Menu

30 Μαρ 2010

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις....

Τό Τροπάριο τῆς Κασσιανῆς
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τήν σήν αἰσθομένη Θεότητα μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοί πρό τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Οἶμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοί ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τέ καί ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.

Δέξαι μου τάς πηγᾶς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τό ὕδωρ κάμφθητι μοί πρός τούς στεναγμούς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τούς οὐρανούς τή ἀφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τούς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δέ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις ὧν ἐν τῷ Παραδείσω Εὕα τό δειλινόν κρότον τοῖς ὦσιν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβω ἐκρύβη.

Ἁμαρτιῶν μου τά πλήθη καί κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή μέ τήν σήν δούλην παρίδης, Ὁ ἀμέτρητον ἔχων τό ἔλεος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου