Συχνὰ οἱ νέοι ποὺ ἐνδιαφέρονται πῶς νὰ τακτοποιηθοῦν καλύτερα, ἀλλὰ καὶ νὰ βρίσκονται κοντὰ στὸν Θεό, ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν ἀποκατάστασή τους. Αὐτὸ φανερώνει ὑγεία. Τὸ νὰ μὴ σκέφτεται ἕνας νέος καὶ νὰ μὴν ἀνησυχεῖ γιὰ τὴν ἀποκατάστασή του, φανερώνει ἀδιάφορο ἄνθρωπο καὶ ἑπόμενο εἶναι ὁ ἀδιάφορος νὰ εἶναι ἀνεπρόκοπος. Μόνο χρειάζεται νὰ προσέξουν αὐτὴ ἢ ἀνησυχία νὰ μὴν ξεπερνάει τὰ ὅρια, γιατί ὁ διάβολος προσπαθεῖ νὰ τὴν διαστρέψει, νὰ τὴν κάνη ἀγωνία καὶ νὰ κρατᾶ τὸν νοῦ τους σὲ διαρκῆ σύγχυση
Οἱ νέοι πρέπει νὰ ἐμπιστεύονται τὸν ἑαυτό τους στὸν Θεό, γιὰ νὰ εἰρηνεύουν. Γιατί ὁ Καλὸς Θεὸς σὰν στοργικὸς Πατέρας ἐνεργεῖ ἐκεῖ ὅπου ἐμεῖς ἀνθρωπίνως δὲν μποροῦμε νὰ ἐνεργήσουμε. Δεν χρειάζεται νὰ βιάζονται καὶ νὰ παίρνουν ἀνώριμες ἀποφάσεις γιὰ τὴν ζωὴ ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν… Νὰ φροντίσουν πρῶτα νὰ πάρουν τὸ πτυχίο τους, ὑστέρα γιὰ τὴν δουλειὰ τοὺς – τὰ ἀγόρια νὰ τελειώσουν καὶ τὸ στρατιωτικὸ – καὶ στὴν συνέχεια, ὥριμα πλέον καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἢ νὰ κάνουν μία καλὴ οἰκογένεια, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὴν ἔγγαμη ζωή, ἢ νὰ πᾶνε στὸ Μοναστήρι ποὺ θὰ διαλέξουν, ἂν ἔχουν ἀποφασίσει τὸν Μοναχισμό..
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου