Ὅταν ὁ π. Βενέδικτος Πετράκης (1961) ἦταν ἱεροκήρυκας στὰ Γιάννενα, πῆγε ἕνα κυριακάτικο πρωινὸ νὰ λειτουργήσει καὶ νὰ κηρύξει σὲ κάποια ἐκκλησία τῆς πόλης.
Ἔξω ἀπὸ τὸ ναὸ εἶδε ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ πουλοῦσε μὲ τὸ καροτσάκι τοῦ σύκα.
-Σκέπασε τό, εὐλογημένε, τοῦ λέει, κι ἔλα μέσα στὴν ἐκκλησία νὰ λειτουργηθεῖς.
Μετὰ τὴ λειτουργία θὰ τὰ πουλήσεις ὅλα.
-Παππούλη μου, ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος μὲ ὕφος θρασύ, ἐσὺ στὴ δουλειά σου κι ἐγὼ στὴ δουλειά μου!
-Ε, καλά… Τότε νὰ ξέρεις πώς, μέχρι νὰ τελειώσει ἡ λειτουργία, ὅλα θὰ σκουληκιάσουν, τοῦ λέει προφητικὰ ὁ γέροντας. Καὶ πράγματι, ὅλα σκουληκίασαν καὶ τὰ πέταξε!
Ὅταν μετὰ τὴ λειτουργία ὁ π. Βενέδικτος ἔβγαινε ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, ἔτρεξε μετανοημένος καὶ τοῦ ζήτησε συγχώρηση.
πηγή: Ἀρχιμ. Σπυρίδωνος Ξένου, «Ἕνας σύγχρονος ἅγιος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου