πηγὴ ἀπὸ τὴν οὐκρανικὴ κυβέρνηση. Ἐπίσης, τὸ οὐκρανικὸ πρακτορεῖο ἀναφέρει ὅτι συνεργάτες τοῦ Γκοντσαροὺκ εἶναι οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ πρώην προέδρου καὶ πρωτεργάτη τῆς «τομοσιάδας», οἱ ὁποῖοι ξεκίνησαν μία ἐνημερωτικὴ ἐκστρατεία ὑπὲρ τοῦ Γκοντσαρούκ.
Τὰ παραπάνω δύο παραδείγματα φανερώνουν ὅτι ἡ Οὐκρανία σιγὰ-σιγὰ χάνει τὰ γνωρίσματα κυρίαρχου κράτους, ὅσο παράλογο καὶ ν’ ἀκούγεται. Καὶ ὅσο παράξενο καὶ ἂν εἶναι, ἀπὸ πολιτικῆς ἄποψης, ὁ Πόροσνενκο ἦταν πιὸ κυρίαρχος πρόεδρος ἀπὸ τὸν Ζελένσκι. Εἶχε ὁμάδα, προστάτευε τοὺς ὑποστηρικτές του ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ «ἐπιρροὴ» (ἱστορία τῆς ἀπολύσεως τοῦ πρώην γενικοῦ εἰσαγγελέα τῆς Οὐκρανίας, Βίκτορ Σόκιν, ὁ ὁποῖος παραιτήθηκε μόνο μετὰ ἀπὸ ἄμεση δημόσια ὑπόδειξη ἀπὸ τὴν Οὐάσινγκτον). Φυσικά, ὁ Πόροσενκο ἦταν ἐχθρός της Ἐκκλησίας, ἀλλὰ αὐτὴ ἦταν προσωπική του θέση. Ὁ Ζελένσκι, ὅμως, δὲν ἔχει δική του θέση, ἡ ὁμάδα τοῦ εἶναι ἀδύναμη καὶ ὁ ἴδιος δὲν μπορεῖ νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴ θέση του, κυρίως μπροστὰ στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες.
«Ἀπὸ τὴ νίκη τοῦ Ζελένσκι, περισσότερα ἀπ’ ὅλους κέρδισε ὁ Πιντσοὺκ (οὐκρανικὸς ὀλιγάρχης, στενὰ συνδεδεμένος μὲ τοὺς Ἀμερικανοὺς Δημοκρατικοὺς καὶ τὶς δομὲς τοῦ Σόρος), ὁ ὁποῖος μπόρεσε νὰ βάλει στὴν οὐκρανικὴ κυβέρνηση τοὺς «Σοροσαίους», ὄχι μόνο στὰ ὑψηλότερα ἐπίπεδα, ἀλλὰ καὶ στὸ μεσαῖο ἐπίπεδο διαχείρισης», μᾶς λέει κάποιος συνομιλητής, ὑπὸ τὴ ρήτρα ἀνωνυμίας, ὁ ὁποῖος βρίσκεται κοντὰ στὶς ὑψηλότερες βαθμίδες τῆς οὐκρανικῆς ἐξουσίας. «Καὶ αὐτὸ τὸ ἀκροατήριο λειτουργεῖ ἀποκλειστικὰ ὑπὸ τὶς ὁδηγίες τῶν ΗΠΑ. Ἀνάλογα μὲ τὴν περίπτωση, μποροῦν νὰ δουλέψουν γιὰ τὸν ὁποιονδήποτε, ἂν ὅμως ὑπάρχει σαφὴς ὁδηγία, ὑπακούουν στὴν Οὐάσιγκτον. Γιὰ παράδειγμα, ὁ Ζελένσκι ἤθελε νὰ ὁρίσει ἐπικεφαλῆς τοῦ γραφείου τοῦ προέδρου τὸν Ἰβᾶν Μπακάνοφ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐνορίτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας καὶ ἔχει γενικὰ ὑγιεῖς πολιτικὲς πεποιθήσεις, ἀλλὰ οἱ «Σοροσαῖοι» ἀντέδρασαν καὶ ἐπικεφαλῆς ὁρίστηκε ὁ Ἀντρέι Μπογκντᾶν. Ὁ Μπακάνοβ εἶναι ἀπομονωμένος στὴν Ὑπηρεσία Ἀσφαλείας τῆς Οὐκρανίας καὶ δὲν ἔχει δικό του προσωπικό. Εἶναι ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τίποτα ἀπὸ τὴ θέση του. Τώρα περιμένουμε μία ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ προέδρου τῆς Βουλῆς Ραζουμκόβ, οἱ «Σοροσαῖοι» θὰ χτυπήσουν τὴν ὁμάδα τοῦ Ζελένσκι».
Μολονότι πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, ὅπως προαναφέραμε, εἶναι ὁ συντηρητικὸς Ντόναλντ Τράμπ, κίνημα ἀντίθετο τῶν Δημοκρατικῶν, ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν εἶναι συστημικὸ πρόσωπο, ἀνοικτὸ καὶ στὶς δύο ἀπόψεις.
«Ὁ Πομπέο θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὡς πιστό, ἡ Ἐκκλησία τὸν ἐνδιαφέρει. Καὶ αὐτὸς ἐνεργεῖ στὸ πλαίσιο τῆς λογικῆς του συστήματος, τὸ ὁποῖο ἐπεξεργάστηκε τὸ σχέδιο μὲ τὸ σχίσμα στὴν κανονικὴ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας καὶ τὴ δημιουργία τῆς «ἐκκλησίας» τῆς Οὐκρανίας, ὥστε νὰ ἐπηρεάσει τὴ Ρωσία, ἀκόμη καὶ ἂν δὲν συμμερίζεται τὶς ἀπόψεις τῶν Δημοκρατικῶν. Τὸ σχέδιο «ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» παρέχει ἀρκετὲς δυνατότητες ἐντὸς κι ἐκτὸς Οὐκρανίας: Γίνεται δυνατὴ ἡ διαπραγμάτευση μὲ τὸν Ποροσνένκο μέσω τοῦ Ντουμένκο, χωρὶς νὰ προκαλεῖται ἡ ἀντίδραση τοῦ Ζελένσκι, καὶ καθίσταται δυνατὴ ἡ ἐπιρροὴ στὴ Ρωσία, αὐξάνοντας ἢ μειώνοντας τὴν πίεση στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας καὶ μέσω αὐτῆς στὴ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὸν Πατριάρχη Κύριλλο».
Ἐπίσης, ὁ συνομιλητής μας ἀπὸ τὴν οὐκρανικὴ κυβέρνηση μοιράστηκε τὴν ἄποψή του γιὰ τὸ σχέδιο τῆς παγκόσμιας Ὀρθοδοξίας στὴν «ἀμερικανικὴ ἔκδοση»:
«Ἡ νέα Ὀρθοδοξία θὰ ἐλέγχεται ἀπὸ τὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, μέσω ἑνὸς ἀτόμου, ὁ ὁποῖος ἐλέγχεται εὐκολότερα ἀπ’ ὅ,τι 15 Προκαθήμενοι. Εἶναι εὐκολότερο νὰ χειραγωγηθεῖ ἕνας Βαρθολομαῖος ἢ ὁ διάδοχός του, παρὰ πολλοὶ Προκαθήμενοι, καθένας ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐξαρτᾶται σὲ κάποιο βαθμὸ ἀπὸ τὴ χώρα του καὶ ἔχει δική του γνώμη».
Συνεπῶς, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πομπέο στὸ Κίεβο εἶναι ἕνα ἰσχυρὸ μήνυμα γιὰ τοὺς ἡγέτες στὸ Κίεβο ὥστε νὰ καταλάβουν γιὰ ποιὸν πρέπει νὰ δουλεύουν. Ἂν καὶ ὁ νέος πρόεδρος Ζελένσκι προσπάθησε ν’ ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπὸ τὶς ἐκκλησιαστικὲς συγκρούσεις καὶ τὴν ὑποστήριξη τοῦ Ντουμένκο, εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ «Σοροσαῖοι» ξεκάθαρα ἔδειξαν ποιὰ Ἐκκλησία πρέπει νὰ ὑποστηριχθεῖ.
Σὲ γενικὲς γραμμές, ἡ ἐπακόλουθη πορεία τοῦ Πομπεὸ εἶναι ἀξιοσημείωτη. Μετὰ τὸ Κίεβο πῆγε στὸ Μίνσκ, ὅπου μίλησε μὲ τὸν Πρόεδρο τῆς Λευκορωσίας, Ἀλεξάντερ Λουκασένκο, καὶ τοῦ ὑποσχέθηκε νὰ τὸν βοηθήσει μὲ τὴν ἀναζήτηση μίας ἐναλλακτικῆς γιὰ τὸ ρωσικὸ πετρέλαιο. Ἡ συνάντηση μὲ τὸν Πρόεδρο τῆς Λευκορωσίας διεξήχθη ἐντὸς ἑνὸς περιβάλλοντος ἐπιδείνωσης τῶν σχέσεων τῆς χώρας μὲ τὴ Ρωσία, λόγω τῆς διαφωνίας γιὰ τὸ κόστος τοῦ πετρελαίου καὶ τοῦ φυσικοῦ ἀερίου. Στὴ συνέχεια, ὁ Πομπέο ἐπισκέφθηκε τὸ Καζακστᾶν, τὸ ὁποῖο ὑποσχέθηκε νὰ βοηθήσει τὴ Λευκορωσία μὲ ἐφοδιασμὸ πετρελαίου ἀντὶ τοῦ ρωσικοῦ. Ὁ ὑπουργὸς ἐπισκέφθηκε, ἐπίσης, καὶ τὸ Τατζικιστᾶν, τὸ ὁποῖο δήλωσε πρόσφατα ὅτι θὰ περιοριστεῖ σὲ καθεστὼς παρατηρητὴ στὴν Εὐρασιατικὴ Οἰκονομικὴ Ἕνωση. Ὅλα αὐτὰ μοιάζουν μὲ μία προσπάθεια νὰ δημιουργηθεῖ ἕνα εἶδος «ἀντιρωσικοῦ τόξου», μεταξὺ τῶν κοντινῶν γειτόνων, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ τῶν συμμάχων τῆς Μόσχας. Εἶναι προφανὲς ὅτι σὲ αὐτὸ τὸ σχέδιο τὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα θὰ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα.
Ὡς ἐκ τούτου, οἱ ἐλπίδες ὅτι μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Ζελένσκι οἱ δοκιμασίες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανία θὰ τερματιστοῦν, κατὰ πάσα πιθανότητα, θ’ ἀποδειχθοῦν φροῦδες. Τοὺς πιστούς της Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀναμένουν νέες προκλήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου