Menu

28 Ιαν 2020

Γιῶργος Ρωμανός: Ἀναρμόδια ἡ «Χάγη», ὀλέθρια ἡ προσφυγὴ


Ὁ συγγραφέας, ἱστορικὸς ἐρευνητής, Γιῶργος Ρωμανὸς , μιλώντας σήμερα στὸν 98.4 ὑποστήριξε ὅτι  στὴ χώρα μας, ὡς πρὸς τὸ ἐθνικὸ συμφέρον της, συχνότατα τὸ «ἄσπρο» γίνεται «μαῦρο», καὶ ἡ μειοδοσία παρουσιάζεται ὡς πατριωτισμός. Εἶναι ἀξιοπερίεργο, πὼς τὴν περασμένη Τρίτη τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ  κάλεσε τὸν Τοῦρκο πρέσβη γιὰ συζήτηση καὶ στὴ συνέχεια χωρὶς νὰ εἶναι κάποιοι ἐπίσημο κρατικὸ ὄργανο, συνομίλησε γιὰ τὰ ἑλληνοτουρκικὰ μὲ τὸν Πρωθυπουργὸ στὸ Μαξίμου. Σὲ αὐτὴ τὴν ὀλέθρια ἀτζέντα ἐθνικῆς μειοδοσίας , ἰσχυρίζεται ὁ κ. Ρωμανός, σειρὰ πῆρε τώρα τὸ θέμα τῆς προσφυγῆς στὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης (ΔΔΧ) γιὰ τὶς «ἑλληνοτουρκικὲς διαφορὲς» (πληθυντικός!), παρότι ὁ πρωθυπουργὸς μιλάει μόνο γιὰ τὴν διαφορὰ τῆς ὁριοθέτησης ΑΟΖ/Ὑφαλοκρηπίδας, ὅπως εἶπε,  ἐνδοτικοὶ ἐγκάθετοι, πολιτικοί, καθηγητές, δημοσιογράφοι, πιάσαν δουλειὰ γιὰ τὴν....
δῆθεν «ἀνάγκη νὰ παραπεμφθοῦν στὴν Χάγη ὅλες (!) οἱ ἑλληνοτουρκικὲς διαφορές». Κατ’ αὐτούς: «πρέπει νὰ ὑπάρξει συνεκμετάλλευση, τὸ Καστελόριζο δὲν ἀνήκει στὸ Αἰγαῖο, ἡ Τουρκία ἔχει μεγάλη ἀκτογραμμή, ἄρα δικαιοῦται νὰ ζητάει τὸ μισὸ Αἰγαῖο σὰν ‘‘γκρίζες ζῶνες’’, δεκαοκτὼ ἕως ἑκατὸν σαράντα ὀκτὼ ἑλληνικὰ νησιά, ἀφοπλισμὸ τῶν νησιῶν μας, καὶ μεγάλα τμήματα τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ».
Κυρίως ὅμως ἀνέλυσε αὐτὸ ποὺ κατὰ τὴν γνώμη τοῦ ἀποσιωποῦν ὅλοι τους. Τὴν φύση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης (ΔΔΧ). Ἡ Ἑλλάδα μὲ δήλωσή της, 1994, ἀναγνώρισε ὡς ὑποχρεωτικὴ τὴ δικαιοδοσία τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου, ὑπὸ τὴν αἵρεση τῆς ἀμοιβαιότητας. Ἀντίθετα ἡ Τουρκία δὲν ἔχει ἀναγνωρίσει τὴ γενικὴ δικαιοδοσία τοῦ ΔΔΧ, κι ὅσο δὲν τὸ κάνει αὐτὸ ἡ προσφυγὴ στὴ Χάγη εἶναι ἀπὸ ἀνεδαφικὴ ἕως δόλια…
Σύμφωνα μὲ τὸ Καταστατικό του ΔΔΧ: «τὰ κράτη ἔχουν δικαίωμα νὰ καταθέτουν δηλώσεις μὲ τοὺς ὅρους ὑπὸ τοὺς ὁποίους ἀποδέχονται τὴ δικαιοδοσία του ὡς ὑποχρεωτική». Ἡ Ἑλλάδα τὸ 2015 κατέθεσε τὴ σχετικὴ δήλωση, μαζὶ μὲ ἄλλα 74 κράτη. Ὅμως ἡ Τουρκία δὲν τὸ ἔκανε. Στὴν ἑλληνικὴ δήλωση τονίζονται τρεῖς ἐξαιρέσεις ἔναντί της Χάγης. 

1. Δὲν συζητοῦμε ἀποστρατιωτικοποίηση νησιῶν. 
2. Δὲν δεχόμαστε ἀμφισβητήσεις τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας οὔτε σὲ μικρὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου. 
3. Δὲν δεχόμαστε συζήτηση γιὰ τὸ εὖρος τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων καὶ τοῦ ἐναερίου χώρου μας. 
Ἀκόμη καὶ ἐὰν μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ὑποτεθεῖ ὅτι ἡ Τουρκία ἀποδεχτεῖ τὴν δικαιοδοσία τοῦ ΔΔΧ εἶναι γνωστὸν ὅτι ΔΕΝ ἔχει ὑπογράψει οὔτε τὴ Σύμβαση τοῦ Μοντέγκο Μπέυ, περὶ Δικαίου τῆς θάλασσας, 1982. Ὅποτε μὲ ποιὸ δίκαιο θὰ δικάσει ἡ Χάγη τὸν μονομερῆ (!) διαμοιρασμὸ τοῦ Αἰγαίου καὶ τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ –ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα ΔΕΝ διεκδικεῖ κάτι ἀπὸ τὴν γείτονα;! Καὶ ἐδῶ τίθεται ἕνα ἀκόμη μέγιστο ζήτημα: δὲν ὑπάρχει ἀμοιβαιότητα ἀμφισβήτησης νομικῶν ζητημάτων, ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα ΔΕΝ διεκδικεῖ τίποτε ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ δὲν ἀμφισβητεῖ τὰ διεθνῶς νομικὰ ἰσχύοντα. Ἄρα πῶς θὰ συνυπογράψει ἡ χώρα μᾶς νομικὲς διαφορὲς τὶς ὁποῖες ΔΕΝ ἀναγνωρίζει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου