Τότε πού ὑπῆρχαν ἡγέτες καί δολοφονοῦνταν
Ὁ κεμαλισμός μετά τήν ἐπικράτησή του ὡς ἐξουσία στήν παραπαίουσα ὀθωμανική διοίκηση, προσπάθησε νά κυριαρχήσει καί ἔναντι τῶν μή μουσουλμανικῶν ἐθνοτήτων, καταδιώκοντας τές καί τελικῶς ἐκδιώκοντας τές. Τά μέσα τά ὁποία χρησιμοποιοῦσαν οἱ κεμαλικοί ἦταν ποικίλα. Διωγμοί, ἐξορίες, δολοφονίες, βιασμοί, δίκες καί καταδίκες στά ἀποκαλούμενα «δικαστήρια ἀνεξαρτησίας»
Ὁ Μουσταφά Κεμάλ μέ τή λειτουργία τῶν δικαστηρίων ἀνεξαρτησίας ἐπεδίωξε νά παρουσιάσει ὡς ἀπόλυτα νόμιμο τό ἔργο τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί νά δολοφονήσει τούς ἐπιφανεῖς Ἕλληνες.
Τά «δικαστήρια ἀνεξαρτησίας» ἐκδίδουν «ἀποφάσεις» καί ἐκτελοῦνται πρόκριτοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι, καθηγητές, δάσκαλοι, ἀκόμα καί μαθητές γυμνασίων- Ἀνανιάδης καί Παυλίδης τοῦ κολλεγίου Ἀνατόλια τῆς Μερζιφούντας- καί κληρικοί, ἀπό τούς ὁποίους ζητοῦνται...
δηλώσεις ὅτι συμμετείχαν στήν ὀργάνωση τοῦ ἐπαναστατικοῦ ἀπελευθερωτικοῦ κινήματος στόν Πόντο.Ὅπως κατήγγειλε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο οἱ ὑποτιθέμενοι ἔνοχοι τίς «δηλώσεις» τούς τίς ὑπέγραψαν μετά τή θανατική καταδίκη τους, τήν παραμονή τῆς ἐκτέλεσής τους ἤ ἀκόμη καί ὄντας δολοφονημένοι ἀπό καιρό. Τέτοιες περιπτώσεις εἶναι τοῦ δικηγόρου Χ. Ἐλευθεριάδη δικηγόρου στηνΚερασούντα πού εἶχε δολοφονηθεῖ στήν Κερασούντα τό 1920, τοῦ διαπραγματευτῆ μέ τίς κεμαλικές ἀρχές Μ. Μαυρίδη, τοῦ διευθυντῆ τοῦ ὀρφανοτροφείου Γ. Καλογερόπουλου, τοῦ Α. Δελικάρη, τοῦ Λ. Τεσταμπασίδη, τοῦ Ι. Ἐλευθεριάδη. Ἀκόμη θά πρέπει νά ἐπισημανθεῖ ὅτι ὁ καθηγητής Γ. Παπαμάρκου, ὁ διευθυντής τῆς Ὀθωμανικῆς Τράπεζας Π. Παπαδόπουλος καί ὁ ἔμπορος Θ. Ἐκμεντζίογλου οἱ ὁποῖοι ἦταν ἤδη νεκροί ἀπό τήν προηγούμενη τῆς ἐκτέλεσής τους μεταφέρθηκαν στόν τόπο τοῦ μαζικοῦ ἐγκλήματος προκειμένου τά ἄψυχα σώματά τους νά ὑποστοῦν τήν ποινή τους.
Ὁ κατάλογος τῶν καταδικασμένων σέ θάνατο ἐπιφανῶν Ποντίων πού ἀπαγχονίστηκαν τήν ἴδια ἡμέρα καί ὥρα στόν ἴδιο χῶρο, στίς 8/21 Σεπτεμβρίου 1921, στήν πλατεία τῆς Ἀμάσειας εἶναι πολύ μεγάλος. Ἐκεῖ ὁδηγήθηκαν 72 Ἕλληνες μάρτυρες, μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἀρχιμανδρίτη Πλάτωνα Αἰβαζίδη.
Ὁ δημοσιογράφος καί ἐκδότης τῆς ἐφημερίδας Ἐποχή τῆς Τραπεζούντας Ν. Καπετανίδης ὅταν ὁ πρόεδρος τοῦ «δικαστηρίου» τοῦ ἀνέγνωσε τό «κατηγορητήριο» ὅτι ἐπιδίωκε τήν ἀνεξαρτησία τοῦ Πόντου, αὐτός τόν διέκοψε λέγοντάς του ὅτι «ἐγώ ἤθελα τήν ἀπευθείας ἕνωση τοῦ Πόντου μέ τήν Ἑλλάδα», ὅπως ἀναφέρει ὁ γνωστός θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς στό βιβλίο τοῦ «Γῆ τοῦ Πόντου».
Τό δικαστήριο τῆς Ἀμάσειας καταδίκασε ἐρήμην σέ θάνατο καί τά μέλη τῆς ποντιακῆς Ἐθνοσυνέλευσης τοῦ Βατούμ, Β. Ἰωαννίδη, Λ. Ἰασονίδη, Κ. Κωνσταντινίδη, τούς μητροπολίτες Τραπεζούντας Χρύσανθο, Ἀμασείας Γερμανό, Νεοκαισαρείας Πολύκαρπο, Χαλδείας καί Κερασούντας Λαυρέντιο, τόν ἐπίσκοπο Ἀπολλωνιάδος Ἰωακείμ, τό νομικό Ἄρ. Νεόφυτο, τόν δημοσιολόγο Νίκ. Ἰασονίδη, τούς Χ. Σιδηροπουλο, Ἔπ. Σεφεριάδη, Θέμ. Πατσιάδη, Κ. Παπαθεοδώρου, Γ. Γαληνό, Γ. Βαλαβάνη καί τόν ἐκδότη τῆς ἐφημερίδας Λόγος τῆς Τραπεζούντας Ν. Λεοντίδη.
Ἰδιαίτερη σημασία στίς ἀντιδράσεις πού προκάλεσε ἡ μαζική δολοφονία τῆς ἡγεσίας τῶν Ἑλλήνων ἀποτελεῖ το ψήφισμα διαμαρτυρίας των Eλλήνων διανοουμένων προς τούς Εὐρωπαίους συναδέλφους τους καί τίς κυβερνήσεις τούς τό ὁποῖο ἀνέφερε τά ἑξῆς: «Οἱ Ἕλληνες συγγραφεῖς καί καλλιτέχναι, ἀπηύθυναν πρός τούς διανοουμένους της Eυρώπης και Aμερικής τήν κάτωθι διαμαρτυρίαν:Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως οἱ συγγραφεῖς καί καλλιτέχναι της Eλλάδος ἀπευθύνονται πρός τούς διανοουμένους τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου ὅπως γνωστοποιήσουν εἰς αὐτούς τήν τραγωδίαν χιλιάδων οἰκογενειῶν του Eλληνικοῦ Πόντου. ξηρά, ἐξηκριβωμένα καί ἀναμφισβήτητα τά γεγονότα εἶναι τά ἑξῆς: Οἰ Τοῦρκοι ἐφόνευσαν ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς κατοίκους τῆς πόλεως Mερζιφουντος, ἀφοῦ τήν ἐλεηλάτησαν καί τήν ἐπυρπόλησαν. Tους προσπαθήσαντας νά διασωθοῦν ἐτυφέκισαν καί ἐθανάτωσαν καταλαβόντες τας διόδους. Mετετόπισαν ὅλον τόν ἄρρενα πληθυσμόν τῶν πόλεων Tριπολεως, Κερασοῦντος, Ὀρδούς, Οἰνόης, Ἀμισού καί Πάφρας καί καθ' ὁδόν κατέσφαξαν τούς πλείστους ἐξ αὐτῶν. Ἔκλεισαν ἐντός του ναοῦ τοῦ χωρίου Ἔλεζλη ἐν Σουλού-Τερέ 535 Ἕλληνας καί τούς κατέσφαξαν διασωθέντων μόνον τεσσάρων. Πρώτους ἔσφαξαν 7 ἱερεῖς διά πελέκεως πρό τῆς θύρας τοῦ ναοῦ.Ἀπηγχόνισαν ἐν Aμασεία 168 προκρίτους Aμισου καί Πάφρας.Ἐβίασαν ὄλας ἀνεξαιρέτως τάς γυναίκας, τάς παρθένους καί τά παιδία τῶν ἄνω πόλεων, τάς ὡραιοτέρας δέ παρθένους καί νέους ἔκλεισαν εἰς τά χαρέμια. Πλεῖστα βρέφη ἐφόνευσαν, σφενδονίζοντες αὐτά κατά τῶν τοίχων. Oι ὑπογεγραμμένοι θέτουσι τά ἀνωτέρω ὑπ' ὄψιν τῶν διανοουμένων της Eυρώπης καί τηςAμερικής θεωροῦντες ὅτι ὄχι μόνον τά γεγονότα ταῦτα ἀλλά καί ἡ ἀνοχή αὐτῶν ἀποτελεῖ πένθος τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἀθῆναι, 22 Nοεμβρίου 1921.
Ἀννινος Χ., Aυγέρης M., Bλαχογιάννης I., Bώκος Γέρ., Γρυπάρης Ι., Δούζας Α., Δροσίνης Γ., Zάχος A., Θεοδωροπούλου Αυρα, Θεοτόκης Κ., Iακωβίδης Γ., Kαζαντζάκης N., Kαζαντζάκη Γάλ., Kαμπάνης Aρ.,Καμπούρογλους Δ., Kαρολίδης Π., Kόκκινος Δ., Kορομηλάς Γ., Mαλακάσης M., Mαλέας K., Mένανδρος Σ., Nικολούδης Θ., Nιρβάνας Π., Ξενοπουλος Γρ., Παλαμάς Κ., Παπαντωνίου Ζ., Παρασχος Κ., Πασαγιάννης Κ., Πολίτης Φ., Πώπ Γ., Σικελιανός Ἄγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Tαγκόπουλος Δ..,Τσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας Ρ., Xατζιδάκις Γ., Xατζόπουλος Δ., Xορν Π., Σβορώνος Ι. μεθ' ὅλης της πικρίας μου διά τήν κυρίως ὑπό τῆς Γαλλίας καί ὑπό οὐδενός αἰσθήματος ἤ συμφέροντος ἀνθρωπίνου, δικαιολογουμένην ἐγκατάλειψιν εἰς σφαγήν των Xριστιανῶν».
Ἐξαιρετική εἶναι ἡ ἐπιστολή τοῦ μελλοθάνατου Ἀλέξανδρου Ἀκριτίδη, ἐμπόρου Τραπεζούντας πρός τήν οἰκογένειά του, λίγο πρίν τόν ἀπαγχονισμό του στήν Ἀμάσεια. Γιά πολλούς, ὅπως καί ἡ ἑπόμενη τοῦ Μ. Κωφίδη θεωροῦνται ἡ πεμπτουσία τῆς Ρωμηοσύνης:
«1921 7βρ 5 Κυριακή
Γλυκυτάτη μου Κλειώ
Σήμερον ἐτελέσθη ἐν τή φυλακή λειτουργία καί ἐκοινωνήσαμε ὅλοι, περί τούς 100 ἀπό διάφορα μέρη. Ἔχει ἀποφασισθεῖ ὁ διά τῆς κρεμάλας θάνατος. Αὔριον θά πηγαίνουν οἱ 60, μεταξύ αὐτῶν οἱ 5 Τραπεζούντιοι καί θά γίνει ὁ δί’ ἀγχόνης θάνατος. Την Τρίτην δέν θά εἴμεθα ἐν ζωή, ὁ Θεός νά μᾶς ἀξιώσει τούς οὐρανούς καί σέ σᾶς νά δώσει εὐλογίαν καί ὑπομονήν καί ἄλλο κακόν νά μή δοκιμάσητε.Ὅταν θά μάθετε τό λυπηρόν γεγονός νά μή χαλάσετε τόν κόσμον, νά ἔχετε ὑπομονή.
Τά παιδιά ἄς παίξουν καί ἄς χορέψουν. Ἄς σέ βλέπω νά κανονίσης ὅλα ὅπως ξέρεις ἐσύ. Ο ἀγαπητός μου Θεόδωρος ἄς ἀναλαμβάνει πατρικά καθήκοντα καί νά μήν ἀδικήσει κανένα ἀπό τά παιδιά τόν Γέργον νά τελειώσει τό σχολεῖον καί νά γίνει καλός πολίτης.
Τόν Γιάννην ἄς τόν ἔχει μαζί του στή δουλειά. Ἀπό τά μικρά, τόν Παναγιώτη νά στείλεις στό σχολεῖο, τήν Βαλεντίνην νά τήν μάθης ραπτικήν. Τήν Φωφῶν νά μή χωρίζεσαι ἐνόσω ζεῖς. Εις τόν Στάθιον τάς εὐχᾶς μου καί τήν ὑποχρέωσιν ὅπως χωρίς ἀμοιβήν διεκπεραιώσει ὄλας τά οἰκογενειακᾶς μου ὑποθέσεις πού θά τοῦ ἀναθέσητε.
Ὁ πάπα Συμεών ἄς μέ μνημονεύσει ἐνόσω ζῆ. Νά δώσης 5 λίρες στήν Φιλόπτωχον, 5 λίρες στήν Μέριμναν, 5 λίρες στοῦ Λυκαστῆ τό σχολεῖον. Καί ἄς μέ συγχωρέσουν ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου, οἱ νυφάδες καί ὅλοι οἱ συγγενεῖς καί φίλοι. Αντίο βαίνω πρός τόν πατέρα καί συγχωρήσατε μου ο ὑμέτερος Αλ. Γ. Ἀκριτίδης»
«15/28 Σεπτεμβρίου 1921 φυλακαί Τιμαρχανέ – Ἀμασείας Φιλτάτη Οὐρανία Χθές ἡμέραν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἐπαρουσιάσθην εἰς τό δικαστήριον Ἰστικλάλ, καμίαν ἐλπίδα δέν ἔχω πλέον, σήμερον θά δοθῆ ἡ ἀπόφασις ἡ ὁποία βεβαίως θά εἶναι καταδικαστική, σᾶς ἀφίνω ὑγείαν καί εἰς τήν προστασίαν τοῦ Παναγάθου, περιττά τά πολλά λόγια, θάρρος καί ἐγκαρτέρησις καί ἐλπίς ἐπί Κύριον, διά νά ἠμπορέσης τό κατά δύναμιν νά σηκώσης τό βαρύ φορτίον σου. Σᾶς γλυκοφιλῶ ὅλους Ὁ Ματθαῖος σου Υ.Γ. Εἰς τά φίλτατα τήν εὐχήν μου, καλήν πρόοδον καί καλήν διαγωγήν ὅπως ἡ ψυχή μου καί μακρόθεν ἀγάλλεται. Ὁ ἴδιος»
Ἡ μαζική ἐξόντωση τῆς ἡγεσίας τῶν Ἑλλήνων τό Σεπτέμβριο τοῦ 1921 στά «δικαστήρια ἀνεξαρτησίας» ἀποτελεῖ ἕνα μικρό μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ ὁλοκαυτώματος. Ὡστόσο ἔχει μεγάλη σημασία γιατί μέ τήν ἔλλειψη τῶν ἡγετῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ χάθηκε καί ἡ καθοδήγηση καί οἱ φυσικοί τους ἀρχηγοί.
Ἦταν μία ἀπό τίς τελευταῖες πράξεις πού ὁδήγησαν στήν ἐκδίωξη καί τήν προσφυγιά, στή λήθη καί στό σκοτάδι.
Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη
Στό ἴδιο κλίμα και
«15/28 Σεπτεμβρίου 1921 φυλακαί Τιμαρχανέ – Ἀμασείας Φιλτάτη Οὐρανία Χθές ἡμέραν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἐπαρουσιάσθην εἰς τό δικαστήριον Ἰστικλάλ, καμίαν ἐλπίδα δέν ἔχω πλέον, σήμερον θά δοθῆ ἡ ἀπόφασις ἡ ὁποία βεβαίως θά εἶναι καταδικαστική, σᾶς ἀφίνω ὑγείαν καί εἰς τήν προστασίαν τοῦ Παναγάθου, περιττά τά πολλά λόγια, θάρρος καί ἐγκαρτέρησις καί ἐλπίς ἐπί Κύριον, διά νά ἠμπορέσης τό κατά δύναμιν νά σηκώσης τό βαρύ φορτίον σου. Σᾶς γλυκοφιλῶ ὅλους Ὁ Ματθαῖος σου Υ.Γ. Εἰς τά φίλτατα τήν εὐχήν μου, καλήν πρόοδον καί καλήν διαγωγήν ὅπως ἡ ψυχή μου καί μακρόθεν ἀγάλλεται. Ὁ ἴδιος»
Ἡ μαζική ἐξόντωση τῆς ἡγεσίας τῶν Ἑλλήνων τό Σεπτέμβριο τοῦ 1921 στά «δικαστήρια ἀνεξαρτησίας» ἀποτελεῖ ἕνα μικρό μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ ὁλοκαυτώματος. Ὡστόσο ἔχει μεγάλη σημασία γιατί μέ τήν ἔλλειψη τῶν ἡγετῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ χάθηκε καί ἡ καθοδήγηση καί οἱ φυσικοί τους ἀρχηγοί.
Ἦταν μία ἀπό τίς τελευταῖες πράξεις πού ὁδήγησαν στήν ἐκδίωξη καί τήν προσφυγιά, στή λήθη καί στό σκοτάδι.
Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή πάντως η εκπλήρωση των προφητειών του πατρός Πα'ι'σίου πλησιάζει, νομίζω ότι λίαν συντόμως θα επισκεπτόμαστε την Ιερή Γη του Πόντου, χωρίς διαβατήρια !
ΑπάντησηΔιαγραφή