Ἐπὶ ἡγουμενίας τοῦ ἀρχιμανδρίτη Σεραφείμ, κατὰ τὸ ἔτος 1935 μὲ 36 ὅταν, τὸ Ἅγιο Πάσχα ὅλοι οἱ Πατέρες καὶ ἀδελφοί της Μονῆς, 60 τὸν ἀριθμόν, κατὰ τὴν Παράδοση βγῆκαν ἔξω στὸ προαύλιο νὰ κάνουν τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετὰ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», ὃ Καθηγούμενος Σεραφείμ, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀγαθά, ἅπλα, ἀλλὰ καὶ πιστὰ γεροντάκια, τὸν ἀδελφό της Μονῆς καὶ πρόθυμο ἐργάτη τῆς ὑπακοῆς Γέρο - Θωμὰ εἶπε: «Γέρο Θωμά, πήγαινε σὲ παρακαλῶ κάτω στὸ ὀστεοφυλάκιο νὰ εἰπεῖς στὰ κόκαλα ἐκεῖ τῶν Πατέρων τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη».Ὃ Γέρο - Θωμὰς πρόθυμος, χωρὶς νὰ σκεφτεῖ καθόλου ποὺ θὰ πάει, εἶπε «Νὰ εἶναι εὐλογημένο Γέροντα» ἀμέσως ξεκίνησε καὶ πῆγε στὰ ὀστᾶ καὶ εἶπε μεγαλοφῶνος: «Ὃ ἡγούμενος μ' ἔστειλε νὰ σᾶς εἰπῶ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» Πατέρες καὶ Ἀδελφοί». Ἀμέσως ὅλα τὰ ὀστᾶ ἔτριξαν, χόρεψαν κι ἀναπήδησαν, μία νεκροκεφαλὴ μάλιστα σηκώθηκε ὡς ἕνα...
μέτρο ψηλὰ κι ἀπήντησε στὸ χαιρετισμὸ τοῦ Γέροντα καὶ εἶπε: «Ἀληθῶς ἀνέστη ὃ Κύριος» καὶ ἀμέσως ἔγινε καὶ πάλι νεκρικὴ σιγὴ στὰ ὀστᾶ.
Ὃ Γέρο - Θωμὰς γύρισε καὶ σὲ ἐρώτηση τοῦ ἡγουμένου, τοῦ εἶπε ὅσα εἶδε καὶ ἄκουσε. Ἔφριξαν ὅλοι οἳ Πατέρες ποῦ τὸ ἄκουσαν καὶ ὅλοι μ' ἕνα στόμα δόξασαν τὸ Θεό, ποῦ ἢ Πίστη μᾶς εἶναι ζωντανή, ἀληθινὴ καὶ παναγία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου