Menu

27 Νοε 2009

ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ ΙA΄

Γράφει ο Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί ΚονίτσηςΟι Μ.τ.Ι. , όπως και ολόκληρος ο Προτεσταντικός κόσμος , κηρύττουν ότι στηρίζονται μόνο στην Αγία Γραφή. Το ότι αυτό αποτελεί έναν μεγάλο μύθο και μία παγίδα της εταιρείας με την οποίο συλλαμβάνει στα δίχτυα της τους αδαείς, τούτο το βλέπει κανείς πολύ καθαρά στην όλη πορεία της «Σκοπιάς».

Μόνο στην Αγία Γραφή δεν στηρίζεται η εταιρεία. Γι’ αυτό , παρά τα όσα υποστηρίζουν οι ταγοί του συστήματος, βασικά δεν μπορεί να γίνεται λόγος περί θρησκείας , αλλά περί ενός συστήματος που εδρεύει στη Αμερική.

Την πραγματικότητα αυτή αποκαλύπτουν και υποστηρίζουν και πρώην σημαίνοντα στελέχη της εταιρείας σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αλλά το επικίνδυνο στην όλη υπόθεση είναι πως τα «δόγματα» και οι θεωρίες της Σκοπιάς, έχουν και τραγικά αποτελέσματα και σ’ αυτό τον κοινωνικό ιστό , και μάλιστα στα ευαίσθητα θέματα της υγείας .

Το ότι έχουν φτάσει στο σημείο να απορρίπτουν την μετάγγιση αίματος σε ανθρώπους που κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους, στηριζόμενοι δήθεν στην Αγία Γραφή , τούτο όντως αποτελεί το έσχατο κατάντημα και συνάμα την πλέον φανερή απόδειξη ότι οι οπαδοί της Αμερικανικής αυτής πολυεθνικής εταιρείας , έχουν χάσει κάθε επαφή , όχι απλώς με τον λόγο του Θεού και τον ίδιο το Θεό , αλλά και με την στοιχειώδη λογική.

Κάτι δε που αγνοούν οι σημερινοί οπαδοί της Σκοπιάς, είναι ότι παλαιότερα , η εταιρεία επέτρεπε στα μέλη της την μετάγγιση αίματος , χωρίς να τίθεται καν ζήτημα . Αυτό συνέβαινε μέχρι το 1951. Το έτος αυτό πρωτοέθεσε το θέμα του αίματος. Έως και το 1958 δεν απέκοπτε από τις τάξεις της όσους οπαδούς της έκαναν μετάγγιση , όταν κινδυνευόντας χρειάζονταν αίμα. Από το 1961 και έπειτα, άρχισε να αποκόπτει (ουσιαστικά να απελευθερώνει) , όσους οπαδούς της υποβάλλονταν σε μετάγγιση . Και φυσικά η παράλογη και εγκληματική τακτική , ισχύει μέχρι και σήμερα .

Δεν θα λησμονήσουμε ποτέ την αγωνία ενός μάρτυρα της Σκοπιάς , ο οποίος σε στιγμή κρίσεως ειλικρινείας , ομολόγησε: «Αλλοίμονό μας, πώς μπλέξαμε σε αυτή την υπόθεση του αίματος ; Μακάρι ποτέ να μη χρειαστεί τόσο εγώ, όσο κυρίως δικοί μου άνθρωποι να φθάσουν στην ανάγκη να δεχτούν αίμα...
».

Και στην ερώτηση που του υποβλήθηκε , αν παρ’ ελπίδα , συμβεί τέτοιο γεγονός, τότε τί θα πράξει;

Μέσα σε αφόρητη πίεση , η απάντηση ήρθε ως «από μηχανής θεός», για να αυτοεξευτελιστεί .

«Μακάρι τότε, ο ίδιος ο εισαγγελέας να επιβάλλει την μετάγγιση του αίματος , διότι εγώ δεν τολμώ...».

Ταλαίπωροι άνθρωποι! Βασανισμένες υπάρξεις που ζείτε βίο αβίωτο μέσα στα σπλάχνα της πολυεθνικής και δεν τολμάτε ούτε να αναπνεύσετε ούτε λίγο αέρα ελευθερίας!

Και μόνο η απάντηση αυτή , φίλοι μου , που κρύβει μέσα της τόση αγωνία και που έχει να κάνει με τη ζωή των ανθρώπων , φανερώνει ξεκάθαρα το ψυχικό δράμα όσων απλοϊκών ανθρώπων έχουν μπλέξει στα γρανάζια της Αμερικανικής εταιρείας , πιστεύοντας ότι ενεργούν το θέλημα του Θεού.

Αν ρωτήσει τώρα κανείς. Μα γιατί αυτή η αλλοπρόσαλλη τακτική στο βασικότατο και ευαίσθητο αυτό θέμα που έχει να κάνει με την υγεία , και γιατί ενώ μέχρι το 1951 δεν έθεταν θέμα, τώρα απειλούν με αποκοπή όσους τολμήσουν να σώσουν τη ζωή τους;

Η απάντηση φίλοι μου είναι το λιγότερο τραγική μέσα στην απλότητά της.

Ο Δάντης στο έργο του «Θεία Κωμωδία» , μεταξύ των άλλων που γράφει , επάνω από την πύλη της κολάσεως , έχει θέσει μια επιγραφή η οποία αναφέρει τα εξής: «Όσοι διαβείτε αυτή την πύλη , ξεχάστε κάθε ελπίδα».

Κατ’ επέκταση , και μέσα στο πλαίσιο των όσων αναφέρουμε , μπορούμε να προσαρμόσουμε την φράση αυτή και να πούμε , όσοι πέρασαν την πύλη της εταιρείας, αναγκάζονται να απορρίψουν και να διαγράψουν κάθε λογική σκέψη, και την στοιχειώδη ακόμα από τη συνείδησή τους , για να αποδείξουν ότι είναι πλέον «τέκνα της υπακοής» του Μπρούκλιν και γνήσιοι απόγονοι του Ρώσσελ και των διαδόχων του.

Μη ψάχνετε φίλοι μου , δεν υπάρχει λογική στο χώρο αυτό .

Βασικότατο και κυρίαρχο δόγμα είναι το «Πετάει ο γάιδαρος; Μάλιστα πετάει!»,κατά το δη λεγόμενον. Και για να εκφραστούμε με την αμερικανική νοοτροπία , και στην περίπτωση αυτή ισχύει από τα πλέον «δογματικά» έως και τα πλέον πρακτικά θέματα το : Yes boss.

Θα κλείσουμε το άρθρο αυτό με τα χωρία που ως προπέτασμα καπνού χρησιμοποιούν για να αυτογελοιοποιηθούν για ακόμα μία φορά οι υπεύθυνοι της εταιρείας .

«Να μη φάτε κρέας με αίμα (διότι) στο αίμα εδράζεται η ζωή. Εκείνος που χύνει αίμα ανθρώπου , αντ’ αυτού θα χυθεί το δικό του αίμα». (Γεν. θ΄4,6) Και «Να απέχετε ... από το αίμα»( Πραξ.Απ. ιε΄ 29).

Αυτά τα δύο χωρία χρησιμοποιεί η εταιρεία Σκοπιά για να πείσει τους οπαδούς της ότι σε περίπτωση ανάγκης , θα πρέπει να προτιμήσουν τον θάνατο , παρά να δεχτούν την μετάγγιση του αίματος!

Όμως, α) τα παραπάνω χωρία αναφέρονται στην βρώση του αίματος και όχι στην μετάγγιση . Η αφαίρεση του αίματος του ανθρώπου , την οποία αναφέρει το χωρίο της Γεννέσεως , αφορά τον φόνο, έχει δηλαδή ως αποτέλεσμα το θάνατο, γι’ αυτό και τιμωρείται. Η μετάγγιση όμως του αίματος γίνεται αφ’ ενός με τη θέληση του δότη και αφ’ ετέρου για τη διατήρηση ακριβώς της ζωής.

β) Η μετάγγιση του αίματος με την αναζωογόνηση που προσφέρει , ανακαλεί στη μνήμη μας τη συχνή μετάληψη του αίματος του Χριστού , που τη συνιστά ο Ίδιος( Ιωαν.στ΄ 53-56).

Αυτοί ακριβώς είναι οι λόγοι που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά και ο κάθε λογικός άνθρωπος γενικώς , όχι μόνο δέχονται την μετάγγιση όταν αυτή χρειαστεί , αλλά και με χαρά προσφέρουμε από το αίμα μας στην αιμοδοσία.

Στηριζόμενη η Ορθόδοξη Εκκλησία μας στο συγκλονιστικό παράδειγμα του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού, ο οποίος πρόσφερε το αίμα Του για την δική μας σωτηρία, για τούτο και η Ελλαδική Εκκλησία έχει καταρτήσει πάνω από 50 μονάδες αίματος όπου προσφέρει το πολύτιμο αυτό αγαθό της ζωής, όταν και όπου το καλεί η ανάγκη.

Εννοείται ότι ο κάθε συνειδητός Χριστιανός, όταν υπάρχουν βέβαια οι προϋποθέσεις, θα πρέπει να αποδεικνύει το πιστεύω του όχι απλά στα λόγια, αλλά να επιβεβαιώνει την πίστη του στο Θεό και την αγάπη του στους ανθρώπους, με το «ίδιο του το αίμα».

(Αυτά για σήμερα και Θεού θέλοντος θα συνεχίσουμε).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου