30 Απρ 2016

Ἅγιον Φῶς: Τὸ θαῦμα ἐπαναλαμβανόμενο εἰς τοὺς αἰῶνες!


ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ...

Ἀφοῦ ξύνεστε στὴν γκλίτσα τῶν ΟΥΚ, σύντομα τὸ Χριστὸς Ἀνέστη μέσα στὴν ΑΓΙΑ-ΣΟΦΙΑ

Γράφει  ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ  ΕΛΛΑΔΑ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ
Ὁ λίθος τῶν μνημονίων καὶ τῶν δόλιων  ἐνεργειῶν ποὺ σφράγισαν τὰ τελευταία χρόνια τῆς θλιβερῆς καθημερινότητας σύντομα θὰ μετακινηθεῖ γιὰ νὰ λάμψει ΦΩΣ ἀπὸ τὴν ἀδικημένη Πατρίδα μας.
¨Ἡ Τουρκία μὲ τὶς NAVTEX 326/16 καὶ 327/16 ἀνακοίνωσε τὴν διεξαγωγὴ ἀσκήσεων μὲ πυρὰ σὲ θαλάσσια περιοχὴ Ἀνατολικά τῆς Ρόδου τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ 29 Ἀπριλίου καὶ τὴν Δευτέρα τοῦ Πάσχα 2 Μαΐου! Ἡ Ἄγκυρα …μᾶς ἀφήνει νὰ κάνουμε Πάσχα τὴ Κυριακή! Χωρὶς αὐτὸ νὰ...

Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς: «Οἱ οἰκουμενισταὶ πολεμοῦν μὲ πάθος τὸν Ἀναστάντα, τὴν ὀρθόδοξο ἀλήθειά Του»

Φωτογραφία:
«Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος Πάσχα 2016
Προς  τον ἱερὸν κλῆρον, τὶς μοναστικὲς ἀδελφότητες καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ τῆς  καθ’  ἠμᾶς  θεοσώστου Ἱεράς  Μητροπόλεως
«Ἐγὼ εἰμὶ ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρὸς καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ἅδου…» (Ἀποκ. α , 17-18).
Αὐτὲς τὶς αἰώνιες ἀλήθειες ἀπεκάλυψε καὶ ἐφανέρωσε ὁ Ἀναστᾶς Κύριος στὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη, ὅταν ὁ ἅγιος Ἀπόστολος ἦταν ἐξόριστος στὴν Πάτμο «διὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (στ. 9), προσφέροντάς του τὰ τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως.
Μή φοβᾶσαι Ἰωάννη, τοῦ εἶπε: Ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος, διότι αἰωνίως ὑπάρχω, ἀλλὰ καὶ ἔσχατος, διότι θὰ εἶμαι πάντοτε. Εἶμαι Ἐκεῖνος ποὺ ζεῖ διαρκῶς, εἶμαι ἡ ταυτοζωή. Καὶ ἔγινα νεκρός, διότι ὅπως εἴδατε ἀπέθανα ὡς ἄνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως παρὰ τὸν θάνατό μου, ζῶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Δέν ἀπέθανα διότι ἤθελαν οἱ ἐχθροί μου, οἱ σταυρωταί μου. Δὲν σταυρώθηκα ἐπειδὴ οἱ ἄρχοντες τῶν Ἑβραίων μὲ κατεδίκασαν στὸν θάνατο καὶ ὁ Ρωμαῖος ἡγεμὼν ἐθεώρησε τὴν καταδίκη μου. Ὅλα αὐτὰ μποροῦσα νὰ τὰ ἀπομακρύνω, νὰ τὰ διαλύσω, νὰ τὰ ἀποτρέψω.
«Ἐγενόμην νεκρὸς» ἑκουσίως, διότι ὁ Ἴδιος τὸ θέλησα, κινούμενος ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν πεσόντα ἄνθρωπο. Αὐτὸ ἦταν καὶ τὸ θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατρός, αὐτὸ χάρισε τὴ σωτηρία καὶ τὴ λύτρωσι στὸν κόσμο. Τὸ θέλησα καὶ «ἐγενόμην νεκρός», τὸ θέλησα καὶ ἐφώναξα «τετέλεσται», τὸ θέλησα καὶ ἐνταφιάσθηκα ὡς κοινὸς ἄνθρωπος ἐν τῷ «καινῷ μνημείω». «Οὐδεὶς αἴρει...

Ἔτσι παραγράφονται ὅλα τὰ χρέη: μὲ δάκρυα! Καὶ θὰ δοῦμε τὴν ἄνοιξη νὰ πετάγεται κάτω ἀπ' τὰ μάρμαρα... Καὶ τὰ δένδρα νὰ ἀνθίζουν... Καὶ θὰ 'ρθεῖ ἡ Ἀνάσταση!

Ἀπόσπασμα ἀπὸ  τὸ βιβλίο "Ἐν μέσω κρίσης" τῆς Μαρίας Μουρζά τῶν Ἐκδόσεων "Ἄθως" 
Διατελοῦμεν ἐν μέσω κρίσης! Ἐκεί πού πρὸς στιγμὴν μένουμε ἐνεοὶ καὶ ἀποσβολωμένοι. Ἐκεί πού κόβουμε ταχύτητα, χαμηλώνουμε τοὺς τόνους καὶ ρωτᾶμε: Γιατί; Πῶς ἔγινε καὶ φτάσαμε στοῦ γκρεμοῦ τὸ χεῖλος; Ποιὸς εὐθύνεται γιὰ τὴ στραβοτημονιά; Ποιὸς θὰ χρεωθεῖ τὸ ἀτύχημα; Ποιὸς θὰ χρεωθεῖ τὴν ἐθνικὴ συμφορά;  Κοιτᾶς καὶ λές: Ποῦ εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας; Ποῦ εἶναι οἱ Ἕλληνες; Ποῦ μᾶς πούλησαν; Ποιοὶ μᾶς ἀγόρασαν; Ποιοὶ θὰ δώσουν λόγο γιὰ τὴν ἀγοραπωλησία; Χιλιάδες ἀπελπισμένες κραυγὲς σὰ σεισμικὲς δονήσεις... Προεόρτια μεγάλου σεισμοῦ;
Διατελοῦμε ἐν μέσω κρίσης, βιώνοντας ἕνα σκληρὸ παιχνίδι, πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη μας καὶ πάντα σὲ βάρος μας. Εἰσπράττουμε τὴν προδοσία σὰ γεύση ἀπὸ χῶμα, σὰν ὀργὴ καὶ σὰν ἀπελπιστικὴ διαπίστωση: βρισκόμαστε ὑπὸ ζυγόν! Καὶ ὁ πόνος τοῦ ζυγοῦ εἶναι τόσο δυνατὸς ὥστε ἄλλος γρήγορα καὶ ἄλλος ἀργὰ ξυπνᾶμε! Ξυπνᾶμε σὰν ἀπὸ βαρὺ ὕπνο. Μᾶς ξυπνάει ὁ ἥλιος τῆς νύχτας... Τὸ φῶς ποὺ γεννιέται ἀμέσως μετὰ ἀπ' τὸ πυκνότερο σκοτάδι. Μᾶς ξυπνάει καὶ βλέπουμε πὼς δὲν....

"Μὲ τὴν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος ἔγινε θνητὸς καὶ πεπερασμένος· μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου γίνεται ἀθάνατος καὶ αἰώνιος"

Τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
"Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Ζωή"
Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε ὅτι ἡ πίστη σ’ Αὐτὸν μεταφέρει ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ἀλλὰ μὲ....

Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ «ἀναστάσεις» τῶν θεῶν τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας

Γράφει ὁ Ἱερομόναχος Λουκᾶς Γρηγοριάτης
Τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ στὴν ἐκπομπὴ «Ὢ γλυκύ μου ἔαρ» τοῦ Κρατικοῦ Ραδιοφώνου ἐλέχθη μεταξὺ ἄλλων καὶ τὸ ἑξῆς σχόλιο, τὸ ὁποῖο ἀποδίδουμε ὅσο γίνεται πιὸ πιστά: «Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἔπλεξε ἐγκώμια καὶ ψάλλει μὲ ἀπαράμιλλο λυρισμὸ τὸν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ προσμένοντας τὴν ἀνάστασή του, γιατί διαθέτει πείρα αἰώνων μὲ τραγούδια καὶ ὕμνους γιὰ τὸ θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση προγενέστερων θεῶν: τοῦ Ζαγρέα Διόνυσου ἢ τοῦ Ἄδωνι. Ὅπως κάποτε ἡ Ἀφροδίτη τραγουδοῦσε τὸ νεκρὸ Ἄδωνι, ἔτσι καὶ ἡ Θεοτόκος τραγουδάει στὸν Ἰησοῦ τὸν ὕμνο "ὢ γλυκύ μου ἔαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, ποὺ ἔδυ σου τὸ κάλλος"».
Μόνο ἀπορία καὶ λύπη μποροῦσε νὰ προκαλέσει ἡ συγκρητιστικὴ αὐτὴ ἑρμηνεία τῆς Χριστιανικῆς λατρείας τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ἑρμηνεία ἐπηρεασμένη ἀπὸ νεοπαγανιστικὲς ἀντιλήψεις.
Ἔχουμε παραλάβει ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ πάππους μας νὰ ἑορτάζουμε μὲ ἰδιαίτερη κατάνυξη καὶ εὐλάβεια τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου καὶ νὰ συνδέουμε τὶς εὐσεβεῖς παραδόσεις τῶν ἁγίων ἡμερῶν μὲ τὴν λατρεία στὸν Χριστό, τὸν Θεό μας ποὺ ἀπὸ ἀγάπη γιά μᾶς καὶ γιὰ νὰ οἰκονομήσει τὴν σωτηρία μας ἔγινε ἄνθρωπος, σταυρώθηκε, πέθανε καὶ....

Φώτης Κόντογλου: Χαρμολύπη ἢ τὸ Χαροποιὸν Πένθος

«Ταῦτα λελάληκα ὑμὶν ἴνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμὶν μείνη καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῆ» (Ἰω. ΙΕ’.11). «Ἡ γυνὴ ὅταν τίκτη, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτής• ὅταν θὰ γεννήση τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως, διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον. Καὶ ὑμεῖς οὒν λύπην μὲν νῦν ἔχετε• πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν.» (Ἰω. ΙΣΤ’. 20).
Ἀληθινὴ κι’ ὄχι ψεύτικη χαρὰ νοιώθει μονάχα ὅποιος ἔχει τὸν Χριστὸ μέσα του, κ’ εἶναι ταπεινός, πράος, γεμάτος ἀγάπη. Ἀληθινὴ χαρὰ ἔχει μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ξαναγεννήθηκε στὴν ἀληθινὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ... Κι’αὐτὴ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ βγαίνει ἀπὸ καρδιὰ ποὺ πονᾶ καὶ θλίβεται γιὰ τὸν Χριστό, καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸ παρηγορητικὸ δάκρυο τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζουνε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, κατὰ τὸν ἅγιο λόγο ποὺ εἶπε τὸ στόμα τοῦ Κυρίου : «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι....

29 Απρ 2016

"Εἰς τὰ βάθη τὰ τῆς θαλάσσης ἐκεῖ ἡ χείρ σου Δέσποτα"

π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν...»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου 
πατρός Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ
1. Μὲ τὰ ἀπαισιότερα συναισθήματα ἀντιμετωπίζεται συνήθως ὁ θάνατος. Ὁ πολιτισμός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο τόσο καυχόμαστε, δὲν μᾶς ἔχει ἐξοικειώσει μὲ τὴν μεγαλύτερη καὶ τραγικότερη πραγματικότητα στὴ ζωή μας, τὸν θάνατο. Οὔτε μᾶς ἔχει συμφιλιώσει μαζί του. Γι᾿ αὐτὸ λείπει στὴ σημερινὴ κοινωνία μία ρεαλιστικὴ φιλοσοφία τοῦ θανάτου. Βέβαια, σ᾿ αὐτὸ συντρέχουν διάφοροι λόγοι. Ὁ ὀλιγόπιστος φοβᾶται τὸν θάνατο, διότι βλέπει τὴν ἀνετοιμότητά του νὰ τὸν ὑποδεχθεῖ. Ὁ ἄπιστος ἢ ἄθεος, ποὺ στηρίζει ὅλες τὶς ἐλπίδες του στὸν κόσμο αὐτό, βλέπει τὸν θάνατο σὰν καταστροφή. Γι᾿ αὐτὸ ἀποφεύγει νὰ μιλεῖ γιὰ τὸν θάνατο ἢ χλευάζει τὸν θάνατο, ἀλλὰ στὸ βάθος τὸν φοβᾶται. Ὅπως τὸν φοβοῦνται οἱ οἰκονομικὰ εὔρωστοι, διότι θὰ τοὺς κάμει νὰ χάσουν ὅσα ἔχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ προλετάριοι τοῦ κόσμου μας, μολονότι διατείνονται, ὅτι βλέπουν τὸν θάνατο σὰν σωτηρία. Διότι γι᾿ αὐτούς, κυρίως, ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Δ. Σολωμού: «Γλυκειὰ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος μαυρίλα».
2. Γιὰ τὸν χριστιανό, ὅμως, καὶ μάλιστα τὸν πατερικό, δηλαδὴ τὸν ὀρθόδοξο, τὸ μυστήριο τοῦ θανάτου ἔχει λυθεῖ. Ἡ Σφίγγα τοῦ θανάτου διέκοψε τῇ σιωπή της. Τὸ αἴνιγμα, ποὺ τόσο ἀπασχόλησε τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα καὶ μόνον ἡ σωκρατικὴ-πλατωνικὴ μεγαλοφυΐα μπόρεσε νὰ ψαύσει στὸν «Φαῖδρο», ἔχει πιὰ ἐξιχνιαστεῖ καὶ ἀπομυθευθεῖ. Μένει, βέβαια, καὶ γιὰ τὸν...

Χριστιανός καί Σταυρός, Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
Εἰς Φιλιππησίους 13· ΕΠΕ 22,8-10
Χριστιανός σημαίνει μικρός Χριστός κι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἐσταυρωμένος, ἄρα χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ σταυροῦ. Γι᾿ αὐτό εἶναι ἀνάρμοστο καί ξένο στόν χριστιανό νά ἀναζητᾶ τίς εὐκολίες καί τήν ἀνάπαυση. Ὁ Κύριός σου καρφώθηκε στό σταυρό κι ἐσύ ἐπιζητᾶς τήν ἄνεση καί ζῆς μέ πολυτέλεια;
Ἄν ἀγαπᾶς τόν Κύριό σου, πέθανε ὅπως Ἐκεῖνος. Σταύρωνε τόν ἑαυτό σου, ἔστω κι ἄν δέν σέ σταυρώνει κανείς. Καί σταυρός εἶναι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς κακίας καί τῆς ζήλειας σου. Σταυρώνεις τό «ἐγώ» σου, ὅταν ἀρνεῖσαι νά ἱκανοποιήσεις τίς κακές ἐπιθυμίες σου. Κρεμᾶς τόν ἑαυτό σου στό σταυρό, ὅταν ἀφήνεις τόν Θεό νά κατευθύνει τή ζωή σου χωρίς τίς δικές σου λογικές παρεμβάσεις. Πεθαίνεις σάν τόν Κύριό σου, ὅταν ὑποτάσσεσαι στό θέλημά του χωρίς τά ἀτέλειωτα «γιατί».
Ὁ Κύριος ζήτησε καί ζητᾶ νά τόν ἀκολουθήσουν ὅσοι εἶναι ἀποφασισμένοι νά σηκώσουν τό σταυρό τους, ὅσοι εἶναι ἕτοιμοι νά πεθάνουν, νά ἀρνηθοῦν τίς ἀπολαύσεις καί τήν τρυφή. Διότι ὅποιος ἀγαπᾶ τήν ἀσφάλεια καί τίς ἡδονές τῆς παρούσης ζωῆς εἶναι ἐχθρός τοῦ σταυροῦ, αὐτοῦ τοῦ σταυροῦ πού ὁ χριστιανός ἀγαπᾶ καί σηκώνει μέ ὑπομονή γιά χάρη...

Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σὲ νεκρόν…

«Σέ τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου σύν Νικοδήμῳ καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν∙ Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ! ὅν πρό μικροῦ ὁ ἥλιος ἐν σταυρῷ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο καί ἡ γῆ τῷ φόβῳ ἐκυμαίνετο καί διεῤῥήγνυτο ναοῦ τό καταπέτασμα· ἀλλ᾽ ἰδού νῦν βλέπω σε δι᾽ ἐμέ ἑκουσίως ὑπελθόντα θάνατον. Πῶς σε κηδεύσω, Θεέ μου; ἤ πῶς σινδόσιν εἱλήσω; Ποίαις χερσί δέ προσψαύσω τό σόν ἀκήρατον σῶμα; ἤ ποῖα ᾄσματα μέλψω τῇ σῇ ἐξόδῳ οἰκτίρμον; Μεγαλύνω τά πάθη σου, ὑμνολογῶ καί τήν ταφήν σου σύν τῇ ἀναστάσει, κραυγάζων· Κύριε, δόξα σοι».

Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου - Ψάλλουν Βατοπαιδινοὶ Πατέρες

28 Απρ 2016

Γερόντισσα Μακρίνα: «Νὰ μὴ φύγη σήμερα ἡ μέρα μὲ ἀργολογίες, νὰ λέμε τὴν "εὐχή"»

Ὁμιλία τῆς Γερόντισσας Μακρίνας Βασσοπούλου, ἀπὸ τὸ βιβλίο «Λόγια Καρδίας», ἐκδόσεις Ἱ.Μ. Παναγίας Ὁδηγητρίας Πορτιαριὰ Βόλου
Δὲν χορταίνονται τὰ «γράμματα» τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος! Ἕνας Θεὸς δὲν μπόρεσε νὰ κάνη τὸν ἄνθρωπο λεῖο. Τὸν ὕβρισαν καὶ Τὸν ἐβλασφήμησαν. Εἴδατε τί ἔλεγε. «Διψῶ», «Κύριε, ἰνατὶ μὲ ἐγκατέλιπες;». Εἶχε πόνο τὴν ὥρα τοῦ Σταυροῦ, γιατί γνώριζε ὅτι ναὶ μὲν θὰ σταυρωθῆ, ἀλλὰ καὶ πάλι θὰ ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ δὲν θὰ ἐκτελοῦν τοὺς λόγους Του. Τί ὡραία γραμματάκια! Τί ὡραία ποὺ συνομιλοῦσε μὲ τὸν Πατέρα Του! Τί ὡραία λόγια ἔλεγε στοὺς Ἀποστόλους! Τί συμβουλὲς τοὺς ἔδινε! Δὲν Τὸν καταλάβαιναν, τοὺς νικοῦσε ὁ ὕπνος, εἶχαν σκοτοδίνη. Τί ὡραῖο αὐτὸ τὸ Εὐαγγέλιο! Πολὺ μ΄ ἀρέσει. Τί ὡραία ποὺ συμβουλεύει καὶ παρακαλεῖ τοὺς Μαθητᾶς!
Ὅταν ὁ νοῦς μας εἶναι καθαρὸς καὶ βρίσκεται συνέχεια σὲ θεωρία κοντὰ στὸν Χριστὸ καὶ κάνουμε πνευματικὸ ἀγώνα, γιὰ νὰ μὴ δεχώμαστε ὅ,τι θὰ μᾶς φέρη ὁ διάβολος, ὅπως λογισμοὺς καὶ διάφορα ἄλλα, τότε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι κοντά μας. Θὰ βλέπουμε καὶ θὰ αἰσθανώμαστε τὰ μεγαλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν ψυχή μας. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔλεγε: «Τὸ χέρι μου εἶναι πήλινο καὶ ἡ γλώσσα μου εἶναι πήλινη καὶ δὲν μπορῶ νὰ γράψω οὔτε νὰ διηγηθῶ τὰ μεγαλεία τοῦ Θεοῦ· εἶναι ἀνέκφραστα». Ἀλλὰ μόνο διὰ τῆς θεωρίας ποὺ κάνει ὁ ἄνθρωπος...

«Τὸν Λῃστὴν αὐθημερόν, τοῦ Παραδείσου ἠξίωσας Κύριε, κᾀμὲ τῷ ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ, φώτισον καὶ σῶσόν με»

Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Παρασκευῇ, τὰ ἅγια καὶ σωτήρια καὶ φρικτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν, τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ῥαπίσματα, τὰ κολαφίσματα, τὰς ὕβρεις, τοὺς γέλωτας, τὴν πορφυρᾶν χλαίναν, τὸν κάλαμον, τὸν σπόγγον, τὸ ὄξος, τοὺς ἥλους, τὴν λόγχην, καὶ πρὸ πάντων, τὸν σταυρόν, καὶ τὸν θάνατον, ἃ δι' ἡμᾶς ἑκὼν κατεδέξατο, ἔτι δὲ καὶ τὴν τοῦ εὐγνώμονος Λῃστοῦ, τοῦ συσταυρωθέντος αὐτῷ, σωτήριον ἐν τῷ Σταυρῷ ὁμολογίαν. 


Τῇ ὑπερφυεῖ καὶ περὶ ἡμᾶς παναπείρῳ σου εὐσπλαγχνίᾳ, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ἡ «στημένη δίκη» τοῦ Ἰησοῦ

Γράφει ὁ Βασίλειος Μπισμπάρδης, Ἁγιογράφος
Ἀπρίλιος τοῦ 33 μ.Χ. Συλλαμβάνεται στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ ὁ Ἰησοῦς, ὁ καλούμενος Ναζωραῖος. Τήν Πέμπτη τό βράδυ (ξημερώματα Παρασκευῆς), φτάνει στόν κῆπο μία μικρή ὁμάδα, ἀποτελούμενη ἀπό μέλη τοῦ συνεδρίου, τή φρουρά τοῦ Ναοῦ (κουστωδία) καί ὁδηγούμενη ἀπό τόν Ἰούδα Ἰσκαριώτη! Μετά τή μικρή ἀναταραχή πού δημιουργεῖται ἀπό τούς μαθητές Του, ὁ Ἰούδας τόν ὑποδεικνύει φιλώντας Τον στό μάγουλο. Τό σινιάλο εἶχε δοθεῖ. Οἱ φρουροί ἁρπάζουν Τόν Ἰησοῦ καί κτυπώντας Τον, Τόν σέρνουν ἁλυσοδεμένο στήν πόλη. Ἐκεῖ θά διαδραματισθεῖ ἡ μεγαλύτερη ἴσως παρωδία δίκης τοῦ ἀρχαίου κόσμου!
Τό μεγαλύτερο δικαστήριο τοῦ Ἰσραῆλ ἦταν τό συμβούλιο τοῦ Σαχεντρίν. Ἀποτελοῦνταν ἀπό 120 μέλη καί ἐπικεφαλῆς ἦταν ὁ Ἀρχιερέας, ἐνῶ στήν συγκεκριμένη χρονική περίοδο ἀρχιερέας ἦταν ὁ Καϊάφας! Τό Σαχεντρίν εἶχε τήν ἐξουσία νά καταδικάσει εἰς θάνατον, ἀλλά ὄχι καί νά ἐκτελέσει τήν ποινή. Γι’ αὐτό ἦταν ἀπαραίτητη ἡ ἔγκριση τοῦ ρωμαίου ἐπάρχου.
Τήν ἐποχή ἐκείνη οἱ δίκες  διεξάγονταν πάντα ἡμέρα, ἐνώπιον τοῦ λαοῦ, μέ δικαστές ἀμερόληπτους. Συνήθως ὑπῆρχε δημόσιος κατήγορος, μάρτυρες κατηγορίας καί φυσικά...

Τὸ μήνυμα τῆς Σταυρώσεως κατὰ τὸν Ἱερὸ Αὐγουστίνο



Τοῦ Ἱεροῦ Αὐγουστίνου

Ἀπὸ τοὺς δύο ληστὲς ὁ ἕνας σώθηκε.
Μὴν ἀπελπίζεσθε.

Ἀπὸ τοὺς δύο ληστὲς ὁ ἕνας χάθηκε.
Μὴν ἐπαναπαύεσθε.
Ἀγωνίζεσθε!

Ὅσιος Παΐσιος: «Τὸ μεγαλύτερο βάλσαμο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ποὺ συντρίφθηκε ὁ διάβολος»

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄,  Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο,  ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 1998
– Γιατί ὁ διάβολος φοβᾶται τόσο πολύ τὸν Σταυρό;
– Γιατί, ὅταν ὁ Χριστός δέχθηκε τούς ἐμπτυσμούς, τὰ ραπίσματα καὶ τὰ χτυπήματα, τότε συντρίφθηκε τὸ βασίλειο καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου.
Μὲ τί τρόπο νίκησε ὁ Χριστός! «Μὲ τὸ καλάμι συντρίφθηκε τὸ κράτος τοῦ διαβόλου», λέει κάποιος Ἅγιος. Ὅταν δηλαδή Τοῦ ἔδωσαν τὸ τελευταῖο χτύπημα μὲ τὸ καλάμι στὸ κεφάλι, τότε συντρίφθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Δηλαδή ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ πνευματική ἄμυνα καὶ ἡ ταπείνωση τὸ μεγαλύτερο ὅπλο κατὰ τοῦ διαβόλου. Τὸ μεγαλύτερο βάλσαμο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ποὺ συντρίφθηκε ὁ διάβολος. Μετά τὴν Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι πιά ὅπως...

Τὸ δάκρυ τῆς Θεοτόκου

π. Διονύσιος Ταμπάκης
Ἱ.Ν.Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Ναυπλίου
Μ.Πέμπτη 2016
Μία σταγόνα δάκρυ γιὰ τὸ ἀγαπημένο καὶ πολυαδικημένο σπλάχνο της.
Καινούργιο μὰ καὶ τόσο παλαιό, ἀπὸ τότε ποὺ διωγμένη ἔφυγε μαζί του, βρέφος τότε, πρὸς στὴν Αἴγυπτο.
Τὸ δάκρυ τῆς Παναγίας γιὰ ὅλους ἐμᾶς, γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά, ὁ πόνος τῆς Παναγίας μας ποὺ συμπονᾶ καὶ μὲ τὸν δικό μας πόνο στὸ διάβα τῆς ζωῆς μας.
Δάκρυ λύπης ἅδου μὰ καὶ χαρᾶς παραδεισένιας σὰν ἀντικρυσε Τὸν Υἱό της νὰ λάμπει αὐγαζόμενος μέσα στὴν λαμπρή τῆς Ἀναστάσεώς του.
Τὰ δάκρυ κάθε Μητέρας πάνω στὴν γῆ ποὺ τὰ σπλάχνα της ποὺ ἔχουν γίνει τόσο πλατειὰ νὰ ἀγκαλιάσουν ὅλη τὴν πλάση.
Μία σταγόνα, μὰ ἕνας ὁλόκληρος ὠκεανὸς μαζὶ ποὺ ἀνέπλασε ὁλάκερο τὸ σύμπαν.
Τὸ δάκρυ τῆς Παναγίας Μητέρας μας!

Καταγγέλλουμε τὸν «θάνατο», ἐξαγγέλλουμε τὴν Ἀνάσταση τῆς Ἑλλάδος

 Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Ὅλη τὴν Μεγάλη Βδομάδα οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες οἱ μετέχοντες τῶν Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν μέσω μνημονιακῆς καὶ ὄχι μόνο δαιμονικῆς λαίλαπας, μέσα στὶς Ἐκκλησιὲς μας καταγγέλλουμε τὸν θάνατο τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐξαγγέλλουμε τὴν Ἀνάστασή Του.
Φέτος τὸ Ἅγιο Φῶς «φώτισε» καὶ ἦρθε πιὸ νωρὶς ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Τόπους.
ΜΕΓ. ΤΡΙΤΗ 2016 Ἱεροσολύμων Θεόφιλος: «Ὄργανα οἱ Ἕλληνες πολιτικοὶ»
Ὁ Πατριάρχης μίλησε καὶ γιὰ τοὺς Ἕλληνες πολιτικούς, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δὲν διαχειρίζονται τὴν μοίρα τῆς Ἑλλάδος οἱ Ἕλληνες πολιτικοί. Ὄργανα εἶναι, ὅπως καὶ τὰ μικρὰ κράτη ποὺ ἐμφανίζονται στὴν Ε.Ε. ἐξυπηρετοῦν κάποιο σκοπό. Εἶναι φυσικὸ καὶ ἑπόμενο ἡ Ἑλλάδα νὰ ὑποτάσσεται στὴν Ε.Ε. ἀφοῦ τῆς ὑποσχέθηκε εὐτυχία καὶ τὰ...

Ὁ Δούρειος Ἵππος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
ΕΙΝΑΙ ἀνησυχητικό φαινόµενο ὅτι στή Χώρα µας ἐλάχιστοι κληρικοί ἐκδηλώνονται δηµοσίως κατά τοῦ οἰκουµενισµοῦ, χωρίς νά ὑπολογίζουν τήν ἐνόχληση τῶν πρωτεργατῶν του, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς εἶναι µεγαλόσχηµοι κληρικοί.
Ἡ δειλία πολλῶν µπροστά στή σκληρότητα τῶν οἰκουµενιστῶν εἶναι ἀδικαιολόγητη, γιατί ὅταν ὑποστηρίζεις τήν ἀλήθεια, ὅταν ἔχεις βιωµατική πίστη καί ἀκολουθεῖς τόν παραδοσιακό δρόµο τῶν ἁγίων, δέν ὑπολογίζεις τίποτα οὔτε βέβαια ὑποστέλλεις τή σηµαία τῆς Ὀρθοδοξίας. Μπορεῖ νά χάσεις τήν εὔνοιά τους, µπορεῖ νά σέ βάλουν στό περιθώριο, µπορεῖ νά σέ ἀποµακρύνουν ἀπό τό κέντρο, µπορεῖ νά σέ θεωρήσουν φανατικό, ἀδιάλλακτο, µέ περιορισµένη ἀντίληψη, ὅµως ἐσύ µένεις στή βίγλα σου, ἀρνεῖσαι τίς οἰκουµενιστικές ἐκδηλώσεις, διακηρύττεις ὅτι οἱ λεγόµενοι ἑτερόδοξοι εἶναι αἱρετικοί καί ὡς τέτοιοι πρέπει νά ἀντιµετωπίζονται καί νά µή θεωροῦνται µέλη τῆς διαιρεµένης Ἐκκλησίας, τά ὁποῖα πρέπει νά ἑνωθοῦν, γιά νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ Ἐκκλησία. ∆ηλαδή, δέν πιστεύουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ µία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία. 
Οἱ οἰκουµενιστές στούς διαλόγους δέν ἀναφέρουν τήν ἁπλή πρόταση, πού θά ἔλυνε τό πρόβληµα µέ τούς ἑτερόδοξους. ∆έν τούς ὑπενθυµίζουν ὅτι ἔχουν ἀποµακρυνθεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία καί περιπλανῶνται µέ τίς αἱρετικές τους ἐπιλογές καί πρέπει µέ ταπείνωση καί καλή προαίρεση νά ἀπαρνηθοῦν τίς πλάνες τους καί νά ἐπιστρέψουν ἐν µετανοίᾳ στήν Ἐκκλησία. Ὅλα τά ἄλλα εἶναι σχέδια ἀνθρώπων, πού ὑπηρετοῦν ἐφήµερες σκοπιµότητες καί ὑπαγορεύονται ἀπό τούς...

Τὰ Πάθη τὰ Σεπτὰ (Μέρος B΄)

Μητροπολίτη Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου, ἀπόσπασμα ὁμιλίας - (Μέρος Α΄)
Μετά πῆγε μαζί τους στὸ ὅρος τῶν Ἐλαιῶν. Τοὺς εἶπε προσεύχεσθε γιὰ νὰ μὴν μπεῖτε σὲ πειρασμό. Αὐτὸς πῆγε λίγο πιὸ μακριὰ καὶ προσευχόταν μὲ ἀγωνία καὶ ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπό του κάτω στὴ γῆ καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωνία του ὁ ἱδρώτας του ἔγινε ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀγωνία καὶ προσευχόταν στὸν Πατέρα του νὰ παρέλθει «τὸ ποτήριον τοῦτο». Τὸ ὅτι προσευχόταν νὰ παρέλθει τὸ ποτήριο τοῦτο, δὲν ἦταν ἐπειδὴ φοβήθηκε τὸν θάνατο. Ὁ θάνατος φοβήθηκε τὸν Χριστό. Αὐτὸς προσευχόταν στὸν Πατέρα του γιά μᾶς. Καὶ τί ἦταν τὸ ποτήριο; Ἔλεγε στὸν Πατέρα του ὅτι δὲν θέλει αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἀγαπᾶ εἰς τέλος νὰ κάνουν αὐτὸ τὸ πράγμα, δηλ. νὰ τὸν σταυρώσουν. Προσευχόταν ὑπὲρ ὅλου τοῦ κόσμου, ὥστε νὰ μὴν κάνει ὁ ἄνθρωπος αὐτὸ τὸ ἔργο, νὰ σταυρώσει τὸν Χριστό. Οὔτε δειλίασε πρὸ τοῦ θανάτου οὔτε φοβήθηκε τὸν θάνατο. Ὅταν λοιπὸν προσευχόταν, τότε πλησίασε ὁ ὄχλος καὶ μαζί τους ἦταν καὶ ὁ Ἰούδας. Πῆγε στὸν Χριστὸ καὶ τὸν φίλησε μίας καὶ εἶπε στοὺς ἀρχιερεῖς ὅτι αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ σημεῖο. Ὅποιον φιλήσει, αὐτὸν πρέπει νὰ συλλάβουν. Πῆγε ὁ Ἰούδας, τὸν φίλησε καὶ τοῦ εἶπε: Χαῖρε Ραββί, χαῖρε Διδάσκαλε. Καὶ τοῦ εἶπε ὁ Χριστὸς ἐκείνη τὴν ὥρα: «Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;» δηλ. μὲ φίλημα, μ’ αὐτὴ τὴν ἔκφραση τῆς ἀγάπης...

Ἡ γυναίκα-σύμβολο τῆς Κύπρου Χαρίτα Μάντολες συγκινεῖ μὲ τὴν διήγησή της

Συγκλόνισε τὸ ἀκροατήριό της στὴν Θεσσαλονίκη μὲ τὴν ἀφήγηση τῆς προσωπικῆς της περιπέτειας ἡ Χ. Μάντολες, κατὰ την παρουσίαση τοῦ βιβλίου τῆς Εὐρυδίκης Περικλέους Παπαδοπούλου Ως Ἀληθῶς. Ἡ ζωὴ τῆς Χαρίτας Μάντολες, στὸ Ἱστορικὸ Ἀρχεῖο Προσφυγικοῦ Ἑλληνισμοῦ τοῦ Δήμου Καλαμαριᾶς. pontos-news.gr

«Ἡ ἀγάπη οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ» (A' Κορινθίους 13,6)

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Τόσα χρόνια διαβάζω τὴν περικοπὴ ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο στὸ Ἅγιο Εὐχέλαιο καὶ δὲν πέρασε ποτὲ ἀπὸ τὸ μυαλό μου αὐτὴ ἡ εὐαγγελικῶς διατυπωμένη σχέση τῆς Ἀλήθειας μὲ τὴν Ἀγάπη. Στὸ Χριστὸ συνυπάρχουν ἅμα Ἀλήθεια καὶ Ἀγάπη. Δηλαδὴ στὴν Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία εἶναι ὁ Χριστὸς παρατεινόμενος στοὺς αἰῶνες: «Ἡ ἀγάπη συγχαίρει τῇ ἀληθεί». Πόσο ἀναπαύει ἀλήθεια αὐτὸς ὁ λόγος. Πόσο πληρώνει τὴν καρδιά!
Μὲ δυὸ λόγια, ἡ ἀγάπη ἀναπαύεται στὴν ἀλήθεια καὶ ὄχι στὸ ψέμα. Οὔτε στὴν ἐλάχιστη ἀπόκλιση ἀπ` αὐτήν. Διότι ἡ Ἀλήθεια εἶναι μία, ὁ Χριστὸς ἀποκαλυπτόμενος στοὺς ἁγίους του. Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ὁ Χριστὸς τεμαχισμένος ἢ ἐλλιπὴς στὸ ἐλάχιστο. Τέτοιος προσφερόμενος Χριστὸς εἶναι ψεύτικος. Εἶναι Χριστὸς μύθευμα, δημιούργημα τῆς φαντασίας καὶ μάλιστα τῆς ἀρρωστημένης, τῆς δαιμονικῆς. 
Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι θεραπευτικὸ ἕνα φάρμακο, ἂν τοῦ ρίξεις μέσα μιὰ σταγόνα δηλητήριο; Ἔτσι καὶ «μιὰ σταγόνα» ψέμα καθιστᾶ ὅλη τὴν ἀλήθεια ψέμα, πλάνη. Καὶ αὐτὸ τὸ κριτήριο ὑπάρχει στὴν....

27 Απρ 2016

Μεγάλη Πέμπτη καὶ Θεία Κοινωνία

Τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Μεγάλη Πέμπτη εἶναι ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία παραδοσιακὰ ὅλος ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος προσέρχεται νὰ μεταλάβει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι σήμερα ἔγινε ἡ παράδοση τοῦ φρικτοῦ μυστηρίου τῆς Εὐχαριστίας κατὰ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο. Ἐκεῖ ὁ Χριστός, ἐν ὄψει τοῦ Πάσχα τοῦ ἑβραϊκοῦ, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ προηγούμενα (ὄχι στὸ τελευταῖο τελικὸ συμπόσιο τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα ποὺ ἔθυαν τὸν ἀμνὸ τὸν ἐνιαύσιο) ἔφαγε μὲ τοὺς μαθητές Του· καὶ ἀφοῦ πῆρε ψωμὶ στὰ χέρια Του, εὐχαρίστησε, τὸ εὐλόγησε, καὶ τοὺς τόδωσε λέγοντάς τους: «Λάβετε, φάγετε, τοῦτο ἔστι τὸ σῶμα μου». Αὐτὸ εἶναι τὸ σῶμα μου, ποὺ σᾶς δίνω αὐτὴν τὴν στιγμή, τὸ ὁποῖο «κλᾶται», «τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον» (τὸ ρῆμα εἶναι κλάω-κλῶ, ἀπὸ κεῖ ποὺ βγαίνει καὶ ἡ λέξη τῶν μαθηματικῶν: τὰ κλάσματα, ὅπως καὶ ἡ ἀρτοκλασία: ἡ κλάσις τοῦ ἄρτου, κόβουμε τοὺς ἄρτους καὶ τοὺς μοιράζουμε), γιὰ πολλούς, γιὰ ὅσους θέλουν νὰ σωθοῦν. Κατόπιν πῆρε ἕνα ποτήρι κρασί, τὸ εὐλόγησε, εὐχαρίστησε τὸν Οὐράνιο Πατέρα καὶ τὸ πρόσφερε στοὺς μαθητὲς Του λέγοντας: «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἔστι τὸ αἷμα μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἔκχυνομενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν». Νά! τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας!
Πολλὲς φορὲς καὶ κατ’ ἐπανάληψιν ἀναφέρθηκε στὴ Γραφὴ ὅτι Αὐτὸς εἶναι...

"Κύριε Φίλη βιάζεσθε. Ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ τελεῖται τὴ Μεγάλη Παρασκευή"

 ΠΕΘ πρὸς Φίλη, γιὰ τὴ μείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα!
Ἀθήνα, 26 Ἀπριλίου  2016
Ἀριθμ. Πρώτ.:   80
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κύριε Φίλη βιάζεσθε.
Ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ τελεῖται τὴ Μεγάλη Παρασκευή.
Τὴ Μεγάλη Τρίτη, 26 Ἀπριλίου 2016, τὸ  Ὑπουργεῖο Παιδείας παρουσίασε τὴν Ὑπουργικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸ ὁλοήμερο Δημοτικὸ Σχολεῖο, συνοδευόμενη ἀπὸ ἀνακοίνωση ποὺ τιτλοφορεῖται: «Μὲ ὑπογραφὴ Φίλη τό ὁλοήμερο Δημοτικὸ Σχολεῖο - Ἑνιαῖος Τύπος Ὁλοήμερου Δημοτικοῦ Σχολείου - Ἡ συνταγματικὴ ἐπιταγὴ γίνεται πράξη - Ἴσες εὐκαιρίες ἐκπαίδευσης γιὰ ὅλα τά παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ σχολείου». Ἡ ὡς ἄνω Ὑπουργικὴ ἀπόφαση, κατὰ παράβαση κάθε συνταγματικῆς ἐπιταγῆς, ἐντελῶς προκλητικά, μειώνει τὶς ὧρες διδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ 2 σὲ 1 στὴν Ε΄ καὶ ΣΤ΄ τάξη τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου καὶ οὐσιαστικὰ καταργεῖ τὴ διδασκαλία τοῦ μαθήματος, ἂν συνυπολογίσει κανεὶς τὸ γεγονός, ὅτι ἤδη σὲ πολλὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα γίνεται ἐλλιπὴς διδασκαλία ἢ δὲν πραγματοποιεῖται καθόλου τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. 
Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, ἔρχεται νὰ ἐπιτείνει τὴν ὅλη ζοφερὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ καλλιεργεῖται ἀπὸ τὸν κ. Φίλη, ἀναφορικὰ μὲ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τὴ....

Σχετικὰ μὲ τὸ Ἱερὸ Εὐχέλαιο ποὺ τελεῖ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας

Ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα. Ἡ ἁμαρτία καὶ στὰ δύο αὐτὰ συστατικά τοῦ ἀνθρώπου ἔφερε ὀλέθρια ἀποτελέσματα. Εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ διὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ σωτηρία καὶ βοήθεια παρέχεται καὶ στὰ δύο συστατικά τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἐκδηλώνεται κάθε φορᾶ ὅπως ἡ ἄκρα τοῦ Σωτῆρος ἠμῶν Χριστοῦ σοφία καὶ ἀγαθότητα κρίνει. Καὶ γιὰ μὲν τὴν θεραπεία τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία συνέστησε καὶ παρέδωσε στὴν Ἐκκλησία Του τὸ μυστήριο τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως. Γιὰ δὲ τὴν ἀπαλλαγὴ τοῦ σώματος «ἀπὸ νόσσων καὶ μαστίγων» (Λουκᾶ Ζ΄ 21), οἱ ὁποῖες τὸ ταλαιπωροῦν, ἔδωσε τὸ μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, διὰ τοῦ ὁποίου ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει ὠφέλιμο παρέχει τὴν ἴαση καὶ θεραπεία. «Εἶναι κανεὶς ἀνάμεσά σας ἄρρωστος; Ἂς προσκαλέσει τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτοὶ ἂς προσευχηθοῦν ἐπάνω του καὶ συγχρόνως ἂς τὸν ἀλείψουν μὲ λάδι, ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ προσευχὴ αὐτὴ ποὺ γίνεται μὲ πίστη θὰ σώσει ἀπὸ τὴν σωματικὴ ἀσθένεια τὸν ἄρρωστο. Ὁ Κύριος θὰ τὸν κάνει καλὰ καὶ θὰ τὸν σηκώσει ἀπὸ τὸ κρεββάτι τῆς ἀρρώστιας του. Κι ἂν ὁ ἀσθενὴς ἔχει διαπράξει ἁμαρτίες ποὺ προκάλεσαν τὴν ἀσθένειά του, ὁ Κύριος θὰ τοῦ τὶς συγχωρέσει» (Ἰακ. Ε΄ 14-15).
Πράγματι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰατρὸς ψυχῶν καὶ...

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὸν ἀμετανόητο Ἰούδα

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄, 
Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, 
ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 1998
– Γέροντα, ὁ διάβολος γνωρίζει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη καὶ τὸν ἀγαπάει καὶ παρ' ὅλα αὐτὰ συνεχίζει τὸ τυπικό του;
– Ἔμ, πῶς δὲν τὸ γνωρίζει! Ἀλλά ἡ ὑπερηφάνεια τὸν ἀφήνει; εἶναι ὅμως καὶ πονηρός. Προσπαθεῖ τώρα νὰ κερδίση ὅλον τὸν κόσμο. Σοῦ λέει: «Ἄν ἔχω περισσότερους ὀπαδούς, θὰ ἀναγκασθῆ ὁ Θεὸς στὸ τέλος νὰ λυπηθῆ ὅλα τὰ πλάσματά Του καὶ θὰ μὲ πάρη κι ἐμένα τὸ σχέδιο!». Ἔτσι νομίζει. Γι' αὐτὸ θέλει, ὅσο μπορεῖ, νὰ ἀποκτήση πιὸ πολλούς ὀπαδούς.
Βλέπετε ποῦ τὸ πάει; Σοῦ λέει: «Ἔχω τόσους μὲ τὸ μέρος μου! Θὰ ἀναγκασθῆ ὁ Θεὸς νὰ χαρισθῆ καὶ σ' ἐμένα!». Χωρίς νὰ μετανοιώση! 
Καὶ ὁ Ἰούδας τὸ ἴδιο δὲν ἔκανε; Ἤξερε ὅτι ὁ Χριστός θὰ ἐλευθέρωνε τούς νεκρούς ἀπὸ τὸν Ἅδη. Σοῦ λέει: «Θὰ πάω κι ἐγώ πρίν ἀπὸ τὸν Χριστό, γιὰ νὰ μὲ ἐλευθερώση κι ἐμένα». Βλέπεις πονηριά; Ἀντί νὰ ζητήση συγχώρηση ἀπὸ τὸν Χριστό, πῆγε νὰ κρεμασθῆ. Καὶ νὰ δῆτε, ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ λύγισε τὴν συκιά, καὶ αὐτός μάζεψε τὰ πόδια του, γιὰ νὰ μήν ἀκουμπήσουν κάτω. Καὶ ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ μήν πάη νὰ πῆ ἕνα «εὐλόγησον». Φοβερό! Ἔτσι λοιπόν καὶ ὁ...

"Ὅσοι δὲν γέλασαν ποτέ": 11 μαρτυρίες γιὰ τὸν γολγοθὰ τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ

Στὴν ἐκπομπὴ τοῦ κ. Νατσιο φιλοξενεῖται ἡ κ. Θεοδώρα Ἰωαννίδου-Καρακουσόγλου συγγραφέας τοῦ βιβλίου "Ὅσοι δὲν γέλασαν ποτὲ" ποὺ εἶναι ἀφιερωμένο στὸ Ποντιακὸ ζήτημα!

26 Απρ 2016

Τὰ Πάθη τὰ Σεπτὰ (Μέρος Α΄)

Τοῦ  Μητροπολίτη Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου, 
ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας
Οἱ μέρες τῶν Ἁγίων Παθῶν τοῦ Χριστοῦ μας δίνονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὄχι ἁπλῶς ὡς ἀναμνήσεις γεγονότων καὶ σὰν μετοχὴ σὲ γιορτὲς ἢ γιὰ ἐθιμοτυπικὴ διαδικασία, ἀλλὰ αὐτὲς οἱ μέρες εἶναι ἀποδεδειγμένο ἀπὸ τὴν πείρα τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἁγίων ὅτι εἶναι ἡμέρες Χάριτος. Ὅταν λέμε εἶναι ἡμέρες χάριτος, ἐννοοῦμε ὅτι ὑπάρχει μία διάχυτος χάρις, ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας λόγω τῶν ἑορτῶν αὐτῶν, καὶ καλούμαστε νὰ κοινωνήσουμε μὲ τὴ χάρη αὐτή. Ἡ κοινωνία μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι τόσο ζωντανή, ὅσο ἡ κοινωνία ἑνὸς νεκροῦ σώματος μὲ τὸ ἠλεκτρικὸ ρεῦμα ποὺ παράγει ἐνέργεια καὶ αὐτὸ τὸ ἔργο φαίνεται, εἶναι ἁπτό, ἔτσι συμβαίνει ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἑνωθεῖ μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὲς οἱ μέρες εἶναι μοναδικὲς στὸν χρόνο καὶ καλούμαστε ὅλοι νὰ γευτοῦμε αὐτὴ τὴν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, ποὺ δίδεται πλουσίως σὲ ὅσους θέλουν νὰ μετάσχουν σ’ αὐτή.
Τὴ Μ. Ἑβδομάδα πρέπει νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ νὰ μετέχουμε σ’ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ποὺ ἐκτυλίσσεται μπροστά μας, τὸ γεγονὸς τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν πᾶμε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ κλάψουμε γιὰ τὸν Χριστό, ἂν εἶναι κρίμα ποὺ τὸν σταύρωσαν οἱ Ἑβραῖοι. Πηγαίνουμε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ κοινωνήσουμε στὰ Πάθη τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ καταλάβουμε ὅτι ἔγιναν γιά μᾶς καὶ μᾶς χάρισαν τὸ γεγονὸς τῆς σωτηρίας μας. Κοινωνοῦμε μ’ αὐτὴ τὴ ζωοποιὸ χάρη, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Λέει τὸ Εὐαγγέλιο ὅτι ὅταν πλησίαζε ἡ ἑβδομάδα τῶν ἀζύμων, ἡ ἑβδομάδα ποὺ οἱ Ἑβραῖοι τιμοῦσαν τὸ Πάσχα, δηλ. τὴν ἀνάμνηση ποὺ ἔφυγαν...

Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος: Ὁ προδότης Ἰούδας

Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος,
Ἐπιστολή στόν σιδερὰ Ῥαντοσάββα Ι., 
γιά τὸν προδότη Ἰούδα
Ῥωτᾶς: «Θὰ συγχωρηθεῖ, ἄραγε, στόν Ἰούδα ἡ ἁμαρτία τῆς προδοσίας τοῦ Διδασκάλου καὶ Κυρίου του Ἰησοῦ Χριστοῦ;». Δὲν γνωρίζω γιά ποιό λόγο σὲ ἐνδιαφέρει κάτι τέτοιο. Γιά μᾶς ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη μέριμνα αὐτό, τὸ νά μὴν προδώσουμε ἐμεῖς τὸν Χριστὸ μὲ τίς ἀνομίες μας. Καὶ ἀκόμα πιὸ σημαντικό· τό πῶς νά σώσουμε τίς ψυχὲς μας. Γιατὶ δές, τὸ ῥολόι τῆς ζωῆς μας μετράει γοργὰ τὶς μέρες καὶ τὶς ὦρες ὑπενθυμίζοντάς μας τὴν ἐπικείμενη ἔξοδο ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο. Ὅλοι ἐμεῖς θὰ βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ αἰώνιου Κριτή, ὁ Ὁποῖος θὰ ἐκφέρει τὴ δίκαιη Κρίση Του γιά ὅλα ἐκεῖνα πού πράξαμε στή ζωὴ μας, ἐνώπιον ὅλων τῶν οὐρανίων ἀνθρώπων.
Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πηγαίνουν σὲ δίκη, σκέφτεται ὁ καθένας τὰ δικὰ του ἁμαρτήματα καὶ τὶς ἀδικίες καὶ τὸ πῶς θὰ δικαιολογήσει τὸν ἑαυτὸ του ἐνώπιον τοῦ δικαστοῦ. Κανεὶς δέν ἔχει τὸ χρόνο καὶ τὴν ἐπιθυμία νά σκεφτεῖ γιά τὶς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, μήτε καὶ νά μπεῖ στά μυστικὰ τοῦ νοῦ τοῦ δικαστή πού θὰ κρίνει. Ποιός γνωρίζει τὸ πῶς θὰ κρίνει ὁ αἰώνιος Κριτὴς ἐμένα καὶ ἐσένα; Σίγουρο εἶναι μονάχα ἕνα, ὅτι θὰ μᾶς κρίνει κατὰ τὸ δίκαιο καὶ ὄχι ἄδικα, ἐνῶ ἐμεῖς θὰ θέλαμε περισσότερο νά μᾶς κρίνει ὄχι κατὰ τὸ δίκαιο ἀλλὰ μὲ ἔλεος. Μάταια ὅμως. Ἐκεῖνος ὑποσχέθηκε νά...

Συνοδοιπόροι τοῦ Θείου Πάθους

Γράφει ὁ Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος - καθηγητὴς
Θεολογικὰ σχόλια στὸ περιεχόμενο καὶ τὰ νοήματα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος. Μία νοητὴ συνοδοιπορία μὲ τὸν Μεγάλο Ἑλκόμενο, τὸ Λυτρωτὴ μας Χριστό, πρὸς τὸ ἑκούσιο Πάθος Του. Μία ταπεινὴ παρότρυνση καὶ ἕνα μικρὸ βοήθημα γιὰ τὴν ὀντολογικὴ μετοχή μας στὴν ἀπολυτρωτικὴ διαδικασία τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου, μὲ τὴ βίωση τῶν Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Σωτῆρος μας, ὁ Ὁποῖος, γιὰ τὴ δική μας ἀπολύτρωση «ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλ.2,8 ).
Διαβάστε τὴν θεολογικὴ ἀνάλυση…

25 Απρ 2016

Ἰσχυρὲς ἀντιδράσεις Ἁγιορειτῶν γιὰ τὴ Μεγάλη Σύνοδο – Ἔκτακτη Σύναξη τῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους μετὰ τὸ Πάσχα

Φωτογραφία «Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Ἰσχυρὲς ἀντιδράσεις προκαλοῦν στοὺς κόλπους τοῦ Ἁγίου Ὅρους τὰ κείμενα καὶ ὁ κανονισμὸς λειτουργίας τῆς λεγόμενης Μεγάλης Συνόδου. Μέχρι στιγμῆς ἔχουν γίνει γνωστὲς οἱ ἐπιστολὲς ἔξι (6) Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο. Συγκεκριμένα οἱ ἱερὲς Μονές Κουτλουμουσιου, Ξηροποτάμου, Ζωγράφου, Καρακάλλου, Φιλοθέου καὶ Γρηγορίου ἔχουν ἀποστείλει σχετικὲς ἐπιστολὲς πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα, τὶς ὁποῖες δημοσιεύουμε ὁλόκληρες πιὸ κάτω.
Μετὰ τὶς γραπτὲς αὐτὲς ἀλλὰ καὶ πολλὲς προφορικὲς ἀντιδράσεις γιὰ τὴ Μεγάλη Σύνοδο, ἡ Ἱερὰ Κοινότητα ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ συζητηθεῖ τὸ θέμα σὲ Ἔκτακτη Σύναξη τῶν Ἱερῶν Μονῶν μὲ τὴν παρουσία τῶν Ἡγουμένων (ΕΔΙΣ) μετὰ τὸ Πάσχα.
Διαβάστε τὰ κείμενα τῶν ἐπιστολῶν καὶ διαδῶστε τα….

Ὁ γέρων Ἰάκωβος - Νέο βιβλίο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης!

Στήν ἄνικμη πνευματικά ἐποχή μας ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν μᾶς ἐγκατέλειψε. Ἀνέδειξε θεοφόρους Γέροντες, γιά νά βοηθήσουν τόν λαό μέ τά ἐξαιρετικά χαρίσματά τους. Ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι καί ὁ μακαριστός Γέρων Ἰάκωβος, Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου ∆αυΐδ στήν Εὔβοια. Πασίγνωστος σήμερα, ὄχι μόνο στήν Ἑλλάδα ἀλλά καί σ᾽ όλον τόν ὀρθόδοξο κόσμο. Ἤδη πρίν ἀπό τήν κοίμησή του εἶχε λάβει θέση Ἁγίου στήν συνείδηση τοῦ λαοῦ.
Γεννήθηκε τό 1920 στό Λεβίσι τῆς Μ. Ἀσίας. Γνώρισε ἀπό μικρός τήν προσφυγιά μέ όλα τά ἐπακόλουθα, φτώχεια, στερήσεις, κόπους καί θλίψεις. Ἀλλά ἀνατεθραμμένος σέ οἰκογένεια εὐλαβῆ καί διαθέτοντας ζῆλο καί ἀγάπη γιά τόν Χριστό, ἀγωνίσθηκε ἀπό μικρός μέ προσευχή, νηστεία καί ἀσκητικό τρόπο ζωῆς. Βοηθοῦσε τούς φτωχούς γονεῖς του, πρός τούς ὁποίους εἶχε πολλή ἀγάπη, σεβασμό, ὑπακοή. Ἀπό μικρός πρόσεχε πολύ στόν ἑαυτό του καί στίς συναναστροφές. Θυσίασε τίς σπουδές του, γιά νά μήν ζημιωθῆ πνευματικά. Ἔζησε στό χωριό Φαράκλα τῆς Εὐβοίας μέχρι τήν στρατιωτική του θητεία. Μετά τήν ἀπόλυσή του ἀποκατέστησε τήν ἀδελφή του καί ἀφιερώθηκε στόν Θεό, γενόμενος μοναχός στό Μοναστήρι τῆς περιοχῆς του, στόν Ὅσιο ∆αυΐδ. Ἐκοιμήθη ὁσιακά στίς 21 Νοεμβρίου 1991.
Τέτοια παραδείγματα σπανίζουν καί οἱ ἄνθρωποι συγκινοῦνται καί παρακινοῦνται σέ μετάνοια καί ἀγῶνες ἀπό τό....

Φώτης Κόντογλου: Ἡ πίστη τοῦ λαοῦ μας κατὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα

Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοί ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τά ἀγράμματα γεροντάκια καί οἱ γριοῦλες, πού τήν Σαρακοστή καί τήν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στήν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπό τά μικρά τους χρόνια ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου καί καταλάβανε αὐτό τό χαροποιόν πένθος, πού δέν τό καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, πού θέλουνε νά τούς διδάξουνε, ἀντί νά διδαχθοῦνε ἀπ'  αὐτοὺς. Τώρα τίς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καί τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζί μέ τόν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπό πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντας Τόν νά λέγη:«Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καί παραδοθήσεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περί αὐτοῦ».
Μαζί του βρίσκονται στόν Μυστικό Δεῖπνο καί δακρύζουνε ἀπό τά λόγιά Του, μαζί Του πάνε στό πραιτώριο καί στόν Πιλάτο, μαζί Του ραπίζονται, μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του ἐμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ἀνασταίνονται. Τά μάτια τούς γίνονται....

Κατὰ Θεὸ ἤ κατὰ ἄνθρωπο ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος»;*

*Σύμφωνη ἤ ὄχι μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὶς προηγηθείσες Οἰκουμενικὲς Συνόδους;
Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου    
Δρ. Φυσικοῦ, πτ. ΕΚΠΑ Κ.Θεολογίας   
Δόκιμοι, ἀξιόπιστοι, ἀναγνωρισμένου Ὀρθόδοξου φρονήματος καὶ ἤθους Μητροπολίτες, Ἱερεῖς, Θεολόγοι, μας ἔχουν ἐνημερώσει ὅσα εἶναι ἀναγκαῖο νὰ γνωρίζουμε γιὰ τὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» καὶ ἔχουν δώσει τὶς σχετικές ἐξηγήσεις. Ἀκολουθεῖ σύνοψη σὲ ἑπτὰ βήματα τῶν βασικῶν σημείων τοῦ θέματος ποὺ ἀφορὰ τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ γεγονὸς.
Α. Ἡ προετοιμασία τῆς Συνόδου ἦταν μακροχρόνια, ἄνευ παρόμοιου ἱστορικοῦ προηγουμένου. Κάτι σημαίνει αὐτὸ. 
- Ὁ Πανοσιολογιώτατος ἀρχιμ. Παύλος Δημητρακόπουλος γράφει σχετικά μὲ τὴν προετοιμασία αὐτῆς τῆς Συνόδου: «Πρόκειται γιὰ ἕνα πρωτοφανὲς γεγονὸς στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι σὲ καμιὰ ἄλλη Σύνοδο, Οἰκουμενική, ἢ Τοπική, τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου, (879 μ.Χ.), θεωρουμένης ὡς  Η΄ Οἰκουμενικῆς, καὶ τῆς ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, (1351 μ.Χ.), θεωρουμένης ὡς Θ΄ Οἰκουμενικῆς, δὲν ὑπῆρξε τόση ἐργώδης καὶ μακροχρόνια προετοιμασία, τόση πολύπλοκη διαδικασία προπαρασκευῆς, μὲ τόσες πολλὲς ἀναθεωρήσεις καὶ....

Δὲν ὠφελούμεθα ἀπὸ τὴν καθαρότητα τοῦ σώματος ἐὰν δὲν συνυπάρχουν καὶ οἱ ὑπόλοιπες ἀρετὲς

Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες. Εἶναι καλὸν πράγμα ἡ μετάνοια καὶ ἡ ὠφέλεια ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτήν. Αὐτὸ γνωρίζοντας καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος ὅλα τὰ γνωρίζει ἐκ τῶν προτέρων, εἶπε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Θέλετε δὲ νὰ μάθετε ὅτι χωρὶς μετάνοια, καὶ μάλιστα μετάνοιαν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τοιαύτην ὅπως ὁ Λόγος τὴν ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς, εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθοῦμε; 
Ἀκοῦστε τὸν ἴδιον τὸν Ἀπόστολο ποὺ λέγει «…πάσα ἁμαρτία ἐκτός το σώματος ἐστίν. Ὁ δὲ πορνεύων εἰς το ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει…». Καὶ πάλιν. «Παραστῆναι δεῖ ἠμᾶς ἔμπροσθέν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἴνα ἀπολήψεται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς εἰ ἔπραξε, εἴτε ἀγαθὰ εἴτε φαῦλα». Ἠμπορεῖ λοιπὸν πολλὲς φορὲς λαμβάνοντας κάποιος ἀφορμὴν ἀπὸ αὐτὰ νὰ εἰπῆ: «εὐχαριστῶ τὸν Θεόν, διότι δὲν ἐμόλυνα κανένα μέλος τοῦ σώματός μου μὲ κάποιαν πονηρὰ πράξη», καὶ ἔχει δῆθεν παρηγορία ἀπὸ αὐτό, ἐπειδὴ εἶναι....

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Τά τάλαντα…»

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Πρόσεξε δέ ὅτι παντοῦ δέν ἀπαιτεῖ ἀμέσως αὐτά πού ἐνεπιστεύθη. Διότι εἰς τήν παραβολήν τοῦ ἀμπελῶνος (Ματθ. 21, 33), ἀφοῦ τόν παρέδωκεν εἰς τούς γεωργούς, ἀπεδήμησε. Καί ἐδῶ ἐνεπιστεύθη τά τάλαντα καί ἀπεδήμησε. Διά νά μάθῃς μ᾽ αὐτό τήν μακροθυμίαν Του. Ἐγώ δέ νομίζω ὅτι λέγοντας αὐτά ὑπαινίσσεται καί τήν Ἀνάστασιν. Μόνον πού ἐδῶ δέν ἀναφέρονται πλέον γεωργοί καί ἀμπελών, ἀλλά ὅλοι εἶναι ἐργάται. Διότι δέν ἀναφέρεται μόνον στούς ἄρχοντας, οὔτε στούς Ἰουδαίους, ἀλλά σέ ὅλους. Καί ἐκεῖνοι μέν πού προσφέρουν ὁμολογοῦν μέ εὐγνωμοσύνη καί τά ἰδικά τους, ἀλλά καί ὅσα τούς ἔδωκεν ὁ δεσπότης. Ἔτσι ὁ μέν ἕνας λέγει: «Κύριε, πέντε τάλαντα μοῦ ἔδωσες», ὁ δέ ἄλλος λέγει «δύο», δεικνύοντες ὅτι ἀπό Ἐκεῖνον ἔλαβαν τό κεφάλαιον τῆς ἐργασίας των, καί Τοῦ ἀναγνωρίζουν μεγάλην χάριν, καί ἀποδίδουν τό πᾶν...

π. Γεώργιος Μεταλληνός: "Ὁδοιπορικὸ στὴ Mεγάλη Ἐβδομάδα - Σύγχρονοι Φαρισαῖοι καί Σαδδουκαῖοι"


Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς μίλησε στὶς 22 Ἀπριλίου 2016 στὸν ἱερὸ ναὸ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὴν περοχὴ τοῦ Χαλανδρίου μὲ θέμα: "Ὁδοιπορικὸ στὴ μεγάλη ἑβδομάδα - Σύγχρονοι Φαρισαῖοι & Σαδδουκαῖοι".

24 Απρ 2016

Ἡ συκιὰ τοῦ Εὐαγγελίου κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή

Ἅγιος Μάξιμος Ὁμολογητής
ΕΡΩΤΗΣΗ
Ποιὰ εἶναι ἡ συκιὰ τοῦ Εὐαγγελίου πού, φαινομενικὰ, ξεράθηκε παράλογα; Καὶ ποιὰ εἶναι ἡ ἀκρότατη πείνα πού ζητοῦσε καρπὸ πρὶν ἀπὸ τὴν ὥρα; Καὶ τί σημαίνει, γιὰ ἕνα ἀναίσθητο πράγμα, ἡ κατάρα; (Μάρκ. 11, 12-14, Ματθ. 21, 18)
ΑΠΟΚΡΙΣΗ
Ὁ Θεὸς Λόγος ποὺ οἰκονομεῖ τὰ πάντα γιὰ χάρη τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, παιδαγώγησε πρῶτα τὴ φύση μας μὲ τὸ νόμο ποὺ περιέχει σωματικότερη λατρεία. Γιατί ἡ ἀνθρώπινη φύση δὲν μποροῦσε νὰ δεχτεῖ τὴν ἀλήθεια γυμνὴ ἀπὸ τυπικὰ προκαλύμματα, ἐξαιτίας τῆς ἄγνοιας καὶ τῆς ἀλλοτρίωσης ποὺ τῆς εἶχε προκληθεῖ σέ σχέση μέ τὰ ἀρχέτυπα Θεία πράγματα. Ὅταν λοιπόν, γεννήθηκε στόν κόσμο ὡς ἄνθρωπος καί προσέλαβε ἑκούσια σάρκα ‒ἡ ὁποία εἶχε νοερή καὶ λογικὴ ψυχή‒ καί ὡς Λόγος μετέφερε τὴ φύση μας στὴν ἄυλη, γνωστική, πνευματικὴ λατρεία, δὲν ἤθελε ‒ἐφόσον πλέον φάνηκε στὴ ζωὴ ἡ ἀλήθεια‒ νὰ ἐξουσιάζει τόν κόσμο τό σκοτάδι, ποὺ τύπος του ἦταν ἡ συκιά.
Γι’ αὐτὸ, λέει, ἐπιστρέφοντας ἀπὸ τὴ Βηθανία στὰ Ἱεροσόλυμα, (Ματθ. 21,18· Μάρκ. 11, 11ἑ.) δηλαδὴ, μετὰ τὴν τυπικὴ καὶ σκιώδη καὶ ποὺ ἦταν κρυμμένη μέσα στὸ νόμο παρουσία Του, ἐρχόμενος ξανὰ στοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴ σάρκα ‒γιατί ἔτσι πρέπει νὰ ἐκληφθεῖ τὸ ἐπιστρέφοντας‒ εἶδε στὸ δρόμο μία συκιὰ ποὺ εἶχε μόνο φύλλα, (Ματθ. 21,18· Μὰρκ 11,13) ποὺ ὑπῆρχε στὴ σκιὰ καὶ στοὺς τύπους, δηλαδὴ τὴ σωματικὴ λατρεία τοῦ νόμου κατὰ τὴν ἄστατη καὶ...

π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ἡ Βαϊφόρος»

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, 
ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, στά πλαίσια τῶν μαθημάτων ἁγιογραφίας τῶν Ἁγίων εἰκόνων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, πού ἔγινε τήν Παρασκευή 20-1-2006. 
Νά ἀναλύσουμε σήμερα τήν εἰκόνα τῆς λεγομένης Βαϊοφόρου, δηλαδή τῆς εἰσόδου τοῦ Χριστοῦ τήν ἡμέρα τῶν Ἱεροσολύμων στήν πόλη αὐτή, πού ἀκολούθησε μετά ὁ σταυρός καί ὅλα τά γεγονότα τοῦ πάθους. 
Βέβαια, ἐπειδή μπαίνουμε ἤδη στά γεγονότα τοῦ πάθους, ὅλη ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα ἀποκαλυπτόμενο μυστήριο. Ὅ,τι κάνει ὁ Θεός εἶναι μυστήριο, ἀλλά ἀποκαλυπτόμενο καί τό μυστήριο αὐτό τό κατανοοῦμε κατά τά μέτρα τῶν ἀνθρωπίνων...

23 Απρ 2016

Ὁ Ἐθνομάρτυρας Ἰωσὴφ Ρωγῶν, ὁ ἐπίσκοπος τῶν «Ἐλευθέρων Πολιορκημένων»

Τοῦ Ἀποστόλου Παπαχρήστου,
Θεολόγου-Μουσικοδιδασκάλου
«Ἡ ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου» - 1826
Τὸ ὄνομα ἡ ζωή, ἡ προσφορὰ καὶ ἡ θυσία του ταυτίστηκαν μὲ τὴν ἱερὰ πόλη τοῦ Μεσολογγίου. Γεννήθηκε στὰ Ἀμπελάκια τῆς Θεσσαλίας τὸ 1776. Τὰ πρῶτα γράμματα τὰ ἔμαθε στὴ γενέτειρά του ἀπὸ τὸν Ἐθνομάρτυρα Πολυζώη. Σὲ ἡλικία μόλις 14 ἐτῶν προχειρίζεται ἀναγνώστης καὶ σὲ αὐτὴν τὴν παιδικὴ ἡλικία περιέρχεται τὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς του καὶ ἐκφωνεῖ λόγους διδακτικούς, ἐθνικούς, ἀφυπνιστικούς. Καίει ἡ νεανική του καρδιὰ ἀπὸ ἀγάπη στὸν Χριστὸ καὶ τὴν πατρίδα καὶ μὲ παλμὸ ὁμολογεῖ Χριστὸ καὶ γνήσια φιλοπατρία.
Γίνεται παντοῦ γνωστὸς στὴν περιοχή του γιὰ τὸ διδακτικὸ ἦθος του, τὴν παιδεία του, τὴν κηρυκτικὴ του ἱκανότητα καὶ χειροτονεῖται διάκονος καὶ πρεσβύτερος. Ἀγωνίζεται μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις νὰ στερεώσει τοὺς κατοίκους τὴν ἔννοια τοῦ γένους καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Μὲ τόλμη φθάνει καὶ μέχρι τὰ κρυσφήγετα τοῦ παπα-Θύμιου Βλαχάβα καὶ ἐμψυχώνει κάθε καταδυναστευόμενο ἀδελφὸ Ἕλληνα.
Τὸ 1814 ἔρχεται στὰ Ἰωάννινα κινδυνεύει νὰ ὑποστεῖ μαρτύριο ἀπὸ τοὺς Τούρκους, διαφεύγει ὅμως καὶ φθάνει στὴν Ἄρτα. Ἐκεῖ, ὁ Μητροπολίτης Ἄρτης Πορφύριος, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ Μητροπολίτης Μεσολογγίου, τὸν προσλαμβάνει πρωτοσύγγελλο.
Ὡς Πρωτοσύγγελλος ἀναπτύσσει σπουδαιοτάτη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ δράση καὶ...

Ὁ Φλωρίνης Θεόλητος γιὰ τὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο

Ἀπὸ τὴ συνέντευξη τοῦ Σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Φλωρίνης κ. Θεοκλήτου, στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ FLASHE τῆς Δ. Μακεδονίας (15/4/2016), δεῖτε τὸ βίντεο ἀπὸ τὸ 1:11:35 λεπτὸ καὶ μετά:
- «Ἔπρεπε νὰ τεθοῦν καὶ πιὸ σοβαρὰ θέματα [στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο].
- [Ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Συνόδου] Ἔστειλα ἕνα μεγάλο Ὑπόμνημα στὴν Ἱερὰ Σύνοδο μὲ τὶς ἀπόψεις μου: Γράφω ἐκεῖ ὅτι θεωρῶ κόκκινες γραμμές:
 1ον  Νὰ κρατηθεῖ ἀτόφια ἡ Ὀρθοδοξία καὶ νὰ μὴν θιγεῖ.
2ον  Οἱ ἄλλες ὁμολογίες νὰ μὴν ὀνομάζονται "Ἐκκλησίες", διότι λέει...

Ἑλλάδα Δ-εύρω ἔξω;

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
Λάζαρε δεύρω ἔξω
Στὸν Λάζαρο τὸ λέει ὁ ΚΥΡΙΟΣ μήπως τὸ ἀκούσει καὶ ἡ πεθαμένη οἰκονομικὰ ἀπὸ τὰ μνημόνια καὶ ἀπὸ ἄλλα Ἑλλάδα.
Πολλοὶ ἀναρωτιοῦνται ἂν τὰ capital control τοῦ προηγούμενου καλοκαιριοῦ εἶναι «ἄλλα λόγια νὰ ἀγαπιόμαστε» δηλ. ὅτι  μπορεῖ  νὰ μᾶς ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν ζώνη τοῦ εὐρὼ δίχως νὰ τὸ πάρουμε χαμπάρι;
Τελικὰ οἱ τραγωδίες στὴν πατρίδα μᾶς παίζονται καλοκαιρινοὺς μῆνες.
«Χαστούκι ἀπὸ Eurogroup στὴν κυβέρνηση: Πρῶτα θὰ ψηφίσετε τὰ ἔκτακτα μέτρα» iefimerida.gr Παρασκευὴ 22 Ἀπριλίου 2016
«Τήν ἐκ τῶν προτέρων νομοθέτηση τῶν προληπτικῶν μέτρων τῆς Ἑλλάδας ἀλλὰ...

Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας: «Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἐκκλησίες, ἀλλὰ μόνο αἱρέσεις καὶ σχίσματα»

Συνεδρίασε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας σχετικὰ μὲ τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιὰ τὴ λήψη σχετικῆς ἀπόφασης ἐλήφθησαν ὑπόψη μία ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Λόβετς Γαβριὴλ καὶ τῶν ἱερέων τῆς ἐπισκοπῆς του, καὶ μία ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Φιλιππούπολης Νικολάου ποὺ περιελάμβανε μία ἀναφορὰ ποὺ ὑπογράφεται ἀπὸ 240 ἱερεῖς τῆς ἐπισκοπῆς του.
Ἡ Σύνοδος διακήρυξε ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἐκκλησίες, ἀλλὰ μόνο αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, καὶ τὸ νὰ ἀποκαλοῦνται αὐτὰ ἐκκλησίες εἶναι θεολογικά, δογματικὰ καὶ κανονικὰ παντελῶς λανθασμένο. Διακήρυξε ἐπίσης ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἀπώλεσε τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν ἑνότητα μεταξὺ τῶν πιστῶν, ἡ ὁποία διαρκεῖ ἕως συντελείας τοῦ κόσμου καὶ ὅτι οἱ αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα μποροῦν μόνο μέσω τῆς μετάνοιας νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία.
Ἡ Βουλγαρικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τόνισε ἐπίσης ὅτι ὀρθῶς ἀποχώρησε ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν στὸ ὁποῖο μετεῖχε ἀπὸ τὸ 1961 μέχρι τὸ 1998 λόγω...

22 Απρ 2016

Ἑπτὰ χρόνια Ῥωμαίικης πορείας στὸ διαδίκτυο...

Γράφει ἡ Συντακτικὴ Ὁμάδα τοῦ «Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Τὸν φετινὸ Ἀπρίλιο τὸ «Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ» ὁλοκληρώνει ἑπτὰ χρόνια ἀδιάλειπτης ἐνεργῆς παρουσίας  στὸ διαδίκτυο. 
Τὸ 2009 λοιπὸν ξεκινήσαμε γεμάτοι ὄρεξη καὶ μεράκι νὰ χτίζουμε αὐτὴ τὴν διαδικτυακὴ γωνιὰ ποὺ ἔφθασε νὰ ἀριθμεῖ σήμερα χιλιάδες φίλους ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδος. Αὐτὴ ἄλλωστε εἶναι καὶ ἡ ἀποζημίωσή μας γιὰ τὶς χιλιάδες ὧρες δουλειᾶς καὶ τὰ ξενύχτια πάνω ἀπὸ τὰ πληκτρολόγια μὲ σκοπὸ τὴν ἀνάδειξη τῶν ρωμαίικων ἀξιῶν ποὺ βάλλονται ἀπὸ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν τειχῶν ἀνθρώπους καὶ κινήματα.
Τὰ τελευταία τρία ἰδίως χρόνια τὸ «Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ» σήκωσε στὶς πλάτες του ζητήματα ἐπικαιρότητας μείζονος σημασίας μὲ ἀποκλειστικὲς συνεντεύξεις καὶ φωτορεπορτὰζ μὲ συνέπεια νὰ γίνουμε δέκτες «παραινέσεων» γιὰ νὰ ρίξουμε τοὺς τόνους… Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἡ ἡμερίδα προβληματισμοῦ ποὺ διοργανώθηκε στὸν Πειραιὰ μὲ ἀφορμὴ...

Ὁμολογία καὶ ἀπολογία δι' ἀπόκρουσιν συκοφαντιῶν

«Μεγαλυτέρα καταστροφὴ - ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ - θὰ εἶναι ἡ - ὅ μὴ γένοιτο, Χριστέ μου - ἄρση σήμερα τοῦ αὐτοκεφάλου μας καὶ ἐπανυπαγωγή μας στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο»
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου
 πστρός Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ
Ἀφορµὴ στὴ σύνταξη τοῦ παρόντος σηµειώµατος µοῦ ἔδωσε τὸ βαρυσήµαντο ἄρθρο τοῦ ἀγαπητοῦ Συναδέλφου π. Βασιλείου Βολουδάκη, στὸ φ. 2112/ 8.4.2016 τοῦ Ο.Τ. µὲ τὸν τίτλο «Ὁ Παναγιώτατος ἐτόλµησε νὰ ζητήση ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν τὰς «Νέας Χώρας». Στὸ κείµενο αὐτό, διακρινόµενο γιὰ τὴν ἀγωνιστικότητα καὶ εὐστοχία του, ὁ π. Βασίλειος σηµειώνει: «Ἐγκυρότατες πληροφορίες ποὺ περιῆλθαν εἰς γνῶσιν µου ἀπὸ κορυφαίους παράγοντες τῆς Πατρίδας µας, ἀποκαλύπτουν ὅτι ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολοµαῖος προέβη εἰς πρωτοφανῆ, ἀποτρόπαιον, ἀντιεκκλησιαστικὴν καὶ ἀντεθνικὴν ἐνέργειαν. Ἐκορύφωσε τὶς ἐπιδιώξεις του διὰ ἐπικυριαρχίαν ἐπὶ τῶν «Νέων Χωρῶν» (κακῶς, βεβαίως, ἀποκαλουµένων τοιουτοτρόπως, ἐφ’ ὅσον πρόκειται περὶ τῶν Μητροπόλεων τῆς ἑνιαίας Πατρίδος µας, τῆς Ἠπείρου καὶ τῆς Βορείου Ἑλλάδος), ζητώντας ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση τὴν ἐπανυπαγωγὴ τῶν «Νέων Χωρῶν» εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως».
Ὀρθότατα, ἐπίσης, ὁ π. Βασίλειος, γιὰ τὴν στήριξη τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς ἐν Ἑλλάδι...

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.