Γράφει ὁ Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης
Πολὺ σοφὰ τὰ λόγια του Ἁγίων ποὺ μᾶς ὁμιλοῦν γιὰ τὸ βαρύτατο ἁμάρτημα τῆς Κατάκρισης. Ὅμως παρεξηγοῦνται ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές.
Εἶναι γνώρισμα, ὅλων τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν σημερινῶν οἰκουμενιστῶν, νὰ μετονομάζουν τὸν αὐστηρὸ ἔλεγχο γιὰ τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεσή τους σὲ κατάκριση καὶ ἱεροκατηγορία. Πρέπει νὰ κάνουμε σαφὲς πὼς εἶναι ἄλλο ἡ κατάκριση καὶ ἡ ἱεροκατηγορία καὶ ἄλλο ὁ αὐστηρὸς ἔλεγχος καὶ ἡ ὁμολογιακὴ καὶ ἀπολογητικὴ ἀντιπαράθεση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὸν αἱρετικό.
Δὲν ἀσχολούμαστε μὲ τὰ κρύφια της ψυχῆς καὶ τῆς ζωῆς κανενός. Δὲν καταγγέλλουμε τὸν ἱερέα ὡς κλέφτη, ὡς ἁμαρτωλό, πόρνο, ἀπατεώνα καὶ κανέναν ἄλλον. Αὐτὸ εἶναι κατάκριση καὶ ἱεροκατηγορία. Νὰ ἀσχολεῖσαι μὲ τὶς ποικίλες ἁμαρτίες τοῦ συνανθρώπου σου καὶ νὰ τὶς καταμαρτυρεῖς ἢ καὶ νὰ συκοφαντεῖς λέγοντας οἰκτρὰ ψέματα, προσβάλλοντας τὴν ἱερότητα τοῦ προσώπου τοῦ ἀδελφοῦ σου .
Ὅμως, ὅταν κηρύττει κάποιος δημόσια, μὲ ἔργα καὶ λόγους τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεση, τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ τὴν μασονία, τότε ἔχουμε ὑποχρέωση καὶ ἐντολὴ ἀπὸ τοὺς Πατέρες (ἔχω πολλὲς φορὲς ἀναφέρει τὰ πατερικὰ χωρία σὲ ἄρθρα μου) νὰ τὸν ἐλέγχουμε, νὰ τὸν καταγγέλλουμε καὶ.... νὰ ἀντιδροῦμε ἀπέναντί του.
Στὴν δημόσια ἔκφραση τῆς αἵρεσης, ἀκόμα καὶ ἀπὸ Σύνοδο, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἀντιδράσουμε δημόσια. Ἂν δὲν τὸ κάνουμε, εἶναι βαρύτατη ἁμαρτία. Καὶ αὐτὸ ὄχι μόνο γιὰ τοὺς κληρικούς, ἀλλὰ οἱ πατέρες ζητοῦν καὶ ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς νὰ ἀντιδροῦν μὲ δημόσιο λόγο δυναμικὰ στὴν αἵρεση καὶ στὸν αἱρετικὸ θεολόγο, ἱερέα, ἐπίσκοπο ἢ πατριάρχη.
Τελειώνω τὴ σύντομή μου ἀναφορά, κάνοντας μία σύνοψη τῶν παραπάνω γραφομένων μου μὲ τὴν ἑξῆς διατύπωση ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας: Σὲ θέματα Πίστεως, ὑπερβαίνονται τὰ ὅρια τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαιοδοσιῶν καὶ οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωπᾶ «κινδυνευούσης τῆς Πίστεως», ἀκόμη καὶ οἱ ἐκκλησιαστικῶς ὑφιστάμενοι.
Αὐτὰ πρὸς διευκρίνιση γιὰ τὰ διλλήματα καὶ τὴν πλανεμένη διδασκαλία περὶ κατακρίσεως ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν οἱ πάσης φύσεως Οἰκουμενιστές.
katanixisΠολὺ σοφὰ τὰ λόγια του Ἁγίων ποὺ μᾶς ὁμιλοῦν γιὰ τὸ βαρύτατο ἁμάρτημα τῆς Κατάκρισης. Ὅμως παρεξηγοῦνται ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές.
Εἶναι γνώρισμα, ὅλων τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν σημερινῶν οἰκουμενιστῶν, νὰ μετονομάζουν τὸν αὐστηρὸ ἔλεγχο γιὰ τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεσή τους σὲ κατάκριση καὶ ἱεροκατηγορία. Πρέπει νὰ κάνουμε σαφὲς πὼς εἶναι ἄλλο ἡ κατάκριση καὶ ἡ ἱεροκατηγορία καὶ ἄλλο ὁ αὐστηρὸς ἔλεγχος καὶ ἡ ὁμολογιακὴ καὶ ἀπολογητικὴ ἀντιπαράθεση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὸν αἱρετικό.
Δὲν ἀσχολούμαστε μὲ τὰ κρύφια της ψυχῆς καὶ τῆς ζωῆς κανενός. Δὲν καταγγέλλουμε τὸν ἱερέα ὡς κλέφτη, ὡς ἁμαρτωλό, πόρνο, ἀπατεώνα καὶ κανέναν ἄλλον. Αὐτὸ εἶναι κατάκριση καὶ ἱεροκατηγορία. Νὰ ἀσχολεῖσαι μὲ τὶς ποικίλες ἁμαρτίες τοῦ συνανθρώπου σου καὶ νὰ τὶς καταμαρτυρεῖς ἢ καὶ νὰ συκοφαντεῖς λέγοντας οἰκτρὰ ψέματα, προσβάλλοντας τὴν ἱερότητα τοῦ προσώπου τοῦ ἀδελφοῦ σου .
Ὅμως, ὅταν κηρύττει κάποιος δημόσια, μὲ ἔργα καὶ λόγους τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεση, τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ τὴν μασονία, τότε ἔχουμε ὑποχρέωση καὶ ἐντολὴ ἀπὸ τοὺς Πατέρες (ἔχω πολλὲς φορὲς ἀναφέρει τὰ πατερικὰ χωρία σὲ ἄρθρα μου) νὰ τὸν ἐλέγχουμε, νὰ τὸν καταγγέλλουμε καὶ.... νὰ ἀντιδροῦμε ἀπέναντί του.
Στὴν δημόσια ἔκφραση τῆς αἵρεσης, ἀκόμα καὶ ἀπὸ Σύνοδο, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ἀντιδράσουμε δημόσια. Ἂν δὲν τὸ κάνουμε, εἶναι βαρύτατη ἁμαρτία. Καὶ αὐτὸ ὄχι μόνο γιὰ τοὺς κληρικούς, ἀλλὰ οἱ πατέρες ζητοῦν καὶ ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς νὰ ἀντιδροῦν μὲ δημόσιο λόγο δυναμικὰ στὴν αἵρεση καὶ στὸν αἱρετικὸ θεολόγο, ἱερέα, ἐπίσκοπο ἢ πατριάρχη.
Τελειώνω τὴ σύντομή μου ἀναφορά, κάνοντας μία σύνοψη τῶν παραπάνω γραφομένων μου μὲ τὴν ἑξῆς διατύπωση ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας: Σὲ θέματα Πίστεως, ὑπερβαίνονται τὰ ὅρια τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαιοδοσιῶν καὶ οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωπᾶ «κινδυνευούσης τῆς Πίστεως», ἀκόμη καὶ οἱ ἐκκλησιαστικῶς ὑφιστάμενοι.
Αὐτὰ πρὸς διευκρίνιση γιὰ τὰ διλλήματα καὶ τὴν πλανεμένη διδασκαλία περὶ κατακρίσεως ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν οἱ πάσης φύσεως Οἰκουμενιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου