31 Ιαν 2010

Αρχιμανδρίτης Βασίλειος: Αὐτό τό ὁποῖο παρακαλῶ νά προσέξουμε εἶναι ὅτι ἡ πρώτη λέξη τῆς ὁμολογίας του δέν εἶναι "συγχώρα με", ἀλλά "πατέρα"




Ἡ εὐαγγελική παραβολή πού διαβάζεται σήμερα εἶναι γνωστή σέ ὅλους μας

ὡς παραβολή τοῦ Ἀσώτου.

Ἕνας ἄνθρωπος ἔχει δύο γιούς.

Ὁ νεώτερος γιός ζητάει χωρίς περιστροφές

ἀπό τόν πατέρα του τό μερίδιό του ἀπό τήν κληρονομιά.

Ἀλλά τό κομμάτι αὐτό ἀποκομμένο ἀπό τό σύνολο τῆς ἀλήθειας τῆς ζωῆς τοῦ πατέρα δέν μπορεῖ νά ζήσει, δέν μπορεῖ νά καρποφορήσει. Τό κομμάτι αὐτό, ὅταν τό παίρνουμε δυναστικά, ἀντάρτικα, ὅπως καί ὅταν θέλουμε, δέν μᾶς ὁδηγεῖ στή ζωή, ἀλλά στήν ἀπόγνωση καί τήν καταστροφή.

Ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀδυναμία, ἄν θέλετε, τοῦ νεώτερου γιοῦ, εἶναι ὅτι ὄντας ἀνώριμος δέν ἔχει φθάσει στό νά ξέρει, ὅτι ἡ οὐσία τοῦ πατέρα εἶναι ἡ ἴδια μέ τήν οὐσία τοῦ υἱοῦ.

Καί ὁ πατέρας τοῦ δίνει τό κομμάτι, τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς περιουσίας, πού ζητάει.

Εἶναι ἄρχοντας ἀγάπης....

Δέν ἐνδιαφέρεται γιά τόν ἑαυτό του.

Ἐνδιαφέρεται νά σώση τό παιδί του.

Αὐτό βρίσκεται στό σκοπό τῆς ζωῆς του, εἶναι καταξίωση τοῦ εἶναι του.

Δέν τόν ἐνδιαφέρει τί θά πῆ ὁ κόσμος, ὅπως ἐνδιαφέρει τόσο πολύ ἐμᾶς γιά τό πῶς θά χαρακτηρίσουν τό παιδί μας γιά τίς ἀστοχίες του, δέν τόν ἐνδιαφέρει ἄν θά χάση τό κῦρος του, ἄν παρουσιαστεῖ ὡς πατέρας ἀποτυχημένος, μέ παιδί πού ἀφήνει τό σπίτι καί φεύγει μακρυά.

Ἡ ἀγάπη τοῦ πατέρα πάει πιό μακριά ἀπ' ὅ,τι μπορεῖ νά πάει ἡ κρίση τοῦ κόσμου

ἤ ἡ ἀνταρσία τοῦ γιοῦ του.

Γιά τόν λόγο αὐτό δέν τοῦ κάνει διδασκαλία μέ λόγια.

Τώρα πρέπει νά τόν ἀφήσει νά περιπλανηθεῖ, νά πάθει, νά μάθει,

νά δεῖ προσωπικά τό ψεῦδος καί τίς ἀνυπόστατες ἀπάτες.

Αὐτό ξέρει ὁ πατέρας, ὅτι εἶναι κάτι θανάσιμα ἐπικίνδυνο, ἀλλά δέν βλέπει ἄλλη λύση. Τό μόνο πού μπορεῖ νά κάνει εἶναι νά τόν συντροφεύει πάντοτε μέ τήν ἀγάπη του, πού ὑπάρχει στό σπίτι, ἀλλά ἁπλώνεται παντοῦ. Δίνει ἀγωγή στό παιδί του ὑποφέροντας μυστικά ὁλόκληρος, βγαίνοντας στό σταυρό τῆς ἀναμονῆς.

Τό θέμα δέν εἶναι ὁ πατέρας νά κρατήσει διά τῆς βίας τόν γιό κοντά του, ἀλλά νά τοῦ δώση τή δυνατότητα, νά δημιουργήση τίς προϋποθέσεις, ὥστε ὁ ἴδιος μόνος του νά ἔλθει πρός αὐτόν. Αὐτή ἡ κίνηση πρός τόν πατέρα ὁρίζει τόν υἱό.

Καί ὁ ἄσωτος φεύγει. Πηγαίνει γιά νά ζήσει σέ μιά χώρα ξένη, ὅπου τά πάντα ξοδεύονται χωρίς νά ἀνανεώνονται. Ἀλλά μετά ἀπό λίγο μένει μόνος. Οἱ φίλοι του ἔμειναν κοντά του ὅσο κράτησαν τά πλούτη του. Ἀρχίζει νά ζεῖ τήν ἔκπτωση καί τήν ἐξαθλίωση. Καί ὅταν πηγαίνει νά ζητήσει βοήθεια τόν σπρώχνουν πιό χαμηλά. Τόν στέλνουν νά βόσκει χοίρους, νά ποιμάνει τά πάθη. Τόν κάνουν χοιροβοσκό. Τοῦ ἀρνοῦνται τή φύση του, τήν ἀνθρωπιά του, τήν ἀξιοπρέπειά του, τήν εὐγένειά του. Τόν θεωροῦν ζῶο.

Ἡ ἐπιστροφή καί ἡ μετάνοια

Ὅμως, ἡ δοκιμασία τοῦ νεώτερου γιοῦ στή μακρινή χώρα φανέρωσε καί τό τί ἔκρυβε μέσα του, τί ἀντοχή εἶχε, τί ἔμεινε ἀνέπαφο, σέ ποιόν νά καταφύγει, ποῦ ὑπάρχει τροφή, ζωή καί ἀνάσταση γιά ὅλους.

Καί ἀρχίζει νά μονολογεῖ: "Μπορεῖ νά τά ἔχασα ὅλα!

Μπορεῖ νά χάθηκα κι ἐγώ. Κυριολεκτικά νά πέθανα.

Ἀλλά ὑπάρχει κάτι πού δέν χάνεται, δέν πεθαίνει.

Εἶναι ὁ πατέρας μου καί ἡ ἀγάπη του.

Δέν σκέφτομαι τά παιδιά του - εἶμαι ἀνάξιος γιά κάτι τέτοιο - σκέφτομαι τούς ὑπηρέτες του, πῶς τούς φέρεται, πῶς τούς χορταίνει.

Θά σηκωθῶ καί θά γυρίσω πίσω καί θά πῶ στόν πατέρα μου:

Ἁμάρτησα στόν οὐρανό καί ἐνώπιόν σου.

Σέ σένα πού ἔχεις τέτοια ἀγάπη πού γεμίζει οὐρανό καί γῆ.

Σέ σένα πού ἀκόμη ἐδῶ, στή μακρινή χώρα τῆς στέρησης καί τῆς κόλασης,

μέ συνοδεύεις.

Δέν εἶμαι ἄξιος νά λέγωμαι γιός σου.

Ξέπεσα, ἔχασα τήν υἱοθεσία.

Αὐτή εἶναι ἡ ἁμαρτία μου.

Δέν εἶναι ἡ περιουσία σου πού σπατάλησα.

Καθύβρισα τή μιά σχέση τοῦ παιδιοῦ πρός τόν πατέρα.

Πάτερ ἥμαρτον".

Ξέρετε, εἶναι σχετικά εὔκολο νά παραδεχθῶ τά λάθη καί τά ἐλαττώματά μου, ἀλλά εἶναι πολύ δύσκολο νά ἀναγνωρίσω ξαφνικά πώς ἔχω προδώσει, πώς ἔχω χάσει τήν πνευματική μου, τήν ἀληθινή μου ὀμορφιά, πώς βρίσκομαι τόσο μακριά ἀπό τό ἀληθινό μου σπίτι.

Καί ὁ ἄσωτος παίρνει τό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς. Πρίν ἀκόμη φθάσει στό σπίτι, ὁ πατέρας τόν βλέπει ἀπό μακρυά καί τρέχει. Χωρίς νά τοῦ πεῖ τίποτα, πέφτει ὁλόκληρος στήν ἀγκαλιά του καί τόν καταφιλεῖ. Ἤδη ὁ γιός κατάλαβε, πῆρε τήν ἀπάντηση. Ὁ πατέρας ἄκουσε τήν ἐξομολόγηση. Γιατί πάντοτε ἦταν μαζί μέ τό παιδί του. Αὐτό τό ὁποῖο παρακαλῶ νά προσέξουμε εἶναι ὅτι ἡ πρώτη λέξη τῆς ὁμολογίας του δέν εἶναι "συγχώρα με", ἀλλά "πατέρα". Εἶναι τό ὄνομα τοῦ πατέρα πού ἀνεβαίνει ἀπό τά βάθη τοῦ εἶναι του καί τοῦ δίνει τό θάρρος νά ἐλπίζει.

Ἡ πατρική ἀγάπη

Ἐκείνη τή στιγμή ὁ ἄσωτος ὁμολογεῖ τό λάθος του καί σιωπᾶ. Δέν μπορεῖ νά συνεχίσει. Τά χάνει μέ τόν χείμαρρο τῆς ἀγάπης τοῦ πατέρα πού τόν διαλύει. Καί τό λόγο παίρνει ὁ πατέρας πού μιλᾶ ξεκάθαρα ἐν σιωπῇ. Δέν λέει στό παιδί του γιά τόν ἑαυτό του. Οὔτε ἄν πόνεσε, οὔτε πόσο πόνεσε ὅταν ἔφυγε. Οὔτε πόσο χαίρεται τώρα πού γύρισε. Οὔτε τόν μαλώνει γιά νά δικαιώσει τόν ἑαυτό του. Αὐτά δέ λέγονται. Διότι ἡ μυσταγωγία τῆς σχέσης τους ἱερουργεῖται σέ χῶρο βαθειᾶς σιωπῆς. Πυράκτωμα ἀγάπης πού παραλύει τή γλώσσα.

Ἔτσι νίκησε ἡ πατρική ἀγάπη τό θάνατο. Καί ἄναψε τούτη ἡ χαρά, τό πανηγύρι, πού ἐνδύεται καί πάλι ὁ γιός τήν στολή τήν πρώτη, καί φορᾶ τό δακτυλίδι τῆς υἱοθεσίας, καί θύεται ὁ μόσχος ὁ σιτευτός.

Οἱ δικές μας ἐπιστροφές

Αὐτή ἡ ἐπιστροφή δέν μοιάζει μέ τίς δικές μας ἐπιστροφές ἤ τουλάχιστον αὐτές πού ἔχουμε στό μυαλό μας. Οἱ δικές μας εἶναι τοποθετημένες λίγο-πολύ σέ μιά νομικίστικη σχέση, σέ μιά ἀντίληψη πού καλλιεργεῖ μᾶλλον τίς συμφωνίες μεταξύ κυρίων πού δέν ἀθετοῦν τό λόγος τους, κατά τόν ἀκόλουθο τρόπο:

Λοιπόν, πατέρα, νά τά συζητήσουμε, νά δοῦμε τά πράγματα ψύχραιμα.

Νά δοῦμε σέ τίς φταῖς καί σέ τί φταίω.

Νά βροῦμε ἕνα τρόπο συμβίωσης.

Ὄχι ὅτι δέν μπορῶ νά ζήσω μακρυά ἀπό σένα.

Μπορῶ, ἀλλά μιά καί εἶσαι πατέρας μου εἶπα νά γυρίσω.

Τώρα ὅμως πρέπει νά μήν ἐπαναληφθοῦν τά ἴδια.

Αὐτή ἡ ἐπιστροφή εἶναι ἡ κόλαση τῆς λογικῆς καί τῆς δικαιοσύνης. Βλέπετε ὑπάρχει παραμονή στό σπίτι πού εἶναι περιπλάνηση σέ χώρα μακρινή. Ὑπάρχει ἐπιστροφή πού εἶναι μεγαλύτερη ἀπομάκρυνση ἀπό τό σπίτι.

Δέν γνωρίζω πόση σχέση ἔχει ὁ καθένας μας μέ τόν πατέρα καί τό νεώτερο γιό.

Αὐτό ὅμως πού γνωρίζουμε ὅλοι εἶναι, ὅτι μποροῦμε νά γυρίσουμε στόν Πατέρα μας, γιατί ἐκεῖνος εἶναι ἡ ζωή, ἡ ἐπικύρωση τῆς ἀξιοπρέπειάς μας, ἡ ἐπανεύρεση τῆς ἀνθρωπιᾶς μας.

Γι' αὐτό, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Ἐκκλησιαστῆ, μᾶς λέγει:

"Υἱέ μου δός μου τήν καρδιά σου. Ὅλα τά ἄλλα θά στά δώσω ἐγώ".

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο
τοῦ Ἀρχιμ. Βασιλείου
Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων,

"Ἡ παραβολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ"

Αναρτήθηκε από "ΕΥΔΡΟΜΟΥΝΤΩΝ ΑΛΕΙΠΤΗΣ"

Ἐκ προμελέτης δολοφονία τῆς δημοκρατίας



ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ

Ο Ζ Ε Ι ἀντιδημοκρατικῆς δυσοσμίας, εἶπαν κι ἔγραψαν πολλοί, ἡ συνωμοσιάζουσα νοοτροπία μέ τήν ὁποία ὁ Γ.Γ. τῆς ΚΕ τοῦ ΑΚΕΛ ἐξεστράτευσε ἐναντίον ἐκείνου πού ὁ ἴδιος χαρακτήρισε ὡς «συντονιστικό κέντρο» τῶν ἐπικριτῶν τῆς πολιτικῆς τοῦ Π.τ.Δ. κ. Χριστόφια. Διότι στό δημοκρατικό πολίτευμα καί στούς στοιχειώδεις κανόνες πραγμάτωσης καί διεξαγωγῆς του, ὁ συντονισμός τῶν ἑκάστοτε διαφωνούντων, δέν ἀποτελεῖ ἁπλῶς δικαίωμα, ἀλλά καί πολιτικό καθῆκον τῶν ἑκάστοτε συμμαχούντων. Ὅπως π.χ. συμμάχησαν καί συντόνιζαν τά ἐπιχειρήματα καί τίς ἐνέργειές τους, ἐντός καί ἐκτός Βουλῆς τό 1985, οἱ ὑπό τόν κ. Γλ. Κληρίδη καί τόν μ. Ἐζεκία Παπαϊωάννου, ἡγεσίες ΔηΣυ-ΑΚΕΛ, ἐναντίον τῆς πολιτικῆς του τότε προέδρου μ. Σπ. Κυπριανοῦ.
Ο Μ Ω Σ τά ζητήματα δημοκρατίας καί δημοκρατικότητας, τά ζωτικῆς σημασίας ζητήματα (ζητούμενα) τῆς ποιότητας καί τοῦ περιεχομένου τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, εὐρύτερα καί οὐσιαστικότερα, θά ἔπρεπε νά βασανίζουν καί τήν πολιτική ἡγεσία καί τόν λαό καί κάθε εὐσυνείδητο ἐνεργό πολίτη. Ἡ δημοκρατικότητα καί ἡ προοδευτικότητα ἑνός ἑκάστου τό ἔτος 2010 δέν ἀρκεῖ νά κρίνεται καί νά ἐξαντλεῖται στά ὅσα ὁ ἴδιος (ἤ καί τό κόμμα τοῦ) ἐπαίρεται γιά τή στάση πού τήρησε ἤ δέν τήρησε ἀπέναντι στή λήξασα, μέ τήν ἐθνική καταστροφή πού προκάλεσε, τό 1974, ἡ χουντική δικτατορία...
Ε Π Ρ Ε Π Ε καί πρέπει νά κρίνεται στό ὑπ’ ἀριθμόν ἕνα, γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πολιτείας καί τοῦ λαοῦ, ζήτημα τῆς λύσης τοῦ Κυπριακοῦ. Ἐκεῖ ὅπου ἐκτρωματουργεῖται ἡ ἐπιβολή πολιτεύματος κατάργησης, ἀπαγόρευσης, πνιξίματος τῆς δημοκρατίας. Ἐκεῖ ὅπου, οἱ διαδοχικές ἑλληνικές ὑποχωρήσεις ἀπέναντι στίς ἀποθρασυνόμενες μεθοδεύσεις τοῦ τουρκικοῦ ἐπεκτατισμοῦ, ἔχουν φθάσει μέχρι καί τήν ἐξόντωση τῆς θεμελιωδέστερης ἀρχῆς, ἀξίας καί ἔννοιας τῆς δημοκρατίας. Τῆς δημοκρατικῆς ἀρχῆς τῆς πλειοψηφίας - μειοψηφίας. Ἀπό τή γέννηση καί τήν ἐπινόησή της ὡς πολιτεύματος, κάτω ἀπό τόν ἱερό βράχο τῆς Ἀκροπόλεως, στήν ἀρχαία Ἀθήνα, διά μέσου 25 ἔκτοτε αἰώνων ἀνθρώπινου πολιτικοῦ πολιτισμοῦ, ὡς τίς μέρες μας: «Διά τό μή ἔς ὀλίγους ἀλλ’ ἔς πλείονας οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται» (Θούκ. Β-37 Περικλέους Ἐπιτάφιος). Τήν ἐκ προμελέτης δολοφονία τῆς δημοκρατίας σχεδίασαν καί συνωμότησαν, ἐναντίον τοῦ κυπριακοῦ λαοῦ, ἰδίως ἀπό τή δεκαετία τοῦ ’50, Ἐγγλέζοι ἀποικιοκράτες καί Τοῦρκοι ἐπεκτατιστές. Μετά ἀπό μισό αἰώνα, κατάφεραν νά σύρουν, ἐν τέλει, τόν ἡγέτη τῶν Ἑλλήνων Κυπρίων Π.τ.Δ. καί τό κόμμα του στόν ἀπαγχονισμό τῆς δημοκρατίας: Τουρκική ἐκ περιτροπῆς προεδρία καί «σταθμισμένη» ἐξουδετέρωση τοῦ ἑλληνικοῦ 82% ἀπό τό τουρκικό 18%. Ἐδῶ κρίνεται, τελικά, ἑκάστου ἡ δημοκρατικότητα. Καί θά τό ἀντιληφθεῖ κι ὁ ἴδιος, ὅταν ὁ Κυρίαρχος Λαός φθάσει στίς κάλπες…
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Παναγιώτης Τελεβάντος, Οἱ "Νεοβαρλααμίτες" περνοῦν στήν ἀντεπίθεση



ΟΙ “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ” ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Τελεβάντος
Κυκλοφόρησαν στό διαδίχτυο μαγνητοτανίες πού παρουσιάζουν Ἰησουίτες μοναχούς νά χορεύουν ἡμίγυμνοι ἐξωτικούς χορούς τῶν Ἰνδιῶνσε Παπικούς ναούς!!!
Αὐτά δυστυχῶς καί ἄλλα χειρότερα κάνουν οἱ Παπικοί! Ζῶ τά κατορθώματά τους καθημερινά στή Νέα Ὑόρκη καί δέν μοῦ προξενεῖ καμιά ἀπολύτως ἐντύπωση ὁ ξεπεσμός τους.
Ἄς ξυπνήσουν, λοιπόν, οἱ δικοί μας οἱ Οἰκουμενιστές καί ἄς συνειδητοποιήσουν μέ ποιούς διαλέγονται......

ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ
Στό μεταξύ, ὅμως, ἄς μή μᾶς διαφεύγει ὅτι γίνονται καί στά καθ' ἠμᾶς πολλές κινήσεις πού προδίδουν τό ἴδιο πνεῦμα ἐκκοσμίκευσης πού χαρακτηρίζει τούς Παπικούς καί τούς Προτεστάντες.
Ὁ διαβόητος πάπα-Κώστας Μπέης λ.χ. στήν Κορφούλα ἔβαλε ὄργανα στή Θεία Λειτουργία τήν ὁποία τελεῖ στήν ἀδόκιμη μεταγλώττιση πού χρησιμοποιοῦν ἐξ ἀνάγκης πολλοί ἱερεῖς τῆς Μητρόπολης Πρεβέζης.
Καί ὡς νά μήν ἔφταναν αὐτές οἱ ἀσχημίες προσθέτει καί στίχους τοῦ Ὁμήρου καί ἀποσπάσματα ἄλλων κλασσικῶν συγγραφέων γιά νά γίνει ἡ θεία λειτουργία κατανοητή στούς πιστούς!!! (Εἰλικρινά διερωτῶμαι! Τρέλλα πουλᾶ ὁ χριστιανός);

Ο ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ
Δυστυχῶς παρόμοιες ἀσχημίες υἱοθετοῦνται καί στή Μητρόπολη Δημητριάδος.
Ὁ οἰκεῖος οἰκουμενιστής καί συγκρητιστής Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος ἐξανάγκασε τούς ἱερεῖς του νά ἀκολουθήσουν τό παράδειγμα τῆς Μητρόπολης Πρεβέζης. Λές καί δέν ἔφτανε τό φθοροποιό ἔργο πού ἐπιτελεῖ μέ τήν Θεολογική Ἀκαδημία του καί τό οἰκουμενιστικό καί νεωτεριστικό του φρόνημα!
Δυστυχῶς λοιπόν! Καί στή Μητρόπολη Δημητριάδος υἱοθετοῦνται οἱ ἀδόκιμες καί ἐν πολλοῖς φαιδρές μεταγλωττίσεις τῶν ἱερῶν κειμένων τῆς λατρείας στή δημοτική.
Παράλληλα ἔγινε γνωστό ὅτι στό Βόλο χρησιμοποιοῦν κοριτσάκια στήν τέλεση τῆς Μικρῆς καί τῆς Μεγάλης Εἰσόδου στή Θεία Λειτουργία. Προεόρτια ἄραγε αἰτήματος ἱερωσύνης τῶν γυναικών ἀρχῆς γενομένης μέ τή χειροτονία διακονισσῶν; Ἡ συνέχεια θά δείξει!
Εἶναι φανερόν ὅτι ὁ Νεορβαρλααμισμός ἐξαπλώνεται ὕπουλα καί μεθοδικά.
Ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἐπιβεβλημένο ἡ Ἱερά Σύνοδος νά πάρει θέση πρίν τό κακό προσλάβει μεγαλύτερες διαστάσεις.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
Στό μεταξύ οἱ "Νεοβαρλααμίτες" ὀργανώνονται καί ἐπιχειροῦν πολυμέτωπη ἀντεπίθεση.
Καταρχήν ἐξεδόθη ἡ ἀχαρακτήριστη παρέμβαση τοῦ Σεβασμιότατου Πρεβέζης στόν "Ὀρθόδοξο Τύπο", τήν ὁποία κοινοποίησε καί σέ ἄλλα χριστιανικά ἔντυπα καί θρησκευτικές ἰστοσελίδες, ὑπέρ τοῦ πάπα-Κώστα Μπέη καί τῶν ἀδόκιμων μεταγλωττίσεων τῆς Θείας Λειτουργίας.
Παράλληλα ὁ ἴδιος ὁ Σεβασμιότατος ἀποδύθηκε σέ ἄνισο ἀγώνα μέ προσωπικά τηλέφωνα καί ἄλλα μέσα γιά νά προσεταιρισθεῖ παράγοντες τοῦ θρησκευτικοῦ χώρου (ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, ἐκδότες χριστιανικῶν περιοδικῶν καί ἰδιοκτῆτες θρησκευτικῶν ἱστολογίων) μέ στόχο νά ἐξουδετερωθοῦν οἱ ἀντιδράσεις ἐναντίον τοῦ "Νεοβαρλααμισμοῦ", τῶν ἀδόκιμων μεταγλωττίσεων τῆς θείας λειτουργίας καί τῶν νεωτερισμῶν τοῦ συγκρητιστῆ πάπα-Κώστα Μπέη.

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ Π. ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗ
Παράλληλα μέ τίς προσωπικές του παρεμβάσεις τό ἄχαρες αὐτό ἔργο ὁ Σεβασμιότατος ἀνέθεσε καί σέ ἄλλους παράγοντες τοῦ Νεοβαρλααμισμοῦ ἐν οἶς καί ὁ γνωστός π. Δανιήλ Ἀεράκης.
Ὁ π. Δανιήλ ἀνέλαβε τήν ἱεροκρύφια καί ἐπαίσχυντη ἀποστολή τοῦ προσεταιρισμοῦ χριστιανικῆς ἀδελφότητας καί τήν ἐξουδετέρωση τῶν ἀντιδράσεών της γιά τίς καινοτομίες καί τό συγκρητισμό τοῦ πάπα-Κώστα Μπέη. Περιττόν νά ἀναφέρουμε ὅτι ἡ ἀποστολή τοῦ π. Δανιήλ ἐστέφθη, ὡς εἰκός, μέ πλήρη ἀποτυχία.
Εἶναι πράγματι ἀξιοθρήνητη ἡ στάση τοῦ π. Δανιήλ. Δέν φτάνει τόν δυστυχῆ ἡ ψηλαφητή θεολογική του ἀνεπάρκεια τώρα παριστάνει τόν μεγάλο “ἀποφατικό” θεολόγο καί μεγαλαυχεῖ ἐπειδή ἔγινε σημαῖνον παράγοντας τῶν "Νεοβαρλααμιτῶν"!!! (Καύχηση ἐν Κυρίω νά σού πετύχει!)

ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ Ο ΠΡΕΒΕΖΗΣ
Καί ὁ μέν π. Δανιήλ θεωρεῖ ἑαυτόν εὐτυχῆ ἐπειδή κατέστη ἐξέχων στέλεχος μίας κακοδοξίας! Τόσα ξέρει! Τόσα λέγει! Τόσα κάνει!
Σέ τελευταία ἀνάλυση τί περισσότερο μπορεῖ ἕνας σοβαρός ἄνθρωπος νά περιμένει ἀπό τόν π. Δανιήλ;
Ὁ Σεβασμιότατος Νικοπόλεως, ὅμως, δέν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἐκτίθεται καί μάλιστα ἀνεπανόρθωτα ὅταν στέλλει αὐτοῦ τό ἐπιπέδου ἀποκρισάριους γιά νά χτίσει συμμαχίες ὑπέρ τοῦ π. Μπέη;
Δέν συνειδητοποιεῖ ὅτι ὁ κάθε νοήμων ἄνθρωπος ἀκούοντας τόν π. Δανιήλ νά συνηγορεῖ ὑπέρ τοῦ πάπα-Κώστα Μπέη ἀναφωνεῖ ἤ λέγει ἱεροκρυφίως τό Γραφικό: "Ἄβυσσος ἄβυσσον ἐπικαλεῖται";
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Kαραθανάσης, Βλαχάκος, Γιαλοψός: Παρόντες!




Γράφει ὁ Τάσος Δημητρακόπουλος
Πέρασαν ἤδη 13 χρόνια. Καί ὅμως εἶναι σάν νά μήν περάσει οὔτε μία μέρα...
Ἦταν σάν χθές πού ἀκούσαμε στήν τηλεόραση πού διέκοψε τό πρόγραμμά της ὅτι ὑπάρχει σέ ἐξέλιξη θερμό ἐπεισόδιο στό Αἰγαῖο. Μετά ἀκούγονταν οἱ γνωστές φῆμες: τί θά γίνει μέ τήν Τουρκία, τί δέν θά γίνει, ὁ Στόλος ἔφυγε, ἔχουμε ἑτοιμασίες γιά πόλεμο, καί διάφορα ἄλλα.
Σάν χθές ἦταν ὅταν Τοῦρκοι, πρῶτα "δημοσιογράφοι" καί μετά στρατός πάτησαν τά Ἰμια. Περίεργο. Ὅλοι μάθαμε ὅτι ὑπάρχει βραχονησίδα μέ αὐτό τό ὄνομα. Πάτησαν τά Ἰμια, καί ὕψωσαν τουρκική σημαία. Ἡ σημαία κατεβαίνει ἀργότερα καί στή θέση τῆς μπαίνει ἡ ἑλληνική. Σάν χθές ἦταν πού μέσα σέ λίγο χρονικό διάστημα ἤμασταν ἕνα βῆμα πρίν τήν σύγκρουση....

Σάν χθές ἦταν πού φεύγοντας τά πολεμικά πλοῖα ἀπό τόν Ναύσταθμο Σαλαμίνας ὁ Εὐαγγελάτος γιά νά μήν ξεχνιόμαστε, περιέγραφε τήν ἀναχώρηση ἀπό τηλεοράσεως καί ἔδινε στόν ἀέρα τούς κωδικούς ἀριθμούς τῶν πλοίων!
Καί τό τραγικό συμβάν: ἕνα ἑλικόπτερο πέφτει μέ τρεῖς ἀξιωματικούς του Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ νεκρούς. Θρῆνος στίς κηδεῖες τους. Εἶχαν πονοκέφαλο, λέγανε οἱ μαϊντανοί τῶν καναλιῶν καί οἱ ἀστράτευτοι δημοσιογράφοι. Ζαλίστηκαν καί ἔπεσαν, δέν εἶχαν φῶτα, δέν ἤξεραν τό δρομολόγιο, καί ἄλλες ἀηδίες, πού τίς λένε ἀκόμα καί τίς πιστεύουν.
Θλίψη στίς κηδεῖες τῶν νεκρῶν. Χιλιάδες οἱ συγκεντρωμένοι. Καί ἡ σύγκρουση δέν ἦρθε. Ὁ πόλεμος ἀπεφεύχθη. Οἱ πολιτικοί ἀναπνέουν μέ ἀνακούφιση. Ἀντί γιά τή σύγκρουση ὁ Σημίτης εὐχαριστεῖ ἀπό βήματος κοινοβουλίου τούς Ἀμερικανούς. Ἀντί γιά ἀντίδραση, ἡ ταπείνωση.
Τίποτα δέν ἄλλαξε
Τόν Ἰανουάριο τοῦ 1996, ὅσα συνέβησαν στά Ἴμια, ἔχουν μείνει σάν μία κηλίδα στήν ἱστορία αὐτοῦ του τόπου. Εἴχαμε εἰσβολή ἐπί ἑλληνικοῦ ἐδάφους, ἦταν ἡ πρώτη φορά πού κατεβάσαμε οἱ ἴδιοι τίς σημαῖες μας, γιατί ἡ τότε πολιτική ἡγεσία δέν εἶχε τό ἠθικό ἀνάστημα νά ὑπερασπιστεῖ τήν τιμή καί τήν ἀξιοπρέπεια αὐτοῦ του τόπου. Τά γεγονότα γνωστά, ἡ ὑπενθύμιση τούς ὅμως μᾶς γεμίζει ἀκόμα καί σήμερα πόνο καί ὀργή.
Πόνο γιά τούς τρεῖς ἀδικοχαμένους ἀξιωματικούς τῶν ἑλικοπτέρων τοῦ Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ.
Πόνο γιά τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ Ἔθνους μας, πού χάθηκε μέσα σέ μερικές ὧρες, μέ ἕναν λαό καί στρατό μέ σκυμμένο τό κεφάλι στίς ἀπειλές τῶν Τούρκων.
Ὀργή γιά τήν πολιτική ἡγεσία τῆς μειοδοσίας, τῆς ὑποτέλειας καί τοῦ συμβιβασμοῦ.
Ὀργή γιά τό ὅτι δέν πολεμήσαμε, ὀργή γιά τό ὅτι δέν κάναμε τίποτα, ὀργή γιά τό εὐχαριστῶ στούς Ἀμερικανούς.
Ὀργή γιά τό ὅτι δέν ὑπερασπιστήκαμε τή σημαία μας, ὀργή γιά ὅλα ὅσα ἔπρεπε νά γίνουν καί δέν ἔγιναν.
Ὀργή γιατί σκύψαμε τό κεφάλι ὑποτασσόμενοι στήν μιζέρια, στόν ἐνδοτισμό καί στήν τουρκική ἐπεκτατικότητα.
Ὀργή γιά τίς δηλώσεις Πάγκαλου γιά τήν σημαία μας πού "ἄν ἀφήσουμε τό κύμα θά τήν πάρει παραπέρα". Γιά τόν Σημίτη πού δέν καταδέχθηκε νά ἀνέβει στό κέντρο ἐπιχειρήσεων στό ΓΕΕΘΑ προκειμένου νά συντονίσει ἀπό ἐκεῖ τήν κρίση, ἀλλά καθόταν σάν καρεκλοκένταυρος στό γραφεῖο του στήν Βουλή, καί φερόταν μέ ἀπαξιωτικό τρόπο στήν στρατιωτική ἡγεσία. Αὐτός πού εὐχαρίστησε τούς Ἀμερικανούς...
Δεκατρία χρόνια καί ἡ κατάσταση δέν ἄλλαξε. Ἡ μᾶλλον, ἄλλαξε. Πρός τό χειρότερο. Τώρα οἱ τοῦρκοι φτάνουν μέχρι τήν Ἀνδρο, τώρα στά πρωϊνάδικα τούς βγαίνει ἕνα σιχαμερό σκουλήκι καί λέει πώς σκότωσε δέκα Ἑλληνοκύπριους στήν εἰσβολή. Καί δέν ἀντιδρᾶ κανείς, τουλάχιστον ὅπως θά ἔπρεπε. Παθητικοί δέκτες. Δειλοί καί ἄβουλοι συνάμα, ὅπως λέει καί ὁ ποιητής.
Ὁ ναύαρχος Καραθανάσης, κατά τήν τελετή βράβευσής του ἀπό τό περιοδικό "PATRIA", ἔκλεισε τόν χαιρετισμό τοῦ λέγοντας πώς: "τό ἑλικόπτερο δέν ἔπεσε, τό ἑλικόπτερο τό ρίξανε.".
Δέν τό ξεχνᾶμε ποτέ. Δέν ξεχνᾶμε τόν Χριστόδουλο Καραθανάση, τόν Παναγιώτη Βλαχάκο καί τόν Ἕκτορα Γιαλοψό.
Ἀπό "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ"


Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΛΑΣΠΗ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΕ Ο Κ. ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑΣ


Οἱ βατοπαιδινοί πατέρες.
Μία ἐκπομπή πού ἀποτελεῖ τήν κακοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς τηλεόρασης – καί τήν κατάντια τῆς – ἔκανε ὁ Κώστας Χαρδαβέλλας πού ἤθελε νά βγάλει σκάνδαλο γιά τήν Ι.Μ. Βατοπαιδίου ἀλλά δέν τοῦ βγῆκε. Καί ἔχει δίκιο ὁ Β. Παλαιοκώστας πού λέει ὅτι ὅσα λάνει ἕνας δημοσιογράφος σέ μία στιγμή δέν θά τά κάνει αὐτός ἀκόμα καί ἄν εἶχε δέκα ζωές. Ὁ Χαρδαβέλλας ἔθεσε σέ ἀμφισβήτηση ἕνα μοναστήρι πού ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι γιγαντοποιήθηκε καί ἀποτελεῖ πρότυπο ἀνακαίνισης ἑνός βυζαντινοῦ μνημείου. Ὁ ἄνθρωπος ἔβγαλε ὅτι οἱ μοναχοί δολοφονοῦν κάποιους γέροντες(!) ὅτι… βιάζουν κοριτσάκια (στό ἄβατο;) καί ὅτι ὑπάρχει μία συμμορία πού ἐλέγχει ὅλη τήν …οἰκουμένη. Αὐτά τά πράγματα ΧΩΡΙΣ κανένα στοιχεῖο ἀκούστηκε σέ ὅλο τό πανελλήνιο. Λογικά θά ἔπρεπε νά μποῦνε μέ ρά ἑλικόπτερα νά τούς συλλάβουν ὅλους τους μοναχούς γιά σύσταση ἐγκληματικῆς συμμορίας! Ἀλλά κανένας δέν εἶδε ἔστω καί ἕνα στοιχεῖο παρά μόνο λόγια του…ἀέρα. Ὑποστηριχτής ἦταν ὁ Κώστας Βαξεβάνης πού ἔριξε τέτοια λάσπη ἡ ὁποία στιγματίζει τήν δημοσιογραφική του πορεία. Δέν γίνεται ρέ Βαξεβάνη νά μιλᾶς γιά βιασμούς καί ΕΝΩ ξέρεις ὅτι αὐτά δέν ἰσχύουν. Ἔπρεπε νά γνωρίζεις ὅτι γιά ἄλλες ὑποθέσεις ἔγιναν δικαστήρια καί ἀθωώθηκαν μοναχοί πού τώρα ἔχουν φύγει ἀπό τήν ζωή. Ἔπρεπε νά ξέρεις ὅτι ὁ Κύπρου Χρυσόστομος δέν θέλει νά ἀκούει γιά Βατοπαίδι καί δυστυχῶς ἔριξε λάσπη σέ μοναχούς ἐπειδή φοβόταν ὅτι θά χάσει τόν θρόνο ἀπό τόν Λεμεσού Ἀθανάσιο. (VatopaidiFriend: Και ήταν λογικό νά φοβᾶται ὁ φίλος του κ. Γιοσάκη, ἀφοῦ στίς ἀρχιεπισκοπικές ἐκλογές ὁ Λεμεσού εἶχε τό 49% τῶν ψηφισάντων λαϊκῶν, ἐνῶ αὐτός μόνο τό 4%, κι ὅμως βγήκε χαρη στό ἐκλογικό σύστημα πού ἀκολουθεῖται. Βλ. http://archive.enet.gr/online/online_text?c=112&id=59839912 και http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=1671,printer.html&-V=makarios. Σᾶς ἀφήνουμε νά κάνετε μόνοι σας μία σύγκριση τῶν δύο προτύπων: “Ἁγία Σκέπη”: Ἡ θεραπευτική κοινότητα τοῦ βατοπαιδινοῦ μητροπολίτη Ἀθανάσιου Λεμεσου καί http://polemarchos.wordpress.com/.) Πόσο κουτόχορτο νά μασήσουμε πιά; Χωρίς κανένα στοιχεῖο καί μέ ἕνα video πού δέν ἔδειχνε τίποτα περισσότερο ἀπό μία διάλεξη τοῦ Καραμανλῆ ὅπως τόν ἔχουμε συνηθίσει. Νά κουνάει τά χέρια τοῦ(ἐπικοινωνιακά) καί νά λέει ὅτι πρέπει νά διαφυλάξουμε τό Ἅγιον ὅρος. Καί ὅμως ἀκόμα καί αὐτό ποινικοποιήθηκε. Λές καί ἄν ὁ Καραμανλής ἤθελε νά κάνει λαμογιά θά τήν ἔλεγε on camera.
Ἤθελαν νά μᾶς πείσουν ὅτι ὁ Καραμανλής μιλοῦσε γιά τήν ἀνταλλαγή καί τίς κομπίνες πού θά ἔκαναν ὅλοι μαζί ὅμως τό ἴδιο τό video τούς διαψεύδει(παρότι μονταρισμένο). Λέει μέσα ὅτι ἀκολουθοῦμε τούς νόμους κατά γράμμα. Τό θέμα θά ἦταν ἄν ἔλεγε ὅτι παραβιάζουμε τούς νόμους. Ὅμως ὁ Καραμανλής εἶπε τό ὀρθόν. Ἀλλά πάλι τό θεώρησαν σκάνδαλο!
Καί τό ἔχουμε πεῖ ὅτι σέ τέτοια θέματα πού ἅπτονται ἄμεσα μέ τήν θρησκεία πρέπει νά εἴμαστε δύο καί τρεῖς φορές προσεχτικοί. Τί θά γίνει λοιπόν ἄν ὁ Κ.Χαρδαβέλλας χάσει τήν δίκη στήν μήνυση ποῦ θά τοῦ γίνει; Θυμηθεῖτε τό, ὅτι θά τήν χάσει. Ἀλλά τόν ἐντυπωσιασμό τόν ἔκανε καί διέσυρε ἀνθρώπους καί ἀνθρώπους. Ἐπειδή ἔτσι τοῦ εἶπαν.
Πῆρε συνεντεύξεις ἀπό μοναχούς πού δυστυχῶς εἶναι πιό…κοσμικοί ἀπό τούς κοσμικούς καί κάποιοι ἄλλοι εἶναι χαμηλοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου καί ἔκανε ἐκπομπή. Σάν νά ἀκοῦς τίς καταγγελίες πού θά ἔκανε ὁ “ἐθνικός star”. Μόνο πού αὐτόν δέν θά τόν ἔπαιρναν στά σοβαρά ἐνῶ αὐτούς πού δέν τούς ξέρουν οἱ ἴδιοι (ἐνῶ ὅλο τό Ἅγιον Ὅρος τούς γνωρίζει) τούς καθιστά…εἰσαγγελεῖς.
Τό ἔχουμε ξαναπεῖ. Τό Ἅγιον Ὅρος εἶναι τό περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἄρα ὅποιος θέλει νά πεῖ κάτι πρέπει νά εἶναι περισσότερο σίγουρος ἀπό…σίγουρος. Ἀλλιῶς σκανδαλίζει τόν κόσμο. Καί μήν μᾶς πεῖ ὅτι τόν κόσμο τόν σκανδαλίζουν κάποιοι μοναχοί. Δεκτόν. Ἀλλά θά κριθοῦν καί αὐτοί. Καί πιό αὐστηρά.
Ὅπως θά ἔχετε δεῖ ἐμεῖς δέν ἀσχολούμαστε μέ ἐκκλησιαστικά θέματα. Εἶναι λόγοι ἀρχῆς. Ἔχουμε κάνει τόσα πολλά πού τέτοιο βάρος δέν τό σηκώνουμε. Ἄς τό σηκώσει ὁ ….Χαρδαβέλλας καί τά ufo του…
Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο)


Ἴμια οἰμώζουσα Τοῦ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ («Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 4/2/1996)



Στή βραχονησίδα Ἴμια δέν κρίθηκε μία κυβέρνηση καί μία στρατιωτική ἡγεσία. Κρίθηκε συνολικά ὅ,τι ἔχουμε χτίσει ὡς κρατικό καί κοινωνικό οἰκοδόμημα ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες. Καί συγκρίθηκε μέ τή σοβαρότητα τῶν Τούρκων. Ναί, ἡ Τουρκία ζεῖ σέ μόνιμη κοινωνική καί πολιτική κρίση, ἀσελγεῖ συνεχῶς σέ κάθε ἔννοια Διεθνοῦς Δικαίου καί ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὅμως τόν βαρβαρικό της ρόλο τόν παίζει σοβαρά, μέ συνέπεια καί πυγμή. Προμελετημένα καί εὐφυέστατα κατακτοῦν οἱ Τοῦρκοι, βῆμα πρός βῆμα, ἡγεμονικό ρόλο στήν περιοχή. Αὐτό ἐπιδιώκουν καί ξέρουν πώς νά τό πετύχουν. Ἔχουν σοβαρότητα, πού λείπει ἀπό μᾶς τραγικά.
Τό δικό μας κράτος τρέμει μπροστά στούς χουλιγκάνους καταληψίες τοῦ Πολυτεχνείου, ποῦ νά βρεῖ ἀνάστημα γιά νά τό ὑψώσει ἀπέναντι στήν εὐφυέστατη στρατηγική τῶν Τούρκων; Πῶς νά ἐπιδείξει σοβαρότητα ἕνα κράτος πού δύο ὁλόκληρους μῆνες σερνόταν στόν ὠνάσειο ἐξευτελισμό κάθε πολιτικῆς καί συνταγματικῆς ἀξιοπρέπειας; Γι’ αὐτό καί φτάσαμε στόν ἀνήκουστο διασυρμό. Κράτος πού νά πατοῦν εἰσβολεῖς στό ἔδαφός του, καί αὐτό νά μαζεύει τίς σημαῖες καί τά ὄπλα του καί νά ἀποχωρεῖ, μέ τόν ὄρο νά ἀποχωρήσουν καί οἱ εἰσβολεῖς, ἔστω κι ἄν θριαμβολογοῦν γιά ἰδιοποίηση τῶν καταπατημένων. Ποιό ἀνάλογο, τέτοιου ἐσχάτου αὐτοεξευτελισμοῦ, μποροῦμε νά ἐπικαλεσθοῦμε;
Ὁμολογήθηκε καίρια ἀπό τό βῆμα τῆς Βουλῆς: Δέν εἴμαστε παρασκευασμένοι, ἔχουμε καίρια ὑστερήματα, μᾶς λείπουν ἀκόμα πολλά γιά νά μπορέσουμε νά ἀντισταθοῦμε σθεναρά στήν τουρκική ἀνομία καί βαρβαρότητα.... Ἀλλά τί ἀκριβῶς μᾶς λείπει; Μία εὐφυής πολιτική, μία τολμηρή διπλωματία καί εὔστροφη στρατηγική χρειάζεται ἀνθρώπους μέ ἔκτακτη παιδεία, καλλιέργεια καί ἱστορική συνείδηση, πού ἡ Ἑλλάδα πιά δέν τούς παράγει. Χρειάζεται κυρίως φρόνημα καί αἴσθηση πατρίδας-ἄμεση αἴσθηση ὅτι ἡ βραχονησίδα Ἴμια εἶναι ἐξίσου καί ἀκραιφνῶς Ἑλλάδα ὅσο καί ἡ πλατεία Συντάγματος. Μέ ἀπαίδευτους ἤ ἀφελληνισμένους πολιτικούς, μεταπράτες εὐρωπαϊκῶν ἰδεολογημάτων, δέν ὑπάρχει, δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει ἐμπνευσμένη ὀξύνοια, τόλμη.
Κάποιες μοναχικές φωνές κραυγάζουν ἀπό χρόνια ὅτι ἡ ἐξωτερική πολιτική ἀρχίζει μέ τό φρόνημα καί τήν αὐτοσυνειδησία πού μεταγγίζουμε ἀπό τό δημοτικό σχολεῖο, μά κάτι τέτοιο σήμερα λογαριάζεται σάν «ἐθνικισμός», «σοβινισμός», «σκοταδιστική συντήρηση». Ποιός εἶναι διατεθειμένος σήμερα νά πολεμήσει γιά τήν «πατρίδα», ποιά ποιότητα ζῶσα ταυτίζεται στίς συνειδήσεις μας μέ τήν πατρίδα, ποιά ἱστορία, ποιά γλώσσα, ποιά ἱερά, ποιά ἐλευθερία γνωρίζει ὁ Ἕλληνας πάρεξ τήν καταναλωτική;
Στή βραχονησίδα Ἴμια ξεγυμνώθηκε θεαματικά ἡ ἀνθρωπολογική μας ἔκπτωση, ἡ κοινωνική παρακμή μας. Πίσω ἀπό τούς ἀνθρώπους πού πῆραν ἔμφοβοι τίς ἀποφάσεις, πού ἔμειναν ἐκτεθειμένοι γιά κραυγαλέες παραλείψεις, γιά κωμικές παλινωδίες, πού μέτρησαν τά δεδομένα μέ κοντόθωρο μικρονοϊκό ὠφελιμισμό, πίσω ἀπό τούς ἐνόχους αὐτῆς τῆς ἀνατριχιαστικῆς ταπείνωσης τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, βρίσκεται ὁ καθένας μας, βρισκόμαστε ὅλοι μας. Βρίσκεται ὁ ἀεριτζής νεόπλουτος, ὁ καταχραστής ἐργολήπτης, ὁ φοροφυγάς, ὁ διορισμένος μέ κομματικό σημείωμα, ὁ ἀνάλγητος γιά τό «κοινωνικό κόστος» συνδικαλιστής. Βρίσκεται ὁ Ἕλληνας-ἕρμαιο τῆς κρετινικῆς «ψυχαγωγίας» τῶν τηλεοπτικῶν καναλιῶν καί τοῦ κρατικοῦ τζόγου, βρίσκεται ἡ διαλυμένη γιά λόγους «ἐκδημοκρατισμοῦ» παιδεία μας, ἡ ἀφελληνισμένη μᾶς διανόηση.
Ἡ ἀφαιρετική σύνοψη ὅλης αὐτῆς τῆς εὐτέλειας καί ἀποσύνθεσης συγκρότησε τή νοοτροπία καί τακτική, τελικά τόν ἀνθρωπολογικό τύπο τοῦ σημερινοῦ Ἕλληνα πού ὀρθώθηκε στή βραχονησίδα νά ἀναμετρηθεῖ μέ τούς Τούρκους. «Ὡς νάνος τανυόμενος ἐπ’ ἄκρων ὀνύχων» ρητόρευσε, ἀπείλησε, καί ὕστερα ὑπάκουσε στά ἀμερικάνικα κελεύσματα ἀποχώρησε γυμνώνοντας τά ὀπίσθια του.
Τό πιό ἀπελπιστικό: Τήν ἑπομένη, δίχως αἰδῶ καί λύπη, κυριολεκτικά ἀναίσχυντος, ξανάρχισε τήν κομματική ἀηδιαστική ἀντιδικία: «Ἐμεῖς, μέ τή στρατηγική τῶν γυμνῶν ὀπισθίων ἀποφύγαμε νά καθήσουμε σέ τραπέζι διαπραγματεύσεων μέ τούς Τούρκους, ἐνῶ ἐσεῖς εἴχατε προσπαθήσει νά πουλήσετε τίς βραχονησίδες».
Αὐτόν τόν Ἕλληνα -ἐμᾶς ὅλους- συνόψισε καί ἐκπροσώπησε στήν πρόσφατη κρίση ἡ νέα «ἐκσυγχρονιστική» μας κυβέρνηση. Εἶναι κρίμα, εἶναι ὀδύνη, γιατί στηρίξαμε ὅλοι στόν πρωθυπουργό καί σέ κάποια στελέχη τοῦ καίριες ἐλπίδες ἀνάκαμψης ἀπό τή συλλογική ἔκπτωση. Τουλάχιστον, αὐτή ἡ τόσο πρώιμη ἀποτυχία τους, τό βαρύτατο στίγμα πού ἀνεξάλειπτα πιά τούς βαραίνει ἄς λειτουργήσει σάν κραδασμός γιά τήν ἀφύπνισή μας στά οὐσιώδη.
Μέ ταπείνωση καί σεμνότητα νά ἀποδείξουν ὅτι κατάλαβαν τί σήμαινε τό καινούργιο 1897: Ἡ παιδεία, ὁ πολιτισμός, ἡ αὐτοσυνειδησία, τό φρόνημα εἶναι οἱ προϋποθέσεις γιά τήν ἐπιβίωση, τήν ποιότητα τῆς ζωῆς, τήν ἀξιοπρέπειά μας τῶν Ἑλλήνων. Γιά νά σοβαρέψει ἐπιτέλους κάποτε τό κωμικό καί ἀνυπόληπτο κράτος μας.


Τό ἀρχαῖο ἦθος καί τό νεωτερίστικο πνεῦμα


Ξεκίνησα νά γράψω κάποιες συμπληρωματικές σκέψεις γιά τό τρέχον θέμα τῆς χρήσης μή λειτουργικῆς γλώσσας στήν λατρεία, ὅμως οἱ λογισμοί μέ πῆγαν ἀλλοῦ, μέ πῆγαν βαθύτερα.
Ὅταν ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε ἕνα πρόβλημα, νά ἑρμηνεύσουμε ἕνα φαινόμενο, συνήθως ἀναφερόμαστε στά γεγονότα καί τίς συνθῆκες πού τά δημιούργησαν,γιά νά ἐπιστρατεύσουμε ἀντίθετα ἐπιχειρήματα μέ τούς κανόνες τῆς διαλεκτικῆς, ὅμως σπάνια ἀσχολούμεθα καί ἀναφερόμαστε στή βαθιά ρίζα, στό πνεῦμα τῆς καινοτομίας.
Στήν περίπτωση τῆς γλωσσικῆς καινοτομίας καί αὐθαιρεσίας ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἕνα ἀλλόκοτο, ἀλλά ὄχι ἄγνωστό μας πνεῦμα.Εἶναι τό ἴδιο τό σύγχρονο πνεῦμα πού ἀναπνέουμε,τό κλίμα πού ζοῦμε,ἕνα καθεστώς πού δύσκολα θά ξεριζώσουμε καί θά ἀπαρνηθοῦμε: ἡ νέα ἐκκλησιαστική ἀτμόσφαιρα, τό διαμορφωμένο στίς μέρες μᾶς ἐκκλησιαστικό ἦθος, τό παγιωμένο ὡς σύνηθες ἱερατικό ὕφος καί οἱ νοοτροπίες τους.
Συνήθως ρίχνουμε τόν "λίθο τοῦ ἀναθέματος" στούς διεφθαρμένους ἱερεῖς, στούς "πουριτανούς ἱεροκήρυκες",στίς "προτεσταντικοῦ τύπου ὀργανώσεις","στόν ἀμαθῆ κλῆρο καί τόν ἀποστάτη λαό", "στίς δυτικόφερτες θεολογίες", στήν "ἐκκλησιαστική διαφθορά" κτλ προκειμένου νά ἐντοπίσουμε τόν φταίχτη γιά τήν ἀλλοίωση καί ἀπεμπόληση τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης καί τοῦ γνησίου χριστιανικοῦ ἀνατολικοῦ ἤθους. Κι ὅμως οἱ καινοτομίες δέν ἔχουν μία καί δύο μῆτρες, μπορεῖ νά φταῖνε κάποια ἤ ὅλα παραπάνω,δέν εἶναι ὅμως ἕνας ὁ "δολοφόνος", συγκεκριμμένος ὁ φταίχτης, σεσημασμένος ὁ ἔνοχος μέ τήν εὐκολία τῆς δεδομένης προκατάληψης. Καί ἐξηγοῦμαι...
Οἱ ἱερεῖς παλιότερα "μυρίζανε λιβάνι καί κερί". Μπαίνανε ἐλεύθερα στά σπίτια ἐνοριτῶν καί παραστεκότανε στά προβλήματα τούς , ἀπρόσκλητοι. Διαβάζανε ἀκολουθίες καί κάνανε τόν κανόνα τους, αὐτονόητα καί καθηκόντως.Προβλήματα τούς ἦταν τά ἐνοριακά προβλήματα καί σπουδή τους ἡ διακονία τοῦ δίπλα,μεγαλώνοντας καί ἀνατρέφοντας παράλληλα πολυμελεῖς οἰκογένειες καί μάλιστα χριστιανικές καί δακτυλοδεικτούμενες. Σπίτι τούς εἶχαν τήν ἐκκλησία καί γιά "πατερημά" τούς τούς ἱερούς κανόνες καί τά σοφιολογικά βιβλία. Χωρίς νά ξέρουνε πολλά θεολογικά γράμματα, εἶχαν ἐγκολπωθεῖ ὅλο τό εὐαγγέλιο καί τά ὑψηλότατα δόγματα καί τήν ὀρθοδοξία τήν ἔκαναν ὀρθοπραξία σέ κάθε ἐκδήλωση τῆς ζωῆς τους. Ἀπό τό στόμα τους δέν ἔλειπε ὁ ψαλμός καί ἡ συμβουλή, ὄχι μέ ψυχαναλυτικά κόλπα καί συμβουλευτικά στερεότυπα, ἀλλά μέ λόγο ἁπλό, εὐαγγελικό καί "ἅλατι ἠρτυμένω". Ἀπό δίπλα τους ὁ ἄνθρωπος ἔφευγε ξαλαφρωμένος καί κατανυγμένος καί ὄχι προβληματισμένος,σκανδαλισμένος,κολακευμένος ἤ κατατρυχόμενος ἀπό τύψεις. Δέν χρησιμοποιοῦσαν ἐκφράσεις πού ἀποπνέουν ὑποκειμενική αὐτοδικαίωση καί ἀντικειμενική μιζέρια ὅπως "φιλανθρωπική διακονία,φιλόπτωχον" κλπ ἀλλά τό νά θρέφουν φτωχούς τό θεωροῦσαν αὐτονόητο καί μάλιστα εἶχαν ἀρρωγό τόν ἁπλό λαό, πού τούς προλάβαινε στήν ἐλεημοσύνη, γιατί ὁ δίπλα δέν ἦταν ὁ "πτωχός καί ἄτυχος" ἀλλά ὁ ἀδελφός καί ὁ Χριστός. Δέν ξέρανε πολλά πολλά "κηρύγματα καί μελέτες τῆς ἁγίας γραφῆς", καίτοι τήν ἁγία γραφή τήν γνώριζαν ἀπ'ἔξω, ὄχι μόνο στά λόγια καί καμιά φορᾶ οὔτε στά λόγια, ἀλλά στίς πράξεις,στίς σκέψεις, στήν νοοτροπία,στήν ἀναπνοή, τήν καθημερινότητα. Ὅμοια καί ὁ λαός δέν πολυσκοτίζοταν γιά τόν "Λόγο" καί τούς "κύκλους", οὔτε εἶχαν "γέροντες" καί "ἱεροκήρυκες" γιά βιοτικούς "ἰνστρούχτορες" καί pop idols. Ἔψαχναν καί εὕρισκαν πνευματικό , ὅπου "ξαγορεύονταν τά κρίματά" τους καί ἐτρέφονταν πνευματικά μέ τόν "Ἀόρατο πόλεμο", τόν ¨Θησαυρό Δαμασκηνοῦ" τήν "Ἁμαρτωλῶν σωτηρία". Ὅλοι οἱ παπάδες ἦταν ἅγιοι , ἀκόμα καί οἱ πιό γραφικοί καί ἁμαρτωλοί γιατί "κρατοῦσαν στά χέρια τούς τήν θεία κοινωνία".Στήν λειτουργία οἱ ἱερεῖς, ψέλιζαν λέξεις πανάρχαιες καί τίς "καταλάβαιναν" ἤ τίς καταλάβαιναν ὅλοι! Τήν γλώσσα τήν λειτουργική τήν μεταχειρίζοταν μέ ἱερότητα καί δέν τούς ἐνοίαζε τό κάλυμμα καί τό περίβλημα, ὅπως κανείς μαζί μέ τόν γλυκό καρπό γεύεται καί τό φλούδι καί στό σκληρό ὄστρακο κρύβεται τό μαργαριτάρι. Τούς ἐνοίαζε ἡ γεύση καί ἡ λάμψη, γι'αὐτό καί σέβονταν ἀκόμα καί τό φλούδι καί τό ὄστρακο , ἄν καί καμιά φορᾶ ἦταν σκληρό.
ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ. Ἀπό τήν στιγμή πού ἡ εὐχαριστία ἔγινε δευτερεῦον ἤ κοινό θέμα σέ μία λίστα πολλῶν ποιμαντικῶν "προτεραιοτήτων", ἀφ'ἤς στιγμῆς ἡ θεία λειτουργία μετατοπίστηκε ἀπό τό κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς γιά νά ἀντικατασταθεῖ μέ ἠθικιστικά κηρύγματα,λέσχες μελέτης καί κοινωνικές κοσμικές ἐκδηλώσεις ἔγινε κάτι τό κοινό καί "φτηνό". Ἕνα μέσα σ'ὅλα, ἕνα δευτερεῦον θέμα. Καί ἕνα δευτερεῦον θέμα μπορεῖ βέβαια κάποιος "εὐσεβής καί φωτισμένος" κληρικός νά τό μεταχειριστεῖ "ὅπως θέλει" γιά τό "καλό της κοινότητας". Ἐξ'οὐ καί ἡ χρήση λειτουργικῶν μεταφράσεων ἀλλά καί βιασμοῦ τοῦ κειμένου καί τοῦ τυπικοῦ μέ αὐθαιρεσίες καί ὑποκειμενισμούς ἀνθρώπων. Καί μετά τρέχουν πανικόβλητοι καί προβληματισμένοι οἱ ἀνώτατοι τῶν ποιμένων νά ἐπιβάλουν λειτουργική ἀναγέννηση γιά νά ἐπανέλθουμε στό ἀρχαῖο ὕφος. Βάλτε στό κέντρο τήν λειτουργία,τήν εὐχαριστία καί ὅλα θά ἀποκατασταθοῦν,ἀγαπητοί πατέρες καί θεολόγοι.
Μέ λίγα λόγια, εἶχαν δύο πράγματα οἱ παλιοί ποιμένες,οἱ λειτουργοί ποιμένες : τήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη πού γεννοῦσε τήν ἁπλότητα, τήν ἀνεπιτήδευση, τό ἡσυχαστικό καί ἁγιοτικό κλίμα καί πνεῦμα. Δέν ἐποίμαιναν τόν Χριστό, οὔτε πήγαιναν τήν Ἐκκλησία ὅπου τους ἔλεγε ἡ καρδιά τους. Μέσα στήν ἄγνοιά τους γιά τά πολλά-πολλά(ἄν καί παλιότερα οἱ θεολογικά μορφωμένοι ἱερεῖς,ὅσοι μορφωμένοι, ἦταν ὄντως θεολογικά μορφωμένοι καί ὄχι "ἐπιχρισμένοι μέ γνώσεις"), καθοδηγοῦνταν ἀπό ἕνα Καθῆκον. Ὄχι καθῆκον προτεσταντικό,εὐσεβιστικό,καθωσπρεπίστικο, ἀλλά φιλότιμο μυστικό,συναίσθηση εὐθύνης,συναίσθηση ἱερωσύνης. Εἶχαν τό βίωμα καί τό ἦθος. Εἶχαν ἦθος ταπεινό καί βίωμα φιλοκαλικό.
Σήμερα ἔχουμε ἦθος νεωτεριστικό καί βίωμα "ἐκκλησιαστικό" . Πονηρέψαμε καί προοδέψαμε. Ζοῦμε μέ τά "σύμβολα", τό θέλημα,τήν πιθανότητα,τόν πειραματισμό,τήν αὐτονόμηση,τήν αὐτοδικαίωση,τήν φατρία,τήν σχολαστική θεολογία,τόν μεγαλειώδη καθωσπρεπισμό, τήν πρωτοβουλία καί τήν ἀβουλία,τήν ὑπόκριση,τόν συντηρητισμό καί τόν μοντερνισμό. Εἴμαστε αὐθαίρετα "ἅγιοι" καί ἐπιλεκτικά "ἁμαρτωλοί", προσχηματικά "ἄξιοι" καί ... περιστασιακά "ἀνάξιοι". Τό ἕνα "πνεῦμα" καί ἡ μία πλάνη γεννᾶ ἁλυσιδωτά τήν ἄλλη. Θέτουμε αὐτόβουλα τόν ἑαυτό μας σέ βάθρο ἤ "εἰς κοπρίαν" ζητώντας ἀπό τόν ἄλλο νά μᾶς θαυμάσει ἤ νά μᾶς λυπηθεῖ.Μπαίνουμε σέ μία διαδικασία, σέ ἕναν κρημνισμό πού δέν βλέπουμε καί μάλιστα νομίζουμε πῶς ὀρθοδοξοῦμε.Εἴμαστε εὐσεβεῖς καί μορφωμένοι, τιμητές καί ἐκτιμητές, φιλολογοῦντες καί ἀγαπιστές καί χιλιάδες ἄλλα καί μόνο ἀγάπη καί ταπείνωση , τά δύο μεγάλα καί αὐθεντικά συστατικά δέν ἔχουμε, δέν ἔχουμε τήν γνησιότητα γιατί ἄλλωστε ὅπως εἴπαμε παραπάνω: δέν ποιμαινόμαστε ἀπό τόν Χριστό, δέν ἀφηνόμαστε στόν Χριστό, δέν "εἴμαστε" Ἐκκλησία, ἀλλά ποιμαίνουμε καί πηγαινοφέρνουμε τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία ὅπου ἐμεῖς θέλουμε!
ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΙΕΡΕΩΣ


Μήνυμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν



Ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοί,
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ζοῦμε μία ἐποχὴ ποὺ ἡ ἐκπαίδευση ἔχει χάσει τὸν καλλιτεχνικό της ρόλο˙ νὰ καλλιεργεῖ δηλαδή τὶς ψυχὲς τῶν μαθητῶν καὶ νὰ ἀλλάζει τὸν κόσμο. Εἶναι περισσότερο γραφειοκρατικὴ καὶ μονοδιάστατη χάνοντας τὸν ἀπελευθερωτικό της ρόλο. Δὲν εἶναι παράξενο ἑπομένως ποὺ ἡ ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν , ὡς ἑορτὴ τῆς Παιδείας, ἀντιμετωπίζεται ἀπὸ μερικούς, μὲ ἀδιαφορία. Μία ἀργία, ποὺ κομίζει μία ἀκατανόητη ἑορτή.......
Εἶναι τόσο ἀκατανόητη, ὅσο ἀκατανόητη μοιάζει νὰ εἶναι ἡ σχέση τῆς Παιδείας μὲ τὴν Κοινωνία. Δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ γίνει ἀντιληπτό, ἰδιαίτερα σήμερα, ὅτι μία ἄδικη καὶ ἀπρόσωπη κοινωνία δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει παιδεία, ἀλλὰ νὰ γεννᾶ ἕνα ἄδικο, ἀπρόσωπο καὶ πολλὲς φορὲς ἀπάνθρωπο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα.
Ο Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος στάθηκαν στὸν ἄνθρωπο καὶ τὰ ἔργα του. Καταδίκασαν τὴν ἀνισότητα καὶ τὴ βιαιότητα τῆς ἐξουσίας τῶν ἰσχυρῶν γιὰ νὰ δείξουν ὅτι μόνο ἕνας ἄνθρωπος ποὺ καλλιεργεῖται μὲ ἀρετὲς καὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ πολιτισμοῦ μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὴν ἀσχήμια τῶν κοινωνιῶν.
Γιὰ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ὁ νόμος τῆς ἀγάπης, τῆς ἰσότητας, τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς εἰρήνης δὲν ἔχει τίποτε τὸ κοινὸ μὲ τὸ νόμο τῶν ἰσχυρῶν κάθε ἐποχῆς. Ἡ Παιδεία, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τους, ἀποτελεῖ δρόμο ἀπελευθέρωσης προσωπικῆς καὶ κοινωνικῆς καὶ τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα πρέπει νὰ σέβεται τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ προσώπου τοῦ μαθητή, νὰ βρίσκεται στὴν ὑπηρεσία του, νὰ καλλιεργεῖ καὶ νὰ θεραπεύει τὴ δίψα του γιὰ μάθηση. Ὁ στόχος πρέπει νὰ εἶναι ἡ κατὰ πρόσωπο καλλιέργεια καὶ ὄχι τὸ κατὰ κεφαλὴν εἰσόδημα. Ἡ ἀγάπη καὶ ὄχι ἡ ἀναγκαιότητα.
Ὅσο ἡ Παιδεία θὰ ἰσοδυναμεῖ μὲ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ποὺ θεωρεῖται ἐπιτυχημένο μόνο ὡς προπαρασκευστικὸ στάδιο γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ στὴν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση, τόσο περισσότερο θὰ αὐξάνεται ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ποὺ θὰ «χάνεται» καὶ δὲν θὰ ὁλοκληρώνει τὴ βασικὴ ἐκπαίδευση, θὰ ὑποφέρει ἀπὸ κατάθλιψη καὶ θὰ μισεῖ τό σχολεῖο.
Οἱ Τρεῖς Ἅγιοι μὲ τὸ βίο τους καὶ τὴ διδασκαλία τους μᾶς καλοῦν σὲ μετάνοια, σὲ μία οὐσιαστικὴ στροφὴ ποὺ θὰ βοηθήσει νὰ ἀνθίσουν οἱ ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας.
Θὰ τιμήσουμε οὐσιαστικά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες μόνο ὅταν θὰ ἀποκτήσουμε Παιδεία καὶ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ποὺ θὰ σέβεται τὸ δάσκαλο καὶ τὸ μαθητή.

Ίμια, 14 χρόνια μετά: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ




26 Δεκεμβρίου 1995: Τό τουρκικό φορτηγό πλοῖο "Figen Akat" προσαράζει στίς βραχονησίδες Ἴμια. Ὁ Τοῦρκος πλοίαρχος ἰσχυρίζεται ὅτι βρίσκεται σέ τουρκικά χωρικά ὕδατα καί ἀρχικά ἀρνεῖται νά δεχθεῖ βοήθεια ἀπό ἑλληνικά μέσα ἔρευνας καί διάσωσης.

28 Δεκεμβρίου 1995: Ἑλληνικά ρυμουλκά ἀπεγκλωβίζουν τό τούρκικο πλοῖο καί ὁδηγεῖται στήν Τουρκία.

29 Δεκεμβρίου 1995: Τό τουρκικό ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἐκδίδει ρηματική διακοίνωση, στήν ὁποία τά Ἴμια χαρακτηρίζονται ὡς τουρκικό ἔδαφος.

10 Ἰανουαρίου 1996: Ἡ Ἑλλάδα ἀπορρίπτει τούς ἰσχυρισμούς τοῦ τουρκικοῦ ΥΠΕΞ μέ ἄλλη ρηματική διακοίνωση, στήν ὁποία ἀναφέρεται ἡ συνθήκη τῶν Παρισίων του 1947, μέ τήν ὁποία οἱ βραχονησίδες Ἴμια παραχωρήθηκαν ἀπό τήν Ἰταλία στήν Ἑλλάδα, κατά τήν ἐνσωμάτωση τῶν Δωδεκανήσων.


4 Ἰανουαρίου 1996: Ὁ Ἀμερικάνος πρόεδρος Βill Clinton σέ ἐπιστολή του πρός Ἑλληνοαμερικανό γερουσιαστή ἀναφέρει: "Φοβᾶμαι θερμό ἐπεισόδιο".

19 Ἰανουαρίου 1996: Στήν Ἑλλάδα ἀναλαμβάνει τή πρωθυπουργία ὁ Κώστας Σημίτης.

25 Ἰανουαρίου 1996: Ὁ δήμαρχος Καλύμνου Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος ἀπό τόν Ἀστυνομικό Διευθυντή τῆς Καλύμνου Γ. Ριόλα, ὑψώνουν στά Ἴμια τήν ἑλληνική Σημαία.

28 Ἰανουαρίου 1996: Μία ὁμάδα Τούρκων δημοσιογράφων τῆς ἐφημερίδας Hurriyet προσεγγίζει τά Ἴμια μέ ἑλικόπτερο, ὑποστέλλει τήν ἑλληνική Σημαία καί ὑψώνει τήν τουρκική. Ἄνδρες τοῦ περιπολικοῦ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ στίς 08:00 ἀντιλαμβάνονται τήν τουρκική Σημαία. Ὁ Ἀρχηγός ΓΕΝ δίνει ἐντολή στόν πλοίαρχο τοῦ περιπολικοῦ ΑΝΤΩΝΙΟΥ νά σπεύσει στά Ἴμια, νά ἀφαιρέσει τήν τουρκική Σημαία καί νά ὑψώσει ξανά τήν ἑλληνική.

Ὁ Ἀρχηγός ΓΕΝ ἐπικοινωνεῖ μέ τόν Ἀρχηγό ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Λυμπέρη, τόν ὁποῖο ἐνημερώνει γιά τά γεγονότα. Ο Α/ΓΕΕΘΑ ἐπιδοκιμάζει τίς κινήσεις τοῦ Α/ΓΕΝ καί παράλληλα ἐνημερώνει τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης Γεράσιμο Ἀρσένη. Ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος ὁ Ναύαρχος Λυμπέρης, ἐπικοινωνεῖ μέ τό Ναυτικό Διοικητή Αἰγαίου, Ἀρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τόν ὁποῖο συμβουλεύει ὅπως ἡ Σημαία ὑψωθεῖ μέσω δημάρχου Καλύμνου καί ὄχι ἀπευθείας ἀπό τό πολεμικό πλοῖο. Ἡ ἐπικοινωνία, ὅμως, δέν κατέστη δυνατή μέ τό πλοῖο καί ἡ σημαία ὑψώθηκε ἀπό τό πλήρωμα τοῦ περιπολικοῦ ΑΝΤΩΝΙΟΥ.

30 Ἰανουαρίου 1996: Στή δημοσιότητα ἔρχεται τουρκικό σχέδιο, σύμφωνα μέ τό ὁποῖο οἱ Τοῦρκοι διεκδικοῦν τό σύνολο τῶν βραχονησίδων, οἱ ὁποῖες βρίσκονται κοντά στά τουρκικά παράλια. Ἀπό τό πρωί στήν περιοχή ἐπικρατεῖ ἔνταση. Τό ἀπόγευμα, ἑλληνικά καί τουρκικά πολεμικά πλοῖα ἔχουν σπεύσει στήν εὐρύτερη περιοχή τῶν Ἰμίων καί βρίσκονται σέ διάταξη μάχης. Ταυτόχρονα, ἄνδρες τῶν Ο.Υ.Κ. ἀποβιβάζονται στά Ἀνατολικά Ἴμια καί δυνάμεις τῶν Εἰδικῶν Δυνάμεων στήν Καλολιμνο. Στίς 23:00 διατάσσεται ἐπιστράτευση στίς στρατιωτικές δυνάμεις Ἔβρου καί νήσων τοῦ Αἰγαίου. Οἱ μονάδες τοῦ Δ΄ΣΣ ἐξέρχονται στούς προβλεπόμενους ἀπό τά σχέδια, χώρους διασπορᾶς μέ πλήρη ἐπάνδρωση.

Ξημερώματα 31ης Ἰανουαρίου 1996: Οἱ καιρικές συνθῆκες στήν περιοχή τῶν Ἰμίων εἶναι ἐξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχῶς καί ἡ ὁρατότητα στήν κυριολεξία εἶναι μηδέν....


Στή 01:15 ἄνδρες τῆς μονάδας ὑποβρυχίων καταστροφῶν (SAT) τοῦ Τουρκικοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ διαφεύγουν τῆς προσοχῆς τῶν στελεχῶν τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ πού ἐπιτηροῦν τά Ἴμια καί ἀποβιβάζονται στή μικρή Ἴμια, στήν ὁποία δέ βρίσκονται ἑλληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ὑψώνουν τήν τουρκική Σημαία. Θά παραμείνουν ἑπτά ὧρες. Γιά πρώτη φορά μετά τό 1974, Τοῦρκοι στρατιῶτες καταλαμβάνουν ἑλληνικό ἔδαφος.

Τό γεγονός διαπιστώνεται ἀπό τό περιπολικό ΑΝΤΩΝΙΟΥ καί ἐπιβεβαιώνεται ἀπό ἑλικόπτερο ΑΒ-212 (ΠΝ-21) τῆς Φ/Γ ΝΑΥΑΡΙΝΟ. Τό ΚΥΣΕΑ, ὕστερα ἀπό μαραθώνια σύσκεψη, ἀπορρίπτει τό ἐνδεχόμενο ἀνακατάληψης τῶν Ἰμίων, γιά νά ἀποφύγει τήν πολεμική σύρραξη.

Ὥρα 5.04 ΓΕΝ: Τό ἑλικόπτερο νά ἐπιστρέψει.

Ὥρα 5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Ἔχω ἀπώλεια ἐπαφῆς μέ τό ἑλικόπτερο. Τελευταία του ἀναφορά EMERGENCY - EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια ἀπό τό σημεῖο τοῦ ἐνδιαφέροντος.

Στίς 5.07 ὁ διοικητής τῆς ΑΣΔΕΝ Ἀντιστράτηγος Δημήτρης Σπυρίδων ἐνημερώνεται ὅτι ὁ ΣΑΜ δέν ἔχει στό ραντάρ τοῦ τό ἑλικόπτερο καί ὅτι τό καλεῖ, δέν τοῦ ἀπαντάει καί ὅτι ἀκούει τή φρεγάτα YAVUZ νά τό καλεῖ.

Ὥρα 5.13 ΓΕΝ: Ἐρωτηματικό: Ἔχετε ἐπικοινωνίες;

Ὥρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Ἀρνητικό

Ὥρα 5.14 ΓΕΝ: Ἐρωτηματικό. Ἐάν ἀποκτήσατε κάποια στιγμή ἐπικοινωνία.

Ὥρα 5.15 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Τόν ἀκούσαμε πού ἔκανε μία κλήση μόνο.

Ὥρα 5.16 ΓΕΝ: Τόν ἔχετε στά Ρ/Ε;

Ὥρα 5.16 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Ἀρνητικό.

Ὥρα 5.24 ΓΕΝ: Τό EMERGENCY τί ἦταν;

Ὥρα 5.24 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: MASTER CAUTION EMERGENCY

Στίς 5:30 τό ἑλικόπτερο καταπέφτει, σκοτώνοντας τούς τρεῖς ἐπιβαίνοντες ἀξιωματικούς:

Ἀντιπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, Ἀντιπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο, Σημαιοφόρο Ἕκτορα Γιαλοψό.

Στίς 06:10 τό πρωί, οἱ ὑπουργοί Ἄμυνας καί Ἐξωτερικῶν, Γ. Ἀρσένης καί Θ. Πάγκαλος, ἀνακοινώνουν τή συμφωνία πού ἐπιτεύχθηκε μεταξύ Ἀθήνας καί Ἄγκυρας μέ προσωπική παρέμβαση τοῦ Προέδρου τῶν ΗΠΑ Clinton καί τοῦ διαμεσολαβητῆ R. Holbrooke. Οἱ ἑλληνικές δυνάμεις ἀποχωροῦν ἀπό τά Ἴμια παίρνοντας μαζί καί τήν ἑλληνική Σημαία. Τό ἴδιο πράττουν καί οἱ Τοῦρκοι καταδρομεῖς (no flags, no ships, no troops).

Τά ἐρωτήματα γιά τό σκοτεινό παρασκήνιο τῆς κρίσης τῶν Ἰμίων παραμένουν ἀναπάντητα. Μέσα στή δίνη τῆς εἰδησιογραφίας ἐκείνων τῶν ἡμερῶν, ὁρισμένα γεγονότα δέν πῆραν τή δημοσιότητα πού θά ἔπρεπε. Ἕνα ἀπό αὐτά πού ἀξίζει νά σημειωθεῖ εἶναι ἡ σύλληψη τῶν στρατιωτικῶν ἀκολούθων τῆς Ἰταλίας καί τῆς Ὀλλανδίας στίς 28 Ἰανουαρίου στή Μυτιλήνη, ὅταν διαπιστώθηκε ὅτι παρακολουθοῦσαν ἑλληνικές στρατιωτικές ἐγκαταστάσεις καί βρέθηκαν στή κατοχή τούς σχεδιαγράμματα στρατιωτικῶν ἐγκαταστάσεων τοῦ νησιοῦ, ὀνόματα καί ἀριθμούς πλοίων πού ἔπλεαν στήν περιοχή καί ἄλλες στρατιωτικῆς φύσεως πληροφορίες.

Δύο ἐβομάδες ἀργότερα, στό ναύσταθμο τοῦ Ἀκσάζ πέφτει τό ἑλικόπτερο πού μετέφερε 11 βατραχανθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐμπλακεῖ στήν ἑλληνοτουρκική κρίση.

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΝΕΑ

Συγκέντρωση γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν Ὀρθοδοξία. Νά εἶστε ὅλοι ἐκεῖ !






Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Η επιστροφή του Ασώτου



πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 22/1/2010
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ εἶναι περιεκτικὴ σὲ νοήματα. Μπορεῖ ὁ καθένας νὰ τὴ μελετήσει καὶ νὰ ἀντλήσει ὠφέλιμα διδάγματα, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐνθαρρυνθεῖ ἀπὸ τὴ στοργικὴ ὑποδοχή, ποὺ ἐπεφύλαξε ὁ πατέρας στὸν ἄσωτο υἱό του. Ἡ παραβολὴ εἶναι μιὰ ἀκτινογραφία τῶν ὅσων συμβαίνουν στὶς οἰκογένειες, ποὺ ἔχουν παιδιὰ καὶ ξαφνικὰ ἀπομακρύνονται γιὰ νὰ ζήσουν ἐλεύθερα, χωρὶς τὴν ἐπίβλεψη τῶν γονέων τους καὶ τοὺς φραγμοὺς τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς.
Ὁ νεώτερος υἱὸς πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ φύγει ἀπὸ τὸ πατρικὸ σπίτι. Ἀποφάσισε μόνος του. Θέλησε νὰ αὐτονομηθεῖ.......
Ἀπαίτησε δὲ ἀπὸ τὸν πατέρα του νὰ τοῦ δώσει τὸ μερίδιο, ποὺ τοῦ ἀνῆκε ἀπὸ τὴν περιουσία. Παρὰ τὶς ἐνστάσεις τοῦ πατέρα του ἔγινε αὐτό, ποὺ ἤθελε. Καὶ ἔφυγε σὲ μακρινὴ χώρα, ὄχι γιὰ νὰ ἐργαστεῖ καὶ νὰ προκόψει, ἀλλὰ γιὰ νὰ διασκεδάζει, γιὰ νὰ ἀσχημονεῖ καὶ νὰ ζεῖ μὲ τρόπο ἁμαρτωλό. Βυθίστηκε στὸ βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας. Τὸν ἔφθειραν οἱ σαρκικὲς ἡδονὲς καὶ τὸν ἀποχαύνωσαν. Ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς περιγράφει τὴ ζωή του μὲ τὴ φράση: "διεσκόρπισεν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως".
Ὁ νεώτερος υἱὸς δὲν διαχειρίστηκε τὰ περιουσιακά του στοιχεῖα ὀρθά. Τὰ ξόδεψε ἀπερίσκεπτα κι ἔγινε ἕνας ἀξιολύπητος φτωχός. Τὴν ἴδια τακτική, δυστυχῶς, ἀκολουθοῦν καὶ πολλοὶ νέοι τῆς ἐποχῆς μας. Ζοῦν γιὰ νὰ ξοδεύουν τὰ ἕτοιμα χρήματα τῶν γονέων τους καὶ νὰ διασκεδάζουν. Δὲν ἔχουν ἄλλους στόχους στὴ ζωή τους. Μοναδική τους ἔγνοια οἱ σαρκικὲς ἡδονές. Τίποτα ἄλλο. Γι᾽ αὐτὸ καὶ καταντοῦν ψυχικὰ ράκη καὶ στὴ συνέχεια καταφεύγουν στὰ ναρκωτικὰ καὶ ὁδηγοῦνταιπρόωρα στὸ θάνατο.
Ὅμως ὑπάρχει καὶ ἡ αὐτοκριτική. Ὁ ἄσωτος υἱός, ἀφοῦ ἔφτασε στὸ ἔσχατο σημεῖο τῆς ἁμαρτίας, συνῆλθε καὶ πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ ἐπιστρέψει στὸ πατρικὸ σπίτι. Βρῆκε τὸ δρόμο τῆς σωτηρίας. Κατάλαβε ὅτι ἡ ἀφθονία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, οἱ διασκεδάσεις καὶ οἱ ἡδονὲς δὲν χαρίζουν τὴν εὐτυχία. Ὁδηγοῦν μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν καταστροφή. Γι᾽ αὐτὸ καὶ καταφεύγει στὸν στοργικό του πατέρα μὲ συναίσθηση τῶν ὅσων εἶχε διαπράξει.
Τὸ παράδειγμα τοῦ ἀσώτου, ποὺ ἐπέστρεψε στὸν πατέρα του, ἂς φωτίζει τοὺς νέους, ποὺ ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ πατρικό τους σπίτι.

30 Ιαν 2010

Νά εἶσαι εκπαιδευτικός θά πεῖ



«῎Α! ᾿Εκπαιδευτικός! Σπουδαία δουλειά! Πᾶς - ἔρχεσαι, δέν κάνεις τίποτα...». Τήν κοίταξα γιά λίγο σιωπηλή, δίχως νά δώσω ἀπάντηση. Στά χείλη της ἄκουγα ἀκόμη μιά φορά τό σχόλιο, πού συμμερίζεται σχεδόν μιά κοινωνία ὁλόκληρη, γιά κείνους πού διδάσκουν τά παιδιά της...
῎Εμεινα μόνο σκεφτική μπροστά στήν ἐπιπόλαιη ἀφέλεια τοῦ κόσμου μας, πού τόσο ἀστόχαστα ξεγύμνωσε τίς λέξεις... Κάποτε «ἐκπαιδευτικός» σήμαινε «λειτουργός». Μά τώρα τούτη ἡ λέξη ἡ ὑπέροχη, πού ξεπηδᾶ κελαρυστή ἀπό τή νερομάνα τῆς ἀρχαίας γλώσσας μας κι ἀπό τό ἀλληλέγγυο πολίτευμα τῆς δημοκρατικῆς ᾿Αθήνας, μίκρυνε θλιβερά μέσα στίς ἀλειτούργητες ψυχές μας.
Κι ὅμως -μ᾿ ὅλες τίς ἀβαρίες πού φορτώσαμε τή γλώσσα μας καί τήν ψυχή μας- θά ἤθελα νά πῶ στή νεαρή μου φίλη πώς νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός σημαίνει ἀκόμα νά ᾿σαι λειτουργός. Εἶναι ἡ ἀλήθεια πού μοῦ μάθανε κεῖνοι πού διάλεξαν νά μείνουνε πιστοί στήν ὀμορφιά τῆς ἑλληνίδας λέξης μας καί πρόσθεσαν σ᾿ αὐτήν ἕνα συμπλήρωμα, γιά νά φυλάγει ἀμόλευτη τούτη τήν ὀμορφιά ἀπ᾿ τή φθορά τοῦ μέσα καί τοῦ ἔξω κόσμου τους. Εἶναι ἐκεῖνοι πού μοῦ δίδαξαν, σάν μοῦ χαρίστηκε νά κοινωνήσω στήν ψυχή τους, πώς νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά εἶσαι λειτουργός Θεοῦ· νά τοῦ προσφέρεις τήν ἀσίγαστη λατρεία σου· ὅλος σου ὁ ἑαυτός σάν ἕνα πρόσφορο, πού τεμαχίζεται ἀξόδευτο στό μυστικό θυσιαστήριο τῆς καρδιᾶς σου.
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά ξεφυλλίζουνε οἱ νύχτες σου σκυφτές τίς ἀνοιχτές σελίδες τῶν βιβλίων σου... νά ξαγρυπνοῦν σκυφτές οἱ νύχτες σου, γιά νά ἑτοιμάσουνε τόν ἥλιο, νά ζωγραφίσει μέσα στίς ψυχές μαντατοφόρους οὐρανούς στό αὔριό μας.
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά κουβαλᾶς στούς ὤμους σου ἐτοῦτες τίς ψυχές, βάρος γλυκό καί σταυρικό στά λυγισμένα γόνατά σου, καί νά τίς ἀκουμπᾶς στόν Κυρηναῖο σου. Νά ξεφορτώνεις ἕναν-ἕναν τούς σταυρούς σου ἀπάνω στόν δικό του· ἐκεῖνο τό παιδί πού τό σαλεύει τό κακό· κι αὐτό πού ἦρθε σήμερα ἀφρόντιστο ἀπό τά χέρια μιᾶς μητέρας· καί τ᾿ ἄλλο πού σέ ἱκέτεψε μέ πεινασμένα μάτια γιά ἕνα χαμόγελο...
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά στέκεσαι ἀνοχύρωτος μέσα σέ τόση πεινασμένη ὀδύνη μέ μόνο σου ἐφόδιο ἕνα ἀπροσμάχητο χαμόγελο, πού τό ταΐζεις θρυμματίζοντας στά μάτια τῶν παιδιῶν· μά τόση πείνα γιά στοργή πῶς νά χορτάσει;
Κι ἐσύ ἀκουμπᾶς τό ἐλάχιστό σου ἀντίδωρο στά χέρια του κραυγάζοντας τή βασανιστική σου ἔνδεια· «Κύριε, τί ἐστι ταῦτα εἰς τοσούτους;», προσμένοντας νά δεῖς μέσα στό θαῦμα του πολλαπλασιασμένα τά χαμόγελα στά πεινασμένα μάτια τῶν παιδιῶν ἀπό τό ἐλάχιστο μοιράδι τῆς ψυχῆς σου.
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά περπατᾶς μέ τήν καρδιά ξεγύμνωτη στ᾿ ἀγκάθια τῆς ἀχάριστης ἀναίδειας ἐκείνου τοῦ παιδιοῦ, πού τό κουβάλαγες στούς ὤμους σου... καί σύ νά δέχεσαι ἀγόγγυστα ἐτοῦτες τίς πληγές, ὅπως ὁ Κύριός σου τίς δικές του, εὐγνωμονώντας μοναχά π᾿ ἀξιώθηκες νά μοιραστεῖς τ᾿ ἀκάνθινο στεφάνι του, γιά ν᾿ ἁπαλύνεις τόν δικό του πόνο.
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά κοινωνᾶς ἐσύ στόν πόνο τοῦ σταυροῦ, γιά νά γευτοῦν ἐκεῖνα τήν ἀνάσταση· νά λιγοστεύεις μέρα-μέρα μές στήν τάξη σου, σάν τό κερί πού τό κυρτώνει ἡ φλόγα, γιά ν᾿ ἀτενίσουνε ἐκεῖνα πάνω ἀπό σένα, πίσω ἀπό σένα, πού ξοδεύεσαι στόν πίνακα, Αὐτόν πού τά προσμένει μέ τά χέρια ἀνοιχτά, γιά νά σκορπίσει τή μετέωρη εὐλογία του.
Νά ᾿σαι ἐκπαιδευτικός θά πεῖ νά τοῦ τά πᾶς ἐσύ στήν ἀγκαλιά, ὅπως τίς πρῶτες ἀγκαλιές τῆς καρποφόρας γῆς. Κι ἄν τώρα ἀνώφελα προσμένουνε τά χέρια σου νά δεματιάσουν ἀγκαλιές ἀπό τήν πεισματάρα γῆ πού ξεπετάει ἀγκάθια, νά ᾿χεις τήν πίστη πώς θ᾿ ἀτενίσεις κάποτε μέ δάκρυα κάτω ἀπ᾿ τό χρυσωμένο δειλινό χρυσός νά λαμπυρίζει ὁ καρπός πάνω στά θημωνιασμένα στάχυα σου.
Σάν γέρνει ὁ ἥλιος μές στά μάτια σου, νά ᾿χεις τήν πίστη πώς θά σέ πάρουν ἀγκαλιά χέρια παιδιῶν στόν οὐρανό, θά σέ κυκλώσουνε σάν ἄγγελοι μέ τά λευκά φτερά στό νοερό θυσιαστήριο, γιά νά ντυθεῖς ἐκεῖ τά ἄμφια τῆς λαμπροφόρου Κυριακῆς ἐσύ, ὁ λειτουργός τοῦ ῎Ορθρου τῆς Μ. Πέμπτης, καί ν᾿ ἀνακράξεις ἀναστάσιμα προσφέροντας τή λειτουργία τῆς σταυρωμένης σου ζωῆς· «᾿Ιδού ἐγώ καί τά παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός».
Ζηναΐδα - Περιοδικό «Απολύτρωσις»

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Παναγιώτης Τελεβάντος, Ὁ «Νεοβαρλααμισμός» ἁπλώνει ρίζες
Ο “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ” ΑΠΛΩΝΕΙ ΡΙΖΕΣ
============
Σχολιογράφος θρησκευτικῆς ἰστοσελίδας κοινοποίησε ἄκρως ἀνησυχητικές ἐξελίξεις στήν Ἱερά Μητρόπολη Δημητριάδος ἀναφορικά μέ τό “Νεοβαρλααμισμό”.

“ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ” ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
_________________
Γράφει σχετικά: “Πρόκειται γιά μία νέα αἵρεση γιά τήν ὁποία πρέπει νά πάρει θέση ἡ Σύνοδος. Νεοβαρλααμίτες δέν ὑπάρχουν μόνο στήν Πρέβεζα, ἀλλά καί στή Μητρόπολη Δημητριάδος. Ἄν προσέξατε στήν πρώτη σελίδα τοῦ “Ὀρθοδόξου Τύπου” γίνεται λόγος γιά καταγγελία πιστῶν, συγκεκριμένα κατά τήν ἑορτή Θεοφανείων, ὅπου διαβάστηκε ἡ προφητεία τοῦ Ἠσαΐα στή δημοτική.
Τό ἴδιο ἔγινε καί κατά τόν Ἑσπερινό τῶν Χριστουγέννων. Ὅλα τά ἀναγνώσματα διαβάστηκαν στή δημοτική καί ἀναμεταδίδοντο ἀπό τόν Σταθμό τῆς Ι. Μονῆς Ταξιαρχῶν ἀπευθείας ἀπροκάλυπτα καί ἀναίσχυντα. Ἀκολούθησαν διαμαρτυρίες τηλεφωνικές ἀλλά τό κακό δέν διορθώνεται.
Πρέπει νά ξέρετε ὅτι ὅπου παρίσταται ὁ Δεσπότης τοῦ Βόλου κ. Ἰγνάτιος παντοῦ διαβάζονται ἀναγνώσματα, εὐχές,προφητεῖες κλπ. στή δημοτική ἀπό τό βιβλίο πού κυκλοφόρησε ὁ Πρεβέζης. Ἔχει ἐπιβάλει νά ἀγορασθεῖ ἀπό τούς ἱερεῖς τῶν ἐνοριῶν καί νά διαβάζουν κατά περίσταση τό ἀνάλογο κείμενο. Ξεκίνησε δειλά-δειλά καί τώρα τό ἔχει καθιερώσει. Σέ πολλά ἐπίσης μυστήρια γάμους, βαπτίσεις γίνεται τό ἴδιο. Ἄς προσέξουμε λίγο τήν πορεία τοῦ οἰκουμενιστοῦ κ. Ἰγνατίου καί τό τί ἀκριβῶς συμβαίνει στή Μητρόπολη Δημητριάδος (Θεολογική Ἀκαδημία κλπ)....
Νομίζω ὅτι πρέπει νά γνωρίζετε καί αὐτό τό ἐξίσου σημαντικό. Στό ναό τῆς Ἄγ. Παρασκευῆς στή διάρκεια τῆς Θ. Λειτουργίας, μαζί μέ τά ἀγοράκια πού ντύθηκαν παπαδάκια γιά νά κάνουν εἴσοδο (μικρή καί μεγάλη) ἀκολούθησαν καί κοριτσάκια ντυμένα παπαδίνες κρατώντας κεράκια (στόν τύπο τῶν Μυροφόρων δῆθεν) παρουσία τοῦ Δεσπότη καί μέ τήν ἀνοχή τῶν πιστῶν πού διαμαρτυρήθηκαν ἐκ τῶν ὑστέρων στά κρυφά.”
Συγκλονιστικές καί πολύ συγκεκριμένες οἱ πληροφορίες τοῦ σχολιογράφου. Δυστυχῶς ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑπνώττει ὡς συνήθως γιά ὅλα τά θέματα τό νήδυμο.
Ἐλπίζουμε ὁ καλός σχολιογράφος νά στείλει σχετική ἐπιστολή στόν “Ὀρθόδοξο Τύπο” γιά νά συνειδητοποιήσουν περισσότεροι πιστοί τό μέγεθος τοῦ προβλήματος.

Ο “ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ” ΑΠΛΩΝΕΙ ΡΙΖΕΣ
________________
Εἶναι φανερόν ὅτι ὁ “Νεοβαρλααμισμός” ἐπεκτείνεται σταδιακά, σταθερά καί ὕπουλα.
Καταρχήν σημειώθηκαν οἱ γελοιωδίες πού ἐπεβλήθηκαν ἐτσιθελικά στήν Πρέβεζα. Σέ λευκό χαρτί ζήτησε ὑπογραφές ὁ πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Θεοδόσιος Μαρτζοῦχος γιά νά ἐκδώσει “αὐθόρμητο” ψήφισμα κληρικῶν τῆς Μητρόπολης Πρεβέζης ὑπέρ τῶν κακόγουστων καί ἐν πολλοῖς δογματικά ἄστοχων μεταγλωττίσεων τῶν ἱερῶν κειμένων τῆς λατρείας.
Στή συνέχεια ἀνεφάνη στό στερέωμα ὁ "ἀποφατικός" θεολόγος π. Δανιήλ Ἀεράκης γιά νά παραστήσει τό θεωρητικό του "Νεοβαρλααμισμοῦ". Ἔστω καί ἄν, ὡς εἰκός, ἐξετέθη καί ἐξέθεσε τούς ὁμοιδεάτες του μέ τήν ἀθεολόγητη παρέμβασή του, διεύρυνε τό μέτωπο τῆς ἀποστασίας.
Πάταγο προκάλεσαν οἱ πολλαχόθεν καταγγελθεῖσες ἀπρέπειες τοῦ ἀμετανόητου συγκρητιστῆ πάπα-Κώστα Μπέη τοῦ καθαιρετέου.Τώρα μαθαίνουμε, ἀπό τήν καταγγελία τοῦ "Στουδίτη", ὅτι παρόμοια παρατράγουδα συμβαίνουν καί στή Μητρόπολη Δημητριάδος ὅπου ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης κ. Ἰγνάτιος προξενεῖ τεράστια ζημιά μέ τή Θεολογική Ἀκαδημία καί τόν Οἰκουμενιστικό καί νεωτεριστικό του οἶστρο.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ
________________________
Δυστυχῶς ὁρισμένοι ἔχουν τή λανθασμένη ἐντύπωση ὅτι οἱ νεωτερισμοί στή Μητρόπολη Πρεβέζης εἶναι τοπικό πρόβλημα.
Ἔχουν τήν ἐντύπωση ὅτι ὁ Σεβασμιότατος λόγω ἡλικίας καί ἀσθενείας δέν ἔχει πιά τήν ἱκανότητα νά ἐλέγχει τήν κατάσταση καί ὅτι ἔγινε ὑποχείριό του συγκρητιστῆ πάπα-Κώστα Μπέη. Ὅλοι οἱ νεωτερισμοί, κατά τήν ἄποψή τους, προιόντος τοῦ χρόνου θά σβήσουν. Θά ἐκφυλιστοῦν ἰδιαίτερα μετά τήν κοίμηση τοῦ Σεβασμιότατου κ. Μελέτιου.
Ἡ δική μου ἐκτίμηση εἶναι διαφορετική. Καταρχήν οὐδείς γνωρίζει πότε ὁ Κύριος θά καλέσει τό Σεβασμιότατο κοντά Του. Ὕστερα κυκλοφοροῦν φῆμες ὅτι ὁ Σεβασμιότατος πρόκειται νά παραιτηθεῖ σύντομα ὑπέρ τοῦ πρωτοσύγκελου τοῦ π. Θεοδόσιου Μαρτζούχου, ὁ ὁποῖος διατύπωσε βλάσφημες θέσεις γιά τούς Ψαλμούς τοῦ Δαβίδ στό τεῦχος 105 τῆς “Συναξης”, στήν προσπάθειά του νά προωθήσει τό “Νεοβαρλααμισμό” τῆς “λειτουργικῆς ἀναγέννησης”. Ἄν οἱ φῆμες ἐπιβεβαιωθοῦν θά ἔχουμε διαιώνιση ὄχι λύση τοῦ προβλήματος στή Μητρόπολη Πρέβεζας.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗ
_______________
Οἱ πληροφορίες ὅτι τό “Νεοβαρλααμικό” πνεῦμα ἄρχισε νά ἐπεκτείνεται καί στή Μητρόπολη Δημητριάδος (καί ποιός ξέρει πού ἀλλοῦ) ἀποδεικνύει ὅτι ὁ “Νεοβαρλααμισμός” δέν εἶναι ἁπλά καρπός τῆς ἰδιορρυθμίας τοῦ πάπα-Κώστα Μπέη ἀλλά νεωτερισμός πού ἐπεκτείνεται καί σέ ἄλλες Μητροπόλεις. Οἱ ρίζες του δέν σχετίζονται ἁπλά μέ τή ἰδιορρυθμία ἑνός συγκρητιστῆ. Τροφοδοτοῦνται ἀπευθείας ἤ ἔμμεσα ἀπό τίς πηγές τοῦ λεγόμενου “φιλελεύθερου” Προτεσταντισμοῦ τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 καθώς ἐπίσης ἀπό τή θεολογία τῆς Β΄ Βατικάνειας Συνόδου. Ἔχουν ἀντιασκητικό καί ἀντορθόδοξο χαρακτήρα. Διέπονται ἀπό ἕνα πνεῦμα νοησιαρχίας πού ἐκπροσωπεῖ ὁ Βαρλαάμ.

ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΕΚΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
______________________
Ἰδιαίτερα ἀνησυχητική εἶναι ἡ πληροφορία γιά τήν εἰσαγωγή “παπαδίνων” πού συμμετέχουν μέ τά “παπαδάκια” στή Μικρή καί Μεγάλη εἴσοδο στή Θεία Λειτουργία.
Εἶναι φανερόν ὅτι πίσω ἀπό τήν ἐτσιθελική ἐπιβολή τῆς μεταγλώττισης τῆς λατρείας κρύβεται ἕνας ὀλιγάριθμος ἀλλά ἐξαιρετικά θορυβοποιός καί ἐπικίνδυνος ἑσμός νεωτεριστῶν οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν ἐτσιθελικά νά ἐπιβάλουν τό Βαρλααμικό τούς φρόνημα στήν Ἐκκλησία.
Τό θέμα πρέπει νά ἀχθεῖ μέ ἐμπεριστατωμένη καταγγελία στή Σύνοδο γιά νά καταδικαστεῖ ὁ Νεοβαρλααμισμός καί γιά νά δοθοῦν σαφεῖς ἐντολές γιά τερματισμό τοῦ σκανδαλισμοῦ τοῦ ποιμνίου μέ τήν εἰσαγωγή προτεσταντικῶν καί βατικάνειων προτύπων στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας.

ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΗ
____________________
Ὅσοι ἀναλύουν μόνον τά γλωσσικά προβλήματα ἀναφορικά μέ τίς ἄστοχες μεταγλωττίσεις τῶν θιασωτῶν τῆς “λειτουργικῆς ἀναγέννησης” παίζουν ἀνεπιγνώστως τό παιγνίδι τῶν “Νεοβαρλααμιτών”.
Πρός Θεοῦ! Δέν ἐννοῶ ὅτι δέν πρέπει νά μήν ἐπισημαίνονται τά πολλά προβλήματα πού σχετίζονται μέ τήν ἀδόκιμη μεταγλώττιση στή δημοτική.
Ἀντίθετα! Ἐπαινῶ ἐκ βαθέων ὅσους ἐπεσήμαναν τά προβλήματα καί τά κατέστησαν ἐξόχως φανερά σέ ὅλους. Ἐκεῖνο πού ἐπιπλέον καί προπαντός χρειάζεται νά γίνει εἶναι νά τεθοῦν οἱ ἀδόκιμες καί κακόγουστες μεταγλωττίσεις μέσα στό εὐρύτερο βαρλααμικό πλαίσιο πού ἐκπροσωποῦν γιά νά καταδικαστοῦν ὡς αἵρεση.
Ἡ περιεκτική ἐργασία τοῦ κορυφαίου ὀρθόδοξου θεολόγου π. Θεόδωρου Ζήση στό συνέδριο γιά τή “λειτουργική ἀναγέννηση” ἀναλύει εὐσύνοπτα ἀλλά διεξοδικά τόν αἱρετικό χαρακτήρα τῶν ἐπιδιωκόμενων νεωτερισμῶν. Ἡ ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση τοῦ π. Σαράντη Σαράντη στό ἴδιο λειτουργικό συνέδριο δείχνει πρός τήν ἴδια κατεύθυνση.

ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ "ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΥ"
___________
Ἀλίμονον ἄν ἡ Ἐκκλησία δεχτεῖ εἰσηγήσεις γιά ἀλλαγές ἀπό τούς ἀνθρώπους πού πρωτοστατοῦν στίς Νεοβαρλααμικές ἀσχημίες.
Γιά ἀναλογιστεῖτε, πατέρες καί ἀδελφοί, ποιοί εἶναι οἱ εὐάριθμοι πρωταγωνιστές τῆς “λειτουργικῆς ἀναγέννησης”: Ὁ συγκρητιστής πάπα-Κώστας Μπέης! Ὁ “διορθωτής” τῶν Ἁγίων π. Βασίλειος Θερμός! Οἱ ἀθεολόγητοι π. Δανιήλ Ἀεράκης καί π. Θεοδόσιος Μαρτζοῦχος! Ὁ βραχύς τί παρά Προτεστάντες ἠλαττωμένος π. Ἀντώνιος Πινακούλας! Ὁ γνωστός εὐρωθεολόγος Θανάσης Παπαθανασίου! Οἱ Μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομος καί Δημητριάδος Ἰγνάτιος!
Ὑπάρχει ἄνθρωπος στοιχειώδους σοβαρότητας πού πιστεύει ὅτι μεταξύ τους ὑπάρχει ἔστω καί ἕνας φερέγγυος γιά νά ἐπιφέρει ἀλλαγές στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας;
Καί οἱ λίθοι κεκράξονται πῶς ὄχι!

ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΥΡΜΟ ΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
_________________
Τό ὅτι παρέσυραν καί τό Σεβασμιότατο Νικοπόλεως στό βαρλααμικό κατήφορο μᾶς θλίβει ἀφάνταστα ἐπειδή ὁ ἀγαπητός μας π. Μελέτιος πρέσβευε τά ἀκριβῶς ἀντίθετα ἀπό ὅσα τώρα ἄστοχα πράττει.
Αὐτός ὅμως δέν εἶναι λόγος γιά νά ἐπιβληθεῖ “Νεοβαρλααμισμός” στή λατρεία καί στό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.
Ὑπογραμμίζει μόνον τήν τεράστια εὐθύνη ἔναντί του Θεοῦ ὅσων ἐκμεταλλεύτηκαν τό εὐάλωτό του Σεβασμιότατου καί τόν περιήγαγαν στή δυσχερῆ θέση πού βρίσκεται σήμερα πού εἶναι ἀναγκασμένος νά ἀπολογεῖται μέ κείμενα πού προκαλοῦν θυμηδία γιά τίς κακοδοξίες τοῦ π. Μπέη.
Εὐθύνη ὅμως ἔχουν καί ὅσοι συνετοί καί σώφρονες στόν περίγυρο τοῦ Σεβασμιότατου δέν προσπαθοῦν νά σταματήσουν τή φορά τῶν πραγμάτων πρός τό γκρεμό τῆς ἀποστασίας.

ΑΚΤΙΝΕΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Μέσα στα πολλά θέματα που αναπτύσσει ο Απόστολος των εθνών στους Κορινθίους, είναι και το πολύ σοβαρό θέμα του ανθρωπίνου σώματος. Και τούτο διότι υπάρχουν ορισμένοι που προφανώς, παρασυρμένοι από τον πρότερο βίο τους, νόμιζαν ότι ήταν «ελεύθεροι» να ζουν όπως θέλουν, με αποτέλεσμα το σώμα τους να γίνεται αντικείμενο φιλαρέσκειας, εκμεταλλεύσεως και αμαρτίας.


Όμως ας δούμε το Αποστολικό κείμενο στη μετάφρασή του και κατόπιν θα επικεντρώσουμε τη μελέτη μας σε ένα σημείο πολύ σοβαρό, διότι όπως φαίνεται και στην περίπτωση αυτή η ιστορία και πάλι αντιγράφει τις σελίδες της.....
«12 Μερικοί μεταξύ σας λένε: «Όλα μου επιτρέπονται». Σωστά, όλα όμως δεν είναι προς το συμφέρον. Όλα μου επιτρέπονται, εγώ όμως δε θα αφήσω τίποτε να με κυριεύσει.

13 Οι τροφές είναι για την κοιλιά, και η κοιλιά είναι για τις τροφές. Ο δε Θεός θα καταργήσει και αυτή και αυτές (οι τροφές και η κοιλιά δεν έχουν ανώτερο και αιώνιο προορισμό). Το σώμα όμως δεν είναι για την πορνεία, αλλά για τον Κύριο, και ο Κύριος για το σώμα.

14 Ο δε Θεός και τον Κύριο ανέστησε, και εμάς θα αναστήσει με τη δύναμη του.

15 Δεν ξέρετε, ότι τα σώματά μας είναι μέλη του Χριστού; Θα πάρω λοιπόν τα μέλη του Χριστού και θα τα κάνω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο!

16 Ή μήπως δεν ξέρετε, ότι , όποιος προσκολλάται στην πόρνη, γίνεται ένα σώμα μαζί της; Διότι θα γίνουν, λέγει Γραφή, οι δύο σάρκα μία.

17 Αλλ’ όποιος προσκολλάται στον Κύριο, γίνεται ένα πνεύμα μαζί του.

18 Φεύγετε μακριά από την πορνεία! Κάθε αμάρτημα, που κάνει ο άνθρωπος, είναι έξω από το σώμα. Αλλά εκείνος που πορνεύει, αμαρτάνει στο ίδιο του το σώμα.

19 Ή μήπως δεν ξέρετε, ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που έχετε από το Θεό και κατοικεί μέσα σας, και ότι δεν ανήκετε στους εαυτούς σας;

20 Διότι αγοραστήκατε με τίμημα (βαρύ τίμημα, το Αίμα του Χριστού) . Δοξάσετε λοιπόν τον Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία ανήκουν στο Θεό.».

Αυτές λοιπόν τις αλήθειες με τρόπο δυναμικό και αδιαμφισβήτητο κηρύττει ο θείος Παύλος.

Όμως, αδελφοί μου, λες και δεν πέρασαν τόσοι αιώνες χριστιανικού τρόπου ζωής, λες και δεν μαρτύρησαν άνθρωποι για να παραμείνουν αγνοί και καθαροί, λες και το γνήσιο μήνυμα του Ιερού Ευαγγελίου χάθηκε εντελώς για ορισμένους, οπωσδήποτε ψευτοχριστιανούς. Και να , πάλι, κάνουν την εμφάνισή τους, στον ευρύτερο χώρο της Εκκλησίας, άνθρωποι, ακόμα και κληρικοί (;) οι οποίοι κηρύττουν αυτά ακριβώς που καταδικάζει τόσο ξεκάθαρα το Πνεύμα το ΄Αγιον διά του Αποστόλου Παύλου.

Δεν εννοούμε τόσο το σοβαρότατο θέμα της νηστείας, που για τους πιστούς Χριστιανούς (όταν δεν υφίσταται ασθένεια) είναι υποχρεωτική. Δεν θα σταθούμε στο ότι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς έχει θεσμοθετήσει τη νηστεία και στο ότι οι Άγιοι Πατέρες μεταφέροντας την Αποστολική παράδοση, κατοχύρωσαν επακριβώς την θέση αυτής μέσω των Οικουμενικών Συνόδων. Θα σταθούμε σε κάτι άλλο.

Θα ελέγξουμε βάσει του ζωντανού λόγου του Θεού τις «Νεονικολαϊτικές» θεωρίες. Τις θεωρίες ακόμα και «καθηγητών θεολογίας» που υποστηρίζουν οι ταλαίπωροι ότι δήθεν τα σαρκικά αμαρτήματα αποτελούν οδόν θεογνωσίας.

Ναι, απίστευτο και όμως αληθινό, άνθρωποι που θέλουν να ονομάζονται Χριστιανοί και μάλιστα αρέσκονται να ισχυρίζονται ότι μόνο αυτοί εκφράζουν στη σωστή της μορφή την Ορθοδοξία, έφτασαν στο εξωφρενικό και δαιμονικό σημείο, να υποστηρίζουν πως μέσα από την ηθική ρυπαρότητα των σαρκικών αμαρτημάτων, μπορεί να φθάσει κανείς στον τέλειο βαθμό της ενώσεως με το Θεό. ( Κύριε ελέησον !) Είναι πραγματικά, φίλοι μου, τούτη η θεωρία φαινόμενο διαστροφής στην κυριολεξία.

Βέβαια το ότι αυτές οι θεωρίες είναι απαράδεκτες, δαιμονικές και άρα βδελυρές και κατακριτέες από τον ίδιο το λόγο του Θεού και από όσους αγωνίζονται μέσω της μετανοίας και της αγωνιστικής και μυστηριακής ζωής να εφαρμόσουν την Ορθοπραξία, τούτο ούτε καν χρειάζεται ιδιαιτέρως να το αναπτύξουμε. Απλώς στο σημείο αυτό να τονίσουμε στους κυρίους αυτούς ότι, αν ίσχυαν οι δαιμονικές αυτές δοξασίες τους, τότε ο άσωτος υιός ήδη θα είχε κατακτήσει μέσω της αμαρτίας και με τα «ξυλοκέρατα» τον προορισμό του. Να προσθέσουμε δε ότι σε αυτή την περίπτωση οι θεολόγοι της Εκκλησίας μας δεν θα ήταν οι παρθένοι και αγαπημένοι και όλες οι Άγιες και εξαγνισμένες μορφές, αλλά οι αισχροί και διεφθαρμένοι δηλ. οι Δον Ζουάν και Καζανόβας...

Για όσους μελετούν τον αψευδή λόγο του Θεού, το θέμα είναι τόσο ξεκάθαρο που απορεί κανείς για την τόση ανοησία και αναισχυντία που δέρνει τα ταλαίπωρα αυτά θύματα των αισθησιακών απολαύσεων. Και μόνο η επιστολή του Αποστ. Ιούδα , τα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Αποκαλύψεως, μαζί με το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αλλά και ολόκληρος γενικώς ο λόγος του Θεού, κάνει τον κάθε πιστό να φρίττει μπροστά στην φοβερή πτώση των πλανεμένων αυτών «Χριστιανών» που κατάντησαν «κύματα άγρια θαλάσσης, επαφρίζοντα τας εαυτών αισχύνας...» (Ιουδ.13).

Δε μπορεί παρά να θλίβεται κανείς με τον βαθμό της αποστασίας και συνέχεται τη καρδία για το βάραθρο εντός του οποίου μπορεί να γκρεμοτσακιστεί ο άνθρωπος όταν χάσει από την συνείδησή του τον σωστικό φόβο του Θεού.

Αδελφοί μου. Το θεότευκτο τούτο δημιούργημα, το σώμα μας δηλ. είναι ναός του Παναγίου Πνεύματος. Και είναι ανάγκη αυτή την αλήθεια να την καταλάβουμε καλά και να αποκρυσταλλωθεί μέσα στην καρδιά μας. Το σώμα μας, δεν μας ανήκει, με την έννοια ότι μπορούμε να ζούμε ασύδοτοι και να αμαρτάνουμε. Είναι ένας ναός αγορασμένος με το ατίμητο αίμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ναός που εγκαινιάστηκε κατά την ώρα του Αγίου Βαπτίσματος. Το δε συγκλονιστικό και συνάμα υπέροχο είναι ότι γίνεται (πρέπει να γίνεται) όχι απλά ναός, αλλά ένα ζωντανό Άγιο Ποτήριο, κάθε φορά που με την άδεια του πνευματικού μας και με συντριβή, προσερχόμαστε για να γίνουμε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού.

Λίγο να μελετήσει κανείς το πώς βλέπουν και πως ερμηνεύουν το θέμα του ανθρωπίνου σώματος οι Άγιοι πατέρες μας, θα αισθανθεί δέος μπροστά στο φοβερό αυτό μυστήριο.

Είναι λοιπόν ανάγκη, αφ’ ενός οι αστήρικτοι ακόμα στην πίστη αδελφοί μας, να κλείνουν τα αυτιά τους μπροστά στις πλανεμένες και αιρετικές και καταδικασμένες διδασκαλίες των Νεορθοδόξων και Οικουμενιστών, και αφ’ ετέρου, οι ποιμένες της Εκκλησίας μας, αν θέλουν να είναι και να ονομάζονται γνήσιοι και καλοί ποιμένες και όχι «μισθωτοί», με όλες τους τις δυνάμεις να χτυπήσουν την λοιμική αυτή πνευματική ασθένεια του Νεονικολαϊτισμού που έχει λάβει δυστυχώς, τεράστιες διαστάσεις.

Να κτυπηθεί το δαιμόνιο αυτό (μάλλον η λεγεώνα των δαιμονίων, διότι περί τέτοιας καταστάσεως πρόκειται), όχι γενικώς και αορίστως, αλλά συγκεκριμένα και μάλιστα στα πρόσωπα των κυρίων εκφραστών τους, είτε αυτοί είναι κληρικοί, είτε λαϊκοί.

Τότε μόνο οι ποιμένες θα είναι όντως Φιλόθεοι και όχι ανθρωπάρεσκοι και κοσμικοί. Τότε μόνο οι πνευματικοί ταγοί θα είναι Φάροι τηλαυγείς που θα φωτίζουν, θα διασώζουν και θα καθοδηγούν προς στην ορθή πορεία και δεν θα καταντούν ύφαλοι ναυαγίων για όσους θα έχουν την ατυχία να πέσουν επάνω τους, με αποτέλεσμα να καταντούν και οι ίδιοι της ... αράς (κατάρας) φερώνυμοι ... και «υιοί γεέννης διπλώτερον...»(Ματθ.ΚΓ΄15).

Αγαπητοί μου, προσοχή στο ναό που φιλοξενεί, εν όσο ζούμε σε αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, την ψυχή μας.

Μας δίνεται για άλλη μια φορά η ευκαιρία, μέσα στο ευλογημένο Τριώδιο, να δαμάσουμε το σώμα μας με την άσκηση της αγίας νηστείας, της αγρυπνίας και της ουράνιας επικοινωνίας δηλ. της προσευχής.

Ας κρατήσουμε το νου μας και το σώμα μας καθαρά, αφού αυτή είναι η εντολή του Θεού, διότι διαφορετικά , αλλοίμονο: «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος».(Εβρ.Ι΄ 31).

Αμήν.

Δημήτρης Χριστόφιας: Ὁ αὐτοκράτορας εἶναι γυμνός! Καί μόνος....


Ο wannabe ατοκράτορας Δ. Χριστόφιας, εναι γυμνός, πομονωμένος καί ξω φρενν!
O Δ. Χριστόφιας, ἐκλέγηκε Πρόεδρος μέσα σέ πολύ εὐνοϊκές γιά τόν ἴδιο συνθῆκες.

Τά δύο κύρια κόμματα πού ὑποστήριξαν τόν Τάσσο Παπαδόπουλο, τόν στήριζαν. Ἡ ἀντιπολίτευση τοῦ Ν. Ἀναστασιάδη τόν στήριζε. 70% σύμφωνα μέ δημοσκοπήσεις εἶχε θετική γνώμη γιά αὐτόν.

Ἦταν προφανές ὅτι ὁ κυπριακός λαός, τοῦ συγχώρεσε τό παραστράτημά του ὑπέρ τοῦ ΝΑΙ τό 2004, ἀφοῦ ὁ εὐέλικτος Χριστόφιας, ἔστω τήν ὑστάτη εἶπε ἔστω ἕνα τυπικό "ΟΧΙ".

Ἐπιπλέον εἶχε παραλάβει μία Κύπρο σέ πολύ καλή οἰκονομική κατάσταση, μετά τό οἰκονομικό θαῦμα τῆς πενταετίας Τ. Παπαδόπουλου καί τό κυριότερο: ΔΕΝ εἶχε κληρονομήσει τό Σχέδιο Ἀνᾶν, ἀλλά τή συμφωνία τῆς 8ης Ἰουλίου, πού ἐπέτρεπε ἐπαναδιαπραγμάτευση ἐξ' ὑπαρχῆς...

Ὅμως, "ἀρχή ἄνδρα δείκνυσι" λέει τό ρητό καί ὁ Δ. Χριστόφιας κατάφερε τό ἀκατόρθωτο: μέσα σέ δύο χρόνια, οἱ χειρισμοί του νά τυγχάνουν σχεδόν καθολικῆς ἀποδοκιμασίας, ἀκόμη καί ἀπό μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων τοῦ δικοῦ του κόμματος. Συνεχεῖς δημοσκοπήσεις τό ἀποδεικνύουν.My God Christofias! How did you manage to turn everyone against you? (Gordon Brown-Ἀρθρογράφος Χαραυγῆς)


Κάπως ἔτσι τά κατάφερε:

-> Μέ ὑποχωρήσεις στό Κυπριακό, παραχωρώντας γῆ καί ὕδωρ στήν Τουρκία (50,000 ἔποικοι, ἐκ περιτροπῆς προεδρία, Λιμνίτης, παραμερισμός τῆς 8ης Ἰουλίου, Λήδρας, κριτήρια στό περιουσιακό κ.α.). Ὑποχωρήσεις πού σέ μεγάλο βαθμό ἀποδείχτηκαν ὅτι εἶχαν στόχο καί τή διαιώνιση τῆς κατοχῆς τῆς ἐξουσίας ἀπό τό ΑΚΕΛ!!!!!

-> Μέ ἐπίρριψη εὐθυνῶν στούς συμπατριῶτες τοῦ Ἑλληνοκύπριους ἀντί στήν Τουρκία

-> Μέ τόν αὐταρχικό ἀποκεφαλισμό τοῦ Ν. Κατσουρίδη, ὁ ὁποῖος ἐλέγχει μεγάλη μερίδα τοῦ ΑΚΕΛ καί ὁ ὁποῖος εἶχε συμβάλει τά μέγιστα στόν ἀποκλεισμό τοῦ Τ. Παπαδόπουλου καί στήν ὑπερψήφιση τοῦ Χριστόφια ἀπό τό ΑΚΕΛ

Ο Δ. Χριστόφιας ἔχει ἀπομείνει τόσο μόνος, πού ἀκόμη καί γιά τή στήριξή του ἀπό τόν Καρατζαφέρη, τόν ὁποῖο μέχρι προτινός οἱ ΑΚΕΛικοί ἀποτελοῦσαν ἀκροδεξιό καί φασίστα, ἡ Χαραυγή σήμερα πανηγυρίζει!

--> Μέ ἐξύβριση συνεργατῶν του στήν κυβέρνηση, μέ ἀλαζονικές συμπεριφορές τῶν συμβούλων του καί τῶν ἐγκάθετών του στό ΑΚΕΛ

--> Μέ ἐπίθεση στήν Παιδεία καί τήν Ἄμυνα

--> Μέ οἰκονομικές ἀτασθαλίες, ὅπως τό θέμα "OCEAN TANKERS", ἀλλά καί ἡ διαπλοκή Προεδρικό-Μ.Νεοφύτου-Ὁμόνοια, δηλαδή ἡ ἔμμεση διοχέτευση κρατικῶν πόρων στήν ὁμάδα τοῦ ΑΚΕΛ, οὕτως ὥστε νά γίνεται προσπάθεια ποδηγέτησης τῶν μαζῶν μέσω τοῦ ποδοσφαίρου

--> Μέ παντελῆ ἀδυναμία διαχείρισης τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, μέ ἀλόγιστες παροχές (ἐνίοτε ἀκόμη καί σέ ἑκατομυριούχους)


/Γκόρντον Μπράουν - Μεχμέτ Ἀλί Ταλάτ: ἀπό τούς ἐλάχιστους πού σήμερα στηρίζουν τό Δ. Χριστόφια


--> Μέ κατάχρηση τοῦ κρατικοῦ κατασταλτικοῦ μηχανισμοῦ

-> Μέ συλλήψεις ἀντιφρονούντων, μέ πνευματική τρομοκρατία, μέ κομματικό κράτος, μέ μαυροπινακισμό πολιτικῶν ἀντιπάλων

Ὁ κατάλογος εἶναι ἀτέλειωτος.

Σήμερα, ὁ Δ. Χριστόφιας, βρίσκεται στό ναδίρ τῆς δημοτικότητάς του. Τό καθεστώς τοῦ παραπαίει καί ἡ λαϊκή ἀγανάκτιση ἐναντίον τοῦ μεγαλώνει. Ἐνδεικτική ἡ δημιουργία group στό facebook, πού μέσα σέ ἐλάχιστες μέρες, ἔχει μαζέψει 2000 μέλη πού ζητοῦν τήν παραίτηση τοῦ Δ. Χριστόφια.

Οἱ συνεργάτες του δέν τόν ἐμπιστεύονται, ὁ κόσμος δέν τόν ἐμπιστεύεται, ἀκόμη καί ὁ Νενέκος Ἀναστασιάδης δέν τόν στηρίζει πλέον.

Ὁ ἀλαζονικός Χριστόφιας, μέ τά αὐτοκρατορικά σύνδρομα, ἔχει μέσα σέ ἐλάχιστο χρονικό διάστημα, καταφέρει νά εἶναι σήμερα: τραγικός, γυμνός καί μόνος!
Ρίμαχος για το christofias-watch

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.