γραικυλοι γινομαστε γιατι υποδουλωθηκαμε σε αναξιες λογου συνηθειες αφησαμε τις αληθινες αξιες και ριχτηκαμε με τα μουτρα στην ψευτικη ηδονη ξεπουλωντας αντι πινακιου φακης ολα οσα στολιζαν την ελληνορθοδοξη μας παραδοση..αλλα Δοξα Τω Θεω υπαρχουν ακομη λιγες μεν αλλα υπαρχουν ευλογημενες ψυχες και οι παντα αγρυπνες προσευχες των Αγιων μας που συντομα θα αναστησουν το ευλογημενο μας εθνος...
Η ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου σ’ όλη τη διάρκεια του δισχιλιετούς βίου της είναι η Ιστορία των Ελλήνων Κυπρίων που αγωνίζονται συνεχώς να διατηρήσουν ό,τι ιερό έχουν: Την ορθόδοξή τους πίστη, την ελληνική τους γλώσσα και την εθνική τους συνείδηση. Η Εκκλησίας της Κύπρου «ως όρνις επισυνάγουσα τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας» συνεχίζει ακατάπαυστα να στηρίζει τον Κυπριακό ελληνισμό που βρισκόταν πάντα σε διαρκή συντονισμό με τους παλμούς του υπόλοιπου Ελληνικού κορμού. «Γνώριμα είναι εις τα τέκνα της Κυπριακής γης τα θλιβερώς ένδοξα Θεσσαλικά πεδία, τα αιματοβαφή Ηπειρωτικά βουνά, ο δοξοβάδιστος δρόμος προς την νύμφην του Θερμαϊκού, τα πλήρη εθνικών αναμνήσεων πεδία του Μαιάνδρου και Καΰστρου, τα πράσινα βάθη των Ελληνικών θαλασσών. Δέν είναι ολίγοι οι ήρωες του, όσων τα οστά λευκαίνονται ήδη εις κάθε γωνίαν Ελληνικήν, όπου εσύρθη εκδικητικός ο ρους των αηττήτων διαδόχων των αθανάτων Ακριτών κατά τους τελευταίους τούτους χρόνους».
«Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται νὰ εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὁτιδήποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ Γραικύλος τῆς σήμερον ὅστις θέλει νὰ κάμει δημοσία τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπ’ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσει εἰς ὕψος καὶ φανεῖ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον, ἔχει καὶ θὰ ἔχει διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του.»
γραικυλοι γινομαστε γιατι υποδουλωθηκαμε σε αναξιες λογου συνηθειες αφησαμε τις αληθινες αξιες και ριχτηκαμε με τα μουτρα στην ψευτικη ηδονη ξεπουλωντας αντι πινακιου φακης ολα οσα στολιζαν την ελληνορθοδοξη μας παραδοση..αλλα Δοξα Τω Θεω υπαρχουν ακομη λιγες μεν αλλα υπαρχουν ευλογημενες ψυχες και οι παντα αγρυπνες προσευχες των Αγιων μας που συντομα θα αναστησουν το ευλογημενο μας εθνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν θυμίζει ορθόδοξη στάση. Μοιάζει να θεωρεί τη θρησκεία μας ένα μέσο μόνο
ΑπάντησηΔιαγραφήOxi MONO!
ΔιαγραφήΗ ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου σ’ όλη τη διάρκεια του δισχιλιετούς βίου της είναι η Ιστορία των Ελλήνων Κυπρίων που αγωνίζονται συνεχώς να διατηρήσουν ό,τι ιερό έχουν: Την ορθόδοξή τους πίστη, την ελληνική τους γλώσσα και την εθνική τους συνείδηση. Η Εκκλησίας της Κύπρου «ως όρνις επισυνάγουσα τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας» συνεχίζει ακατάπαυστα να στηρίζει τον Κυπριακό ελληνισμό που βρισκόταν πάντα σε διαρκή συντονισμό με τους παλμούς του υπόλοιπου Ελληνικού κορμού. «Γνώριμα είναι εις τα τέκνα της Κυπριακής γης τα θλιβερώς ένδοξα Θεσσαλικά πεδία, τα αιματοβαφή Ηπειρωτικά βουνά, ο δοξοβάδιστος δρόμος προς την νύμφην του Θερμαϊκού, τα πλήρη εθνικών αναμνήσεων πεδία του Μαιάνδρου και Καΰστρου, τα πράσινα βάθη των Ελληνικών θαλασσών. Δέν είναι ολίγοι οι ήρωες του, όσων τα οστά λευκαίνονται ήδη εις κάθε γωνίαν Ελληνικήν, όπου εσύρθη εκδικητικός ο ρους των αηττήτων διαδόχων των αθανάτων Ακριτών κατά τους τελευταίους τούτους χρόνους».
ΑπάντησηΔιαγραφή