Μαρτυρία πρώην θύματος Ἀστρολογικῆς Σχολῆς

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Πρώην θύμα ἀστρολογικῆς σχολῆς στὴν Ἀθήνα, κατέγραψε τὴ συγκλονιστικὴ ἐμπειρία της· ἀφοῦ πλήρωσε ἀρκετὰ ἑκατομμύρια μὲ τὴν ὑπόσχεση πὼς θὰ λάβει πτυχίο ἀστρολόγου, στάθηκε τυχερή: ἀνακάλυψε τὴν ἀπάτη καὶ ἀπομακρύνθηκε. Ὅμως ἡ ψυχολογικὴ βλάβη ποὺ ὑπέστη σ' αὐτὴ τὴν ἀποκρυφιστικὴ ὀργάνωση, τῆς εἶναι ἀκόμη αἰσθητή. Ἡ ἐμπειρία τῆς εἶναι χαρακτηριστικὴ καὶ θὰ μποροῦσε νὰ τὴν ἔχει ἀποκτήσει σὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐσωτεριστικὴ ὁμάδα. Τὴν δημοσιεύουμε ἀλλάζοντας τὸ πραγματικό της ὄνομα, καὶ χωρὶς νὰ κατονομάσουμε τὴν ὁμάδα καὶ τὸ Δάσκαλο γιὰ νὰ τὴν προφυλάξουμε ἀπὸ ταλαιπωρίες καὶ ἀπὸ τὴν ψυχολογικὴ τρομοκρατία τῆς ὁμάδας αὐτῆς.

α) Ἡ γνωριμία μου μὲ τὸ Δάσκαλο

Ὀνομάζομαι Χρίστα Ἰακώβου. Γνώρισα τὸ Δάσκαλο τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1985. Ἦταν μία πολὺ δύσκολη περίοδος τῆς ζωῆς μου μὲ πολλὰ προβλήματα καὶ ἀναζητήσεις γιὰ νόημα ζωῆς. Ὅλα αὐτὰ καὶ μία περιέργεια γιὰ τὴν ἀστρολογία μὲ ὁδήγησαν στὸν ἀστρολόγο.

Στὸ πρῶτο ραντεβοὺ ἔκανε ἀνάλυση τοῦ ὡροσκοπίου μου, ὅπου κατὰ κύριο λόγο ἀναφέρθηκε στὰ ἀρνητικὰ στοιχεῖα ποὺ ἔβλεπε γιὰ νὰ καταλήξει ἐμμέσως στὴν ὑπόδειξη ὅτι ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ξεπεραστοῦν ὅλα αὐτὰ τὰ ἀρνητικά, θὰ ἦταν νὰ ξεκινήσουμε μία ἐργασία ποὺ τὴν ὀνόμαζε ἀνάλυση (ψυχοθεραπευτικοῦ τύπου) τὴν ὁποία καὶ...

ξεκίνησε ἀμέσως. Τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ ἀστρολόγος ἦταν καὶ μαθηματικός, ἔδρασε ἐνθαρρυντικὰ στὴν ἀπόφασή μου νὰ ξεκινήσω.

Μὲ τὸ ξεκίνημα αὐτῆς τῆς ἀνάλυσης ἄρχισε νὰ ἀναφέρεται μεταξὺ ἄλλων στὴν ἀστρολογία, καὶ στὸ γεγονὸς ὅτι θὰ μποροῦσα νὰ γίνω ἀστρολόγος (διέβλεψε τὸ ἐνδιαφέρον μου γιὰ τὴν ἀστρολογία), καὶ μοῦ πρότεινε νὰ γραφτῶ σπουδάστρια στὴ Σχολὴ Ἀστρολογίας ποὺ θὰ ἵδρυε.

 β) Οἱ σπουδές μου

 Στις ἀρχὲς τοῦ 1986 (μερικοὺς μῆνες ἀφοῦ τὸν εἶχα γνωρίσει), ξεκίνησα ἰδιαίτερα μαθήματα τῆς ἀστρολογίας μαζὶ μὲ δύο ἀκόμη ἄτομα μὲ τὴν βεβαίωση ὅτι μέσα σὲ 4 χρόνια τὸ πολύ, τακτικῆς παρακολούθησης θὰ ἔπαιρνα τὸ πτυχίο τοῦ ἀστρολόγου.

Ἀπὸ τὸ 1986 καὶ μετὰ ἔκανα ταυτόχρονα ἀτομικὲς ἀναλύσεις καὶ μαθήματα ἀστρολογίας. Στὶς ἀτομικὲς ἀναλύσεις ἀλλὰ καὶ στὴν ἀστρολογία, ἄρχισε πέρα ἀπὸ τὰ ἀστρολογικὰ θέματα νὰ ἀναφέρεται καὶ σὲ μεταφυσικὲς θεωρίες καὶ εἰδικότερα στὴ δική του, ποὺ ὅπως ἔλεγε ἦταν ὁ πιὸ σύντομος δρόμος γιὰ τὴν πνευματικὴ ὁλοκλήρωση καὶ γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ καθένας ἀπό μας.

Ὑποστήριζε ὅτι κατεῖχε τὴ γνώση, ποὺ βασιζόταν κατὰ 30% στὴν ἀστρολογία καὶ κατὰ 70% σὲ ἄλλες μεταφυσικὲς γνώσεις καὶ προσωπικὰ βιώματα, τοῦ δρόμου ποὺ ἔπρεπε νὰ βαδίσει ξεχωριστὰ ὁ κάθε ἄνθρωπος καὶ ἰδιαίτερα ὁ καθένας ἀπό μας, ὥστε νὰ ἐξελιχθεῖ πνευματικὰ καὶ νὰ σωθεῖ σὲ μία μόνο ἐνσάρκωση.

Ὁ μοναδικὸς τρόπος γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ ἦταν οἱ ἀτομικὲς ἀναλύσεις μὲ μίνιμουμ μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα.

Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1989, σὲ ἀντίθεση μὲ αὐτὰ πού μου εἶχε πεῖ ὅτι θὰ τελείωνα μέσα στὸ 1989, μοῦ πρότεινε νὰ μπῶ σὲ ἕνα γκροὺπ σπουδαστῶν χαμηλότερου ἐπιπέδου καὶ νὰ ἐπαναλάβω τὰ μαθήματα ποὺ ἤδη ἤξερα. Ἡ δικαιολογία ἦταν ὅτι αὐτὴ τὴ φορὰ τὰ μαθήματα τῆς ἀστρολογίας θὰ ἦταν ἐμπλουτισμένα μὲ γνώσεις μεταφυσικῆς καινούργιες γιὰ μένα, ποὺ ἂν δὲν τὶς ἤξερα, θὰ μὲ ἐμπόδιζαν νὰ ἐξελιχθῶ καὶ νὰ σώσω τὴν ψυχή μου.

Ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ δικαιολογία δὲν μοῦ φάνηκε ἱκανοποιητική, ἄρχισαν νὰ γεννιοῦνται στὸ μυαλό μου οἱ πρῶτες δειλὲς ἀμφισβητήσεις, γιατί μου φαινόταν ὅτι τὸ οὐσιαστικὸ κίνητρο πίσω ἀπὸ αὐτὰ ἦταν τὸ δικό του οἰκονομικὸ ὄφελος.

Παρὰ τὶς ἀμφισβητήσεις μου, ἡ ἐπιρροὴ τοῦ ἐπάνω μου ἦταν ἀκόμα ἀρκετὰ σημαντική, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ τὰ ἔξοδα ποὺ εἶχα ἤδη κάνει μέχρι τώρα ἦταν πάρα πολλά μου ἦταν δύσκολο νὰ κάνω πίσω. Ἔτσι λοιπὸν συνέχισα τὰ μαθήματα καὶ γιὰ τὴ σχολικὴ χρονιὰ 1989-1990.

Τὴν ἑπόμενη χρονιὰ 1990-1991 εἴχαμε πανικοβληθεῖ ὁμαδικὰ γιατί μᾶς εἶπε ὅτι ἔπρεπε νὰ ἐπαναλάβουμε τὰ πρῶτα τρία κεφάλαια τῆς Ἑρμηνευτικῆς, τὰ ὁποία ἤδη εἴχαμε διδαχθεῖ, ποὺ σημαίνει φυσικὰ νὰ τὴν ξαναπληρώναμε καὶ νὰ χάναμε χρόνο.

Εἴχαμε μάλιστα συγκεντρωθεῖ γιὰ νὰ δοῦμε τί θὰ κάνουμε, ἀλλὰ τελικά μας ὑποχρέωσε νὰ τὴν ἐπαναλάβουμε θέτοντας ἕνα ὡράριο-πρόγραμμα ποὺ ὅποιος ἤθελε ἀκολουθοῦσε καὶ ὅποιος ἤθελε ἔμενε ἐκτὸς νυμφῶνος. Ὄντας στὴ μέση του δρόμου γιὰ τὸ πτυχίο, ὅλοι συνεχίσαμε.

Δεῖτε τὴν συνέχει ἐδῶ