20 Νοε 2013

Ἱερουσαλὴμ - Ἱερουσαλήμ...

«Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήταςκαὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν· ποσάκιςἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου…καὶ οὐκ ἠθελήσατε» (Ματθ. κγ΄, 37)

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν Β΄πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολὴ προφητεύει μὲ ἐκπληκτικὴ ἀκρίβεια ὅτι θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι δὲν θὰ ἀνέχονται τὴν ὑγιῆ διδασκαλία τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ θὰ ἐκτρέπονται καὶ θὰ πορεύονται ὀπίσω πλάνης καὶ δαιμονιωδῶν καταστάσεων· «ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατά τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.» (Β΄Τιμ. δ΄, 3-4) 
Ἐπίσης, λέει ὅτι στοὺς ἐσχάτους καιροὺς οἱ ἄνθρωποι θὰ καταστοῦν φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι (Β΄Τιμ. γ΄, 1-5). Οἱ κατὰ σάρκα ζῶντες θὰ θερίσουν σάρκα – θάνατο καὶ οἱ κατὰ Πνεῦμα θὰ θερίσουν Πνεῦμα – ζωὴν αἰώνιον. «ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰς τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον» (Γαλ. στ΄, 7-9). Καὶ θὰ εἶναι εὔκολο νὰ ξεχωρίσουν οἱ ἄνθρωποι τὸ σαρκικὸ φρόνημα ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ζωή, ἐὰν ἀναγινώσκουν...
τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ γνωρίσουν τὴν Ὀρθόδοξον παράδοσιν, ἀρκεῖ νὰ θελήσουν. Στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, ἀποκαλύπτονται καὶ διδάσκονται ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τὰ πάντα, καὶ αὐτὰ ποὺ καταστρέφουν καὶ ἐκεῖνα ποὺ ζωοποιοῦν τὴν ψυχή. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος πάλι λέγει: Ἐγὼ δὲν κρίνω κανέναν. Ὁ λόγος ὂν ἐλάλησα ἐκεῖνος κρινεῖ ὑμᾶς.Καὶ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὅτι Αὐτὸς ἦλθε ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ Πατέρα καὶ ὁ κόσμος δὲν Τὸν δέχθηκε. Ὅταν ἔλθει ὁ ἄλλος ἀντὶ Αὐτοῦ -ἀντίχριστος- ἐν τῷ ἰδίῳ ὀνόματι, αὐτὸν θὰ τὸν δεχτοῦν οἱ ἄνθρωποι[1]. Ὁ Χριστὸςεἶναι τὸ Φῶς ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀγάπησαν τὸ σκότος παρὰ τὸ Φῶς γιατί εἶναι πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα[2]. « ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν·ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλάλησα, ἀλλ’ὁ πέμψας με πατὴρ αὐτός μοι ἐντολὴν ἔδωκε τί εἴπω καὶ τί λαλήσω· καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴαἰώνιός ἐστιν. ἃ οὖν λαλῶ ἐγὼ, καθὼς εἴρηκέ μοι ὁ πατήρ, οὕτω λαλῶ. » (Ἰωάν. ιβ΄, 48-50). 

Ἀπὸ ὅλα τὰ ἀνωτέρω εὐχερῶς ἐξάγεται τὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ συζήτηση ποὺ γίνεται στὴν πατρίδα μας γιὰ δῆθεν ρατσισμὸ ἢ ἀντιρατσισμό, φοβία ἢ ξενοφοβία, εἶναι προσχηματικὴ καὶ ψευδεπίγραφη. Καὶ τοῦτο ἐπειδὴ ἡ ὁποιαδήποτε συζήτηση θὰ πρέπει νὰ κινεῖται στοὺς πόλους ἀλήθεια ἢ ψεῦδος, φῶς ἢ σκοτάδι. Κηρύττει ἡ Ἐκκλησία: «Ὅλοι εἴμαστε ἀδελφοί, ἑνὸς Θεοῦ δημιουργήματα καὶ δὲν ὑπάρχει διάκρισις μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός, δούλου ἢ ἐλευθέρου. Ἔτσι, μποροῦμε νὰ ἀγαπήσουμε τὸν ἀδελφό μας ὡς τὸν ἑαυτό μας, νὰ συγχωρήσουμε τὸν ἐχθρό μας καὶ εἰ δυνατὸν νὰ εἰρηνεύουμε μὲ τοὺς πάντες». 

Ὅταν λοιπὸν ὁ Κύριος ἐντέλλεται «ἐὰν σὲ ραπίσει ὁ ἀδελφός σου στὴ μία σιαγόνα στρέψε σ’ αὐτὸν καὶ τὴν ἄλλη, ἐὰν σὲ ἀγγαρέψει ἕνα μίλι πήγαινε δυὸ μίλια μαζί του, ἐὰν σοῦ ζητήσει τὸ σακάκι δῶσε του καὶ τὸ πουκάμισο καὶ ἐὰν σοῦ ζητήσει νὰ τοῦ δανείσεις τὰ πρὸς χρείαν κάνε το χωρὶς ἀνταπόδοση» (Ματθ.ε΄, 39-42), τὰ λέει αὐτὰ μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ κερδίσουμε τὸν ἀδελφό μας προβάλλοντας θυσία καὶ φιλότιμο, ὥστε νὰ ἐντραπεῖ, νὰ μετανοήσει καὶ νὰ διορθώσει τὴ ζωή του, χτυπώντας τὰ πάθη ποὺ τυχὸν τὸν βασανίζουν, καὶ στὴν συνέχεια νὰ στηρίξει κι αὐτὸς τοὺς ἀδελφούς του. Καμμία σχέση βεβαίως, μὲ τὸν μαζοχισμὸ ἢ τὴν εἴσπραξη καρπαζιᾶς, ὅπως ἀντιλέγουν οἱ ἀφελεῖς καὶ οἱ ἀμύητοι στὴν Ὀρθοδοξία. 

Σ’ αὐτὴν τὴν θεϊκὴ διδασκαλία, ποὺ δίνει πραγματικὸ νόημα στὴ ζωή μας καὶ ἀνυψώνει τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο ἕως τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπεισέλθει κάτι ξένο ἢ παρείσακτο, π.χ. σὰν αὐτὰ ποὺ διδάσκουν ἄλλες θρησκεῖες καὶ αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες ἀναφέρονται μὲ κομπασμὸ στὴν ἀντιπαλότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἐθνῶν, στὸν ἀνταγωνισμὸ τῶν κρατῶν καὶ φτάνουν μάλιστα στὸ τραγικὸ σημεῖο νὰ διδάσκουν ὅτι ὁ φόνος συνανθρώπων ὁδηγεῖ σὲ παραδείσια κατάσταση; (Ἐφθάσαμε στὸ ἀχαρακτήριστο, ἀξιωματικός τῆς ἀστυνομίας νὰ συστήνει ἀπὸ τηλεοράσεως στοὺς Ἕλληνες πολίτες, ὅταν τοὺς ληστεύουν οἱ λαθραῖοι νὰ μὴν ἀντιστέκονται, μήπως τουλάχιστον σώσουν τὴ ζωή τους. Ὁποῖον κατάντημα!!!). 

Ἐπίσης, εἶναι δυνατὸν νὰ γίνεται ἀνεκτὴ ἔστω καὶ ἡ σκέψη γιὰ πορνεία, μοιχεία, ὁμοφυλοφιλία, παιδεραστία, κτηνοβασία (βλέπε τὰ κτήνη μὲ τὰ ὁποῖα ἔχουν γεμίσει οἱ περισσότεροι Νεοεποχίτες τὰ σπίτια τους), ἐμπόριο ναρκωτικῶν, ἐγκληματικὲς πράξεις, ἐκτρώσεις, ἁρπαχτὴ καὶ ἀδικία, ὅπως τὰ προωθεῖ ἡ Νέα Ἐποχή; ΟΧΙ καὶ πάλιν ΟΧΙ. Διότι ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἡ ἀκόλουθη: «διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸνἐδόξασαν ἤ εὐχαρίστησαν…ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία…μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦΘεοῦ ἐν τῷ ψεύδει…ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα…αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, …ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι…παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν…συνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι.» (Ρωμ. α΄, 21-32) Ἐδῶ θὰ πρέπει νὰ ἀναφέρομε τὸν μεγάλο ἀριθμὸ μεταναστῶν ποὺ εἰσέρευσαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ εἰσρέουν στὴν εὑρισκόμενη στὰ ὅριά της πατρίδα μας. Μετανάστες χωρὶς χαρτιά , ποὺ πλήρωσαν ὅμως μιὰ ὁλόκληρη περιουσία σὲ διακινητές. Μετανάστες ἀπὸ χῶρες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, τῆς Ἀσίας, τῆς Βορείου Αφρικῆς. Ἄν συνυπολογίσομε καὶ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ τῶν βαλκάνιων γειτόνων μας ποὺ εὑρίσκονται νομίμως ἤ μὴ στὴν Ἑλλάδα μας μποροῦμε βασίμως νὰ συμπεράνουμε πὼς πρόκειται γιὰ μιὰ βόμβα στὰ θεμέλια τῆς ἐμπερίστατης πατρίδος μας. Βεβαίως ἡ Ἐκκλησία μας καὶ ὁ Ὀρθόδοξος λαός μας ἀτομικὰ στὸν καθένα φρόντισαν στὸ μέτρο τοῦ ἐφικτοῦ νὰ τὸν βοηθήσουν, ἀλλὰ τὸ πρόβλημα εἶναι βαθύτερο καὶ ὑφίσταται. 

Ὁ Χριστός μας, ὁ Μεσσίας, μᾶς λέει: « Εἶδες τὸν ἀδελφό σου, εἶδες τὸν Θεό σου. Καὶ ὅσο βρίσκεσαι μαζί του στὸ διάβα τῆς ζωῆς φρόντισε νὰ συνδιαλέγεσαι μὲ συγχωρητικότητα καὶ ἀγάπη γιὰ νὰ μὴν βρεθεῖς ἐκτεθειμένος τὴν ἡμέρα καὶ τὴν ὥρα τῆς Κρίσεως.» Ἐὰν αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπόλυτη καὶ μόνη ἀλήθεια ὑπὸ τὸν ἥλιον – καὶ εἶναι – τότε δὲν ἐπιτρέπεται ἐπ’ οὐδενὶ νὰ ἀνέχεσαι στὴ ζωή σου ὁποιαδήποτε πλάνη καὶ βλασφημία ποὺ προσβάλλει τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο καὶ καθιστᾶ τὸν κάθε ἀποστάτη ἐχθρὸ τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως. Ἔχεις, λοιπόν, προσωπικὴ εὐθύνη, ὅταν δὲν ἀντιστέκεσαι στὸ ψεῦδος, τὴν πλάνη καὶ τὸ σκοτάδι. Αὐτὰ τὰ δηλητηριώδη φίδια, δηλαδὴ τὸ ψεῦδος, τὴν πλάνη καὶ τὸ σκοτάδι, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὰ βάλεις στὸ σπίτι σου καὶ στὸν κόρφο σου, γιατὶ θὰ σὲ δηλητηριάσουν καὶ θὰ φανεῖς ἀνίκανος καὶ ἀδόκιμος. Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἰσχύει ἕτερος νόμος ποὺ λέει νὰ θυσιάζεσαι ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κι αὐτὴ ἡ θυσία νὰ φθάνει ἕως τέλους, προκειμένου νὰ ὑπερασπιστεῖς τὴν τιμή σου, τὴν οἰκογένειά σου, τὴν ἀξιοπρέπειά σου, τὴν πίστη σου καὶ τὴν πατρίδα σου. 

Βέβαια, τὸ φίδι τῆς πλάνης δὲν τὸ σκοτώνεις, γιατὶ ταυτίζεται μὲ ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἔστω κι ἀμαυρωμένο. Δὲν τὸ κλείνεις ὅμως στὸ στῆθος σου καὶ στὴν καρδιά σου. Θέλω νὰ πῶ ὅτι ὑπάρχουν θρησκεύματα καὶ αἱρέσεις ποὺ διαμορφώνουν ἀνθρώπους μὲ ἀντικοινωνικὴ συμπεριφορὰ καὶ ἀνελεήμονη καρδιά, καὶ ποὺ φθάνουν μέχρι τοῦ σημείου, ἐνῶ ἐσὺ τοὺς περιθάλπεις, τοὺς βοηθᾶς καὶ τοὺς ἀγαπᾶς, ἐκεῖνοι ἀρρωστημένα, σύμφωνα μὲ τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ τοὺς ἔχουν ἤδη διδάξει στὸν τόπο τους καὶ ἐφόσον τοὺς ἔχουν ἤδη ἐκμεταλλευθεῖ καὶ πετάξει μακριὰ ἀπὸ τὴν ἴδια τους τὴν πατρίδα, δοθείσης εὐκαιρίας, καραδοκοῦν νὰ ληστεύσουν, νὰ βιάσουν καὶ νὰ σκοτώσουν. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: 
Ἑπομένως, δὲν εἴμαστε ρατσιστές, οὔτε ἔχουμε ξενοφοβία, ἀλλὰ μὲ διάκριση καὶ ἀκακία, προνοοῦμε τὰ τοῦ οἴκου μας. 

Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀγωνιζόμαστε νὰ φυλάσσουμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ παράδοσή μας ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, μεταδίδοντάς την στὰ παιδιά μας, στὰ ἐγγόνια μας καὶ στὶς ἑπόμενες γενεές. Τὸ ὀφείλουμε χάριν εὐγνωμοσύνης στοὺς πατέρες ποὺ μᾶς παρέδωσαν αὐτὰ τὰ Ἅγια σεβάσματα τῆς Θρησκείας μας καὶ τὴν Ὀρθόδοξο ἀνθρωπολογία μας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἔκλαψε γιὰ τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅταν ἐκείνη ἐπηρεάσθηκε, ἀσώτεψε καὶ ἀλλαξοπίστησε εἰσάγοντας ξένους τρόπους λατρείας, ξένα εἰδωλολατρικά ἤθη καὶ ἔθιμα. Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ, καὶ ὡς Θεὸς μάλιστα ποὺ εἶναι, ὁ Ὢν, ὁ Ὑπάρχων[3]: ”Ἀφῆστέ τα ὅλα ἐλεύθερα, σπᾶστε τὰ δεσμὰ τῆς πίστεώς σας, καταργῆστε τὶς παραδόσεις σας, σεβασθῆτε τοὺς ξένους”; Μήπως καὶ ὁ Χριστὸς ἦταν ρατσιστής; Ὦ τοῦ παραλόγου καὶ νὰ τὸ σκεφθεῖ κανείς! Ἐκεῖνα, λοιπόν, ποὺ λέγονται στὰ media καὶ γράφονται στὰ ἔντυπα περὶ δῆθεν ρατσισμοῦ καὶ ξενοφοβίας εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ σοφιστεῖες, ποὺ ἀποπροσανατολίζουν καὶ δὲν ἅπτονται τοῦ ἀληθινοῦ προβλήματος ποὺ ἀπασχολεῖ σήμερα ὅλους μας. Τὰ σερβίρουν μὲ δόλο οἱ ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν πολυπολιτισμικότητα προσπαθοῦν νὰ γκετοποιήσουν κάθε γωνιὰ τῆς πατρίδος μας, ὥστε οἱ πολίτες, μαζὶ μὲ τὴν ἀνεργία, τὴ φτώχεια καὶ τὴν ἀβάσταχτη φορολογία, νὰ νοιώθουν ἀνασφάλεια καὶ ἀπελπισία, μὲ τελικὴ προοπτικὴ νὰ ὑποταχθοῦν στὴ Νέα Ἐποχὴ μὲ τὰ ὄργανά της. Εἶναι αὐτοὶ οἱ ἐχθροί, ποὺ ξεδιάντροπα τονίζουν συχνὰ-πυκνὰ ὅτι ἢ θὰ τὰ δεχτοῦμε ἢ θὰ πεθάνουμε, ἢ θὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε στὴν καταστροφική τους πορεία ἀλλέως θὰ χάσουμε τὸ τρένο τῆς ζωῆς. Μήπως κι αὐτὸ ἀκόμη δὲν εἶναι ρατσισμὸς ἀπ᾿ τὴν πλευρά τους; Εἶναι δυστυχῶς ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ξενοψευδοσωτῆρες, ποὺ χωρὶς καμμία αἰδῶ, προβάλλουν τὸν κυνεδισμό, τὴν παιδεραστία, τὴν ἁρπαγὴ καὶ τὴν τοκογλυφία, ὡς πολιτισμὸ καὶ νέο τρόπο ζωῆς. Ταλαίπωροι ἄνθρωποι!!! Ποῦ καταντήσατε!!! Ἔτσι, ἐν τέλει, τίθενται τὰ ἐρωτήματα ποὺ περιμένουν εἰλικρινῆ ἀπάντηση:

Φῶς ἢ σκοτάδι; Ἀλήθεια ἢψεῦδος; Ἐντιμότητα ἢ ἀτιμία; Ὀρθὴ κριτικὴ σκέψη ἢ ἀνοησία καὶ ἠλιθιότητα; Φιλότιμο ἢ δόλος; Φιλία ἢ λυκοφιλία; 

Ἐργασία ἢ δουλεία; 

Ἡ δισχιλιετὴς Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας δίνει μὲ ἀκρίβεια καὶ σαφήνεια τὴν ἀπάντηση. Εὐχόμαστε νὰ τὴν μελετήσουν αὐτοὶ ποὺ ἰσχυρίζονται ὅτι ἀγαποῦν αὐτὸν τὸν τόπο. 
Ἡ ψυχὴ καὶ ὁ Χριστός, οὔτε πωλοῦνται, οὔτε συλλήζονται καὶ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, τὸν Πολύτιμον Μαργαρίτην, ποὺ εἶναι ἡ πίστις καὶ ἡ παράδοσή μας, δὲν Τὸν πετοῦμε στοὺς κύνες καὶστοὺς χοίρους. Τελεία καὶ παῦλα. 

[1] (Ἰωάν.,ε΄,43): « ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε.» 
[2](Ἰωάν., γ’, 19): «Αὕτη δὲ ἐστὶν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἀγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἤ τὸ φῶς• ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα»
[3] (Ἰωάν.,η΄,58): “…Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγὼ εἰμί.”
(Ἔξοδ., γ΄,14): “…Ἐγώ εἰμι ὁ Ὢν…”
(Ἀποκ. Ἰωάν.,α΄,8): “Ἐγὼ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ.”

3 σχόλια:

  1. ΠΡΟΣΟΧΗ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ
    Κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο! Χρηματικά πρόστιμα και φυλακίσεις σε όποιον αγαπά την πατρίδα του και την φυλή του!
    http://antipliroforisi.blogspot.com/2013/11/blog-post_4450.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλοι μου θα ζήσουμε πρωτόγνωρα πράγματα προσεχώς στην πατρίδα μας...
    Οι νεοταξίτες και τα εδώ "προοδευτικά" όργανά τους, μας επιφυλάσσουν απίστευτες καταστάσεις....

    Θα απαγορεύεται να κάνουμε δημοσίως τον σταυρό μας....
    Θα επιτρέπεται όμως να εκδηλώνουν οι ισλαμιστές τα θρησκευτικά τους πιστεύω δημόσια...

    Θα απαγορεύεται να μιλάμε κατά των Εβραίων και του "ολοκαυτώματός" τους...
    Θα επιτρέπεται όμως να παίζονται θεατρικά έργα που θα σατυρίζουν τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων...

    Θα απαγορεύεται να παρελαύνουμε στις εθνικές μας επετείους....
    Θα επιτρέπεται όμως οι ομοφυλόφιλοι και οι κάθε λογής διεστραμμένοι να κάνουν τα "gay pride"....

    Θα απαγορεύεται να χτυπούν την Κυριακή οι καμπάνες...
    Θα επιτρέπεται όμως να ανοίγουν τα καταστήματα την Κυριακή καταργώντας την ιερή ημέρα του Κυρίου...

    Μας προετοιμάζουν για "δημοκρατικούς" διωγμούς....

    Θα τα ανεχτούμε όλα αυτά;
    Θα παραμείνουμε πιστοί στις ιερές παραδόσεις και παρακαταθήκες των προγόνων μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πατέρες και αδελφοί,
    η παράδοση της Ρωμηοσύνης δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε στο κέντρο. Όλα τα κόμματα που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα, ιδίως μετά την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτου Ιωάννου Καποδίστρια, ήταν ξενοκίνητα. Είχαν στόχο να αποκόψουν τους Έλληνες από την ραχοκοκαλιά της Ρωμηοσύνης, την Ορθοδοξία, να τον μετατρέψουν σε πολίτη μιας "μικράς, μα έντιμης Ελλάδος", αλλοτριωμένο ηθικά και πνευματικά και μιμητή-θαυμαστή της λεγομένης Δύσεως, που όμως κινείται ή στον χώρο της αθεΐας ή στον χώρο της αιρέσεως(παπισμός, προτεσταντισμός). Και σε μεγάλο βαθμό το κατόρθωσαν. Ο πρώτος μάρτυρας κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας δεν ήταν ούτε "δεξιός", ούτε "αριστερός", ούτε "κεντρώος". Ήταν Ρωμηός! Στην τροχιά της Ρωμηοσύνης σήμερα μόνο μια παράταξη κινείται: η "Κοινωνία, πολιτική παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια". Το σημαντικότερο πρόβλημα που υπάρχει σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τωρινού πολιτικού συστήματος, που κατέστρεψε την πατρίδα μας, είναι ότι, λιγότερο ή περισσότερο, υπηρετούν ξένα κέντρα, λέσχες και στοές. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, σε επίσημη πρόσκληση που έγινε σε όλες τις θεωρούμενες "υγιείς πολιτικές δυνάμεις" από την πολιτική παράταξη "Κοινωνία" να αποκηρύξουν εγγράφως την μασωνία και κάθε μορφή αποκρυφισμού, προκειμένου να υπάρξει συνεργασία, δεν ανταποκρίθηκε καμιά "υγιής" πολιτική δύναμη. Αυτό τα λέει όλα. Και δυστυχώς αυτήν την μεγάλη αλήθεια την παραβλέπουμε. Δεν ξαναφάνηκε στα νεώτερα πολιτικά χρονικά πολιτική παράταξη με τέτοια σταθερότητα στις αρχές της και μας φαίνεται παράξενο....
    Σεβαστοί μου πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, η "Κοινωνία, πολιτική παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια" κινείται ρωμαίικα, με αρχοντιά κι ευγένεια, παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη. Όσοι αμφιβάλλουν, ας κάνουν τον κόπο να γνωρίσουν καλύτερα τους ανθρώπους αυτούς, μέσω της ιστοσελίδας της παρατάξεως ή με την φυσική παρουσία τους σε κάποια εκδήλωση της παρατάξεως. Τους διαβεβαιώνω πως δεν θα χάσουν. Επιτέλους, όχι άλλη στήριξη σε κόμματα, μικρά και μεγάλα, εντός και εκτός βουλής, που έχουν "μαύρα μεσάνυχτα" για την ρωμηοσύνη , την παράδοση και την πίστη του Γένους μας και έχουν την πίστη μόνο για βιτρίνα, για να ξεγελούν τους αφελείς. Τα τελευταία σαράντα χρόνια όλα τα μικρά και μεγάλα κόμματα του πολιτικού συστήματος που ταλαιπωρεί την πατρίδα μας ψήφισαν ή ανέχτηκαν την ψήφιση όλων των νόμων που αντίκεινται στο Ευαγγέλιο: αποποινικοποίηση της μοιχείας, νομιμοποίηση των εκτρώσεων, αυτόματο διαζύγιο, εκδίωξη των ιερέων από τα σχολεία, ελεύθερη συμβίωση(σε λίγο και των ομοφυλόφιλων), εισαγωγή σχολικών βιβλίων που προσβάλλουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των μαθητών και τώρα κατάργηση της Κυριακής αργίας και ποιος ξέρει τι άλλο....Έως πότε θα τα αμνηστεύουμε όλα αυτά; Έως πότε θα σκεφτόμαστε ανθρώπινα, χωρίς εμπιστοσύνη στον Θεό; Πότε θα δώσουμε την ευκαιρία σε ειλικρινείς και πιστούς χριστιανούς να ασκήσουν το χάρισμα της πολιτικής; Στον παρακάτω σύνδεσμο θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή τα έντυπα της "Κοινωνία, πολιτική παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια". Είναι άκρως κατατοπιστικά!(http://www.koinwnia.com/2010-01-14-18-06-37/entipa).
    Κάτι τελευταίο: Η Ρωμηοσύνη δεν έχει καμιά σχέση με την βία και τον παγανισμό. Δεν χρησιμοποιεί ποτέ την πίστη μόνο για βιτρίνα και ευκαιριακά...Η Ρωμηοσύνη επιβάλλεται με ευγένεια και αρχοντιά με το μεγαλείο της ορθόδοξης πίστης, της ελληνικής παιδείας και της ελληνικής γλώσσας. Ποτέ με την βία...Κανένας Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν ήταν και παγανιστής και χριστιανός....Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όσοι, διαμαρτυρόμενοι για το πολιτικό σύστημα, την ώρα των εκλογών ρίχνουν την ψήφο τους άκριτα, επιπόλαια κι από αντίδραση δεξιά κι αριστερά, κάνοντας μεγάλο κακό στην πατρίδα μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.