Ἕνα καζάνι ποὺ βράζει εἶναι ὅλος ὁ πλανήτης. Κάθε λίγο καὶ μιὰ νέα ἑστία ἀναταραχῆς ξεπροβάλλει. Καὶ ὁ πιὸ ἀφελὴς πλέον καταλαβαίνει ὅτι κάτι ἄλλο συμβαίνει, κάτι διαδραματίζεται πίσω ἀπὸ τὰ φαινόμενα καὶ τὶς κοινὲς εἰδήσεις.
Ἰδιαίτερα μὲ προβληματίζουν οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις στὴν Οὐκρανία. Δὲν θὰ καυχηθῶ ὅτι πονάω τόσο γιὰ τὸν ἁπλὸ λαὸ ποὺ δεινοπαθεῖ χωρὶς λόγο. Ὁ καταιγισμὸς ἀλλεπάλληλων εἰδήσεων πολέμων, ἐξοντώσεων, μίσους καὶ συμφορῶν μᾶς ἔχουν καταντήσει ἀνάλγητους δυστυχῶς. Ντρέπομαι ποὺ τὸ λέω. Ἐν πάση περιπτώσει, μὲ ἀνησυχεῖ ἰδιαιτέρως ἡ δημόσια παρουσία τοῦ Βλαντιμὶρ Πούτιν. Εὔχομαι ὁλοκαρδίως νὰ πέφτω ἔξω, ἀλλὰ ὁ ἀγέρωχος τσάρος δείχνει πολὺ στρεσαρισμένος. Ἀπὸ τί ἄραγε;
Ὅπως καὶ νὰ τὸ δεῖς, ὁ Πούτιν εἶναι μιὰ πολὺ ἰδιαίτερη προσωπικότητα. Ἡγέτης μὲ ὅλη τὴν σημασία τῆς λέξεως. Ἐπανέφερε στὸ προσκήνιο ὡς πρωταγωνίστρια μιὰ Ρωσία ποὺ ψυχορραγοῦσε καὶ ἀφήνει γενικῶς τὴν αἴσθηση τοῦ ἀτρόμητου ἀρχηγοῦ ποὺ ἐλέγχει πλήρως τὴν κατάσταση. Σύμμαχοι καὶ ἀντίπαλοι τὸν θαυμάζουν. Οἱ Ἕλληνες πιστεύω ὅτι βλέπουν στὸ πρόσωπό του τὸν μεγάλο ἀντίπαλό τοῦ διεθνοῦς κατεστημένου, τοῦ λεγομένου “συστήματος”. Τὸν ἄνδρα ποὺ τολμᾶ νὰ κοιτάξει κατὰ πρόσωπο καὶ νὰ....
ἀντισταθεῖ στὸ ἀκέφαλο αὐτὸ τέρας ποὺ λυσσᾶ νὰ πνίξει τὴν παγκόσμια ἐλευθερία. Μέχρι τώρα ἔχει σταθεῖ καλὰ καὶ μᾶς γεμίζει ἀγαλλίαση καὶ κρυφὲς ἐλπίδες. Εἶναι ὅμως πράγματι τόσο δυνατός; Καὶ ἂν ναί, ἕως πότε;
Ὑπάρχει ἕνα λεπτὸ σημεῖο στὸ ὁποῖο ὑπερτεροῦν οἱ ἀντίπαλοί τοῦ Πούτιν, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Κι αὐτὸ εἶναι ἡ συλλογικὴ καὶ πολύχρονη ὀργάνωσή τους, ποὺ λειτουργεῖ πλέον σχεδὸν αὐτόματα, χωρὶς μάλιστα νὰ ἔχει ἰδιαίτερη σημασία ποιοὶ βρίσκονται στὶς ἐξουσίες τῶν κρατῶν. Μιλῶ γιὰ τὸ παντοδύναμο καὶ φαινομενικὰ ἀπρόσωπο διεθνὲς τραπεζικὸ καρτέλ, ποὺ μὲ ὄργανο κυρίως τὴν ἑκάστοτε κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ καὶ τῶν λοιπῶν λεγομένων ἰσχυρῶν κρατῶν προσπαθεῖ νὰ ἐλέγξει ὁλοκληρωτικά το ἀνθρώπινο γένος. Μὲ μιὰ ἱστορία περίπου 2,5 αἰώνων τώρα, ἔχει ἀναπτύξει ἐντυπωσιακὰ βαθιὲς ρίζες καὶ ξέρει νὰ κινεῖται μὲ ἐκνευριστικὴ ὑπομονὴ σὲ ἀκόμη πιὸ ἐντυπωσιακὸ βάθος χρόνου. Ἡ ὀλιγαρχία ποὺ κινεῖ τὰ νήματα δὲν βιάζεται. Θὰ ἔλεγα πὼς δὲν τὴν ἐνδιαφέρει ὁ ἴδιος ὁ Πούτιν. Ἀρκεῖ νὰ εἶναι σίγουρη ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξει συνέχεια. Ὅπως κάποτε δὲν ἀσχολήθηκαν ἄμεσα μὲ τὸν ἴδιο τὸν Ὠνάση οἱ ἐχθροί της αὐτοκρατορίας τοὺ• ἁπλῶς ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν μέση τὸν διάδοχό του.
Ἐδῶ ἔγκειται ἡ τεράστια, ἡ μοναδική, ἡ ἱστορικὴ πρόκληση γιὰ τὸν Βλαντιμίρ. Μόνον ἐὰν καταφέρει νὰ ἀφήσει πίσω του σύστημα ἀντὶ τοῦ προσώπου του θὰ θεωρηθεῖ μέγιστη ἡ ἐπιτυχία του. Αὐτὸ εἶναι τὸ μόνο σημεῖο στὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ξεπεράσει ἀκόμη καὶ τὸν μεγαλύτερο ἡγέτη ὅλων των ἐποχῶν, τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο. “Αλλοίμονο στοὺς λαοὺς ὅταν τὶς προσπάθειές τους τὶς ἐνσαρκώνουν μονάχα σὲ μεμονωμένα ἄτομα ποὺ περνοῦν καὶ ὄχι σὲ ἀνθρώπινες κοινότητες, σὲ θεσμοὺς ποὺ ἀντέχουν στὴν ροὴ τῶν πραγμάτων καὶ σηκώνουν ἄνετα τὸν ὄγκο τῶν πολύχρονων ἔργων”.
Α.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου