Γιά νά θυμόμαστεΠρίν ἀπό τό 1974 χιλιάδες προσκυνητές κατέφθαναν ἀσταμάτητα μέ εὐλάβεια καί πίστη, γιά νά ἀποδώσουν τιμή στόν Πρωτόκλητο μαθητή καί Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ. Μαζί τους συγκαταλέγονταν ἀκόμη καί ἀρκετοί Τουρκοκύπριοι, οἱ ὅποιοι σέβονταν τόν Ἅγιο, φέρνοντας μαζί τους τά τάματά τους. Μά καί μετά τήν εἰσβολή, δέν ἔπαυσε τό προσκύνημα νά ἀποτελεῖ τήν ἄγκυρα τῆς ἐλπίδας καί τόν πόλο ἕλξης τοῦ ἀκριτικοῦ Ἑλληνισμοῦ...
Μέ πόση συγκίνηση ἄκουσε τό νέο ὁ λαός τῆς Κύπρου, ὅταν τή μέρα τῆς γιορτῆς τοῦ... Ἀποστόλου Ἀνδρέα, στίς 30 Νοεμβρίου τοῦ 1978, γιά πρώτη φορά ἐπέτρεψε τό κατοχικό καθεστώς νά τελεσθεῖ θεία Λειτουργία στό Μοναστήρι, μέ μόνο ἐκκλησίασμα ἔστω τούς ἐγκλωβισμένους Ἕλληνες τῆς Καρπασίας! Ἀλλά οἱ ἐπίμονες ἐνέργειες τῆς Διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Μονῆς πρός τά Ἡνωμένα Ἔθνη, τίς κυβερνήσεις τῶν ΗΠΑ καί τῆς Μ. Βρετανίας δέν ἔμειναν μέχρις ἐδῶ. Ἔτσι στίς 15 Αὐγούστου τοῦ 1997 -αὐτή τή μέρα γιά πρακτικούς λόγους ἐπίσημα πανηγυρίζει ἡ Μονή- μπόρεσαν νά φθάσουν καί ἀπό τίς ἐλεύθερες περιοχές 600 συνολικά προσκυνητές, συμμετέχοντας μέ συγκλονισμένη τήν ψυχή στό μεγάλο γεγονός. Ἀπό τό 2003, μετά ἀπό τή μερική ἄρση τῶν περιορισμῶν στή διακίνηση ἀπό καί πρός τά κατεχόμενα, χιλιάδες καί πάλι Ἕλληνες καταφεύγουν στήν χάρη τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, καθώς γι' αὐτούς ἐμπνέει δυνατή τήν ἐλπίδα τῆς ἀνάστασης τῆς Κύπρου. Μέ τέτοια αἰσθήματα ἔγινε ἡ ἀναστάσιμη θεία Λειτουργία τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2003, ἕνα γεγονός ποῦ κάλυψαν καί τά διεθνῆ τηλεοπτικά κανάλια.
Τό μοναστήρι τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα εἶναι στενά συνδεδεμένο μέ τήν ἱστορία ἀλλά καί μέ τήν παράδοση. Σύμφωνα μέ αὐτήν, τό καράβι μέ τό ὁποῖο ταξίδευε ὁ Ἅγιος γιά τήν Ἔφεσο, κατά τή δεύτερη ἀποστολική του περιοδεία, ἀναγκάστηκε ν’ ἀγκυροβολήσει γιά τρεῖς μέρες στό ὁμώνυμο σήμερα παρακείμενο στή Μονή λιμανάκι. Ἁγιάζοντας μέ τά βήματά του τήν Κυπριακή γῆ ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, καί μάλιστα τό χῶρο τῆς μετέπειτα Μονῆς του, ἄφησε σάν εὐλογία ἀπό τό πέρασμά του, τό ἁγίασμα, ποῦ θαυματουργικά ἀνέβλυσε ἀπό ἕνα βράχο ποῦ κτύπησε. Αὐτό θεράπευσε καί τό τυφλό παιδί τοῦ καπετάνιου τοῦ καραβιοῦ, ὁ ὁποῖος στήν ἴδια τοποθεσία ἔκτισε ναό. Πέρα ἀπό τήν παράδοση, ἡ ὕπαρξη παλαιοχριστιανική ναοῦ τοῦ Ἁγίου μαρτυρεῖτε ἀπό σημαντικές πηγές.
Τόν 19ο αἰώνα, ὁ «Ἀγαθός Ἄγγελος», ὅπως ἔχει χαρακτηριστεῖ ὁ ἱερομόναχος π. Ἰωάννης Διάκου, μέ ζηλευτή δράση, ἔφερε σέ πέρας τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ νέου ναοῦ. Μονόκλιτος, μέ καμαρόσχημη ὀροφή, ἑλκύει καί ἀνεβάζει σέ οὐράνια ἀτμόσφαιρα τόν προσκυνητή. Στά δεξιά τοῦ τέμπλου, στό προσκυνητάρι, βρίσκεται ἡ εἰκόνα τοῦ ἔνθρονου Ἀποστόλου. Ὄντας στήν ἡλικία τοῦ μαρτυρίου του, μέ λευκασμένα τά μαλλιά, κρατᾶ στό ἕνα του χέρι τό Εὐαγγέλιο, ἐνῶ μέ τό ἄλλο σκορπᾶ μυστικά χάρη σέ κάθε πιστό προσκυνητή. Τό ἐλαφρά ρυτιδωμένο πλατύ μέτωπο, τά μικρά ὀρθάνοιχτα μάτια μέ τίς μαῦρες ζωηρές κόρες, φανερώνουν τόν διακαῆ πόθο του γιά τή διάδοση τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὁποία ἔκανε τόσους ἀγῶνες, μέχρι καί αὐτή τή θυσία τῆς ζωῆς του στήν πόλη τῶν Πατρών, ὅπου σήμερα φυλάσσεται ἡ τιμία κάρα του. Δίκαια λοιπόν στό ἐπάνω μέρος τῆς εἰκόνας οἱ δύο Ἄγγελοι κρατοῦν στέμμα, γιά νά στεφανώσουν τόν μεγάλο ἀθλητή τῆς Ὀρθοδοξίας.
Πόσο, ἀντίθετα, θλιβερή καί παραμελημένη εἶναι στίς μέρες μας, λόγω τῆς τουρκικῆς κατοχῆς, ἡ εἰκόνα τῆς Μονῆς, τόσο ἀπό οἰκοδομικῆς πλευρᾶς, ὅσο καί ἐξαιτίας τῆς κλοπῆς εἰκόνων καί ἄλλων ἱερῶν κειμηλίων ἀπό τήν ἴδια τήν τουρκική ἀστυνομία! Ἡ συνεχιζόμενη αὐτή βεβήλωση τῶν χριστιανικῶν ἀλλά καί τῶν ἀρχαιολογικῶν μας μνημείων βρίσκει, ὡστόσο, δυναμική τήν ἀντίδραση τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ καί τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, καί μάλιστα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τῆς ὁποίας εἶναι ἄγρυπνο καί ἐνεργό τό ἐνδιαφέρον.
Τό Μοναστήρι τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, τό ἀκριτικό αὐτό προπύργιο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔχει γίνει σύμβολο γιά τόν Κυπριακό Ἑλληνισμό. Τό ἀτενίζει ὄχι μόνο ἀπό κοντά, ἀλλά ἀπ’ ὅπου κι ἄν βρίσκεται. Ἀτενίζει μέ δυνατή πίστη τόν μεγάλο Ἅγιο, ὁ ὁποῖος δέν σταματᾶ νά δείχνει μέ θαυμαστούς τρόπους τήν εὔνοιά του, καί τόν παρακαλεῖ νά κάνει καί τοῦτο τό θαῦμα, τῆς ἀπελευθέρωσης τῆς Κύπρου μας. Γιά νά κτυπήσουν οἱ καμπάνες γιά μία Ἀνάσταση, μία Λαμπρή, ποῦ θά συγκεντρώσει ἐκεῖ μέ δοξολογητικά συναισθήματα τούς Πανέλληνες.
Κ.Α.
(Περιοδικό Πρός τή Νίκη - τεύχ. 725)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου