Menu

28 Ιουν 2013

Τί ἔδειξαν οἱ κοινοβουλευτικὲς ἐκλογὲς στὴν Ἀλβανία; Τί ἔγινε μὲ τὴν Ἐθνικὴ Ἑλληνικὴ Μειονότητα;

Ἔληξαν οἱ κοινοβουλευτικὲς ἐκλογὲς στὴν Ἀλβανία καὶ ὁ καθένας ἔβγαλε τὰ συμπεράσματά του.
Ὕστερα ἀπὸ μία διεφθαρμένη πολυετῆ κυβέρνηση, ποὺ ἐπικρατοῦσε τὸ χάος καὶ ἡ διαφθορά, ἡ ἀνασφάλεια καὶ ἡ ὑφαρπαγή, ὁ ἀλβανικὸς λαὸς ζητοῦσε τὴν ἀλλαγή. Ὡς μία ἐλπίδα ἀλλαγῆς τῆς δημιουργοῦσας κατάστασης. Ὡς μία ἐλπίδα τῆς πάταξης τῆς δολιοφθορᾶς, τῆς αὔξησης τῶν θέσεων ἐργασίας καὶ τῆς καλυτέρευσης τῶν συνθηκῶν διαβίωσης. Ὅλα αὐτὰ ὁ Ράμα τοὺς τὰ ὑποσχέθηκε. Μένει νὰ τὰ ἐφαρμόσει στὴν πράξη, πράγμα ποὺ εἶναι ἀδύνατο, σὲ μία χώρα μὲ ἰσλαμικὴ νοοτροπία, ποὺ πάσα θυσία ξεμυτίζει τὸ παρακράτος καὶ ἰδίως ἡ κάλυψη τῶν πάντων μὲ τὸ μανδύα τοῦ ἐθνικισμοῦ.
Τονίζουμε με τὸ μανδύα τοῦ ἐθνικισμοῦ, γιατί καὶ σ’ αὐτὸ βασίστηκε ὁ Ράμα στὴν προεκλογική του ἐκστρατεία.  Μίλησε στοὺς ψηφοφόρους στὴν Ἀθήνα γιὰ μεγάλη Ἀλβανία, ἔταξε στοὺς Τσάμηδες πώς θὰ περάσει -μόλις γίνει πρωθυπουργὸς -τὸ δικό τους Ὑπόμνημα γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν δικαιωμάτων ποὺ καταπατιοῦνται ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, θ’ ἀναγνωρίσει τὴ «γενοκτονία» τῶν Τσάμηδων, δὲν θ’ ἀναγνωρίσει -μᾶλλον αὐτὸς τὸ ἀκύρωσε-, τὴν θαλάσσια συμφωνία μὲ τὴν...
Ἑλλάδα, δὲν θὰ ξαναφέρει τὴν ἐθνικότητα τῶν Βορειοηπειρωτῶν-πάλι οἱ σοσιαλιστὲς τὴν κατάργησαν- θὰ φέρει τὰ γνησία κιτάπια (τίτλους ἰδιοκτησίας) ἀπ’ τὰ γειτονικὰ κράτη (Τουρκία) γιὰ ν’ ἁρπάξει κι ἐκεῖνα τὰ λίγα ποὺ ἔμειναν στοὺς Βορειοηπειρῶτες…
Τὸ δημοκρατικὸ κόμμα μὲ τὸ Μπερίσα, κουρασμένο καὶ μολυσμένο ἀπὸ τὰ πολλὰ σκάνδαλα τόσο τῶν δικών  του ὑπουργῶν ὅσο καὶ τῆς ἴδιας τῆς οἰκογένειάς του, ὅσο κι ἂν βροντοφώναξε ἔχασε καὶ τὰ δικά του προπύλαια.
Κερδισμένους ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς αὐτὲς -ποὺ θὰ εἶναι καὶ ὁ ρυθμιστὴς τῶν ἐξελίξεων- εἶναι τὸ κόμμα τοῦ Ἰλὶρ Μέτα όπου οἱ ψηφοφόροι πλαισιώθηκαν πιὸ πολὺ ἀπὸ τὴ δική του προσωπικότητα, (σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν νευρικότητα καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις νευρασθένεια τοῦ Ράμα)  παρὰ ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ κόμματος.
Τί ἔγινε μὲ τὴν Ἐθνικὴ Ἑλληνικὴ Μειονότητα;
Ἀπελπισμένοι μὲ τὴν δημιουργηθεῖσα κατάσταση, ποὺ δὲν μπόρεσαν νὰ τὰ βροῦν τὰ δύο κόμματα ΚΕΑΔ-ΜΕΓΚΑ ἐφάρμοσαν τὴν γνωστὴ παροιμία: «Γιὰ γινάτι τῆς πεθερᾶς θὰ κοιμηθῶ μὲ τὸ μυλωνά». Όρμησαν, σὰν ὁ λύκος στὸ κοπάδι, καὶ ψήφισαν ἀλβανικὰ κόμματα, μὲ κυριότερο τὸ σοσιαλιστικό. Βορειοηπειρῶτες, ποὺ εἶχαν μία διαφορετικὴ ἀντίληψη, ἔβγαζαν μέσα ἀπὸ τὶς τσέπες τοῦ πουκαμίσου καὶ τοῦ παντελονιοῦ, τὴ φωτογραφία τοῦ Ράμα μὲ τὸν ἀριθμὸ 29, τὴν κοίταζαν μὲ νοσταλγία καὶ μόνον ποὺ δὲν τὴν φιλοῦσαν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὸ ἀποδεικνύουν κάλλιστα τ’ ἀποτελέσματα στὴν περιφέρεια Ἀργυροκάστρου ὅπου τὸ 80% τῶν Βορειοηπειρωτῶν ψήφισαν ἀλβανικὰ κόμματα.
Κατακόπηκαν στὴ Ραχούλα, ἐπαρχίας Ἀλύκου,  σχολιάζοντας πὼς πρέπει νὰ ψηφίσουμε τὴν Λουίζα Τζουβάνη (Παπαθανάση), ὄχι γιατί τοὺς πονοῦσε γι’ αὐτὴν -μάλιστα ἦταν οἱ πρωτοπόροι ποὺ βροντοφώναζαν νὰ γκρεμιστεῖ τὸ μνημεῖο τοῦ θείου τῆς Φίλιππα, Παπαθανάση ποὺ πέθανε στὶς ἀλβανικὲς φυλακὲς- ἀλλὰ μόνον καὶ μόνον ποὺ οἱ ψῆφοι τους θὰ πήγαιναν στὸ σοσιαλιστικὸ κόμμα.
Νὰ ποὺ καὶ ὁ πρόεδρος τοῦ Παραρτήματος Ὁμόνοιας Τιράνων ἔκανε τὴν πολιτικὴ του εἰς βάρος τῆς Ὁμόνοιας καὶ ὑπὲρ τοῦ σοσιαλιστικοῦ γιατί ἤθελε, βλέπεις νὰ γίνει βουλευτὴς καὶ ἡ Ὁμόνοια, ἂς κουρεύονταν. Καὶ τὸ ἀστεῖο εἶναι ποὺ τὴν ἐκλογὴ του διάφορα μπλὸκ τὴν παρουσιάζουν ὡς νίκη τοῦ ΚΕΑΔ.
Νὰ ποὺ καὶ ὁ πρόεδρος τοῦ ΚΕΑΔ, ἐπωφελούμενος ἀπὸ τὴν ἀφοσίωση τν  Βουρκάρηδων καὶ Ριζιωτῶν πρὸς τὴν Ὁμόνοια, καὶ μὴν μπορώντας νὰ διαγωνιστεῖ στὴ Δερόπολη, ἐκμεταλλεύεται τὴν περίπτωση. Ἀλλὰ ἐφέτος δυσκολεύτηκε πολύ. Ἂν δὲν εἶχε τὴν ὑποστήριξη τοῦ Σ.Κ. θ’ ἀποχαιρετοῦσε τὴν βουλευτική του ἰδιότητα. Αυτό εἶναι κι ἕνα ἄλλο μήνυμα πὼς τὸ ΚΕΑΔ πλέον δὲν μπορεῖ νὰ συσπειρώσει τὸ βορειοηπειρωτικὸ ἑλληνισμό, γιατί ἔχασαν πλέον τὴν ἐμπιστοσύνη καὶ σ’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀρχηγό του.
Τὸ ΜΕΓΚΑ, δὲν κατόρθωσε νὰ ὁλοκληρωθεῖ πλήρως ὀργανωτικὰ καὶ σὲ πολλὰ μέρη ἦταν ἄγνωστη ἡ ὕπαρξή του. Η ἔλλειψη παρατηρητῶν καὶ ἡ ἴδια ἡ διαμάχη μὲ τὸ ἀδελφικὸ κόμμα τὸ ΚΕΑΔ ἔφερε τὴ διάσπαση καὶ τὴν ἀχρήστευση δεκάδων ψηφοδελτίων. Μένουν πάρα πολλὰ νὰ κάνει τὸ κόμμα αὐτὸ γιὰ νὰ περάσει τὰ μηνύματά του τόσο στὸν βορειοηπειρωτικὸ χῶρο ὅσο καὶ στὴν Ἑλλάδα.
Μία Ἑλλάδα ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ φάνηκε ἀπαθής, μὴν κουνώντας τὸ δαχτυλάκι της γιὰ τὴν συμφιλίωση καὶ τὴν κάθοδο ἀπὸ κοινοῦ τῶν δύο κομμάτων ποὺ ἀντιπροσωπεύουν τὸ βορειοηπειρωτικὸ ἑλληνισμό.
Τὸ ἐθνικιστικὸ κόμμα τοῦ Σπαχία δὲν ἀνάδειξε κανέναν βουλευτῆ, ἴσως ἐπειδὴ ἔπαιζε πολὺ μὲ τὸ ὄνομα τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ οἱ ἀλβανοὶ στὴν Ἑλλάδα ἔχουν τὸ ἕνα τρίτο το πληθυσμοῦ καὶ νὰ ἔχουν ξυπνήσει μέσα τους τὰ δικά τους προσωπικὰ συμφέροντα.
Τὰ δύο κόμματα τῶν τσάμηδων, πῆραν ὅλες τὶς ψήφους ἀπὸ τοὺς δικούς τους, μὴν ρίχνοντας καμία ψῆφο σὲ ἄλλο κόμμα καὶ μπόρεσαν ν’ ἀναδείξουν πέντε βουλευτές.
Πέντε βουλευτὲς εἶναι καὶ οἱ ἑλληνικῆς καταγωγῆς καὶ ἀνήκουν ὅλοι στὸν ἴδιο συνασπισμό.
Ἴδωμεν τί θὰ κάνουν!
(ἀπὸ συνεργάτης μας στὴ Β. Ἤπειρο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου