Τή Ἁγία καί Μεγάλη Τετάρτη...

«Τή Ἁγία καί Μεγάλη Τετάρτη, τῆς ἀλειψάσης τόν Κύριον μύρω Πόρνης γυναικός, μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρό τοῦ σωτηρίου Πάθους μικρόν τοῦτο γέγονε».
Οἱ γυναῖκες πού ἄλειψαν μέ μύρο τόν Κύριο ἦταν δύο. Ἡ μέν μία τόν ἄλειψε πολύ καιρό πρίν τό Πάθος του καί ἦταν πόρνη, ἡ δέ ἄλλη λίγες μέρες πρίν καί ἦταν φρόνιμη καί ἐνάρετη. Αὐτοῦ του....
εὐλαβικοῦ ἔργου τή μνήμη ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία, ἀναφέροντας συγχρόνως καί τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα.
Τό πολύτιμο ἐκεῖνο μύρο, πού ἡ γυναίκα ἐκείνη ἄλειψε τό κεφάλι καί τά πόδια τοῦ Ἰησοῦ, καί στή συνέχεια τό σκούπισε μέ τίς τρίχες τῆς κεφαλῆς της, ἐκτιμήθηκε 300 δηνάρια. Ἀπ’ τούς Μαθητές, ὁ φιλάργυρος Ἰούδας δῆθεν σκανδαλίζεται, γιά τήν ἀπώλεια τέτοιου μύρου.
Ὁ Ἰησοῦς τοῦ κάνει παρατήρηση νά μήν ἐνοχλεῖ τήν γυναίκα. Τότε ὁ Ἰούδας πηγαίνει στούς ἀρχιερεῖς, πού ἦταν συγκεντρωμένοι στήν αὐλή τοῦ Καϊάφα καί ἔκαναν ἤδη συμβούλιο προκειμένου νά θανατώσουν τόν Ἰησοῦ. Καί συμφωνεῖ μαζί τους τήν προδοσία τοῦ διδασκάλου γιά 30 ἀργύρια καί ἀπό τότε ζητοῦσε εὐκαιρία νά τόν προδώσει.
Νά σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι, ἀπό τό γεγονός αὐτό τῆς προδοσίας καθιερώθηκε καί ἡ νηστεία τῆς Τετάρτης, ἀκόμα ἀπό τά ἀποστολικά χρόνια.
Οἱ συνοδοιπόροι τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ μᾶς πιστοί καλούμαστε αὐτή τήν ἱερή ἡμέρα νά τιμήσουμε τήν ἔμπρακτη καί εἰλικρινῆ μετάνοια τῆς πρώην πόρνης γυναικός, ἡ ὁποία ἔγινε συνώνυμη μέ τήν συντριβή καί τήν ἀλλαγή ζωῆς.
Ὁ Χριστός, ἐγκαινίασε μία νέα ἀντίληψη γιά τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, ἐντελῶς διάφορη ἀπό ἐκείνη τῆς ἰουδαϊκῆς κοινωνίας. Δέν εἶναι ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος μιασμένος ἀπό τή φύση του, ἀλλά ἕνας πνευματικά ἀσθενής, ὁ ὁποῖος χρειάζεται βοήθεια. Ἔθεσε ὡς ἀντίδοτο τῆς πνευματικῆς ἀσθένειας τή μετάνοια, ἡ ὁποία εἶναι ὁ ἰσχυρότατος ἐκεῖνος μοχλός, ὁ ὁποῖος γκρεμίζει τό οἰκοδόμημα τῆς ἁμαρτίας καί ἀναγεννᾶ τόν ἄνθρωπο. Δία τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ παρῆλθε ἀνεπιστρεπτί τό καθεστώς τοῦ νόμου καί τῆς μισθαποδοσίας, καί ἀνέτειλε ἡ ἐποχή τῆς χάρητος καί τοῦ ἐλέους.
Ἡ ἀφιέρωση τῆς ἡμέρας αὐτῆς στήν μακάρια πρώην πόρνη γυναίκα ἔγινε σκόπιμα ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες. Ἡ μορφή τῆς προβάλλει ὡς φωτεινό ὁρόσημο καταμεσῆς στήν ὁδοιπορία πρός τό Θεῖο Πάθος γιά νά δείξει καί σέ μᾶς πώς ἄν δέν συντριβοῦμε, σάν καί ἐκείνη, καί δέν δείξουμε ἔμπρακτη μετάνοια δέν μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε τό Χριστό στό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία θέσπισε τή μετάνοια ὡς ὕψιστη δωρεά ἡ ὁποία ἀνανεώνει τήν οὐρανοδρόμο πορεία μας πρός τό Χριστό καί τήν τελείωσή μας. Καλός χριστιανός δέν εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος γεμάτο κομπασμό καί ἐγωιστική αὐτάρκεια, ἰσχυρίζεται ὅτι ἔφτασε σέ ἐπίπεδο ἁγιότητας καί δέν χρειάζεται πιά ἄλλο ἀγώνα, ἀλλά ὁ διατελῶν σέ διαρκῆ μετάνοια.
Τό Μυστήριο τοῦ Μεγάλου Εὐχελαίου.
Τό ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Τετάρτης, στίς ἐκκλησίες μας, τελεῖται τό Μυστήριο τοῦ Μεγάλου Εὐχελαίου. Κατά τήν διάρκειά του, διαβάζονται ἑπτά Εὐαγγέλια καί ἑπτά Εὐχές. Εὐλογεῖται ἔτσι τό λάδι μέ τό ὁποῖο ὁ ἱερέας «σταυρώνει» τούς πιστούς στό μέτωπο, στό πηγούνι, στά μάγουλα καί στίς παλάμες.
Τό Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, μπορεῖ νά τελεστεῖ καί ἐκτός ναοῦ, ὅποτε τό ζητήσει ἕνας πιστός ἀπό τόν ἱερέα τῆς ἐνορίας του. Καί τότε, ὅταν τελεῖται δηλαδή σέ κάποιο σπίτι, διαβάζονται ἑπτά Εὐαγγέλια καί ἑπτά Εὐχές. Τό λάδι τοῦ Εὐχελαίου θεωρεῖται θεραπευτικό. Κατά τήν διάρκεια τοῦ μυστηρίου ὁ ἱερέας ἀνάβει ἕνα κερί γιά κάθε Εὐαγγέλιο πού διαβάζει. Αὐτό κάνουν καί μερικοί πιστοί κατά τήν διάρκεια τοῦ Μεγάλου Εὐχελαίου, στήν ἐκκλησία, τήν Μεγάλη Τετάρτη.
Σέ κάποιες περιοχές τῆς Ἑλλάδας, οἱ γυναῖκες πηγαίνουν στό Μεγάλο Εὐχέλαιο, ἔχοντας μαζί τους μία σουπιέρα μέ ἀλεύρι। Σέ αὐτό στερεώνουν τρία κεριά, τά ὁποῖα καῖνε κατά τήν τέλεση τοῦ Μυστηρίου. Τό ἀλεύρι αὐτό, τό χρησιμοποιοῦν γιά νά φτιάξουν τά πασχαλινά κουλούρια τήν ἑπόμενη ἡμέρα.
ΠΗΓΗ:ΧΦΕ